ΤΕΤΑΡΤΗ  12  ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ  2014

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ  ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

ΤΗΣ  ΗΜΕΡΑΣ 

ΤΕΤΑΡΤΗΣ  ΛΔ΄  ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ

ΚΕΙΜΕΝΟΝ

Ἀγαπητοί, ταύτην ἤδη, δευτέραν ὑμῖν γράφω ἐπιστολήν, ἐν αἷς διεγείρω ὑμῶν ἐν ὑπομνήσει τὴν εἰλικρινῆ διάνοιαν, μνησθῆναι τῶν προειρημένων ρημάτων ὑπὸ τῶν ἁγίων προφητῶν καὶ τῆς τῶν ἀποστόλων ὑμῶν ἐντολῆς τοῦ Κυρίου καὶ σωτῆρος, τοῦτο πρῶτον γινώσκοντες, ὅτι ἐλεύσονται ἐπ᾿ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν ἐμπαῖκται, κατὰ τὰς ἰδίας ἐπιθυμίας αὐτῶν πορευόμενοι καὶ λέγοντες· ποῦ ἐστιν ἡ ἐπαγγελία τῆς παρουσίας αὐτοῦ; Ἀφ᾿ ἧς γὰρ οἱ πατέρες ἐκοιμήθησαν, πάντα οὕτω διαμένει ἀπ᾿ ἀρχῆς κτίσεως. Λανθάνει γὰρ αὐτοὺς τοῦτο θέλοντας ὅτι οὐρανοὶ ἦσαν ἔκπαλαι καὶ γῆ ἐξ ὕδατος καὶ δι᾿ ὕδατος συνεστῶσα τῷ τοῦ Θεοῦ λόγῳ, δι᾿ ὧν ὁ τότε κόσμος ὕδατι κατακλυσθεὶς ἀπώλετο· οἱ δὲ νῦν οὐρανοὶ καὶ ἡ γῆ τῷ αὐτοῦ λόγῳ τεθησαυρισμένοι εἰσὶ πυρὶ τηρούμενοι εἰς ἡμέραν κρίσεως καὶ ἀπωλείας τῶν ἀσεβῶν ἀνθρώπων. Ἕν δὲ τοῦτο μὴ λανθανέτω ὑμᾶς, ἀγαπητοί, ὅτι μία ἡμέρα παρὰ Κυρίῳ ὡς χίλια ἔτη, καὶ χίλια ἔτη ὡς ἡμέρα μία. εἰς ἡμᾶς, μὴ βουλόμενός τινας ἀπολέσθαι, ἀλλὰ πάντας εἰς μετάνοιαν χωρῆσαι. Ἥξει δὲ ἡ ἡμέρα Κυρίου ὡς κλέπτης ἐν νυκτί, ἐν ᾖ οὐρανοὶ ροιζηδὸν παρελεύσονται, στοιχεῖα δὲ καυσούμενα λυθήσονται, καὶ γῆ καὶ τὰ ἐν αὐτῇ ἔργα κατακαήσεται. Τούτων οὖν πάντων λυομένων ποταποὺς δεῖ ὑπάρ-χειν ὑμᾶς ἐν ἁγίαις ἀναστροφαῖς καὶ εὐσεβείαις, προσδοκῶντας καὶ σπεύδοντας τὴν παρουσίαν τῆς τοῦ Θεοῦ ἡμέρας, δι᾿ ἣν οὐρανοὶ πυρούμενοι λυθήσονται καὶ στοιχεῖα καυσούμενα τήκεται! Καινοὺς δὲ οὐρανοὺς καὶ γῆν καινὴν κατὰ τὸ ἐπάγγελμα αὐτοῦ προσδοκῶμεν, ἐν οἷς δικαιοσύνη κατοικεῖ. Διό, ἀγαπητοί, ταῦτα προσδοκῶντες σπουδάσατε ἄσπιλοι καὶ ἀμώμητοι αὐτῷ εὑρεθῆναι ἐν εἰρήνῃ, καὶ τὴν τοῦ Κυρίου ἡμῶν μακροθυμίαν σωτηρίαν ἡγεῖσθε, καθὼς καὶ ὁ ἀγαπητὸς ἡμῶν ἀδελφὸς Παῦλος κατὰ τὴν αὐτῷ δοθεῖσαν σοφίαν ἔγραψεν ὑμῖν, ὡς καὶ ἐν πάσαις ταῖς ἐπιστολαῖς λαλῶν ἐν αὐταῖς περὶ τούτων, ἐν οἷς ἐστι δυσνόητά τινα, ἃ οἱ ἀμαθεῖς καὶ ἀστήρικτοι στρεβλοῦσιν ὡς καὶ τὰς λοιπὰς γραφὰς πρὸς τὴν ἰδίαν αὐτῶν ἀπώλειαν. Ὑμεῖς οὖν, ἀγαπητοί, προγινώσκοντες φυλάσσεσθε, ἵνα μὴ τῇ τῶν ἀθέσμων πλάνῃ συναπαχθέντες ἐκπέσητε τοῦ ἰδίου στηριγμοῦ,

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

Αὐτή, ἀγαπητοί, εἶναι ἡ δεύτερη ἐπιστολὴ ποὺ σᾶς γράφω· καὶ εἰς τὰς δύο διεγείρω μὲ τὴν ὑπόμνησιν τὴν καθαρήν σας διάνοιαν, ὥστε νὰ θυμηθῆτε ὅσα προεῖπαν οἱ ἅγιοι προφῆται καὶ τὴν ἐντολὴν τοῦ Κυρίου καὶ Σωτῆρος διὰ τῶν ἀποστόλων σας. Νὰ ξέρετε πρῶτα τοῦτο: ὅτι θὰ ἔλθουν κατὰ τὰς τελευταίας ἡμέρας χλευασταί, οἱ ὁποῖοι θὰ ζοῦν κατὰ τὰς δικάς των ἐπιθυμίας, καὶ θὰ λέγουν, «Ποῦ εἶναι ἡ ὑπόσχεσις τῆς ἐλεύσεώς του; Διότι ἀφ’ ὅτου ἐκοιμήθησαν οἱ πατέρες ὅλα παραμένουν τὰ ἴδια, ὅπως ἦσαν ἀπὸ τὴν ἀρχὴν τοῦ κόσμου». Τοὺς διαφεύγει θεληματικὰ τὸ ὅτι διὰ τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ οἱ οὐρανοὶ ὑπῆρχαν παλαιόθεν καὶ ἡ γῆ ἐσχηματίσθηκε ἀπὸ νερὸ καὶ μὲ νερό, καὶ ὅτι μὲ τὰ ἴδια μέσα κατεστράφηκε ὁ τότε κόσμος, κατακλυσθεὶς μὲ νερά. Καὶ οἱ σημερινοὶ οὐρανοὶ καὶ ἡ γῆ εἶναι ἀποταμιευμένοι, δυνάμει τοῦ ἰδίου λόγου, διὰ τὴν φωτιά, καὶ διατηροῦνται ἕως τὴν ἡμέραν τῆς κρίσεως καὶ τῆς καταστροφῆς τῶν ἀσεβῶν ἀνθρώπων. Ἕνα πρᾶγμα νὰ μὴ σᾶς διαφεύγῃ, ἀγαπητοί, τὸ ἑξῆς: ὅτι μιὰ ἡμέρα διὰ τὸν Κύριον εἶναι σὰν χίλια ἔτη καὶ χίλια ἔτη σὰν μιὰ ἡμέρα. Δὲν καθυστερεῖ ὁ Κύριος τὴν ἐκπλήρωσιν τῆς ὑποσχέσεώς του, ὅπως νομίζουν μερικοί, ἀλλὰ μακροθυμεῖ ἀπέναντί μας, ἐπειδὴ δὲν θέλει νὰ χαθοῦν μερικοί, ἀλλὰ νὰ ἔλθουν ὅλοι εἰς μετάνοιαν. Ἡ ἡμέρα τοῦ Κυρίου θὰ ἔλθῃ σὰν κλέφτης τὴν νύχτα, καὶ τότε οἱ οὐρανοὶ μὲ πάταγον θὰ ἐξαφανισθοῦν, τὰ στοιχεῖα δὲ θὰ διαλυθοῦν ἀπὸ τὴν φωτιά, καὶ ἡ γῆ καὶ τὰ ἐπ’ αὐτῆς ἔργα θὰ κατακαοῦν. Ἐὰν λοιπὸν ὅλα αὐτὰ θὰ διαλυθοῦν, τί εἴδους ἄνθρωποι πρέπει νὰ εἶσθε, διάγωντας ζωὴν ἁγίαν καὶ εὐσεβῆ, ἐνῷ περιμένετε καὶ ἐπισπεύδετε τὴν ἔλευσιν τῆς Ἡμέρας τοῦ Θεοῦ, κατὰ τὴν ὁποίαν οἱ οὐρανοὶ θὰ διαλυθοῦν ἀπὸ τὴν φωτιὰ καὶ τὰ στοιχεῖα θὰ λυώσουν ἀπὸ τὴν καῦσιν. Ἀλλὰ σύμφωνα μὲ τὴν ὑπόσχεσίν του, περιμένομεν νέους οὐρανοὺς καὶ νέαν γῆν, εἰς τοὺς ὁποίους θὰ κατοικῇ δικαιοσύνη. Διὰ τοῦτο, ἀγαπητοί, ἐνῷ περιμένετε αὐτά, φροντίστε νὰ βρεθῆτε ἐνώπιόν του ἀκηλίδωτοι καὶ ἄψογοι ἐν εἰρήνῃ, καὶ νὰ θεωρῆτε τὴν μακροθυμίαν τοῦ Κυρίου μας σωτηρίαν, καθὼς καὶ ὁ ἀγαπητός μας ἀδελφὸς Παῦλος σᾶς ἔγραψε σύμφωνα μὲ τὴν σοφίαν ποὺ τοῦ ἐδόθηκε, ὅπως κάνει καὶ εἰς ὅλας τὰς ἐπιστολάς του, εἰς τὰς ὁποίας μιλεῖ γι’ αὐτά, μεταξὺ τῶν ὁποίων ὑπάρχουν μερικὰ δυσνόητα, τὰ ὁποῖα οἱ ἀμαθεῖς καὶ μὴ στερεωμένοι διαστρεβλώνουν, ὅπως καὶ τὰς λοιπὰς γραφάς, πρὸς καταστροφήν των. Σεῖς λοιπόν, ἀγαπητοί, ἐπειδὴ γνωρίζετε αὐτὰ ἐκ τῶν προτέρων, προφυλαχθῆτε, διὰ νὰ μὴ παρασυρθῆτε  ἀπὸ τὴν πλάνην ἄνομων ἀνθρώπων καὶ πέσετε ἀπὸ τὴν δικήν σας στερεὴν βάσιν,

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ  ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

ΤΗΣ  ΗΜΕΡΑΣ

ΤΕΤΑΡΤΗΣ  ΙΖ΄  ΛΟΥΚΑ  

ΚΕΙΜΕΝΟΝ

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ μαθηταῖς· ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις, μετὰ τὴν θλῖψιν ἐκείνην ὁ ἥλιος σκοτισθήσεται, καὶ ἡ σελήνη οὐ δώσει τὸ φέγγος αὐτῆς, καὶ οἱ ἀστέρες ἔσονται ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πίπτοντες, καὶ αἱ δυνάμεις αἱ ἐν τοῖς οὐρανοῖς σαλευθήσονται. Καὶ τότε ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐν νεφέλαις μετὰ δυνάμεως πολλῆς καὶ δόξης. Καὶ τότε ἀποστελεῖ τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ καὶ ἐπισυνάξει τοὺς ἐκλεκτοὺς αὐτοῦ ἐκ τῶν τεσσάρων ἀνέμων, ἀπ' ἄκρου τῆς γῆς ἕως ἄκρου τοῦ οὐρανοῦ. Ἀπὸ δὲ τῆς συκῆς μάθετε τὴν παραβολήν. Ὅταν αὐτῆς ὁ κλάδος ἤδη γένηται ἁπαλὸς καὶ ἐκφύῃ τὰ φύλλα, γινώσκετε ὅτι ἐγγὺς τὸ θέρος ἐστίν· οὕτω καὶ ὑμεῖς, ὅταν ἴδητε ταῦτα γινόμενα, γινώσκετε ὅτι ἐγγύς ἐστιν ἐπὶ θύραις. Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐ μὴ παρέλθῃ ἡ γενεὰ αὕτη μέχρις οὗ πάντα ταῦτα γένηται. Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δὲ ἐμοὶ λόγοι οὐ μὴ παρελεύσονται.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

Εἶπεν ὁ Κύριος εις τοὺς μαθητάς του· κατ’ ἐκείνας τὰς ἡμέρας, ὕστερα ἀπὸ τὴν θλῖψιν ἐκείνην, ὁ ἥλιος θὰ σκοτεινιάσῃ καὶ ἡ σελήνη δὲν θὰ φέγγῃ καὶ τὰ ἄστρα θὰ πέφτουν ἀπὸ τὸν οὐρανὸν καὶ οἱ οὐράνιαι δυνάμεις θὰ σαλευθοῦν καὶ τότε θὰ ἰδοῦν τὸν Υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου νὰ ἔρχεται μέσα σὲ σύννεφα μὲ δύναμιν μεγάλην καὶ δόξαν. Καὶ τότε θὰ στείλῃ τοὺς ἀγγέλους του καὶ θὰ μαζέψῃ τοὺς ἐκλεκτούς του ἀπὸ τοὺς τέσσερις ἀνέμους, ἀπὸ τὸ ἄκρον τῆς γῆς ἔως τὸ ἄκρον τοῦ οὐρανοῦ». «Ἀπὸ τὴν συκιὰ καταλάβατε τὴν  παραβολήν. Ὅταν ὁ κλάδος της γίνῃ ἤδη ἀπαλὸς καὶ βλαστήσουν τὰ φύλλα, καταλαβαίνετε ὅτι πλησιάζει τὸ καλοκαίρι. Ἔτσι καὶ σεῖς, ὅταν ἰδῆτε νὰ γίνωνται αὐτά, νὰ ξέρετε ὅτι εἶναι πλησίον εἰς τὴν πόρτα. Ἀλήθεια σᾶς λέγω, ὅτι δὲν θὰ περάσῃ ἡ γενεὰ αὐτὴ πρὶν γίνουν ὅλα αὐτά. Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ θὰ παρέλθουν, οἱ λόγοι μου ὅμως θὰ παρέλθουν.

ΠΗΓΗ:   http://www.synaxarion.gr/cms/gr/content/kaini_diathiki.aspx