«ΕΑΝ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΦ᾽ ΥΨΗΛΟΥ, Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΙΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ»
Υψώνεται μεγαλοπρεπής στο 5ο χιλιόμετρο, δεξιά της δημοσίας οδού Παροικίας - Ναούσης. H I.Μονή Ζωοδόχου Πηγής (Λογγοβάρδα) αποτελεί μία από τις κορυφαίες κοινοβιακές Μονές της Ορθοδοξίας,
η οποία, στις δύσκολες και τραγικές περιόδους της ιστορίας μας, έπαιξε
πρωτεύοντα ρόλο, βοηθώντας ποικιλοτρόπως τους κατατρεγμένους Παριανούς.Όταν ηγούμενος ήταν ο μακαριστός, όσιος πατήρ Φιλόθεος Ζερβάκος (1884 - 1980), αριθμούσε περί τους τριάντα μοναχούς. Σήμερα έχουν απομείνει δέκα περίπου. Όλα εδώ αποπνέουν ευωδία αιωνιότητας με τη μυσταγωγική ατμόσφαιρα που δημιουργούν το θαυμάσιο ξυλόγλυπτο τέμπλο, οι εικόνες, τα στασίδια, οι μορφές των μοναχών, το ημίφως, η γαλήνη. Προσκυνητές απ' όλο τον κόσμο επισκέπτονται το μεγάλο αυτό μοναστικό κέντρο και φιλοξενούνται, κυρίως, τους θερινούς μήνες.
Ο καθηγούμενος της Ι.Μονής, αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Πήχος, μιλάει αποκλειστικά στο «Αγιορείτικο Βήμα».
Συνέντευξη στη Στέλλα Μεϊμάρη
-«Άγιο Δωδεκαήμερο». Πόσο τελικά απέχει, Γέροντα, ο τρόπος που βιώνουμε τις γιορτές από το πραγματικό νόημα τους;
Ο τρόπος που γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα και γενικότερα όλες τις γιορτές της χριστιανοσύνης απέχει πολύ από τον τρόπο που θέλει ο Χριστός να τις γιορτάζουμε. Άλλοι γιορτάζουν ιουδαϊκά, δηλαδή τυπολατρικά, και άλλοι γιορτάζουν ειδωλολατρικά, δηλαδή αισθησιακά.
Η πνευματική διάστασις της εορτής, της μέχρι ταπεινώσεως αγάπης, έχει υποχωρήσει μπροστά στο εμπορικό και γαστρονομικό κομμάτι της εορτής. Η κατάλληλη προετοιμασία διά της νηστείας, της καθάρσεως της ψυχής διά της εξομολογήσεως, της αλληλοσυγχωρήσεως, της συνειδητής θείας Κοινωνίας και της ελεημοσύνης μέχρι τινός ανήκε στο παρελθόν.
Τώρα η οικονομική κρίσις ζωντάνευσε μέσα μας παλιές αναμνήσεις και λίγο - λίγο οι καλοπροαίρετοι επανέρχονται σ᾽ αυτές. Δεν παύει όμως οι περισσότεροι χριστιανοί να ζούν μακριά από αυτό που θέλει ο Κύριος. Έτσι έρχονται αθέλητα στο νού μας τα λόγια του προφήτου «Τας εορτάς ημών μισεί η ψυχή μου λέγει Κύριος ο Θεός» (Ησ. α΄ 14).
-Διανύουμε μια πολύ δύσκολη περίοδο. Οικονομική κρίση, αυτοκτονίες συνανθρώπων μας καθημερινά, λουκέτα σε μαγαζιά, ανέχεια και κυρίως απελπισία. Πιστεύετε ότι υπάρχει διέξοδος από αυτή την κατάσταση και ποιός ο ρόλος της Εκκλησίας;
Αυτό που ονομάζουμε σήμερα οικονομική κρίση είναι αποτέλεσμα μιας άλλης κρίσεως πνευματικής και ηθικής. Πέσαμε στη παγίδα που μας έστησε το διεθνές κεφάλαιο και νομίσαμε ότι με τα χρήματα που μας χορηγούσαν θα δημιουργούσαμε ένα επίγειο Παράδεισο. Απατηθήκαμε οικτρώς. Λησμονήσαμε όλες τις ευαγγελικές αρετές, και τώρα που μας τα ζητάνε ζούμε έντονα την κόλαση που μόνοι μας δημιουργήσαμε. Ευτυχείς όσοι δεν έχουν μπλεχτεί σε παιχνίδια δανεισμού.
Προκαλεί βαθύτατη λύπη το φαινόμενο των αυτοκτονιών, διότι στους αδελφούς μας αυτούς είχε πεθάνει η ελπίδα και αντί να απαλλαχθούν από τα δεινά αυτής της ζωής, αντιμετωπίζουν τώρα άλλα φοβερότερα, τα δεινά της κολάσεως τα οποία δεν έχουν τέλος.
Υπάρχει βεβαίως διέξοδος από την κρίση αυτή. Είναι η διέξοδος της μετανοίας. Καί ως λαός, και ως άρχοντες αλλά και προσωπικά ο καθένας αν μετανοήσουμε, ο Θεός, που είναι η δύναμις μας, θα συντομεύσει το χρόνο της δοκιμασίας μας.
- Τον τελευταίο καιρό επικρατεί μια ολοένα και εντονότερη στροφή πίσω στους κόλπους της Εκκλησίας. Ο κόσμος, χάνοντας τα υλικά, αναζητεί και πάλι τα πνευματικά;
Είναι αλήθεια ότι ο κόσμος με την κρίση αυτή ξαναβρίσκει τον χαμένο δρόμο του. Πιστεύω ότι εάν ο λόγος της Εκκλησίας δεν ήταν αφ᾽ υψηλού, αλλά πιο σαφής, η επιστροφή των Ελλήνων θα ήτο πιο ουσιαστική. Οι Έλληνες έχουν πνευματικές ευαισθησίες. Απουσιάζει όμως το προφητικό κήρυγμα. Και στις μέρες μας, που βιώνουμε τόση σύγχυση, χρειάζεται περισσότερο από κάθε άλλη εποχή να ακουσθεί κήρυγμα Νινευιτικής μετανοίας.
Ένα ερώτημα που απασχολεί πολλούς είναι το αν και κατά πόσο η παρατηρουμένη στροφή στην Εκκλησία, έχει σχέση με την υλική τροφή που η διοίκησις αυτής παρέχει. Ο φόβος είναι μήπως, όταν κοπούν οι επιχορηγήσεις στην Εκκλησία και δεν θα μπορεί πιά να θρέψει τόσους ενδεείς, μήπως λέγω τότε όλοι οι πεινώντες στραφούν εναντίον της και τότε θα φανούν οι ειλικρινώς επιστρέφοντες σ᾽ αυτήν;
- Ήδη με τα χαράτσια έχουν ξεκινήσει οι πρώτες κατασχέσεις ακινήτων των Μονών του Αγίου Όρους. Θεωρείτε ότι θα έπρεπε να υπάρχουν εξαιρέσεις για τους αγιορείτες;
Νομίζω ότι το κέντρο αυτό της Ορθοδοξίας θα έπρεπε να αντιμετωπισθει διαφορετικά. Λησμόνησαν οι κρατούντες την διαχρονική προσφορά του στην Ορθοδοξία και σ᾽ ολόκληρο τον κόσμο, προσφορά που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα με τις χιλιάδες των προσκυνητών που κάθε χρόνο κατακλύζουν το Άγιον Όρος. Οι αγιορείτες όμως είναι «σκληρά καρύδια» και όσοι τολμήσουν να τα βάλουν μαζί τους θα σπάσουν τα δόντια τους.
- Ποιά είναι η γνώμη σας για το σύγχρονο φαινόμενο της Χρυσής Αυγής;
Δεν είμαι πολιτικός αναλυτής για να δώσω απάντηση σ᾽ αυτό το ερώτημα. Στην αγία Γραφή αναφέρεται ότι ο Θεός δίνει τους άρχοντας κατά την καρδίαν του λαού. Σεβαστή η ετυμηγορία του Ελληνικού λαού.
Όμως επ᾽ ευκαιρία επιτρέψατέ μου δύο απορίες: α) Γιατί δεν καταργείται ο νόμος περί ευθύνης των υπουργών και η ασυλία των βουλευτών; και β) Γιατί ισχύει στην Πατρίδα μας η έμμεση δημοκρατία και δεν θεσπίζεται η άμμεση δημοκρατία, όπως συμβαίνει λ.χ. στην Ελβετία κατά το ισχύον σύνταγμα αυτής το συνταχθέν υπό του μεγάλου Ιωάννου Καποδοστρίου;
Της έμμεσης δημοκρατίας τα χάλια τα γευόμεθα σήμερα σε όλη την «δόξα» της.
- Πως θα σχολιάζατε τους δύο μητροπολίτες Αττικής που φέρονται να έχουν σε τραπεζικούς λογαριασμούς τους πάνω από πέντε εκατ. ευρώ;
Αυτό δεν έχει επιβεβαιωθεί επίσημα. Εάν όμως αυτό αληθεύει και εάν τα χρήματα αυτά δεν προορίζονται για εκκλησιαστικά έργα (όπως του αγίου Ιωάννου του Ελεήμονος) αλλά για τα γηρατειά τους, τότε υπάρχει πρόβλημα πλουτισμού εν ονόματι του πτωχού Ναζωραίου.
- Ποιά είναι η γνώμη σας για τη διάλυση της ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναυπάκτου;
Εάν υπήρχε ο οφειλόμενος σεβασμός των μοναστών της εν λόγω Μονής προς τον οικείο Μητροπολίτη και η πάντα στέγουσα και υπομένουσα αγάπη εκ μέρους του ποιμαίνοντος σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου δεν θα έφθαναν τα πράγματα στο λυπηρό σημείο της διαλύσεως μίας πολυαρίθμου Μονής. Υπάρχει, πιστεύομεν ακόμη, περιθώριον διορθώσεως των δεινών.
- Πως κρίνετε την επιχειρουμένη κατάργηση του μαθήματος των θρησκευτικών και της αργίας της Κυριακής;
Καί τα δύο παρουσιάζονται από τους κρατούντες ως επιτακτική ανάγκη των ημερών. Αγνοούν όμως ή θέλουν να αγνοούν ότι όπου εφαρμόσθηκε η κατάργησις τόσον του μαθήματος των θρησκευτικών όσον και της αργίας της Κυριακής απέτυχον παταγωδώς με αποτέλεσμα να τα επαναφέρουν αμφότερα στο κοινωνικό γίγνεσθαι.
Δεν θα πετύχουν όμως τον σκοπό τους εάν δραστηριοποιηθούν όσοι από μας πονούν και αγαπούν την ευλογημένη αυτή γωνιά της Ευρώπης που λέγεται Ελλάδα. Ο Θεός περιμένει και από μας κάτι «αντίστητε τω διαβόλω, και φεύξεται αφ’ υμών» (Ιακ. δ΄ 7). Ημείς δε «εν τω Θεώ ποιήσομεν δύναμιν και αυτός εξουδενώσει τους θλίβοντας ημάς» (Ψαλμ. νθ΄ 14).
ΠΗΓΗ: http://www.agioritikovima.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=14473:ean-o-logos-ti&catid=276:arthra-sunenteukseis&Itemid=767
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου