ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ - Εγκώμιο Τσίπρα για την «πολιτική υπέρβαση» του Κωνσταντίνου Καραμανλή
Το πολιτικό εγκώμιο του Κωνσταντίνου Καραμανλή, τον οποίο χαρακτήρισε
«ξεχωριστή προσωπικότητα της σύγχρονης Ελλάδας» έπλεξε ο πρόεδρος της ΚΟ
του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας στη διάρκεια της εκδήλωσης στο Μέγαρο
Μουσικής για την επέτειο των 15 χρόνων από το θάνατο του ιδρυτή της ΝΔ.Ο
κ. Τσίπρας χαρακτήρισε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή ως τον πολιτικό εκείνο
«που κατάφερε μια σπάνια πολιτική και προσωπική υπέρβαση», δηλαδή «να
υπερβεί τα ασφυκτικά όρια που είχαν επιβάλει τόσο στη χώρα όσο και στην
παράταξή του, ο εμφύλιος και οι ξένοι προστάτες» και ήταν, όπως
πρόσθεσε, «ριζοσπαστικός στο συντηρητισμό του».
«Είχε συλλάβει πως κάθε μεγάλη προσπάθεια αλλαγής και μεταρρύθμισης μπορεί να ξεκινήσει μόνον από το Δημόσιο και ειδικά από τη δημόσια διοίκηση» και «μεταρρυθμίσεις μέσω της ιδιωτικής οικονομίας δεν προέκυψαν ποτέ. Κι αυτό γιατί αγορά χωρίς δημόσια παρέμβαση δεν μπορεί να υπάρξει» πρόσθεσε.
Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ τόνισε ότι η προσφορά του ιδρυτή της ΝΔ «κατάφερε να ξεπεράσει, σε ορισμένα σημεία, τα όρια της ιδεολογίας του» και «συνέβαλλε μαζί με τους ηγέτες των άλλων παρατάξεων στην εμπέδωση της κουλτούρας της ομαλής δημοκρατικής εναλλαγής. Μια κουλτούρα που πρέπει όλοι να διαφυλάξουμε».
Υπό το πρίσμα αυτό, είπε ο κ. Τσίπρας, επειδή ο Καραμανλής είναι πολιτικός που αντιλαμβάνεται τις ανάγκες του καιρού του, η δομή της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας μετά το 1974 φέρει έντονα τη σφραγίδα του, στο μέτρο που επιδίωξή του ήταν η θεσμική εξισορρόπηση των κοινωνικών και πολιτικών αντιθέσεων και όχι η υποταγή της πολιτικής στα οργανωμένα και συμπαγή οικονομικά συμφέροντα, ούτε βέβαια η διαιώνιση της διχόνοιας του ελληνικού λαού.
Με έμμεση αναφορά στα σύγχρονα δεδομένα, ο κ. Τσίπρας είπε ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής «δεν υπήρξε ποτέ παθητικός αποδέκτης εντολών, ούτε παρατηρητής των συσχετισμών», διέθετε «αυτό που λέμε πολιτικό τσαγανό» και συμπλήρωσε:
«Είναι ώρες που σκέφτομαι, ειδικά τούτες τις πρωτόγνωρες στιγμές που περνά η χώρα, αν ήταν παρόντες μεγάλοι πολιτικοί ηγέτες όπως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Χαρίλαος Φλωράκης, για να αναφερθώ μόνο στις προσωπικότητες της μεταπολίτευσης, πως άραγε θα αντιδρούσαν; Πολύ πιθανόν, λοιπόν, αν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν σήμερα παρόν, να σχολίαζε με τα γνωστά σε όλους... γαλλικά του, πολλές πλευρές της σημερινής ευρωπαϊκής και ελληνικής πραγματικότητας».
Πηγή: parakato
«Είχε συλλάβει πως κάθε μεγάλη προσπάθεια αλλαγής και μεταρρύθμισης μπορεί να ξεκινήσει μόνον από το Δημόσιο και ειδικά από τη δημόσια διοίκηση» και «μεταρρυθμίσεις μέσω της ιδιωτικής οικονομίας δεν προέκυψαν ποτέ. Κι αυτό γιατί αγορά χωρίς δημόσια παρέμβαση δεν μπορεί να υπάρξει» πρόσθεσε.
Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ τόνισε ότι η προσφορά του ιδρυτή της ΝΔ «κατάφερε να ξεπεράσει, σε ορισμένα σημεία, τα όρια της ιδεολογίας του» και «συνέβαλλε μαζί με τους ηγέτες των άλλων παρατάξεων στην εμπέδωση της κουλτούρας της ομαλής δημοκρατικής εναλλαγής. Μια κουλτούρα που πρέπει όλοι να διαφυλάξουμε».
Υπό το πρίσμα αυτό, είπε ο κ. Τσίπρας, επειδή ο Καραμανλής είναι πολιτικός που αντιλαμβάνεται τις ανάγκες του καιρού του, η δομή της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας μετά το 1974 φέρει έντονα τη σφραγίδα του, στο μέτρο που επιδίωξή του ήταν η θεσμική εξισορρόπηση των κοινωνικών και πολιτικών αντιθέσεων και όχι η υποταγή της πολιτικής στα οργανωμένα και συμπαγή οικονομικά συμφέροντα, ούτε βέβαια η διαιώνιση της διχόνοιας του ελληνικού λαού.
Με έμμεση αναφορά στα σύγχρονα δεδομένα, ο κ. Τσίπρας είπε ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής «δεν υπήρξε ποτέ παθητικός αποδέκτης εντολών, ούτε παρατηρητής των συσχετισμών», διέθετε «αυτό που λέμε πολιτικό τσαγανό» και συμπλήρωσε:
«Είναι ώρες που σκέφτομαι, ειδικά τούτες τις πρωτόγνωρες στιγμές που περνά η χώρα, αν ήταν παρόντες μεγάλοι πολιτικοί ηγέτες όπως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Χαρίλαος Φλωράκης, για να αναφερθώ μόνο στις προσωπικότητες της μεταπολίτευσης, πως άραγε θα αντιδρούσαν; Πολύ πιθανόν, λοιπόν, αν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν σήμερα παρόν, να σχολίαζε με τα γνωστά σε όλους... γαλλικά του, πολλές πλευρές της σημερινής ευρωπαϊκής και ελληνικής πραγματικότητας».
Πηγή: parakato
Όμοιος ομοίω αεί πελάζει. Οι πολιτικές διαφορές είναι η βιτρίνα. Ο σκοπός τους όμως είναι κοινός. Πού ακούστηκε να εκθειάζεται κάποιος που στα δύσκολα χρόνια για την Ελλάδα πήγε στο Παρίσι και όταν τον επανέφεραν οι Αμερικάνοι τον έκαναν ήρωα! Τζάμπα μάγκες...
ΑπάντησηΔιαγραφή