Θα βγουν οι ελληνορωσικές σχέσεις από την κατάψυξη;
Περίπου
πριν από ένα μήνα, στον ΟΗΕ, λέγεται ότι ο κ.Δημήτρης Αβραμόπουλος κατέβαλε
προσπάθειες για κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών, κ.Σεργκέϊ
Λαβρόφ. Ο ομόλογός του, κατά τις ίδιες πληροφορίες, ήταν ανένδοτος και άκρως
αρνητικός σε κάτι τέτοιο. Όλα δείχνουν ότι οι ελληνο-ρωσικές σχέσεις περνούν
“ιστορικό χαμηλό”, αν και στο βάθος του τούνελ αχνοφέγγει λίγο φως. Η προ ημερών
επίσκεψη του Ρώσου υφυπουργού Εξωτερικών, Βλαντίμηρ Τιτόφ, στην Αθήνα, και η
ελληνική πρόσκληση στον κ.Λαβρόφ να επισκεφτεί την Ελλάδα, στην αρχή του 2013,
δίδει κάποιες ελπίδες. Το ερώτημα είναι, αν πράγματι, τελικώς θα δεχθεί να έλθει
στη χώρα μας ο Λαβρόφ ή θα συνεχίσει να αρνείται.
Η
συνάντηση Σαμαρά στην αρχή του έτους με τον Βλαντίμηρ Πούτιν, σε μια άκρως
δύσκολη συγκυρία για τον πρώτο, καλλιέργησε την αισιοδοξία ότι η Αθήνα με την
πρώτη ευκαιρία της ανόδου του κ.Σαμαρά στην κυβέρνηση, θα ρίξει γέφυρες προς τη
Ρωσία. Κατά πληροφορίες, ήδη γίνονται εντατικές επαφές της ελληνικής κυβέρνησης
με τη Μόσχα. Η πιθανή επίσκεψη Λαβρόφ θα δείξει εάν αυτές θα πιάσουν τόπο ή όχι.
Να σημειωθεί πως το Κρεμλίνο είναι άκρως δυσαρεστημένο με την πολιτική της
Αθήνας, ιδιαιτέρως από τη στιγμή που ανέλαβε πρωθυπουργός ο κ.Γ.Παπανδρέου. Τόσο
επί θητείας Δημήτρη Δρούτσα στο υπουργείο Εξωτερικών όσο και κατόπιν με τον
Σταύρο Λαμπρινίδη, οι ελληνορωσικές σχέσεις είχαν μπει κυριολεκτικά στην
κατάψυξη. Ο κ.Λαμπρινίδης μάλιστα, παρά τις επανειλημμένες κρούσεις για
συνάντηση με τον Λαβρόφ στη Μόσχα, έτρωγε συστηματικά πόρτα.
Στο
Κρεμλίνο είχε εμπεδωθεί πλέον η άποψη ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να κάνει κανένα
θετικό βήμα, από εκείνα που είχαν συμφωνηθεί μεταξύ των δύο χωρών από το 2004
και εντεύθεν, και ότι κινείται ανοικτά στο μήκος κύματος της αμερικανικής
πολιτικής. Να θυμίσουμε ότι από τις πρώτες επισκέψεις του κ.Παπανδρέου ήταν στη
Μόσχα. Λίγο προτού βάλει την Ελλάδα στη μέγκενη της τρόϊκας. Τότε, όμως, ούτε
καν έθεσε ζήτημα βοήθειας από τη Μόσχα, με αποτέλεσμα έκπληκτοι οι Ρώσοι να
διερωτώνται: “Μα γιατί ήρθε αυτός εδώ;”
Στη
αρχή του 2012, ο Πούτιν συμφώνησε να συναντηθεί στη Μόσχα με τον Αντώνη Σαμαρά,
αν και το Κρεμλίνο ήταν άκρως επιφυλακτικό σχετικά με την πολιτική κατάσταση
στην Ελλάδα και το μέλλον του ιδίου του Σαμαρά. Παρά ταύτα αποφασίστηκε να γίνει
η συνάντηση. Τα μηνύματα όμως, που στέλνονται εδώ και μήνες στη Μόσχα από την
Αθήνα, ήδη πριν από τις ελληνικές εκλογές, έχουν προκαλέσει μεγάλη δυσαρέσκεια
στους Ρώσους. Το γεγονός και μόνον ότι γίνονται διαρροές, σύμφωνα με τις οποίες
η Ελλάδα σκοπεύει να πετάξει έξω από το διαγωνισμό για τη ΔΕΠΑ την Γκαζπρόμ,
τους έχει κάνει έξαλλους. Πόσο μάλλον, όταν κάποιοι ελληνικοί “κύκλοι”
(πολιτικοί και κρατικοί στον τομέα των “αποκρατικοποιήσεων”) επικαλούνται το
δήθεν επιχείρημα των ευρωπαϊκών Κανονισμών, και ότι τάχατες η Γκαζπρόμ δεν τους
τηρεί.
Κι’
όλα αυτά, τη στιγμή που το “Βόρειο Ρεύμα”, ο υποθαλάσσιος αγωγός φυσικού αερίου
της Βαλτικής, που καταλήγει στη Γερμανία, και φτιάχτηκε σε συνεργασία Ρώσων και
Γερμανών ολοκληρώνεται. Κι’ όμως, στην Ελλαδίτσα, κάποιοι αμερικανικοί και
ευρωπαϊκοί “κύκλοι” επιχειρούν να επιβάλλουν σπάσιμο των ενεργειακών δεσμών της
Αθήνας με τη Μόσχα. Να σημειωθεί ότι αντίστοιχο σχέδιο υποθαλάσσιου αγωγού
υπάρχει και για το Νότο. Είναι το “Νότιο Ρεύμα”, το οποίο σχεδιάζεται να περάσει
και από την Ελλάδα. Ωστόσο, το τελευταίο διάστημα, εξαιτίας του παγώματος των
σχέσεων των δύο χωρών, οι Ρώσοι εξετάζουν την προοπτική να φτιάξουν μεν τον
αγωγό, αλλά χωρίς να περνάει από την Ελλάδα. Ένα άλλο μείζον ζήτημα είναι οι
ελληνικοί ενεργειακοί πόροι. Οι Ρώσοι στην προκειμένη, όπως και στην Κύπρο,
θέλουν να πλασαριστούν μέσα στο “παιχνίδι”. Ενδιαφέρονται ακόμα και για σειρά
άλλων ελληνικών “φιλέτων”, ενώ φήμες τους φέρουν να δείχνουν ενδιαφέρον ακόμα
και για τους σιδηροδρόμους.
Για
τη Ρωσία η Ελλάδα, ιδιαίτερα τώρα με τις αλλαγές που συντελούνται στη Μέση
Ανατολή, με αποκορύφωμα τη Συρία, και κατόπιν πιθανώς το Ιράν, αποκτά μεγάλη
σημασία. Τόσο γεωπολιτική όσο και οικονομική. Και αυτά πρέπει να τα
εκμεταλλευτεί στο έπακρο η Ελλάδα. Ο προσανατολισμός της Ρωσίας προς την Ελλάδα
υπάρχει. Ακόμα και μεταξύ του απλού κόσμου και των εύπορων Ρώσων. Δεν είναι
τυχαίο άλλωστε, ότι το τελευταίο διάστημα έχει αυξηθεί θεαματικά το ρωσικό
ενδιαφέρον για τον τομέα του real estate στη χώρα μας. Το ίδιο πρέπει να δει και
η Ελλάδα προς τη Ρωσία. Είναι μια τεράστια αγορά, την οποία -δυστυχώς- εδώ και
χρόνια έχουμε εκχωρήσει στους Δυτικούς.
Προσωπικές
πολιτικές λοιπόν, σε επίπεδο μάλιστα εξωτερικής πολιτικής, από παράκεντρα στην
Αθήνα (διπλωμάτες, επιχειρηματίες και πολιτικούς χαμηλού επιπέδου), είναι
απαράδεκτα. Η δε απόλυτη πρόσδεση στο άρμα της Γερμανίας, ή στην περίπτωση της
ενέργειας, στο άρμα των ΗΠΑ, αποβαίνει καταστροφική για τη χώρα μας. Η Ελλάδα
δεν πρέπει να περιμένει πότε θα της δώσουν το πράσινο φως τα ξένα κέντρα. Η
επίσκεψη του Ρώσου υφυπουργού λοιπόν, ήταν ένα πρώτο βήμα από τη μεριά της
Μόσχας. Εάν συνεχιστεί και έλθει ο Λαβρόφ, τότε όλα μπορούν να ξεκινήσουν και
πάλι και να γίνει μια θεαματική καινούργια αρχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου