Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2013

ΣΑΒΒΑΤΟΝ  9  ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ  2013

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ  ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

ΤΗΣ  ΗΜΕΡΑΣ

ΣΑΒΒΑΤΟΥ  Κ΄  ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ  

ΚΕΙΜΕΝΟΝ

Ἀδελφοί, οὐ θλομεν μς γνοεν, δελφο, πρ τς θλψεως μν τς γενομνης μν ν τ σίᾳ, τι καθ᾿ περβολν βαρθημεν πρ δναμιν, στε ξαπορηθναι μς κα το ζν·λλ ατο ν αυτος τ πκριμα το θαντου σχκαμεν, να μ πεποιθτες μεν φ᾿ αυτος, λλ᾿ π τ Θε τ γεροντι τος νεκρος·ς κ τηλικοτου θαντου ρρσατο μς κα ρεται, ες ν λπκαμεν τι κα τι ρσεται, συνυπουργοντων κα μν πρ μν τ δεσει, να κ πολλν προσπων τ ες μς χρισμα δι πολλν εχαριστηθ πρ μν.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ


Ἀδελφοί, δὲν θέλομεν νὰ ἀγνοῆτε, ἀδελφοί, τὴν θλῖψιν ποὺ μᾶς εὑρῆκε εἰς τὴν Ἀσίαν. Τὸ βάρος ἦτο πολὺ μεγαλύτερον ἀπὸ τὰς δυνάμεις μας, ὥστε νὰ ἀπελπισθοῦμε καὶ διὰ τὴν ζωήν μας. Καὶ μάλιστα μᾶς φαινότανε ὅτι εἴχαμε λάβει τὴν καταδίκην τοῦ θανάτου, διὰ νὰ ἔχωμεν πεποίθησιν ὄχι εἰς τοὺς ἑαυτούς μας, ἀλλ’ εἰς τὸν Θεόν, ὁ ὁποῖος ἀνασταίνει τοὺς νεκρούς. Ἀπὸ ἕνα τόσον μεγάλον θανάσιμον κίνδυνον ὁ Θεὸς μᾶς ἔσωσε καὶ μᾶς σώζει· εἰς αὐτὸν ἔχομεν τὴν ἐλπίδα ὅτι καὶ πάλιν θὰ μᾶς σώσῃ, ἐὰν καὶ σεῖς μᾶς βοηθήσετε μὲ προσευχήν, ὥστε νὰ ἀποδοθῇ εὐχαριστία ἀπὸ πολλοὺς διὰ λογαριασμόν μας διὰ τὴν χάριν ποὺ ἔδειξε ὁ Θεὸς σ’ ἐμᾶς.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ  ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

ΤΗΣ  ΗΜΕΡΑΣ

ΣΑΒΒΑΤΟΥ  Η΄  ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ  ΛΟΥΚΑ 

ΚΕΙΜΕΝΟΝ
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, κατελθόντι τῷ Ἰησοῦ π το ρους συνντησεν ατ χλος πολς. Κα δο νρ π το χλου νεβησε λγων· διδσκαλε, δομα σου, πβλεψον π τν υἱόν μου, τι μονογενς μο στι· κα δο πνεμα λαμβνει ατν, κα ξαφνης κρζει κα σπαρσσει ατν μετ φρο, κα μγις ποχωρε π᾿ ατο συντρβον ατν· κα δεθην τν μαθητν σου να κβλωσιν ατ, κα οκ δυνθησαν.ποκριθες δ ησος επεν· γενε πιστος κα διεστραμμνη, ως πτε σομαι πρς μς κα νξομαι μν; προσγαγε τν υἱόν σου δε.τι δ προσερχομνου ατο ρρηξεν ατν τ δαιμνιον κα συνεσπραξεν· πετμησε δ ησος τ πνεματι τ καθρτ, κα ἰάσατο τν παδα κα πδωκεν ατν τ πατρ ατο.ξεπλσσοντο δ πντες π τ μεγαλειτητι το Θεο.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

Ἐκεῖνο τὸν καιρό, ὅταν κατέβηκε ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τὸ ὄρος, τὸν συνήντησε πλῆθος πολύ. Καὶ ἕνας ἀπὸ τὸ πλῆθος ἐφώναξε, «Διδάσκαλε, σὲ παρακαλῶ, ρίξε μιὰ ματιὰ στον γυιό μου διότι μοῦ εἶναι μοναχογυιός. Καὶ τὸν πιάνει ἔνα πνεῦμα καὶ ἔξαφνα φωνάζει καὶ τὸν τινάσσει, ὥστε νὰ ἀφρίζῃ· τὸν κατασυντρίβει καὶ δύσκολα τὸν ἀφήνει. Παρεκάλεσα τοὺς μαθητάς σου νὰ τὸ βγάλουν, ἀλλὰ δὲν μπόρεσαν». Ὁ Ἰησοῦς ἀπεκρίθη, «Ὦ γενεὰ ἄπιστη καὶ διεστραμμένη, ἕως πότε θὰ εἶμαι μαζί σας καὶ θὰ σᾶς ἀνέχμαι; Φέρε τὸν γυιό σου ἐδῶ». Ἐνῷ αὐτὸς ἀκόμη ἐπροχωροῦσε, τὸ δαιμόνιον τὸν ἔρριξε κάτω καὶ τὸν συνετάραξε. Ἀλλ’ ὁ Ἰησοῦς ἐπέπληξε τὸ πνεῦμα τὸ ἀκάθαρτον, ἐθεράπευσε τὸ παιδὶ καὶ τὸ παρέδωκε εἰς τὸν πατέρα του.  Ὅλοι ἐξεπλήσσοντο διὰ τὸ μεγαλεῖον τοῦ Θεοῦ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου