Μαργαριτάρια περί εὐσπλαγχνίας τοῦ Θεοῦ, Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς
Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς
Ἡ εὐσπλαγχνία εἶναι ἀπέραντη δύναμη·
αὐτή μικραίνει τό χάσμα ἀνάμεσα στόν ἄνθρωπο καί τόν Θεό,
ἀνάμεσα στήν γῆ καί τόν οὐρανό...
Ὁ Θεός τίποτε δέν ἀγαπάει τόσο, ὅσο τήν εὐσπλαγχνία.
Ὅλο τό Εὐαγγέλιο συνοψίζεται στήν εὐσπλαγχνία.
Ξέρετε μέ τί ὁ ἄνθρωπος γίνεται περισσότερο ὅμοιος μέ τόν Θεό;
Μέ τήν εὐσπλαγχνία, καί αὐτή ἐξασφαλίζει στόν ἄνθρωπο ἀθανασία καί αἰώνια ζωή.
Ἡ ὑψηλότερη ἐντολή τοῦ Θεανθρώπου στούς ἀνθρώπους εἶναι:
"γίνετε ἐλεήμονες ὅπως εἶναι ἐλεήμονας ὁ Οὐράνιος Πατήρ-Θεός".
Ἐάν, λοιπόν, εἶσαι εὔσπλαγχνος, ἄνθρωπε, μοιάζεις μέ τόν Θεό,
διότι ἐκτελεῖς ἔργο τοῦ Θεοῦ στόν κόσμο.
Ἡ εὐσπλαγχνία ἔχει θεϊκή καταγωγή,
διότι, ἀπό τόν Θεόν γεννιέται,
μέ τόν Θεό ἀναπτύσσεται
καί μέ τόν Θεό ὡριμάζει.
Χωρίς εὐσπλαγχνία ὁ Θεός θά ἔπαυε νά εἶναι Θεός,
ὅπως καί ὁ ἄνθρωπος παύει νά εἶναι ἄνθρωπος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου