Τίς πταίει ; Ανοικτή επιστολή πρός τόν Αρχιεπίσκοπο...

Τούς ιερούς άμβωνες τής Ορθόδοξης Εκκλησίας εκόσμησαν κατά καιρούς ελεγκτικές περί αμαρτίας καί παθών φωνές, εκλεκτών ιεροκηρύκων. Σήμερα, σε μιά εποχή πού θα έπρεπε να είχε ενταθεί ο έλεγχος τής ανομίας οί άμβωνες έχουν περιπέσει σε αφασία καί τα κηρύγματα πού ακούγονται αδυνατούν να φέρουν συντριβή, μετάνοια, τύψη καί έλεγχο συνειδήσεως στούς ανθρώπους...


 
Η παρακάτω δημόσια επιστολή τού "Ορθοδόξου Τύπου" πρός τόν Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο καί πρός τήν διοίκηση τής Εκκλησίας γενικότερα, απηχεί καί τίς ενστάσεις τού πιστού λαού γιά την πορεία τών Εκκλησιαστικών θεμάτων...Ανάμεσα στά άλλα θέματα σημειώνεται καί η "προβληματική τών ιεροκηρύκων" πού δημιουργούν αρκετές φορές πρόβλημα στό εκκλησίασμα, Καί εδώ θά σταθούμε...
Σέ όλους αυτούς λοιπόν, τούς κατ΄ όνομα "ιεροκήρυκες", αν υπήρχε τό "γνώθι σ΄αυτόν" θά είχαν ήδη απομακρυνθεί από μόνοι τους από τό δημόσιο κήρυγμα ώς μή έχοντες χάρισμα λόγου Θεού. Κι΄ ενώ τό καλύτερο θά ήταν γιά τήν δεδομένη ελλειμματικότητά τους η ανάγνωση έστω ενός επίκαιρου κειμένου μέσα στήν Εκκλησία πού θα είχε όμως κάτι να ειπεί στόν λαό, εν τούτοις το αποφεύγουν θέλοντας να προβάλλουν την δική τους ανούσια διδασκαλία...
Άν υπήρχε, προσωπική Ποιμαντική παρακολούθηση του Μητροπολίτη τους, ( και όχι, τί του λένε κάποιοι σύμβουλοι... )  θα έπρεπε πρό πολλού να τους είχε αφαιρεθεί το δικαίωμα να μιλάνε από άμβωνος καί να απασχολούν το εκκλησίασμα μέ αοριστολογίες καί επαναλήψεις τών ίδιων καί ίδιων λέξεων σε κάθε φράση τους.... 
Αυτή η τακτική του «μαντρώματος» του εκκλησιάσματος, πού θέλει δεν θέλει πρέπει οπωσδήποτε να ακούσει τόν "σοφό" λόγο πού κάποιοι νομίζουν ότι έχουν νά πούν, τουτέστι τά άνοστα λόγια του καθ΄ ενός χρισμένου ως ιεροκήρυκος, είναι μία τακτική πού στην εποχή μας δεν ωφελεί κανένα, αλλά ζημιώνει τελικά τήν ίδια τήν Εκκλησία καί πού πρέπει ν΄ αλλάξει τό συντομότερο !


Η  ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ  ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ  ΤΥΠΟΥ

" Μακαριώτατε.
Διά τὴν ἀποχήν ( των ανθρώπων ) ἐκ τῆς Ἐκκλησίας  ( πού σε προηγούμενη ανακοίνωσή σας είπατε ) κατὰ τὰς θέσειςτοῦ «Ὁ.Τ.»,εὐθύνονται καί ὡρισμένα φαινόμενα τὰ ὁποῖα δύνανται νὰ διορθωθοῦν μὲ ἀλλαγὴν πολιτικῆς «ὑπὸ τῆςπλειοψηφίας» τῆς διοικούσηςἘκκλησίας.
Ἡ σκανδαλολογία εἰς τοὺς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας, ἐπὶ τῶν ἡμερῶν τοῦ μακαριστοῦ Ἀθηνῶν κυροῦ Χριστοδούλου, ἔπληξεν ἀνεπανορθώτως τὴν Ἐκκλησίαν. Διότι ὁ πιστὸς λαὸς διεπίστωσε πολλαπλῆν πτῶσιν Μητροπολιτῶν, διεπίστωσε φιλαργυρίαν, φιληδονίαν καὶ συγκάλυψιν, ἀκόμη καὶ ὅταν ἡ κοσμικὴ δικαιοσύνη κατεδίκαζε καὶ ἐφυλάκιζε κάποιους ἐξ αὐτῶν.
Ἡ μὴ κάθαρσις τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τοὺς ἔχοντας διαπιστωμένην πτῶσιν ἀπεμάκρυνε πολὺ κόσμον ἀπὸ τὴν Ἐκκλησίαν.
Εἰς ὡρισμένας περιπτώσεις σκανδαλοποιοί οἱ ὁποῖοι εἶχον πρωταγωνιστήσει εἰς φρικαλέας πράξεις,προωθοῦντο ἀπὸ «παρακύκλωμα» τῆς Ἐκκλησίας μὲ σκοπὸν τὴν πλήρη ἠθικὴν ἐξόντωσιν Μητροπολιτῶν διά τὴν προώθησιν ἄλλων νεωτέρων - ἐκλεκτῶν τοῦ «παρακυκλώματος» (μὲ τὸ ἀζημίωτον).
Ἡ προβολὴ τοιούτων «περιστατικῶν»ἀπὸ τὰ Μέσα Ἐνημερώσεως«ἐτρόμαξαν» καί κάποιους γονεῖς, οἱ ὁποῖοι δὲν ἄφηναν καὶ δὲν ἀφήνουν ἀκόμη τὰ παιδιά τους νὰ διακονήσουν εἰς τὸ Ἱερὸν ὡς «παπαδάκια».
Ἡ ἀποχὴ εὐρυτάτων στρωμάτωντοῦ λαοῦ (πνευματικῶν ἀνθρώπων, Νεολαία κλπ). ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ὀφείλεται στούς παρακάτω λόγους...

1ον) Εἰς τὸν ἀνταγωνισμὸν ὡρισμένων κληρικῶν (μὲἀνεπίτρεπτα σχόλια τοῦἑνὸς διά τὸν ἄλλον ἢ ἄλλους…), ἡ φιλοχρηματία των μέσῳ τῆς «βαρειᾶς βιομηχανίας» τῶν μυστηρίων καὶἡ τέλεσις τῆς Θείας Λειτουργίας κατὰ τρόπον ὁὁποῖος θυμίζει κακὸν δημόσιον ὑπάλληλον.
2ον) Εἰς τὰ πάθη ὡρισμένων κληρικῶν, τὰὁποῖα εἶναι γνωστὰ εἰς τὰς ἐνορίας ἢ εἰς τὰς τοπικάς κοινωνίας. Οἱ κληρικοὶ αὐτοὶ εἴτε παραμένουν εἰς τὰς θέσεις των ἀδιάφοροι, εἴτε τιμωροῦνται μὲ προσωρινάς τιμωρίας καὶἐπανέρχονται εἰς τὰ καθήκοντά των, μετατιθέμενοι εἰς ἄλλην Ἐνορίαν ἢ παύονται.
3ον) Εἰς τὴν ἀπουσίαν ποιμαντικῆς, κατηχήσεως καὶ ἀπουσίας δυστυχῶς πολλῶν κληρικῶν ἀπὸ τὰ δράματα, τὰ ὁποῖα «παίζονται» μέσα εἰς τὴν Ἐνορίαν.
4ον) Εἰς τὸν ξύλινον λόγο πολλῶν ἱεροκηρύκων, οἱὁποῖοι δύνανται νὰὁμιλοῦν ἐπί 30΄ ἢ καὶ 40΄ λεπτὰ τῆς ὥρας, χωρίς νὰ λέγουν κάτι τὸ σημαντικὸ ( λέγοντας τά ίδια και τα ίδια και άνευ ουσίας πράγματα. 
5ον) Ἀπουσιάζουν οἱἐξομολόγοι τοῦ παρελθόντος, μὲ τήν ἐμπειρίαν, τὴν γνῶσιν τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ καὶ τὴν παροχὴπνευματικῆς καὶἄλλης βοηθείας εἰς ὅσους καὶὅσες ζητοῦν τὴν βοήθειάν των.ΣτίςἘνορίες πού  ὑπάρχουν ταπεινοί, χαρισματοῦχοι ἐξομολόγοι, ἡἘνορία γνωρίζει ἡμέρες δόξας ἀπὸ πᾶσαν ἄποψιν.
Έτσι λοιπόν…
ὉἈρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν εἰς τὰ ἐρωτήματά του διά τὴν ἀποχὴν τοῦ πνευματικοῦ κόσμου, τῆς Νεολαίας καὶ τῶν... μικρῶν παιδιῶν, ὀφείλει νὰἀναζητήση τά αἴτια εἰς τὰ ἑξῆς γεγονότα:
α) ἩΕκκλησία δὲν ἔχει ὡς ἀποστολὴν της τὴν δημιουργίαν συσσιτίων.Ἔχει ὑποχρέωσιν νὰἀπευθύνεται καὶ εἰς τοὺς ἔχοντας πνευματικάς ἀνάγκας. Καὶ εἰς αὐτὸν τὸν τομέαὑστερεῖ. Ἀδιαφορεῖ διά τὴν ἐνίσχυσιν τοῦὈρθοδόξου φρονήματος.
Μοιάζει, χωρὶς νὰ εἶναι, μὲ τὸν Προτεσταντισμόν.
β) Ἡ διοικοῦσα Ἐκκλησία συμπορεύεται μὲ τὸν Οἰκουμενισμὸν καὶ ὅλας τὰς χριστιανικάς αἱρέσεις, κλονίζουσα τὸν πιστὸν λαὸν καὶ ἰδιαιτέρως τὴν νεολαίαν, ἡὁποίαπαρακολουθεῖ  ἀπὸ τὸ διαδίκτυον Ὀρθοδόξους Ἐπισκόπους, μὲ τὰ ἐγκόλπιά των, νὰ κάμνουν συμπροσευχάς μετὰ πλανεμένων χριστιανῶν.
Διατὶ νὰ προσέλθουν οἱ πνευματικοὶἄνθρωποι καὶἡ νεολαία εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, ὅταν οἱ ἐπίσκοποι πράττουν τὰἀντίθετα πρὸς  ἐκεῖνα τὰὁποῖα ὁρίζουν οἱ Ἱεροὶ Κανόνες;
γ) Ὑπάρχουν Ἐπίσκοποι, οἱ ὁποῖοι προκαλοῦν τὸν πιστὸν λαὸν εἴτε μὲ τὴν μεταπατερικὴν διδασκαλίαν τῶν Θεολογικῶν Ἀκαδημιῶν των, εἴτε μὲ τὰς φιλοπαπικάς των θέσεις, εἴτε μὲ τὴν ἀναγνώρισιν τῶν Κοπτῶν ( και Αιρετικών ) ὡς Ὀρθοδόξων.
δ) Ὑπάρχουν Ἐπίσκοποι, οἱ ὁποῖοι προωθοῦν τὴν δημοτικὴγλῶσσα εἰς τὴν τέλεσιν τῶν μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας μας ἢ εἰς τοὺς ψαλμοὺς καὶ τὰἀναγνώσματα.
ε) Ὑπάρχουν Ἐπίσκοποι οἱ ὁποῖοι χορηγοῦν τοὺς Ὀρθοδόξους Ναούς, οἱὁποῖοι ἐκτίσθησαν μὲ χρήματα (Ἐράνους) Ὀρθοδόξων πιστῶν εἰς πλανεμένους Χριστιανούς. Εἰς τὰς διαμαρτυρίας τῶν πιστῶν ἀντιδροῦν εἴτε περιφρονητικῶς καὶ χλευαστικῶς ἢ καὶ δικτατορικῶς. Ἡ δυσαρέσκεια τῶν πιστῶν εἶναι μεγάλη...
Αἱἀντιδράσεις μεγάλαι δι᾽ὅλα αὐτὰ τὰ ζητήματα. Ἀλλὰ δὲν ἀπασχολοῦν τὴν Διοικοῦσαν Ἐκκλησίαν, ἡὁποία φαίνεται νὰ περιφρονῆ τὸν λαόν. Τὸ αὐτὸ πράττει καὶ διά τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, τὸὁποῖον ἀλλοιώνεται καὶ ἀλλάζει μὲ τὴν ἐνεργὸν δρᾶσινἐκπροσώπων τῆς Ἐκκλησίας εἰς τὸ ὑπουργεῖον  Α-ΠΑΙΔΕΙΑΣ  ΚΑΙ  ΑΘΕΪΑΣ.
Τέλος διά τὴν ἀποχὴν εὐρυτάτων στρωμάτων τοῦ λαοῦἀπὸ τὴν Ἐκκλησίαν καὶ τῆς Νεολαίας ιδιαίτερα ὀφείλομεν νὰἐπισημάνωμεν τὴν συμπόρευσιν τῆς διοικούσης Ἐκκλησίας μὲ τοὺς πολιτικούς τῆς χρεωκοπίας, τῆς ἐξευτελίσεως  καὶ τῆς ταπεινώσεως τῆς Ἑλλάδος καὶ τῶν Ἑλλήνων.
Ὁ πιστὸς λαός, ὁ ὁποῖος δοκιμάζεται σκληρῶς, ἀνέμενε μίαν ἄλλην στάσι ὑπὸ τῆς διοικούσης Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία θὰ εἶχε τουλάχιστον ψήγματα ἀντιστάσεως καὶ διαφοροποιήσεων τῆς διοικούσης Ἐκκλησίας ἀπὸ τοὺςἐξουσιαστάς.
Γ. ΖΕΡΒΟΣ
Ο.Τ. 14.2.2014