ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ  ΖΑΧΑΡΙΟΥ  ΤΗΣ  ΣΤ'   ΩΡΑΣ

τάδε λέγει Κύριος παντοκράτωρ· ἰδοὺ ἐγὼ σῴζω τὸν λαόν μου ἀπὸ γῆς ἀνατολῶν καὶ ἀπὸ γῆς δυσμῶν	Αυτά ακόμη λέγει ο Κυριος ο παντοκράτωρ· “ιδού εγώ θα σώσω και θα σώζω τον λαόν μου από ανατολών μέχρι δυσμών.
καὶ εἰσάξω αὐτοὺς καὶ κατασκηνώσω ἐν μέσῳ ῾Ιερουσαλήμ, καὶ ἔσονται ἐμοὶ εἰς λαόν, κἀγὼ ἔσομαι αὐτοῖς εἰς Θεὸν ἐν ἀληθείᾳ καὶ ἐν δικαιοσύνῃ.	Θα τους επαναφέρω και θα τους εγκαταστήσω εις την Ιερουσαλήμ και αυτοί θα είναι λαός μου, εγώ δε θα είμαι ο Θεός των εν αληθεία και δικαιοσύνη.
τάδε λέγει Κύριος παντοκράτωρ· κατισχυέτωσαν αἱ χεῖρες ὑμῶν τῶν ἀκουόντων ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις τοὺς λόγους τούτους ἐκ στόματος τῶν προφητῶν, ἀφ᾿ ἧς ἡμέρας τεθεμελίωται ὁ οἶκος Κυρίου παντοκράτορος, καὶ ὁ ναὸς ἀφ᾿ οὗ ᾠκοδόμηται.	Αυτά λέγει Κυριος ο παντοκράτωρ ας αποκτήσουν ισχύν και δύναμιν τα χέρια σας, υμών οι οποίοι ακούετε κατά τας ημέρας αυτάς τους λόγους τούτους δια του στόματος των προφητών, από την ημέραν κατά την οποίαν ετέθησαν τα θεμέλια του ναού του Κυρίου παντοκράτορος, δια να ανοικοδομηθή το θυσιαστήριόν του.
διότι πρὸ τῶν ἡμερῶν ἐκείνων ὁ μισθὸς τῶν ἀνθρώπων οὐκ ἔσται εἰς ὄνησιν, καὶ ὁ μισθὸς τῶν κτηνῶν οὐχ ὑπάρξει, καὶ τῷ ἐκπορευομένῳ καὶ τῷ εἰσπορευομένῳ οὐκ ἔσται εἰρήνη ἀπὸ τῆς θλίψεως· καὶ ἐξαποστελῶ πάντας τοὺς ἀνθρώπους, ἕκαστον ἐπὶ τὸν πλησίον αὐτοῦ.	Διότι προ των ημέρων εκείνων καμμία αμοιβή και καμμία ωφέλεια δεν εδιδετο στους ανθρώπους και το ημερομίσθιον των κτηνών ήτο ανύπαρκτον. Λογω δε της εχθρικής επιβουλής και αναταραχής, δεν υπήρχεν ειρήνη και ασφάλεια δια τους εξερχομένους από την πόλιν προς τα ειρηνικά των έργα και επανερχομένους εις αυτήν. Εγώ εξαπέλυσα όλους τους ανθρώπους, τον ένα εναντίον του άλλου δια τας αμαρτίας των.
καὶ νῦν οὐ κατὰ τάς ἡμέρας τὰς ἔμπροσθεν ἐγὼ ποιῶ τοῖς καταλοίποις τοῦ λαοῦ τούτου, λέγει Κύριος παντοκράτωρ,	Τωρα όμως, που ανοικοδομείται ο ναός, δεν θα πράξω στους απομείναντας και επανελθόντας από την αιχμαλωσίαν Ιουδαίους τα ίδια, τα οποία έκαμα κατά τας προηγουμένας ημέρας λέγει Κυριος ο παντοκράτωρ.
ἀλλ᾿ ἢ δείξω εἰρήνην· ἡ ἄμπελος δώσει τὸν καρπὸν αὐτῆς, καὶ ἡ γῆ δώσει τὰ γεννήματα αὐτῆς, καὶ ὁ οὐρανὸς δώσει τὴν δρόσον αὐτοῦ, καὶ κατακληρονομήσω τοῖς καταλοίποις τοῦ λαοῦ μου τούτου ταῦτα πάντα.	Αλλά θα φέρω και θα εγκαταστήσω ειρήνην. Η άμπελος θα δώση τους καρπούς της, και η ύπαιθρος χώρα τα γεννήματά της, ο ουρανός θα δώση στον κατάλληλον καιρόν την βροχήν του. Θα δώσω όλα αυτά κληρονομίαν στους απομείναντας και στους εκ της αιχμαλωσίας επιστρέψαντας Ιουδαίους.
καὶ ἔσται ὃν τρόπον ἦτε ἐν κατάρᾳ ἐν τοῖς ἔθνεσιν ὁ οἶκος ᾿Ιούδα καὶ οἶκος ᾿Ισραήλ, οὕτως διασώσω ὑμᾶς καὶ ἔσεσθε ἐν εὐλογίᾳ· θαρσεῖτε καὶ κατισχύετε ἐν ταῖς χερσὶν ὑμῶν.	Και όπως άλλοτε οι Ιουδαίοι και οι Ισραηλίται κατά την αιχμαλωσίαν μεταξύ των εθνών ευρίσκεσθε εις κατάραν, ετσι εγώ θα σας σώσω και θα είσθε υπό την ευλογίαν μου. Παρέτε, λοιπόν, θάρρος και ας δυναμώσουν τα χέρια σας δια την ανοικοδόμησιν του ναού.
διότι τάδε λέγει Κύριος παντοκράτωρ· ὃν τρόπον διενοήθην τοῦ κακῶσαι ὑμᾶς ἐν τῷ παροργίσαι με τοὺς πατέρας ὑμῶν, λέγει Κύριος παντοκράτωρ, καὶ οὐ μετενόησα,	Διότι αυτά λέγει Κυριος ο παντοκράτωρ· όπως εσκέφθην και απεφάσισα να σας τιμωρήσω, διότι οι πατέρες σας με εξώργισαν, λέγει Κυοιος ο παντοκράτωρ, και δεν άλλαξα γνώμην,
οὕτως παρατέταγμαι καὶ διανενόημαι ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις τοῦ καλῶς ποιῆσαι τὴν ῾Ιερουσαλὴμ καὶ τὸν οἶκον ᾿Ιούδα· θαρσεῖτε.	έτσι τώρα κατά τας ημέρας αυτάς είμαι έτοιμος και έχω πάρει την απόφασιν, να κάμω το καλόν εις την Ιερουσαλήμ, στους Ιουδαίους. Εχετε λοιπόν θάρρος.
οὗτοι οἱ λόγοι, οὓς ποιήσετε· λαλεῖτε ἀλήθειαν ἕκαστος πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ, ἀλήθειαν καὶ κρίμα εἰρηνικὸν κρίνατε ἐν ταῖς πύλαις ὑμῶν,	Αυτά είναι τα έργα, τα οποία σεις πρέπει να κάμετε· να λέγετε την αλήθειαν ο καθένας προς τον πλησίον του. Εις τα δικαστήρια, που συνεδριάζουν εις τας πύλας των πόλεών σας, να αποδίδετε εν αληθεία δικαιοσύνην, η οποία και φέρει ειρήνην μεταξύ σας.
καί ἕκαστος τὴν κακίαν τοῦ πλησίον αὐτοῦ μὴ λογίζεσθε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν καὶ ὅρκον ψευδῆ μὴ ἀγαπᾶτε, διότι ταῦτα πάντα ἐμίσησα, λέγει Κύριος παντοκράτωρ.	Να μη συλλογίζεσθε, ο καθένας εις την καρδίαν του, την κακίαν και αδυναμίαν του πλησίον. Μη αγαπάτε τον ψευδή όρκον, διότι όλα αυτά τα εμίσησα και τα μισώ” λέγει Κυριος ο παντοκράτωρ.