Δευτέρα 3 Μαρτίου 2014

Η παραπληροφόρησις της «Σκοπιάς»

Η παραπληροφόρησις της «Σκοπιάς»

Του πρωτ. Βασιλείου Α. Γεωργοπούλου, Λέκτορος Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

Το 1993 εκδόθηκε ένα χιλιαστικό έντυπο, στο οποίο επιγράφεται «Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Ελλάδα». Είναι ένα έντυπο, το οποίο κατά την συνήθεια της μετοχικής εταιρείας «Σκοπιά», ωραιοποιεί την πραγματικότητα σχετικά με την ακραία αυτή αίρεση και την ταυτοχρόνως μετοχική εταιρεία και κάνει επιλεκτική και κατευθυνόμενη καταγραφή της ιστορίας των Χιλιαστών στην Ελλάδα.

Στο ίδιο έντυπο υπάρχουν επίσης δυσφημιστικές και ανακριβείς αναφορές τόσο για την Πατρίδα μας όσο και για την Ορθόδοξη Εκκλησία μας.
Ταυτοχρόνως όμως είναι ένα έντυπο προπαγάνδας και παραπληροφόρησης. Από αυτό το έντυπο θα παρουσιάσουμε τρεις περιπτώσεις, τρεις χαρακτηριστικές αποδείξεις για το πόσο αδίστακτη είναι η εταιρεία «Σκοπιά», προκειμένου να πετύχει τους στόχους της.

α) Η πρώτη περίπτωση σχετίζεται με τον νόμο 1363/1938 περί προσηλυτισμού και περί της αδείας ιδρύσεως ναών και ευκτηρίων οίκων. Στο χιλιαστικό έντυπο, αφού γίνεται μνεία στο δικτάτορα Ι. Μεταξά, αναφέρεται: «Οι καταπιεστικοί νόμοι εναντίον του προσηλυτισμού, που θεσπίστηκαν κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του, χρησιμοποιούνται από τότε και έπειτα εναντίον των Μαρτύρων του Ιεχωβά» (σ. 7).

Στο εν λόγω απόσπασμα βλέπουμε τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, όπως και σε όλο το έντυπο, να παρουσιάζονται μονίμως ως θύματα, να χαρακτηρίζουν το νόμο «καταπιεστικό» και να τον παρουσιάζουν ως μέσο, δήθεν, του διωγμού τους. Τι απέκρυψαν όμως εν προκειμένω; Απέκρυψαν το γεγονός ότι ο Ελληνικός νόμος 1363/1938 περί προσηλυτισμού έχει κριθεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων το 1993 με την περίπτωση Κοκκινάκη κατά Ελλάδος, σύμφωνος και με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Τον ίδιο νόμο, όμως, η «Σκοπιά» τον χαρακτηρίζει “καταπιεστικό”.

Το ίδιο δικαστήριο, μάλιστα, ξαναεπιβεβαίωσε ότι η Ελληνική διάταξη περί προσηλυτισμού είναι σύμφωνη με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και σε νεότερη απόφασή του, στην περίπτωση των Πεντηκοστιανών Λαρίσης κ.ά. κατά Ελλάδος 24-2-1998.
β) Η δεύτερη περίπτωση αναφέρεται στην καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην περίπτωση Κοκκινάκη το 1993, που ήδη μνημονεύσαμε. Στο χιλιαστικό έντυπο αναφέρεται, ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταδίκασε την Ελλάδα, γιατί η Ελληνική Κυβέρνηση είχε παραβιάσει την θρησκευτική ελευθερία του ηλικιωμένου Έλληνα Μάρτυρα του Ιεχωβά.

Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική. Η Ελλάδα δεν καταδικάστηκε, γιατί παραβιάστηκε η θρησκευτική ελευθερία του Έλληνα Μάρτυρα του Ιεχωβά, αλλά για ένα νομικό σφάλμα. Για το γεγονός ότι παρ’ ότι είχε αποδειχθεί η προσηλυτιστική δραστηριότητα του χιλιαστή, το Ελληνικό δικαστήριο δεν ανέπτυξε δική του επιχειρηματολογία, αλλά αρκέστηκε στο να αντιγράψει την επιχειρηματολογία του κατηγορητηρίου. Δεν αιτιολόγησε δηλαδή με σαφήνεια και επάρκεια την καταδικαστική απόφασή του. Εν προκειμένω βλέπουμε πόσο διαφορετικά παρουσίασε τα πράγματα η «Σκοπιά».

Τι άλλο όμως αποσιωπούν οι Χιλιαστές στο έντυπό τους; Αποσιωπούν και αποκρύπτουν ότι στα δικαστήρια σε πολλές περιπτώσεις έχει αποδειχθεί αντικειμενικά η προσηλυτιστική δραστηριότητα εκ μέρους τους, γι’ αυτό έχουν καταδικαστεί κατ’ επανάληψη. Ενδεικτικώς μόνο αναφέρουμε τις εξής καταδικαστικές αποφάσεις: Πρωτ. Καστοριάς 12/1968, Πλημμ. Αθηνών 27355/1993, Πλημμ. Μυτιλήνης 371/1986, Αρείου Πάγου 238/1970, 778/1983, 840/1985, 704/1988 κ.ά.

Η εταιρεία «Σκοπιά» όμως αυτές τις καταδίκες των Μαρτύρων του Ιεχωβά για προσηλυτισμό, που είναι αποφάσεις δικαστηρίων, τις παρουσιάζει ως μορφές διωγμού, που βασίζονται σε δήθεν καταπιεστικούς νόμους. Έτσι χρησιμοποιεί δύο μέτρα και δύο σταθμά παραπληροφορώντας και αποκρύπτοντας πτυχές της υπόθεσης, που δεν εξυπηρετούν τα σχέδιά της.

Όλο αυτόν τον όγκο προπαγάνδας και παραπληροφόρησης, που υπάρχει στο χιλιαστικό έντυπο, «Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Ελλάδα», η εταιρεία, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της, τον παρουσίασε “ως μια έκφραση ειλικρινούς επιθυμίας” να ενημερώσει τους Έλληνες.

γ) Η τρίτη περίπτωση προέρχεται από το περιοδικό Σκοπιά της 15-12-2005. Στο εν λόγω τεύχος η εταιρεία «Σκοπιά», αφού επιτίθεται με το χαρακτηριστικό φανατισμό της εναντίον όσων χαρακτηρίζουν τους Μάρτυρες του Ιεχωβά ως επικίνδυνη αίρεση, ταυτοχρόνως ισχυρίζεται ότι: «Το γεγονός είναι ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου έχει αναγνωρίσει τους Μάρτυρες του Ιεχωβά ως θρησκεία, όχι ως αίρεση. Οι εναντιούμενοι ασφαλώς το γνωρίζουν αυτό. Εν τούτοις επιμένουν να συκοφαντούν τους Μάρτυρες» (Σκοπιά 15-12-2005, σ. 23).

Ισχύει όμως κάτι τέτοιο; Έχει αναγνωρίσει τους Μάρτυρες του Ιεχωβά το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ως θρησκεία, όπως στο περιοδικό ισχυρίζονται; Όχι. Η πραγματικότητα είναι διαφορετική, απ’ ό,τι την παρουσιάζει η μετοχική εταιρεία «Σκοπιά».

Για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά όμως υπάρχει μία νεότερη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Εξεδόθη στις 6.11.2001 με αφορμή την υπ. αριθμ. 53430/1999 προσφυγή των Μαρτύρων του Ιεχωβά της Γαλλίας κατά του Γαλλικού κράτους. Να σημειωθεί ότι στην εν λόγω προσφυγή τους, οι Χιλιαστές της Γαλλίας ζητούσαν την καταδίκη της Γαλλίας για 30 διαφορετικούς λόγους. Μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται και οι εξής: α) γιατί τους θεωρεί το γαλλικό κράτος ως επικίνδυνη αίρεση, β) γιατί δεν τους αναγνωρίζει φορολογικές απαλλαγές, όπως για τις άλλες θρησκείες, γ) γιατί τους φορολογεί με συντελεστή 108%, και δ) γιατί δεν τους επέτρεψε να οικοδομήσουν ευκτήριο οίκο, κ.ά.

(Βλ. http://www.ecclesia.gr/greek/holysynod/commitees/heresies-0020.htm )
Με την απόφαση λοιπόν της 6.11.2001 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων απέρριψε ολόκληρη την προσφυγή των Χιλιαστών στο σύνολό της. Κατ’ επέκταση, ισχύει ο χαρακτηρισμός τους ως επικίνδυνης αίρεσης, όπως τους θεωρεί και το γαλλικό κράτος, αλλά και όπως είναι στην πραγματικότητα.

Ύστερα από τις δύο αποφάσεις που μνημονεύσαμε, αποδεικνύεται ότι η εταιρεία «Σκοπιά» δε διστάζει να χρησιμοποιήσει ανακριβείς ισχυρισμούς. Επιπλέον, η «Σκοπιά» χαρακτηρίζει όσους αναφέρουν την αλήθεια και αποκαλύπτουν τα προσωπεία της, ως “πανούργα θρησκευτικά και πολιτικά στοιχεία” (Σκοπιά 15-12-2005, σ. 22), που ως σκοπό έχουν δήθεν τη συκοφαντία των Μαρτύρων του Ιεχωβά.

Τελικό σχόλιό μας για τις μεθοδεύσεις της «Σκοπιά» θα είναι ο λόγος του Κυρίου: ”εκ του στόματός σου κρινώ σε, πονηρέ δούλε” (Λουκ. 19, 22).

Ορθόδοξος Τύπος, Αριθμός Φύλλου 2012, 28 Φεβρουαρίου 2014

Όσοι έχουν διαβάσει το συγκεκριμένο άρθρο συνήθως διαβάζουν επίσης τα παρακάτω: