ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΟΡΔΑΝΙΑ 5

Στο μοναστήρι αυτό του Αγίου Σάββα,  συμβαίνουν τρία καταπληκτικά τα θαύματα.  Το πρώτο είναι το άφθαρτο σκήνωμά του Αγίου Σάββα του ηγιασμένου. 

Το δεύτερο είναι ότι όταν οι πατέρες πεθαίνουν και τους πηγαίνουν στο κοιμητήριο της Μονής,  εκεί δεν τους θάβουν αλλά τους αφήνουν πάνω στο χώμα και σιγά σιγά να λιώνουν αλλά δεν βρωμούν.  Και το τρίτο θαύμα συμβαίνει με το αγίασμα του Αγίου.  Το νεράκι αυτό κατεβαίνει μέσα από τα βράχια, αλλά κανείς δεν μπόρεσε ποτέ να εντοπίσει την πηγή του. 

Μετά το προσκύνημα στον τάφο του Αγίου πηγαίνουμε στο ναό, στο καθολικό της Μονής. 

Εκεί μπαίνοντας δεξιά μας στέκει η Λάρνακα με το άφθαρτο σκήνωμα του Αγίου Σάββα του ηγιασμένου.  Η ευωδία μέσα στο Ναό είναι διάχυτη.  Το γεγονός ότι είμαστε μπροστά στον Αγιο Σάββα μας κάνει κυριολεκτικά να συγκλονιζόμαστε.  Βεβαίως υπάρχουν πολλά άφθαρτα σκηνώματα Αγίων σε πολλά μέρη του κόσμου αλλά και στην πατρίδα μας! Όμως αυτό έχει μια ιδιαίτερη χάρη.  Σταθήκαμε αρκετή ώρα εκεί μπροστά στο σκήνωμα του Αγίου Σάββα.  Γονατίσαμε κι ο καθένας από μας είχε να πει στον Αγιο τα δικά του αιτήματα.  Προσκυνήσαμε και εν συνεχεία, συνεχίσαμε μέσα στο μοναστήρι να επισκεπτόμαστε τους Αγίους χώρους του.

Ανεβήκαμε στο ασκητήριο του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού.  Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός είναι ένας από τους ποιητές και υμνογράφους της Αγίας μας Εκκλησίας.  Κατεβαίνοντας μέσα στο ασκητήριό του, απορεί κανείς πως μέσα σε αυτόν τον τόσο μικρό χώρο μπορούσε να γράψει όλα εκείνα τα καταπληκτικά τροπάρια. 

Ακριβώς πάνω από το ασκητήριο είναι ο τάφος του. Προσκυνήσαμε και συνεχίσαμε γιά να κατέβουμε στο αγίασμα του Αγίου Σάββα, το οποίο βρίσκεται στα κατώτερα μέρη του μοναστηριού. 

Πράγματι μετά από αρκετή κατάβαση φτάσαμε εκεί κάτω στο αγίασμα.  Αυτό που βλέπει κανείς είναι όντως απίστευτο.  Από δύο σημεία μέσα από τα βράχια σταζει νεράκι το οποίον δεν σταματάει ούτε το χειμώνα ούτε το καλοκαίρι.  Πήραμε με το χέρι μας  και βάλαμε στο στόμα μας, έτσι για την ευλογία.  Και τώρα συνεχίζουμε να πάμε στο παρεκκλήσι του Αγίου Νικολάου.

Εκεί όπου φυλάσσονται τα Ιερά λείψανα των Αγίων πατέρων της Μονής και κυρίως αυτών οι οποίοι σφαγιάστηκαν το 614 μ.χ. από τους Πέρσες που κατέλαβαν τα Ιεροσόλυμα.  Μπαίνοντας μέσα σε αυτό το ιερό εκκλησάκι, βλέπει κανείς συνεχώς Ιερά λείψανα οστά και κάρες των Αγίων πατέρων.  Το θαύμα είναι οφθαλμοφανέστατο.  Η ευωδία είναι διάχυτη.  Προσκυνούμε και δεν χορταίνουμε.  Πλησιάζουμε και αγγίζουμε τα Ιερά λείψανα και θέλουμε να ξαναγυρίσουμε στα ίδια και στα ίδια για να πάρουμε όσο το δυνατόν περισσότερη ευλογία . Ο ηγούμενος που μας συνοδεύει, έχει να μας λέει συνεχώς ιστορίες και κατορθώματα των Αγίων αυτών πατέρων.  Εκεί ευρίσκονται και τα Ιερά λείψανα όλων εκείνων οι οποίοι αγίασαν και σε καιρούς ειρηνικούς.  Προσκυνήσαμε και με γεμάτη την καρδιά μας πηγαίνουμε στο αρχονταρίκι της Μονής όπου οι πατέρες έχουν να μας προσφέρουν το πατροπαράδοτο Μοναστηριακό κέρασμα. 

Αφού τελειώσαμε το ιερό μας προσκύνημα, ξεκινούμε να αναχωρήσουμε από το μοναστήρι.  Βγαίνουμε κι εκεί μας περιμένουν οι γυναίκες, ικανοποιημένες ή μάλλον ενθουσιασμένες και αυτές απόλυτα, από την ξενάγηση που τους έκανε ο μοναχός που είναι εντεταλμένος γι αυτό.  Επιβιβαστήκαμε στο μικρό μας όχημα και ξεκινούμε για το άλλο μοναστήρι του Οσίου Θεοδοσίου του Κοινοβιάρχου.

Η ώρα πέρασε χωρίς να το καταλάβουμε και φτάσαμε έξω από την πύλη της Μονής του Οσίου Θεοδοσίου.  Χτυπήσαμε και μας άνοιξαν.  Ένας γέροντας και δύο μοναχές είναι οι φύλακες της Μονής.  Το μοναστήρι υπάρχει από τότε που το έκτισε ο Άγιος Θεοδόσιος. 

Μπαίνουμε μέσα και κατευθυνόμαστε στο καθολικό της Μονής δηλαδή στο Κεντρικόν Ναό.  Παρ ότι τα άτομα είναι λίγα, εν τούτοις το μοναστήρι είναι πραγματικά πεντακάθαρο. Ο Ναός αστράφτει από καθαριότητα και μέσα πλησιάζουμε και προσκυνούμε τα Ιερά λείψανα των Αγίων που φυλάσσονται σε ιδιαίτερες προθήκες, σαν ιδιαίτερες ευλογίες. 

Ο γέροντας πατήρ Ιερόθεος μας κατατοπίζει γύρω από το ιστορικό της Μονής και αφού ολοκληρώνει την εξιστόρηση, μας οδηγεί σε έναν άλλο χώρο.  Χώρο άγιο και ιστορικό.  Είναι το σπήλαιο των μάγων.  Όλοι θυμόμαστε ότι όταν οι μάγοι έφευγαν από τη Βηθλεέμ  και είχαν σκοπό να γυρίσουν στον Ηρώδη για να του πουν που είναι ο νεογέννητος Χριστός, εκεί κουράστηκαν και κοιμήθηκαν.  Εκεί σε αυτό το σπήλαιο που βρίσκεται μέσα στο χώρο της Μονής. 

Εκεί οραματίστηκαν τον Άγγελο οποίος τους είπε να μην πάνε στον Ηρώδη και να αλλάξουν δρόμο. Εκεί λοιπόν σε αυτό τον Άγιο χώρο βρεθήκαμε για να προσκυνήσουμε. Όπως και στα άλλα προσκυνήματα, έτσι και εδώ ο χώρος αυτός στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε σαν ασκητήριο.  Ήρθαν και εδώ όσιοι πατέρες στη συνέχεια, οι οποίοι αγωνίστηκαν. 

Κατεβαίνοντας στο σπήλαιο αυτό, βλέπουμε τάφους και λείψανα των σφαγιασθέντων πατέρων κατά το 614 μ.χ. από τους Πέρσες,  καθώς και τους τάφους και του Αγίου Θεοδοσίου αλλά και άλλων Αγίων της Εκκλησίας μας.  Όλοι είμαστε ενθουσιασμένοι διότι κι αυτή η τρίτη μέρα του προσκυνήματος μας στούς Αγίους τόπους ολοκληρώνεται με αυτό το ιερώτατο προσκύνημα.

 Πριν φύγουμε από το μοναστήρι ο πατήρ Ιερόθεος μας φιλοξενεί με το μοναστηριακό κέρασμα,  κάτι το οποίο το έχουμε ανάγκη εκείνη τη στιγμή μέσα στην τόση πολλή ζέστη που υπάρχει γύρω μας.  Δεν πέρασε πολλή ώρα και ξεκινήσαμε να επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο μας.  Η ξεκούραση είναι απαραίτητη γιατί αύριο πάλι μας περιμένει καινούργιος γύρος προσκυνημάτων,  αλλά και πολύς κόπος.