ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΘΑΥΜΑ

ΤΟΥ  ΝΙΚ.  ΒΟΪΝΕΣΚΟΥ 

 

Προς δόξαν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, του τελείου Θεού και τελείου ανθρώπου, ο οποίος από την άπειρη φιλανθρωπία Του σταυρώθηκε, αναστήθηκε και ανελήφθη στους ουρανούς χαρίζοντάς μας την άφεση των αμαρτιών, την αφθαρσία και την αθανασία, θα σας διηγηθώ με λίγα λόγια ένα μεγάλο θαύμα.

Το καλοκαίρι του 1977 μία μάνα με την κόρη της αγόρασαν μαύρα ρούχα, αγόρασαν σάβανα και έναν τάφο, διότι ο γιος και αδελφός τους, λιγότερο από είκοσι ετών ήταν βαριά άρρωστος και επρόκειτο από στιγμή σε στιγμή να πεθάνει. Είχε καρκίνο στην υπόφυση και οι γιατροί του εξωτερικού και της Ελλάδας ήσαν κατηγορηματικοί: «Το παιδί θα πεθάνει. Δεν υπάρχει άλλη πιθανότης, δεν υπάρχει καμιά ελπίδα, ούτε μία στο εκατομμύριο».

Και όμως… και όμως … και όμως …

Το παιδί ζει ακόμη. Για να γουρλώνουν τα μάτια τους οι γιατροί που τον είδαν και τον εξέτασαν και να διερωτώνται με μεγάλη απορία: «Ακόμα ζει;».

Ναι ακόμη ζει, για να δοξάζεται το Πανάγιο Όνομα του Αγίου Τριαδικού Θεού μας και για να φανερώνεται η άπειρη, υπέροχη, θαυμαστή, καταπληκτική αγάπη, σοφία, δύναμη, κυβέρνηση, παιδαγωγία και πρόνοια του Θεού.

Θάρρος πονεμένοι αδελφοί, θάρρος βαριά άρρωστοι και βαριά ανάπηροι. Ο Χριστός είναι Πανάγαθος και Παντοδύναμος. 

Χριστός ανέστη εκ νεκρών

θανάτω θάνατον πατήσας

και τοις εν τοις μνήμασι

ζωήν χαρισάμενος.