Σισανίου Παύλος: Σχόλιο στα σχόλια για το 1821

Ὁ καθένας δικαιοῦται νά ἔχει τήν ἄποψη του. Ὁ καθένας δικαιοῦται νά τήν λέει ἀκόμη καί τότε πού  λέει ἀνοησίες. Ἔχω καί ἐγώ λοιπόν τό δικαίωμα νά ἔχω τήν ἄποψη μου καί θέλω νά τήν πῶ. Μίλησε ὁ Νίκος Δήμου, ἀπό τό «ΠΟΤΑΜΙ» γιά τό 1821, γιά τούς Ἕλληνες καί τό ρόλο τῆς Ἐκκλησίας. Μίλησε καί ἡ
κ. Ρεπούση ἀπό τήν ΔΗΜΑΡ καί εἶπε τά ἴδια περίπου πράγματα. Εἶπαν καί οἱ δύο τά γνωστά ποιηματάκια τους, δυστυχῶς ὅμως γι’αὐτούς, κανένας πλέον δέν τούς χειροκροτεῖ. Ξεπερασμένες ἀπόψεις πού ἁπλά εἶναι ὑπηρετικές  ὅσων σκέφθηκαν ὅτι γιά νά ὑποτάξουν τόν Ἕλληνα πρέπει νά τόν πλήξουν στίς ρίζες του, δηλαδή  στήν γλῶσσα του, στήν πίστη του, στήν ἱστορία του. Δέν εἶναι βέβαια οἱ μόνοι. Εἶναι καί ἄλλοι πού πιό «ἤπια», μέ δῆθεν ἐπιστημονικό λόγο, ἐπιχειροῦν νά ὑπηρετήσουν τόν ἴδιο στόχο. Σχεδόν ὅλοι μέλη γνωστῶν ὁμάδων πού ἄλλοι δουλεύουν γιά τήν γλῶσσα, ἄλλοι γιά τήν πίστη καί ἄλλοι γιά τήν ἱστορία, δηλαδή ἐναντίον τους.
  Ἐπειδή ὅμως καί ἐγώ ἔχω ἄποψη, πιστεύω ὅτι ὅλοι αὐτοί, διεσπαρμένοι σέ διάφορα κόμματα ὑπηρετοῦν τόν ἴδιο σκοπό σάν μέλη μιᾶς ἄλλης διεθνοῦς, στό χῶρο μιᾶς εὐρύτερης παγκοσμιοποίησης. Δέν εἶναι δά καί τόσο μεγάλη ἡ Πατρίδα μας καί εἴμαστε πλέον γνωστοί ὅλοι. Ἀλλοίμονο ἄν περιμέναμε ἀπό αὐτούς νά ἀξιολογήσουν τήν παρουσία  τῆς Ἐκκλησίας στά χρόνια τῆς Τουρκοκρατίας. Οἱ ἀντικειμενικοί ἱστορικοί, αὐτοί πού σέβονται τόν ἑαυτό τους εἶναι σαφεῖς. Ἕνας μαρξιστής ἱστορικός ὁ Νίκος ὁ Σβορῶνος πού δέν θέλησε νά διακινδυνεύσει τήν ἐπιστημονική του σοβαρότητα ἀναγνωρίζει ξεκάθαρα αὐτό τό ρόλο. Οἱ στρατευμένοι, χρησιμοποιώντας πάντα σάν μέθοδο τήν ἀπολυτοποίηση τοῦ σχετικοῦ ὑπηρετοῦν τούς κυρίους τους. Ὑπάρχουν ὅμως οἱ πηγές, ὑπάρχουν τά ἀπομνημονεύματα τῶν ἀγωνιστῶν, ὑπάρχουν οἱ μαρτυρίες τῶν συγχρόνων πού δείχνουν τήν πραγματική εἰκόνα τῶν πραγμάτων. Οἱ στρατευμένοι ἔβαλαν τήν ἱστορία στό κρεβάτι τοῦ Προκρούστη καί τήν ἔφτιαξαν στά μέτρα τῶν στόχων τους. Θά τολμοῦσα νά πῶ ὅτι καί αὐτή ἀκόμη ἡ ἀνακοίνωση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου πού λέει ἁπλές ἀλήθειες πού ὁ λαός τίς γνωρίζει δέν θά χρειαζόταν.
  Ἀλήθεια, ὅλοι αὐτοί οἱ κύριοι, σήμερα πού ὁ λαός στενάζει τί κάνουν; Εῑναι καλά βολεμένοι. Δέν φαίνεται νά τούς ἔχει ἀγγίξει ἡ κρίση. Ἀδολεσχοῦν περί τῆς κρίσεως, ἐκμεταλλεύονται οὐχί ἀδαπάνως τήν κρίση,  ὑπερασπίζονται δῆθεν τά προβλήματα τοῦ λαοῦ, ἀλλά αὐτή ἡ κρίση δέν τούς ἄγγιξε, ούτε στό φαγητό τους, οὔτε στό ντύσιμό τους, οὔτε στήν διαβίωση τους καί κάποιοι ἑτοιμάζονται γιά μιά ἀκόμη φορά νά σώσουν τό λαό. Ἀνήκουν ἁπλά στήν δική τους «ἐλίτ». Ὁ  κ. Δήμου ἔχει ἐκφράσει τήν ἄποψη του γιά τούς Ἕλληνες, πού τώρα θέλει καί αὐτός  νά τούς «σώσει». Καί μόνη ἡ λέξη «ἐθνοκάθαρση» γιά τίς προθέσεις τοῦ Κολοκοτρώνη - ἄραγε ἐκεῖνος νά  τήν ἤξερε τήν λέξη – δείχνει τό βάθος τῆς ἐπιστημονικῆς του ἐμβρίθειας.
  Δίπλα στό λαό στέκει καί σήμερα ἡ Ἐκκλησία πού μοιράζεται τά προβλήματα του, πού τοῦ προσφέρει τήν καθημερινή του τροφή, πού τόν στηρίζει στήν καθημερινότητα του, πού δέχεται ἀκόμη καί τήν  ὀργή του, πού τοῦ ἐμπνέει τήν ἐλπίδα. Ἡ μόνη πόρτα πού σήμερα εἶναι ἀνοικτή εἶναι αὐτή τῆς Ἐκκλησίας καί κανενός ἀπό τούς κυρίους αὐτούς. Καί ὅσοι ἄλλοι προσπαθοῦν νά βοηθήσουν, στήν διακονία τῆς Ἐκκλησίας στηρίζονται.

  Τήν ἡμέρα πού ὁ λαός μας θά καταλάβει ξεκάθαρα ὅτι ὅσοι κτυποῦν τίς ρίζες του καί προσπαθοῦν νά τόν ἀποκόψουν ἀπό αὐτές εἶναι οἱ πραγματικοί ἐχθροί του, τότε μιά καινούρια ἡμέρα θά ἔχει ξημερώσει.

ΠΗΓΗ:   ΚΛΙΚ