Η αξία της νηστείας

ΤΟΥ  ΝΙΚΟΛ.  ΒΟΪΝΕΣΚΟΥ

«Επειδή δεν νηστεύσαμε, εξεπέσαμε από τον παράδεισο. Ας νηστεύσωμε, λοιπόν, για να επανέλθωμε εις αυτόν. Δεν βλέπεις ότι ο Λάζαρος με τη νηστεία εισήλθε εις τον παράδεισο; Να μη μιμηθείς την παρακοή της Εύας, μη παραδεχθείς το φίδι πάλι ως σύμβουλο που προτείνει τη βρώσι φροντίζοντας για το σώμα.

Τι ευκολώτερο δια την κοιλία, να περάση τη νύκτα με τη λιτότητα της διαίτης ή με την αφθονία των φαγητών να κήται βαρεία; Ή μάλλον ουδέ καν να κήται, αλλά να στριφογυρίζη παραφορτωμένη και στενοχωρημένη;

Η νηστεία προφυλάσσει τα νήπια, σωφρονίζει το νέο, κάμνει σεβαστό το γέροντα. Διότι τα γηράματα στολισμένα με νηστεία γίνονται πιο σεβαστά. Δια τας γυναίκας είναι στολίδι ταιριαστό, χαλινάρι των ευρισκομένων εις ακμή, φυλακτήριο της συζυγικής ζωής, τροφός της παρθενίας. Τέτοιαι λοιπόν είναι αι φροντίδαι αυτής δια κάθε σπίτι. Πώς όμως πολιτεύεται εις την δημόσια ζωή μας; Δια μιας ολόκληρον την πόλιν και ολόκληρο το λαό, καθιστά εύτακτο, κοιμίζει τας κραυγάς, εξορίζει τη μάχη, κατασιγάζει την κακολογία. Ποίου διδασκάλου η παρουσία αποκαθιστά έτσι δια μιάς τον θόρυβο των παιδιών, όπως η νηστεία καταστέλλει την ταραχή της πόλεως, όταν εμφανισθεί; Ποίος από αυτούς που λαμβάνουν μέρος εις τας διασκεδάσεις επροχώρησε εις τη νηστεία; Ποίος ακόλαστος χορός προήλθε από την νηστεία; Τρυφερά γέλια και πορνικά τραγούδια και έξαλλοι χοροί αμέσως απομακρύνονται κρυφά από την πόλι, ωσάν να έχουν φυγαδευθή από κάποιον αυστηρό δικαστή, τη νηστεία. Εάν όλοι την εδέχοντο ως σύμβουλο δι’ αυτά που πρέπει να πράττουν, τίποτε δεν θα ημπόδιζε να επικρατήση άκρα ειρήνη εις ολόκληρον την οικουμένη, αφού ούτε τα έθνη θα επαναστατούν το ένα κατά του άλλου, ούτε τα στρατεύματα θα έρχωνται εις σύρραξι. Εάν η νηστεία επικρατούσε δεν θα κατεσκευάζοντο όπλα, δεν θα εγίνοντο δικαστήρια, ούτε θα εφυλακίζοντο μερικοί, ούτε γενικώς αι ερημίαι θα φιλοξενούσαν τους κακοποιούς, ούτε αι πόλεις τους συκοφάντας και η θάλασσα τους πειρατάς. Εάν όλοι ήσαν μαθηταί της νηστείας δεν θα είχε ακουστή καθόλου φωνή εισπράκτορος των φόρων, ούτε θα ήτο τόσο πολυστένακτος ο βίος μας και γεμάτος από κατήφεια, εάν η νηστεία επρυτάνευε εις την ζωή μας. Διότι είναι φανερό ότι θα εδίδασκε εις όλους όχι μόνο την εγκράτεια από τα βρώματα, αλλά και ολοκληρωτική φυγή και αποξένωσι από τη φιλαργυρία και από την πλεονεξία και από κάθε κακία. Αυτά εάν είχαν αποβληθή τίποτε δεν θα εμπόδιζε να διάγωμεν ημείς την ζωή με βαθεία ειρήνη και αταραξία ψυχών».

(Μέγας Βασίλειος)