Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΠΩΝ

ΤΟΥ   ΝΙΚ.    ΒΟΪΝΕΣΚΟΥ

Θα ήθελα να υπήρχε μία μεγάλη ζυγαριά με τον ένα δίσκο της πελώριο και τον άλλο μικρό, πολύ μικρό. Στον πελώριο δίσκο θα έβαζα τόμους πολλούς φιλοσοφίας, ψυχολογίας, κοινωνιολογίας και άλλων ανθρωπίνων θεωριών. Στο μικρό δισκάκι θα έβαζα ένα μικρό χαρτί, όπου θα είχα γράψει μόνο τρείς στίχους από το πρώτο κεφάλαιο του  κατά Ιωάννην ευαγγελίου. «Εν αρχή  ήν ο Λόγος και ο Λόγος ήν προς τον Θεόν και Θεός ήν ο Λόγος». «Ο Λόγος σάρξ εγένετο». «Η χάρις δια Ιησού Χριστού εγένετο». Βάζοντας αυτό το μικρό χαρτί στο μικρό δισκάκι θα τινάζονταν με πάταγο στον αέρα όλοι οι τόμοι του πελωρίου δίσκου.

Πονάει η ψυχή μου, όταν μαθαίνω να γίνονται συνέδρια και υπερσυνέδρια, συμπόσια και υπερσυμπόσια, σεμινάρια και υπερσεμινάρια, διαλέξεις και υπερδιαλέξεις, όπου λέγονται λόγια πολλά, λόγια μεγάλα, λόγια φανταχτερά, αλλά δυστυχώς τίποτα να μην λέγεται για το Θεάνθρωπο Ιησού, τον Κύριο και Θεό μας, το σωτήρα και λυτρωτή μας.

Ο Θεάνθρωπος Ιησούς είναι ο μεγάλος απών όλων αυτών των συνεδρίων. Ο Θεάνθρωπος Ιησούς παρότι είναι ο μόνος που μπορεί να δώσει λύσεις σε όλα τα ανθρώπινα προβλήματα, από τα μεγάλα κεφάλια περιφρονείται και απορρίπτεται. Αλήθεια, πότε θα καταλάβουν τα μεγάλα κεφάλια ότι χωρίς Χριστό μάταια κοπιάζουν; Πότε θα καταλάβουν ότι χωρίς Χριστό τίποτα καλό δεν μπορούν να κατορθώσουν; Πότε θα καταλάβουν ότι χωρίς Χριστό ότι κάνουν είναι άχρηστο, επικίνδυνο και πολλές φορές καταστροφικό;

Ο Θεάνθρωπος Κύριός μας βεβαίωσε: «εγώ ειμί η άμπελος, υμείς τα κλήματα. Ο μένων εν εμοί καγώ εν αυτώ, ούτος φέρει καρπόν πολύν, ότι χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν». (Ιωαν. ιε΄, 5) Μακάρι όλοι οι επιστήμονες να πιστέψουν και να εγκολπωθούν αυτά τα λόγια του Χριστού προς δόξα Του και προς ωφέλεια της κοινωνίας μας. 

ΤΑ  ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΙΑ

Τα μπουμπούκια δεν είναι για να τα πετάμε στον βούρκο, όπου θα τα φάνε τα σκουλήκια και τα γουρούνια, αλλά είναι για να τα βάζουμε στο βάζο όπου με το καθαρό νερό κάποια μέρα θα ανοίξουν, θα ομορφύνουν το περιβάλλον και θα ευωδιάζουν με το άρωμά τους προκαλώντας το θαυμασμό και  τη χαρά σε όσους τα βλέπουν και τα οσφραίνονται.

Έτσι και τα νιάτα δεν είναι για το βούρκο της ανηθικότητας, για την κόλαση των ναρκωτικών και για την τρέλα και την απελπισία της νεοειδωλολατρείας, της αθεΐας, της αναρχίας και του σατανισμού. Τα νιάτα είναι για το Χριστό και την Ορθόδοξη Εκκλησία Του, όπου με την χάρη των αγίων μυστηρίων θα γίνουν ολοκληρωμένες προσωπικότητες που θα ευωδιάζουν με το άρωμα της αρετής τους και θα ομορφαίνουν την παρακμάζουσα κοινωνία μας, προκαλώντας ανείπωτη χαρά στους γονείς και σε όλους τους σώφρονες ανθρώπους.

Γονείς, οδηγείσθε τα παιδιά σας στην αγνότητα και όχι στην ανηθικότητα, στην αρετή και όχι στην αμαρτία, στην Εκκλησία και όχι στην αθεΐα, στο Χριστό και όχι στον διάβολο. Τότε μόνο θα χαρείτε πραγματικά με την προκοπή των παιδιών σας, διαφορετικά θα κλάψετε πικρά με το κατάντημα τους.