Η επαναφορά των μηχανοκίνητων στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου και η λυσσαλέα αντίδραση του «προοδευτικού χώρου»
Leopard 2A6 HEL του Ελληνικού Στρατού,
στην στρατιωτική παρέλαση της 25ης Μαρτίου
Από τη στιγμή που
έγινε γνωστό ότι το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας σχεδιάζει την επαναφορά των
μηχανοκίνητων σχηματισμών στην παρέλαση για τον εορτασμό της 28ης
Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη, έχουμε γίνει μάρτυρες εκνευρισμένων
αντιδράσεων από τον "ευρύτερο προοδευτικό χώρο",
που αξίζει να σχολιαστούν όχι τόσο για το συγκεκριμένο θέμα, όσο για το ιδεολογικό τους υπόβαθρο.
Στις αντιδράσεις πρωτοστατεί το ΠΑΣΟΚ, γεγονός καθόλου περίεργο δεδομένου ότι ο πρόεδρός του Ε. Βενιζέλος υπήρξε εκείνος που, ως υπουργός Εθνικής Άμυνας το 2010, έλαβε την απόφαση (μια από τις ελάχιστες αποφάσεις της θητείας του στο υπουργείο...) για την κατάργηση του μηχανοκίνητου και αεροπορικού μέρους των παρελάσεων.
που αξίζει να σχολιαστούν όχι τόσο για το συγκεκριμένο θέμα, όσο για το ιδεολογικό τους υπόβαθρο.
Στις αντιδράσεις πρωτοστατεί το ΠΑΣΟΚ, γεγονός καθόλου περίεργο δεδομένου ότι ο πρόεδρός του Ε. Βενιζέλος υπήρξε εκείνος που, ως υπουργός Εθνικής Άμυνας το 2010, έλαβε την απόφαση (μια από τις ελάχιστες αποφάσεις της θητείας του στο υπουργείο...) για την κατάργηση του μηχανοκίνητου και αεροπορικού μέρους των παρελάσεων.
«Τα άρματα δεν είναι για επίδειξη, αλλά για άμυνα» αναφέρει σε ανακοίνωσή του το ΠΑΣΟΚ και ζητά την άμεση ανάκληση της απόφασης, ενώ προσθέτει ότι «η
απόφαση να μη μετέχουν μηχανοκίνητα τμήματα στις παρελάσεις δεν ελήφθη
μόνο για λόγους οικονομικούς αλλά και λειτουργικούς με εισήγηση της
στρατιωτικής ηγεσίας». Από κοντά και κάποιες "φιλελεύθερες
πένες" που θυμούνται τους χαμηλούς μισθούς και τις πενιχρές συντάξεις
μόνον όταν έχουν να τις συγκρίνουν με το κόστος των παρελάσεων...
Κατ' αρχήν, ας δούμε τα επιχειρήματα που επικαλούνται όσοι αντιδρούν, με πρώτο το οικονομικό κόστος:
Σύμφωνα με στοιχεία κοινοβουλευτικού ελέγχου που δημοσιεύθηκαν στον ιστότοπο onalert.gr, το οικονομικό κόστος της συμμετοχής μηχανοκίνητων μέσων και ελικοπτέρων του Στρατού Ξηράς στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη ανήλθε σε 430.000 Ευρώ, ενώ των αεροσκαφών της ΠΑ σε 400.497 Ευρώ, δηλαδή συνολικά στο "αστρονομικό" ποσό των 830.497 Ευρώ. Αντίστοιχα για την παρέλαση της Αθήνας το 2009, το κόστος των μέσων του ΣΞ ήταν 840.000 Ευρώ και της ΠΑ 687.728 Ευρώ, δηλαδή συνολικά 1.527.728 Ευρώ (το κόστος συμμετοχής στην Αθήνα είναι περίπου διπλάσιο, λόγω της απόστασης μετακίνησης). Δηλαδή κατά μέσο όρο η κάθε παρέλαση στοιχίζει λίγο παραπάνω από ένα εκ. Ευρώ, την ίδια ώρα το ελληνικό κράτος ξόδευε με άνεση αντίστοιχα ποσά π.χ. για τις υπερωρίες των υπαλλήλων του γραφείου του Υπουργού Εξωτερικών... Ειδικά δε για τη συμμετοχή μηχανοκίνητων του ΣΞ στην παρέλαση της Θεσσαλονίκης (που είναι το άμεσο ζήτημα), το κόστος είναι μόλις 430.000 Ευρώ. Ελάχιστο κόστος για ένα σημειολογικά "βαρύ" μήνυμα...
