Αγίου Νικοδήμου: Φυλακτήριον της Ψυχής... ΗΜΕΡΑ KΓ'
ΗΜΕΡΑ ΚΓ΄ : Περί της εξομολογησεως ενός κολασμένου
Α΄ Κάθε κολασμένος αναλογίζεται: Ο Θεός έκανε πολλά για να με σώσει, πόσες ευεργεσίες της φύσεως και της χάριτος μου έκανε για να με υποχρεώσει να τον αγαπώ Πόσες εμπνεύσεις, πόσους φωτισμούς, πόσα μυστήρια
μου έδωσε για να με μεταφέρει στην οδόν της σωτηρίας Με παρηγόρησε με τόσες
υποσχέσεις. Με φόβισε με τόσους φοβερισμους. Με περίμενε τόσον καιρό να μετανοήσω. Επομένως δικαίως κολάζομαι.
Β΄ Μπορούσα για λίγο να σωθω΄ αν έκοβα απ' την αρχή εκείνη την αιτία της αμαρτίας αν έμενα
σταθερός σ' εκείνη την απόφαση που πήρα να μην αμαρτησω. Μια γενναία απόφαση, μια καθολική εξομολόγηση, μια συντετριμμένη μετάνοια θα με οδηγούσε στον ουρανό.
Γ΄ Θέλησα για ένα τίποτα να κολασθω΄ και για την ηδονή μιας στιγμής είμαι εδώ και δοκιμάζω αιωνίως τιμωρίες. Με τα μάτια ανοικτά γκρεμίστηκα σε μια άβυσσο από φλόγες Δίκαια όμως, γιατί δεν θέλησα να υπακούσω
στις συμβουλές που μου έδιναν (στα επιτιμια που μου έβαζαν) οι πνευματικοί, ούτε στους ελέγχους της συνειδήσεως μου καθώς και στην ευσπλαχνία και υπομονή του Θεού.
Πρόφθασε να εξομολογηθεις όλες σου τις αμαρτίες και να μετανοήσεις καθώς πρέπει, για να γλυτώσεις από εκείνη την ανώφελη εξομολογηση και μετάνοια των κολασμένων.
Επιμέλεια:
π. Παναγιώτης Δ. Ρούβαλης
Απόδοση κειμένου στην καθομιλουμένη:
Πανωραία Ρούβαλη-Μικρογιαννίδη, Φιλόλογος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου