ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΟΡΔΑΝΙΑ 10

Η έβδομη μέρα του προγράμματός μας δεν περιλαμβάνει κάποιο προσκύνημα. Η  μέρα ήταν ελεύθερη και γι΄ αυτό πήγαμε για ψώνια σε ένα μεγάλο και σύγχρονο πολυκατάστημα, όπου ο καθένας θα μπορούσε να αγοράσει  αναμνηστικά δώρα ή οτιδήποτε άλλο ήθελε.

          Όγδοη μέρα του προσκυνήματός μας. Σήμερα το πρόγραμμά μας έχει προορισμό τη Σαμάρεια. Η Σαμάρεια απέχει αρκετά χιλιόμετρα από τα Ιεροσόλυμα. Ξεκινούμε, λοιπόν, για να φτάσουμε στο μοναστήρι που βρίσκεται εκεί.

       Στη Σαμάρεια θυμόμαστε όλοι τον συγκινητικό διάλογο του Κυρίου με τη Σαμαρείτιδα. Εκεί υπάρχει το φρέαρ του Ιακώβ, όπου η Σαμαρείτιδα κατέφυγε για να αντλήσει νερό από το πηγάδι. Ο Κύριος γνωρίζοντας τη διψασμένη της ψυχή, της μίλησε για ''πνευματικό ύδωρ'' από το οποίο όποιος πιει δεν πρόκειται να διψάσει ποτέ. Επίσης, της αποκάλυψε ότι είναι ο ίδιος ο Χριστός και εκείνη με μεγάλο ενθουσιασμό γύρισε στην πατρίδα της και ανήγγειλε τα νέα στους συμπατριώτες της, οι οποίοι πήγαν να Τον συναντήσουν. Αυτή ήταν η αφορμή που πλήθος Σαμαρειτών γνώρισαν και πίστεψαν στον Κύριο. Η Σαμαρείτιδα δέχθηκε τον λόγο του Κυρίου, πίστεψε μαζί με τις αδελφές της και τα παιδιά της και έγινε ισαπόστολος και Αγία της Εκκλησίας μας. Είναι η αγία Φωτεινή η Σαμαρείτις.

       Φτάνουμε, λοιπόν, στο μοναστήρι της Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδας. Ηγούμενος του μοναστηριού είναι ο πατήρ Ιουστίνος, ένας γέροντας με πλούσια πνευματικά χαρίσματα. Ένας αγωνιζόμενος αγιοταφίτης μοναχός, ο οποίος έχει προσφέρει και συνεχίζει να προσφέρει, με τη βοήθεια του Θεού, πολλά σ΄ αυτό το μοναστήρι. Το μοναστήρι είναι πολύ όμορφο, με μεγάλο προαύλιο διακοσμημένο με ποικίλα φυτά και ωραία λουλούδια. Ο ναός του μοναστηριού δεσπόζει στη μέση ψηλός και μεγαλοπρεπής.

       Μπαίνοντας στο ναό, ανάψαμε το κεράκι μας και προσκυνήσαμε τις ιερές εικόνες που υπήρχαν στο ναό, οι περισσότερες από τις οποίες απεικόνιζαν τη συνάντηση του Κυρίου με τη Σαμαρείτιδα. 

Στο αριστερό μέρος του ναού, πάνω σε μια κολόνα έχει τοποθετηθεί η υδρία που κρατούσε η Σαμαρείτιδα όταν πήγε στο πηγάδι να αντλήσει νερό. Προστατεύεται μέσα σε μια γυάλινη κατασκευή και βλέποντας την κανείς θυμάται αυτόν τον θαυμαστό διάλογο που είχε η Σαμαρείτιδα με τον Κύριο. Επίσης, είχαμε την ευλογία να προσκυνήσουμε κάποια άγια λείψανα Αγίων, μεταξύ αυτών και της Αγίας Φωτεινής.

       Στο μοναστήρι αυτό φυλάσσεται και το σκήνωμα του Αγίου νέου  ιερομάρτυρος Φιλουμένου, ο οποίος υπήρξε ο προηγούμενος του μοναστηριού και πιστός φύλακας του προσκυνήματος. Ο Άγιος Φιλούμενος αγιοποιήθηκε επίσημα από το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων μετά από το μαρτύριο που υπέστη από τους Εβραίους. Το μαρτύριό του υπήρξε φρικτό καθώς, αγωνιζόμενος μέχρι την τελευταία στιγμή για την πίστη του και τη φύλαξη του μοναστηριού, δέχθηκε τριανταεφτά τσεκουριές στο κεφάλι από φανατικούς Εβραίους. 

Έπειτα από αυτό κατατάχθηκε στο χορό των Αγίων της Εκκλησίας μας και έλαβε τον στέφανο από τον Κύριο. Το σκήνωμα του Αγίου βρίσκεται μέσα σε λάρνακα και από πάνω κρέμονται καντηλάκια και πολλά αφιερώματα πιστών. Εκεί δίπλα υπάρχει και μια εικόνα, η οποία απεικονίζει τον Άγιο την ώρα του μαρτυρίου του. Προσκυνήσαμε το σκήνωμα του Αγίου και ο π. Τιμόθεος μας σταύρωσε έναν-έναν με λαδάκι από το καντήλι του Αγίου.

       Έπειτα, κατεβήκαμε στο κάτω μέρος του ναού. Εκεί είναι ένας μικρός χώρος στη μέση του οποίου βρίσκεται το φρέαρ, όπου είχε καθίσει ο Κύριος συνομιλών με τη Σαμαρείτιδα. Όλοι σταθήκαμε με δέος σ΄ αυτόν τον τόπο γνωρίζοντας ότι πριν από τόσες χιλιάδες χρόνια είχε σταθεί εκεί ο ίδιος ο Κύριος μας. Αντλήσαμε νερό από το πηγάδι και ο καθένας μας ήπιε από λίγο για ευλογία. Ύστερα, ο π. Τιμόθεος μας υπενθύμισε τα λόγια του Ιερού Ευαγγελίου ότι <<... τὸ φρέαρ ἐστὶ βαθύ...>> και ρίχνοντας λίγο νερό μέσα στο πηγάδι, όλοι ακούσαμε το νερό να φτάνει στο κάτω μέρος του πηγαδιού μετά από αρκετά δευτερόλεπτα.

       Ανεβήκαμε κατόπιν και πάλι στο πάνω μέρος του ναού. Εκτός των άλλων ιερών εικόνων, παρατηρήσαμε και μια μεγάλη εικόνα που έδειχνε το βασανιστήριο που υπέστη ο Γέροντας Ιερομάρτυρας Άγιος Χαράλαμπος. 

Η εικόνα ήταν πολύ χαρακτηριστική καθώς, απεικόνιζε τον Άγιο  να ομολογεί μπροστά στον αυτοκράτορα την πίστη του ενώ σε άλλο σημείο έδειχνε να τον γδέρνουν ζωντανό οι δήμιοι και εκείνος προσευχόμενος έπαιρνε δύναμη από τον Κύριο και Τον ευχαριστούσε, όπως γνωρίζουμε από το βίο του.

      Αφού προσκυνήσαμε πάλι, βγήκαμε από το ναό και καθίσαμε στο προαύλιο. Εκεί μας πρόσφεραν ένα κέρασμα και μείναμε για λίγο θαυμάζοντας τον όμορφο εκείνο τόπο. Κατόπιν φύγαμε για το ξενοδοχείο προκειμένου να ξεκουραστούμε γιατί το βράδυ θα μετείχαμε σε Ιερά Αγρυπνία στον Πανάγιο Τάφο.

       Η αγρυπνία ξεκίνησε στις 11 μ.μ. και τελείωσε περίπου στις 3 π.μ. Φτάνοντας, μπήκαμε μέσα στο ναό, νιώθοντας τη μεγάλη ευλογία που μας αξίωνε ο Κύριος. Σταθήκαμε όλοι μαζί στο ναό της Αναστάσεως για να παρακολουθήσουμε τη Θεία Λειτουργία. Μέσα στο ναό δεν υπάρχουν μικρόφωνα και πολλά φώτα και η ατμόσφαιρα είναι πολύ κατανυκτική. Η καλλιφωνία δεν ήταν το σημαντικό εκείνη τη στιγμή. Το σημαντικότερο και το πιο σπουδαίο για μας ήταν ότι βρισκόμαστε δίπλα στον Πανάγιο Τάφο. Συνειδητοποιώντας κανείς αυτή τη μεγάλη ευλογία, ένιωθε δέος και συγκίνηση στον ιερό εκείνο τόπο. Στεκόμαστε κοντά στον Πανάγιο Τάφο του Κυρίου μας, μέσα από τον οποίο μας χάρισε τη Ζωή και με την Ανάστασή Του μας άνοιξε τη Βασιλεία Του. Στο ναό υπήρχαν κι άλλοι προσκυνητές, οι οποίοι κι αυτοί με τη σειρά τους παρακολουθούσαν με ευλάβεια την Ιερά Αγρυπνία. Παράλληλα με τη δική μας Θεία Λειτουργία, των Ορθοδόξων, υπήρχαν στο ναό κι άλλα θρησκεύματα, τα οποία με διάφορους τρόπους-με μουσική και εκκλησιαστικά όργανα- προσπαθούσαν να επιβληθούν.

       Όταν τελείωσε η αγρυπνία, ευχαριστήσαμε και δοξάσαμε τον Κύριο  για την ευλογία και τη χάρη που μας έδωσε. Φύγαμε για το ξενοδοχείο μας, ώστε το πρωί να ξεκινήσουμε για το επόμενο προσκύνημα.