Το άλλο επιχείρημα κατά της συμμετοχής των μέσων στις παρελάσεις είναι λειτουργικό και είναι σοβαρότερο: πράγματι η συμμετοχή σε παρελάσεις ταλαιπωρεί τα στελέχη, διαταράσσει το πρόγραμμα εκπαίδευσης των μονάδων, ενώ συνεπάγεται και την απουσία τους από τις προβλεπόμενες θέσεις για κάποιο χρονικό διάστημα. Όμως από την άλλη πλευρά η συμμετοχή μονάδων στην παρέλαση έχει και κάποια πρακτικά οφέλη (π.χ. έλεγχος κατάστασης οχημάτων και επάνδρωσης, που ειδικά για μονάδες στα πέριξ της Θεσσαλονίκης είναι ζητούμενα...) ενώ η μετακίνηση άλλων μονάδων σε μεγαλύτερες αποστάσεις προσφέρει και ευκαιρίες εφαρμογής σχεδίων φόρτωσης και μεταφοράς βαρέος υλικού. Πάνω απ' όλα όμως, το όφελος που προκύπτει από τη συμμετοχή των μηχανοκίνητων στις παρελάσεις είναι η εκπομπή αποτρεπτικού μηνύματος προς το εξωτερικό και η τόνωση του φρονήματος στο εσωτερικό. Αυτά τα ζητούμενα φαίνεται ότι τα έχει κατανοήσει ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Δ. Αβραμόπουλος στη δεύτερη θητεία του, όπως φαίνεται και από την (απείρως σημαντικότερη των παρελάσων) επανάληψη της διεξαγωγής της διακλαδικής άσκησης "Παρμενίων" μετά από τρία χρόνια.
Στην πραγματικότητα, ο λόγος της απόσυρσης των μηχανοκίνητων από τις παρελάσεις δεν ήταν ποτέ οικονομικός ούτε λειτουργικός. Πίσω από τα οικονομικά (κυρίως) επιχειρήματα κρύβεται ένα βαθύ αντανακλαστικό: η αντιστρατιωτική λογική της ελληνικής "εκσυγχρονιστικής κεντροαριστεράς", αυτή που έκανε τον Κ. Σημίτη να αρνείται να παραστεί σε οποιαδήποτε στρατιωτική παρέλαση, αλλά και τον αλήστου μνήμης Π. Μπεγλίτη να μη ντρέπεται να εξυφάνει σενάρια πραξικοπήματος εις βάρος της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, για να δικαιολογήσει τις επιλογές του ...διαχρονικού προϊσταμένου του, Γ. Παπανδρέου. Ακόμα περισσότερο: πίσω από τις αντιδράσεις κρύβεται η λογική της αποδόμησης της εθνικής ταυτότητας (αλλιώς: της "καταπολέμησης των εθνικισμών"), αυτή που οδήγησε τη γνωστή κυρία Ρεπούση και τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης Γ. Μπουτάρη να διαμαρτυρηθούν πέρυσι για τους εορτασμούς των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης (Ξύδι, κυρία Ρεπούση... Ξύδι, κύριε Μπουτάρη...).
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι οι "φιλελεύθερες πένες" που θυμήθηκαν τους κουτσουρεμένους μισθούς και τις πενιχρές συντάξεις για να τις χρησιμοποιήσουν κατά των παρελάσεων με το επιχείρημα του κόστους, είναι ακριβώς οι ίδιες που προπαγανδίζουν την κατάργηση της στρατιωτικής θητείας και τη δημιουργία επαγγελματικού στρατού, ο οποίος έχει κόστος πολλαπλάσιο ενός στρατού κληρωτών.
Κατ' αρχήν, ας δούμε τα επιχειρήματα που επικαλούνται όσοι αντιδρούν, με πρώτο το οικονομικό κόστος:
Σύμφωνα με στοιχεία κοινοβουλευτικού ελέγχου που δημοσιεύθηκαν στον ιστότοπο onalert.gr, το οικονομικό κόστος της συμμετοχής μηχανοκίνητων μέσων και ελικοπτέρων του Στρατού Ξηράς στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη ανήλθε σε 430.000 Ευρώ, ενώ των αεροσκαφών της ΠΑ σε 400.497 Ευρώ, δηλαδή συνολικά στο "αστρονομικό" ποσό των 830.497 Ευρώ. Αντίστοιχα για την παρέλαση της Αθήνας το 2009, το κόστος των μέσων του ΣΞ ήταν 840.000 Ευρώ και της ΠΑ 687.728 Ευρώ, δηλαδή συνολικά 1.527.728 Ευρώ (το κόστος συμμετοχής στην Αθήνα είναι περίπου διπλάσιο, λόγω της απόστασης μετακίνησης). Δηλαδή κατά μέσο όρο η κάθε παρέλαση στοιχίζει λίγο παραπάνω από ένα εκ. Ευρώ, την ίδια ώρα το ελληνικό κράτος ξόδευε με άνεση αντίστοιχα ποσά π.χ. για τις υπερωρίες των υπαλλήλων του γραφείου του Υπουργού Εξωτερικών... Ειδικά δε για τη συμμετοχή μηχανοκίνητων του ΣΞ στην παρέλαση της Θεσσαλονίκης (που είναι το άμεσο ζήτημα), το κόστος είναι μόλις 430.000 Ευρώ. Ελάχιστο κόστος για ένα σημειολογικά "βαρύ" μήνυμα...
Το άλλο επιχείρημα κατά της συμμετοχής των μέσων στις παρελάσεις είναι λειτουργικό και είναι σοβαρότερο: πράγματι η συμμετοχή σε παρελάσεις ταλαιπωρεί τα στελέχη, διαταράσσει το πρόγραμμα εκπαίδευσης των μονάδων, ενώ συνεπάγεται και την απουσία τους από τις προβλεπόμενες θέσεις για κάποιο χρονικό διάστημα. Όμως από την άλλη πλευρά η συμμετοχή μονάδων στην παρέλαση έχει και κάποια πρακτικά οφέλη (π.χ. έλεγχος κατάστασης οχημάτων και επάνδρωσης, που ειδικά για μονάδες στα πέριξ της Θεσσαλονίκης είναι ζητούμενα...) ενώ η μετακίνηση άλλων μονάδων σε μεγαλύτερες αποστάσεις προσφέρει και ευκαιρίες εφαρμογής σχεδίων φόρτωσης και μεταφοράς βαρέος υλικού. Πάνω απ' όλα όμως, το όφελος που προκύπτει από τη συμμετοχή των μηχανοκίνητων στις παρελάσεις είναι η εκπομπή αποτρεπτικού μηνύματος προς το εξωτερικό και η τόνωση του φρονήματος στο εσωτερικό. Αυτά τα ζητούμενα φαίνεται ότι τα έχει κατανοήσει ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Δ. Αβραμόπουλος στη δεύτερη θητεία του, όπως φαίνεται και από την (απείρως σημαντικότερη των παρελάσων) επανάληψη της διεξαγωγής της διακλαδικής άσκησης "Παρμενίων" μετά από τρία χρόνια.
Στην πραγματικότητα, ο λόγος της απόσυρσης των μηχανοκίνητων από τις παρελάσεις δεν ήταν ποτέ οικονομικός ούτε λειτουργικός. Πίσω από τα οικονομικά (κυρίως) επιχειρήματα κρύβεται ένα βαθύ αντανακλαστικό: η αντιστρατιωτική λογική της ελληνικής "εκσυγχρονιστικής κεντροαριστεράς", αυτή που έκανε τον Κ. Σημίτη να αρνείται να παραστεί σε οποιαδήποτε στρατιωτική παρέλαση, αλλά και τον αλήστου μνήμης Π. Μπεγλίτη να μη ντρέπεται να εξυφάνει σενάρια πραξικοπήματος εις βάρος της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, για να δικαιολογήσει τις επιλογές του ...διαχρονικού προϊσταμένου του, Γ. Παπανδρέου. Ακόμα περισσότερο: πίσω από τις αντιδράσεις κρύβεται η λογική της αποδόμησης της εθνικής ταυτότητας (αλλιώς: της "καταπολέμησης των εθνικισμών"), αυτή που οδήγησε τη γνωστή κυρία Ρεπούση και τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης Γ. Μπουτάρη να διαμαρτυρηθούν πέρυσι για τους εορτασμούς των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης (Ξύδι, κυρία Ρεπούση... Ξύδι, κύριε Μπουτάρη...).
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι οι "φιλελεύθερες πένες" που θυμήθηκαν τους κουτσουρεμένους μισθούς και τις πενιχρές συντάξεις για να τις χρησιμοποιήσουν κατά των παρελάσεων με το επιχείρημα του κόστους, είναι ακριβώς οι ίδιες που προπαγανδίζουν την κατάργηση της στρατιωτικής θητείας και τη δημιουργία επαγγελματικού στρατού, ο οποίος έχει κόστος πολλαπλάσιο ενός στρατού κληρωτών.
Αντίφαση;
Όχι βέβαια, αρκεί να λάβουμε υπόψη το κοινό νήμα των δύο απόψεων, που
δεν είναι φυσικά το κόστος, αλλά η αποδόμηση κάθε στοιχείου "εθνικισμού"
στην ελληνική κοινωνία και η διάρρηξη του συνδέσμου μεταξύ Λαού και
Στρατού...
Οι συγκεκριμένοι κύκλοι, όπως κάθε ημιμαθής "προοδευτικός ευρωπαϊστής" που έμαθε να επικαλείται αορίστως την "Ευρώπη" χωρίς ποτέ να κατανοήσει τις αξίες πάνω στις οποίες αυτή χτίστηκε, αγνοούν ότι οι παρελάσεις, και μάλιστα οι στρατιωτικές παρελάσεις, είναι ουσιώδες μέρος της ευρωπαϊκής κρατικής παράδοσης. Οι "ευρωπαϊστές" θα όφειλαν να γνωρίζουν ότι παρελάσεις (και με συμμετοχή τεθωρακισμένων και αεροσκαφών) γίνονται σε όλες τις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως π.χ. στη Γαλλία την Αγγλία και την Ισπανία. Για να μη μιλήσουμε καν για τη Ρωσία ή τη "φίλη και γείτονα" Τουρκία, που εμφανώς χρησιμοποιεί τις παρελάσεις ως ευκαιρία προβολής στρατιωτικής ισχύος και πρόκλησης δέους στον αντίπαλο...
Οι συγκεκριμένοι κύκλοι, όπως κάθε ημιμαθής "προοδευτικός ευρωπαϊστής" που έμαθε να επικαλείται αορίστως την "Ευρώπη" χωρίς ποτέ να κατανοήσει τις αξίες πάνω στις οποίες αυτή χτίστηκε, αγνοούν ότι οι παρελάσεις, και μάλιστα οι στρατιωτικές παρελάσεις, είναι ουσιώδες μέρος της ευρωπαϊκής κρατικής παράδοσης. Οι "ευρωπαϊστές" θα όφειλαν να γνωρίζουν ότι παρελάσεις (και με συμμετοχή τεθωρακισμένων και αεροσκαφών) γίνονται σε όλες τις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως π.χ. στη Γαλλία την Αγγλία και την Ισπανία. Για να μη μιλήσουμε καν για τη Ρωσία ή τη "φίλη και γείτονα" Τουρκία, που εμφανώς χρησιμοποιεί τις παρελάσεις ως ευκαιρία προβολής στρατιωτικής ισχύος και πρόκλησης δέους στον αντίπαλο...
Οι
παρελάσεις είναι για κάθε κράτος μια ευκαιρία να εκφράσει τις
παραδόσεις του, να τιμήσει την ιστορία του και φυσικά να επιδείξει την
ισχύ και το φρόνημά του, σε φίλους και εχθρούς.
Είχαμε γράψει και παλιότερα, όταν συζητήθηκε ακόμα και η κατάργηση της στρατιωτικής παρέλασης της Θεσσαλονίκης, ότι: "Όποιος έχει παραστεί ή συμμετάσχει στην παρέλαση της Θεσσαλονίκης, γνωρίζει ότι εκεί η παρέλαση έχει ιδιαίτερη αξία για τον κόσμο, μεγαλύτερη ίσως απ' ότι στην Αθήνα.
Στην
Αθήνα η παρέλαση είναι απλά μια επίσημη περίσταση - στη Θεσσαλονίκη
είναι πάνδημη γιορτή, και όλη η πόλη κατεβαίνει στην παραλία. Καθώς
συμπίπτει χρονικά με τον εορτασμό του πολιούχου Αγ. Δημητρίου και την
επέτειο της απελευθέρωσης της πόλης (ανήμερα του Αγ. Δημητρίου) στις 26
Οκτωβρίου, είναι αφορμή ευρύτερου εορτασμού, ανάτασης, και ανύψωσης του
εθνικού φρονήματος.
Και
αυτό σε μια περιοχή που ακόμα διεκδικείται από αυθάδεις ανιστόρητους
γείτονες - και με ανθρώπους που τα ΕΦΠ τους σε μεγάλο ποσοστό λένε
Έβρος... Είναι ανάσα ζωής και ένεση ηθικού η παρέλαση στη Θεσσαλονίκη -
ποιος αλήθεια θέλει να τα κόψει αυτά; Και γιατί;"
Ας αφήσουν λοιπόν οι "προοδευτικοί" τις παρελάσεις ήσυχες και ας βρουν άλλους "βαρβάρους" για να αυτοπροσδιοριστούν και να λύσουν τα υπαρξιακά τους αδιέξοδα.
Ας αφήσουν λοιπόν οι "προοδευτικοί" τις παρελάσεις ήσυχες και ας βρουν άλλους "βαρβάρους" για να αυτοπροσδιοριστούν και να λύσουν τα υπαρξιακά τους αδιέξοδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου