ΚΥΘΗΡΩΝ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΓΙΑ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ: ΣΩΤΗΡΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΘΛΗΣΙΣ
Ολόκληρο το μήνυμά του έχει ως εξής:
«Αποικισθέντες Κύριε, Παραδείσου το πρώτον,
διά της ξύλου βρώσεως, αντεισήγαγες πάλιν,
διά Σταυρού και του Πάθους, σού Σωτήρ και Θεέ μου»
(Εξαποστειλάριον Κυριακής Τυρινής)
Αγαπητοί μου Αδελφοί και Συλλειτουργοί,
Αδελφοί μου Χριστιανοί, Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά
Ειρηνική, ευλογημένη και καλλίκαρπη να είναι η Μεγάλη Τεσσαρακοστή!
Κατά την σημερινή Κυριακή της Τυρινής η Αγία μας Εκκλησία μας υπενθυμίζει την πτώσι των Πρωτοπλάστων Αδάμ και Εύας, και την εξορία τους από τον επίγειο Παράδεισο της Εδέμ. Ο επίκαιρος ύμνος του Ιερού Τριωδίου, που προτάξαμε, λέγει τα εξής : «Αφού εχάσαμε τον Παράδεισο την πρώτη φορά και γίναμε άποικοι και ξένοι προς αυτόν, με το να φάμε από τον απαγορευμένο καρπό, μας επανέφερες πάλι (στον επουράνιο πιά Παράδεισο) με τον Σταυρό και το Πάθος Σου, Σωτήρα και Θεέ μου. Με τον Τίμιο Σταυρό σου οχύρωσέ μας, να ολοκληρώσωμε την Νηστεία, όπως αρμόζει σε συνειδητούς Χριστιανούς, και να προσκυνήσωμε την Θείαν σου Ανάστασιν, το σωτήριο Πάσχα, με τις πρεσβείες της Τεκούσης σε Θεοτόκου Μαρίας».
Να φορέσωμε την πανοπλία του Ζωοποιού Σταυρού συνιστά ο Ιερός Υμνογράφος στο ακόλουθο τροπάριο των Αίνων της Κυριακής αυτής˙ (το αποδίδουμε σε απλή γλώσσα) : «Έχει ανοίξει πιά το αθλητικό στάδιο των αρετών. Όσοι θέλετε να αγωνισθήτε εισέλθετε σ' αυτό το πνευματικό σκάμμα, αφού αναζωσθήτε για να κάνετε τον καλό αγώνα της Νηστείας. Γιατί αυτοί που αθλούνται με τον νόμιμο τρόπο, δίκαια θα στεφανωθούν. Καί αφού αρματωθούμε με την πνευματική πανοπλία του Σταυρού, ας αντιμετωπίσωμε τον εχθρό με τον οπλισμό της ψυχής μας, κατέχοντας την Πίστιν μας σαν τείχος ακατάβλητο και ακατανίκητο, και σαν θώρακα την προσευχή, και την ελεημοσύνη ως περικεφαλαία. Αντί για μαχαίρι να έχης την νηστεία, η οποία κόβει από την καρδιά κάθε κακία. Αυτός, που εφαρμόζει αυτά θα πάρη από τον Παμβασιλέα Χριστό, κατά την ημέρα της Κρίσεως τον στέφανο της νίκης».
Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ομιλώντας για τον πνευματικό αγώνα του πιστού παρατηρεί ότι «κανένας αγωνοθέτης, όσο κι αν έχη κάποιο αθλητή φίλο, δεν θα θελήση να τον στεφανώση χαριστικά. Θα το κάνη αυτό, αφού ιδή και τους κόπους του αθλητή. Καί φυσικά κυρίως διότι τον αγαπά. Έτσι και ο Χριστός. Όσους αγαπά περισσότερο, αυτούς προ πάντων θέλει να προκόπτουν και με τη δική τους προαίρεσι. Όχι μόνο με τη δική Του βοήθεια» (Ε.Π.Ε. 11,210).
Αναφερόμενος στα πνευματικά αθλήματα του Αποστόλου Παύλου σημειώνει ο ιερός Χρυσόστομος : «Σαν αθλητής ο Παύλος παλεύει, πυγμαχεί. Σαν στρατιώτης μάχεται στο τείχος, άλλοτε ως πεζικάριος, άλλοτε κάνει ναυμαχίες στη θάλασσα. Μεταχειριζόταν κάθε είδος μάχης. Άναβε φωτιές. Καί για όλους ήταν ανίκητος. Με ένα σώμα νικούσε όλη την οικουμένη. Με μια γλώσσα τους κατατρόπωνε όλους» (Ε.Π.Ε. 20,20).
Σχολιάζοντας ο ιερός Πατήρ την σπουδαία συμβολή των γονέων εις το έργον της πνευματικής αθλήσεως των τέκνων τους λέγει τα εξής : «Δεν θα είναι μικρός ο μισθός των γονέων. Μεγάλος θα είναι, διότι μεγάλωσαν αθλητές του Χριστού. Ακούστε καλά, γονείς, πατέρες και μητέρες! Θάχετε μισθό για την καλή ανατροφή των παιδιών σας» (Ε.Π.Ε. 23,506).
Καί προσθέτει ο θείος Χρυσόστομος για τη σωστή πνευματική άθλησι τα ακόλουθα: «Κανένας γενναίος αθλητής δεν ζητάει τον καιρό των αγώνων λουτρά και τραπέζι γεμάτο και κρασί. Αυτό είναι γνώρισμα όχι αθλητή, αλλά ανθρώπου ανοήτου. Διότι ο αθλητής μάχεται μέσα στη σκόνη, αλλειμένος με λάδι, με τη ζέστη του ήλιου, με ιδρώτα πολύ, με κόπο κάι αγωνιστική σκληρότητα» (Ε.Π.Ε. 24, 340).
Επαινώντας δε την αξιοθαύμαστη άθλησι του μακαρίου Ιώβ λέγει: «Όπως ο αθλητής, που βγάζει τα ρούχα του, ο Ιώβ πέταξε από πάνω του τον πλούτο, και μπήκε γυμνός στους αγώνες της αρετής. Τόσο εξέπληξε όλους με τους αγώνες του, ώστε κι αυτοί ακόμα οι άγγελοι από το ουράνιο θεωρείο, βλέποντας την υπομονή της ψυχής του, εκραύγασαν από θαυμασμό και χειροκρότησαν εκείνον νικητή» (Ε.Π.Ε. 31, 600).
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Αυτά λέγει η Αγία μας Εκκλησία διά του Υμνογράφου της, αλλά και διά του χρυσορρήμονος Αγίου Πατρός της Ιωάννου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως την ιερή πανοπλία του Τιμίου Σταυρού, με το ακατανίκητο όπλο της Νηστείας και με τις θείες αρετές της Πίστεως και της Προσευχής, της Αγάπης και της Ελεημοσύνης, της Ταπεινώσεως και της Υπακοής, της Αυτογνωσίας και της Μετανοίας, της Υπομονής και της Σιωπής. Η πνευματική μας γυμνασία και άθλησις να είναι αποφασιστική και άκαμπτη, επίμονη και καρτερική.
Αυτή η σωτήρια πνευματική άθλησις είναι, που λείπει σήμερα από μας τους ίδιους, από τις οικογένειες και την κοινωνία μας. Η καλοπέρασις, η ηδονή, οι κοσμικές απολαύσεις, το υλιστικό φρόνημα, μας καθηλώνουν, δυστυχώς, στα γήινα και τα φθαρτά και μας στερούν τις πνευματικές χαρές της νηστείας, της εγκράτειας, της αυτοκυριαρχίας και της πευματικής ελευθερίας. Υπάρχει η εσφαλμένη αντίληψις και θεωρία ότι το Τριώδιο, που είναι μία από τις ιερώτερες περιόδους της Εκκλησίας μας, είναι ευκαιρία ξεφαντώματος και ασυδοσίας και όχι ανανήψεως και περισυλλογής.
Σας εύχομαι ολόψυχα καλή, ειρηνική, ευλογημένη και καρποφόρα Μεγάλη Τεσσαρακοστή και καλή δύναμι στα πνευματικά παλαίσματα και αγωνίσματα.
Μετά πατρικών ευχών και αγάπης
Ο Μητροπολίτης
†Ο Κυθήρων Σεραφείμ
ΠΗΓΗ: ΚΛΙΚ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου