Ποιος είναι ο φονταμεταλισμός λοιπόν; Ας ακούσουμε τον αγωνιστή Νικ. Σωτηρόπουλο.
-----------------------------------------
Τοῦ κ. Νικολάου ᾿Ιω. Σωτηροπούλου, Θεολόγου-Φιλολόγου
Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ Κωνσταντινουπόλεως κ.Βαρθολομαῖος ἀπέστειλε μακροσκελῆ ἐπιστολὴ πρὸς τὸν᾿Αρχιεπίσκοπο ᾿Αθηνῶν κ. ῾Ιερώνυμο καὶ ζητεῖ ἀπὸ τὸν Προκαθήμενο τῆς ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος νὰ λάβῃ συνοδικῶς καταδικαστικὰ μέτρα κατὰ τοῦ Μητροπολίτου Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ καὶ ἄλλων κληρικῶν καὶ λαϊκῶν, «ὁμαδοποιημένων προσώπων», ὅπως χαρακτηρίζει τοὺς ᾿Ορθοδόξους, οἱ ὁποῖοι ἀγωνίζονται κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. ᾿Αφήνει δὲ ὁ κ. Βαρθολομαῖος σαφῶς νὰ νοηθῇ, ὅτι, ἂν ὁ κ. ῾Ιερώνυμος δὲν ἀνταποκριθῇ στὴν ἀπαίτησί του, θὰ ἐπέμβη αὐτὸς στὴν ᾿Εκκλησία τῆς῾Ελλάδος, καίτοι εἶνε αὐτοκέφαλη, καὶ θὰ ἐπιβάλῃ κυρώσεις.
῍Ας μὴ λησμονοῦμε δέ, ὅτι ἄλλοτε αὐτὸς ὁ Πάπας τῆς ᾿Ανατολῆς ἐπενέβη στὸ Πατριαρχεῖο ῾Ιεροσολύμων καὶ καταδίκασε τὸν ἀείμνηστο Πατριάρχη Διόδωρο καὶ κληρικούς του. Καὶ σὲ ἄλλες ἀπαράδεκτες ἐπεμβάσεις ἐκτὸς τῆς δικαιοδοσίας του προέβη, διεκδικώντας πρωτεῖο, ὄχι ἁπλῶς τιμῆς, ἀλλ᾿ ἐξουσίας σὲ ὅλη τὴν ᾿Εκκλησία.
Πολλὲς φορὲς στὴν ἐπιστολή του ὁ κ. Βαρθολομαῖος λέγει, ὅτι ἡ᾿Εκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως εἶνε «ἡ Μήτηρ ᾿Εκκλησία». Καὶ ἔτσι τὴν ᾿Εκκλησία τῆς ῾Ελλάδος παρουσιάζει ὡς «θυγατέρα»᾿Εκκλησία. ᾿Αντιφάσκοντας δὲ πρὸς τὸν ἑαυτό του τὴν παρουσιάζει καὶ ὡς «ἀδελφὴν» ᾿Εκκλησία. Παναγιώτατε! Καμμία ᾿Εκκλησία δὲν εἶνε μητέρα ἄλλης ᾿Εκκλησίας, ἀλλὰ ὅλες οἱ ᾿Ορθόδοξες ᾿Εκκλησίες εἶνε μεταξύ τους ἀδελφὲς ᾿Εκκλησίες. Κατὰ τὴ Γραφὴ «μήτηρ» εἶνε ἡ Σιών, ἡ νέα ῾Ιερουσαλήμ, ἡ ᾿Εκκλησία ὡς σύνολον. Καὶ εἶνε «μήτηρ» ἑνὸς ἑκάστου πιστοῦ. ῍Ας ἐγκαταλειφθῇ λοιπὸν ὁ ἰσχυρισμός, ὅτι μία τοπικὴ ᾿Εκκλησία εἶνε «μήτηρ» τῶν ἄλλων τοπικῶν ᾿Εκκλησιῶν.
᾿Επανειλημμένως ὁ κ. Βαρθολομαῖος ὁμιλεῖ περὶ «τοῦ πανιέρου θεσμοῦ τοῦ Οἰκουμ. Πατριαρχείου». Σεβόμεθα τὸ θεσμὸ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. ᾿Αλλὰ πρῶτοι πρέπει νὰ σέβωνται τὸ θεσμὸ οἱ ἐκπρόσωποί του. Δυστυχῶς ὅμως μεταξὺ τῶν ἐκπροσώπων τοῦ θεσμοῦ ὑπάρχουν καὶ «ἄθεσμοι» (Β´ Πέτρ. γ´ 17).
ΓΙΑΤΙ ὁ Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος ζητεῖ ἐπὶ πίνακι τὴν κεφαλὴν τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, ἔπειτα δὲ καὶ ἄλλων; Στὴν πατριαρχικὴ ἐπιστολὴ ἀναφέρονται οἱ ἑξῆς κυρίως λόγοι.
Πρῶτον, ὁ μαχητικὸς καὶ ἀτρόμητος Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ ὠργάνωσε τὴν ἡμερίδα τῆς 15ης Φεβρουαρίου ἐναντίον τῆς «Μεταπατερικῆς θεολογίας» καὶ γενικώτερα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Οἱ παρακολουθήσαντες τὴν ἡμερίδα δὲν ἦταν «λαϊκὴ σύναξις», ὅπως τὴ χαρακτηρίζει ὁ κ. Βαρθολομαῖος, ἀλλ᾿ ἦταν σύναξι ἐπισκόπων καὶ πολλῶν ἄλλων κληρικῶν, μοναχῶν καὶ λαϊκῶν, συνολικῶς δύο χιλιάδων περίπου πιστῶν. ῾Ωμίλησαν δὲ κατὰ τὴν ἡμερίδα διακεκριμένοι καὶ πεπαρρησιασμένοι ἄνδρες, κληρικοὶ καὶ λαϊκοί, καὶ καταδίκασαν ὀνομαστικῶς ἀντιπατερικοὺς θεολόγους καὶ οἰκουμενιστάς, πρῶτον δὲ τὸν κ. Βαρθολομαῖο. Καὶ δὲν τὸν καταδίκασαν ἀδίκως, ὅπως καταδικάζει αὐτός, ἀλλὰ δικαίως, δικαιότατα. Διότι ὕβρισε τοὺς Πατέρες τῆς ᾿Εκκλησίας, οἱ ὁποῖοι ἀπέσχισαν τοὺς αἱρετικοὺς ἀπὸ τὸ σῶμα τῆς ᾿Εκκλησίας, καὶ τοὺς θεώρησε ὑποδίκους ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ! Συνετάχθη δὲ μὲ τὸν ὁμόφρονά του Μητροπολίτη Δημητριάδος, ὁ ὁποῖος ἵδρυσε στὸ Βόλο τὴν περιβόητη ᾿Ακαδημία Θεολογικῶν Σπουδῶν, ἡ ὁποία προωθεῖ τὴ Μεταπατερικὴ Θεολογία καὶ γενικώτερα τὸν Οἰκουμενισμό. Μέγας ἀντιπατερικὸς ὁ κ. Βαρθολομαῖος, καὶ μέγας Οἰκουμενιστής, ἀρχιοικουμενιστής.
Δεύτερον, κατὰ τὴν Κυριακὴ τῆς᾿Ορθοδοξίας ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς ἐξεφώνησε ἀναθέματα «κατὰ ἑτεροδόξων καὶ ἀλλοθρήσκων, ὡς καὶ πάντων τῶν μετεχόν των εἰς τὴν λεγομένην Οἰκουμενικὴν Κίνησιν», ὅπως μὲ πικρία καὶ ὀξυχολία γράφει ὁ κ. Βαρθολομαῖος. ᾿Αλλὰ γιατί τὰ ἀναθέματα πίκραναν καὶ ἐξώργισαν τὸν Πατριάρχη; Κατὰ τὴν Ζ´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο τὸν 9ον αἰῶνα ἡ ᾿Εκκλησία ἐξεφώνησε πλῆθος ἀναθέματα κατὰ ἐχθρῶν τῆς Πίστεως. ᾿Αλλὰ ἐχθροὶ τῆς Πίστεως ἐμφανίσθηκαν καὶ στοὺς ἔπειτα αἰῶνες μέχρι σήμερα. Καὶ δὲν ἔπρεπε λοιπὸν ἡ ᾿Εκκλησία στὰ παλαιὰ ἀναθέματα νὰ προσθέσῃ νέα;
῎Επαυσεν ἡ ᾿Εκκλησία μετὰ τὴν Ζ´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο νὰ εἶνε ζῶσα καὶ νὰ ἀρθρώνῃ λόγο κατὰ τῶν ἐχθρῶν της; ῾Ως νεκρὸ σῶμα θέλουν τὴν ᾿Εκκλησία μερικοί, ὡς μούμια Τουταγχαμών; Καλῶς ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς ἐξεφώνησε νέα ἀναθέματα κατὰ ἐχθρῶν τῆς Πίστεως. Καὶ κακῶς ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως καὶ εἴ τις ἕτερος τὸν κατακρίνει. ᾿Επειδὴ καὶ ἡ εἰρωνεία στηρίζεται στὴ Γραφή, ἂς μὴ θεωρηθῇ ἀσέβεια ὁ ἑπόμενος λόγος μας· Κύριε Βαρθολομαῖε! ῾Η Αὐτοῦ Θειοτάτη Παναγιότης ὁ ᾿Απόστολος τῶν ἐθνῶν κ. κ. Παῦλος διαφωνεῖ πρὸς τὴ γνώμη σας καὶ ἐκφωνεῖ ἀναθέματα καὶ ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν, καὶ ἐναντίον ὅσων δὲν ἀγαποῦν τὸν Κύριο᾿Ιησοῦ Χριστό. Καὶ δὲν πιστεύω σεῖς νὰ θεωρῆτε τὸν ἑαυτό σας ἀνώτερο τοῦ Παύλου. Γιὰ νὰ διαβάζουν καὶ νὰ λαμβάνουν ὑπ᾿ ὄψει των οἱ χριστιανοί, καὶ πρῶτοι βεβαίως οἱ θρησκευτικοὶ ταγοὶ καὶ ὁδηγοί, ὁ οὐρανοβάμων Παῦλος γράφει· «᾿Εὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ᾿ ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω. ῾Ως προειρήκαμεν, καὶ ἄρτι πάλιν λέγω· εἴ τις ὑμᾶς εὐαγγελίζεται παρ᾿ ὃ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω» (Γαλ. α´8-9). ῎Οχι μόνον ἄνθρωπος, ἀλλὰ καὶ ἄγγελος ἐὰν διδάξῃ κάτι, καὶ τὸ ἐλάχιστο δηλαδή, διαφορετικὸ ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο, ἀναθεματίζεται.
Ο ΟΥΡΑΝΟΒΑΜΩΝ ᾿Απόστολος γράφει ἐπίσης· «Εἴ τις οὐ φιλεῖ τὸν Κύριον ᾿Ιησοῦν Χρι στόν, ἤτω ἀνάθεμα. Μαρὰν ἀθᾶ» (Α´ Κορ. ιστ´22). ῞Οποιος δὲν ἀγαπᾷ τὸν Κύριο᾿Ιησοῦ Χριστό, νὰ εἶνε ἀναθεματισμένος. Καὶ βεβαίως πολὺ περισσότερο εἶνε ἄξιος ἀναθεματισμοῦ ὅποιος μισεῖ καὶ διώκει τὸ Χριστὸ καὶ τοὺς χριστιανούς. ῾Ο Μητροπολίτης Πειραιῶς κατηγορεῖται, διότι ἀναθεμάτισε ἀλλο θρήσκους, τοὺς ᾿Ιουδαίους σιωνιστὰς καὶ τοὺς ᾿Ισλαμιστάς. ᾿Αλ λὰ γιατί νὰ κατηγορῆται, ἀφοῦ οἱ ᾿Ιουδαῖοι σιωνισταὶ δὲν ἀγάπησαν, ἀλλὰ μίσησαν καὶ σταύρωσαν τὸν Κύριο ᾿Ιησοῦ Χριστό, καὶ διώ κουν τὸ Χριστιανισμό, διαστρέ φον τας τὴν ῾Αγία Γραφή, καὶ ἰδίως τὶς μεσσιακὲς προφητεῖες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης;
Δὲν εἶνε καὶ αὐτὴ ἡ διαστροφὴ εἶδος αἱρέσεως; Καὶ οἱ ᾿Ισλαμισταί, καίτοι παρέλαβαν καὶ περιέλαβαν στὴ Θρησκεία τους διδασκαλίες καὶ τῆς Παλαιᾶς καὶ τῆς Καινῆς Διαθήκης, διέστρεψαν καὶ αὐτοὶ τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ, παρουσιάζοντας τὸ Χριστὸ κατώτερο καὶ τοῦ προφήτου τους Μωάμεθ. Καὶ καταδιώκουν τὸ Χριστιανισμό, καὶ κατὰ τὸ παρελθὸν σφαγίασαν ἑκατομμύρια χριστιανούς, καὶ μέχρι σήμερα ἐξακολουθοῦν σὲ διάφορες χῶρες νὰ σφαγιάζουν χριστιανούς. Τρίζουν τὰ κόκκαλα τῶν νεομαρτύρων τῆς Πίστεως ἀπὸ τὶς ἀντιλήψεις σας, κ. Βαρθολομαῖε!
Πικράθηκε καὶ χολώθηκε ὁ Πατριάρχης, διότι ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς ἐξεφώνησεν ἀναθέματα «καὶ κατὰ πάντων τῶν μετεχόντων εἰς τὴν λεγομένην Οἰκουμενικὴν Κίνησιν». ᾿Αλλὰ καλῶς ἔπραξεν ὁ κ. Σεραφείμ. Διότι ἡ λεγομένη Οἰκουμενικὴ Κίνησις δὲν εἶνε Οἰκουμενική, ἀλλ᾿ Οἰκουμενιστική. ῾Ο δὲ Οἰκουμενισμὸς εἶνε «παναίρεσις», ὅπως τὸν χαρακτήρισε ὁ μεγάλος θεολόγος τῆς ἐποχῆς μας καὶ Πατὴρ τῆς ᾿Εκκλησίας ᾿Ιουστῖνος Πόποβιτς, τὸν ὁποῖον ἡ Σερβικὴ ᾿Εκκλησία ἀνακήρυξε ἅγιο. Μήπως ὁ κ. Βαρθολομαῖος φρονεῖ, ὅτι κακῶς ὁ ᾿Ιουστῖνος Πόποβιτς ἀνακηρύχθηκε ἅγιος; Τώρα δὲ πρέπει νὰ προχωρήσωμε καὶ νὰ εἰποῦμε, ὅτι ὁ Οἰκουμενισμὸς δὲν εἶνε μόνο «παναίρεσις», εἶνε καὶ «πανθρησκεία», ὅπως θέλει ἡ Νέα ᾿Εποχὴ τῆς παγκοσμιοποιήσεως, καὶ ὅπως ἀποδεικνύουν οἱ διαθρησκειακὲς συναντήσεις καὶ συμπροσευχές.
Τρίτον, ὁ κ. Βαρθολομαῖος ζητεῖ τὴν καταδίκη τοῦ Μητροπολίτου Πειραιῶς καὶ τῶν ἄλλων ἀντιοικουμενιστῶν, διότι ἔχουν ὡς στόχο «τὴν ἀμφισβήτησιν καὶ τὴν κριτικὴν ἀποφάσεων πανορθοδόξως ληφθεισῶν· περὶ συμμετοχῆς τῆς ὅ λης ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας εἰς τοὺς διεξαγομένους μετὰ τῶν ἑτεροδόξων διμερεῖς καὶ πολυμερεῖς Θεολογικοὺς Διαλόγους καὶ τὰς διαχριστιανικὰς συναντήσεις ἐν τῷ Παγκοσμίῳ Συμβουλίῳ ᾿Εκκλησιῶν, τῷ Συμβουλίῳ Εὐρωπαϊκῶν ᾿Εκκλησιῶν καὶ ἄλλοις παρεμφερέσι διαχριστιανικοῖς ὀργανισμοῖς». ᾿Ερω τοῦμε τὸν Πατριάρχη·
Γιατί τοὺς ἑτεροδόξους δὲν ὀνομάζετε ρητῶς αἱρετικούς; Οἱ Παπικοί, οἱ Προτεστάντες καὶ ἄλλοι ἑτερόδοξοι δὲν εἶνε πράγματι αἱρετικοί; Καὶ γιατί ὁμιλεῖτε γιὰ Παγκόσμιο Συμβούλιο ᾿Εκκλησιῶν καὶ Συμβούλιο Εὐρωπαϊκῶν ᾿Εκκλησιῶν;
῞Ιδρυσε πολλὲς ᾿Εκκλησίες ὁ Χριστὸς καὶ ὄχι μία, τὴν κάτοχο τῆς ὀρθῆς πίστεως; Δὲν παραδέχεσθε τὸ λόγο τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν ᾿Αποστόλων περὶ μιᾶς ᾿Εκκλησίας; Δὲν παραδέχεσθε τὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως, κατὰ τὸ ὁποῖο ὁ πιστὸς ὁμολογεῖ πίστι «εἰς μίαν, ἁγίαν, καθολικὴν καὶ ἀποστολικὴν ᾿Εκκλησίαν»; Πῶς ἐπίσης ὁμιλεῖτε περὶ «ἀποφάσεων πανορθοδόξως ληφθεισῶν περὶ συμμετοχῆς τῆς ὅλης ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας» στοὺς Θεολογικοὺς Διαλόγους καὶ τὶς διαχριστιανικὲς συναντήσεις στὸ Παγκό σμιο Συμβούλιο τῶν ᾿Εκκλησιῶν» κλπ.; ᾿Απαράδεκτος ὁ λόγος, ὅτι οἱ ἀποφάσεις λαμβάνονται «πανορθοδόξως».
Λαμβάνονται ἀπὸ μερικοὺς μόνο Οἰκουμενιστὰς ἀρχιερεῖς. Καὶ συμμετέχουν στοὺς Θεολογικοὺς Διαλόγους καὶ στὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο «τῶν ᾿Εκκλησιῶν» πρόσωπα, τὰ ὁποῖα ὑποδει κνύονται ἀπὸ ἀναξίους ταγοὺς τῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας, δὲν συμμετέχει «ἡ ὅλη ᾿Ορθόδοξος ᾿Εκκλησία», ἐκτὸς καὶ ἂν ἡ ὅλη ᾿Εκκλησία δὲν εἶνε τὸ σύνολο τῶν πιστῶν, ἀλλ᾿ οἱ μεγαλόσχημοι ρασοφόροι.
῾Ομιλεῖτε, κ. Βαρθολομαῖε, «διὰ τὴν εὔρυθμον λειτουργίαν τῆς κανονικῆς τάξεως ἐν τῇ ᾿Ορθοδόξῳ ᾿Εκκλησίᾳ». ᾿Αλλὰ σεῖς δὲν ἔχετε καταργήσει καὶ θεωρητικῶς καὶ πρακτικῶς τοὺς ῾Ιεροὺς Κανόνες, οἱ ὁποῖοι ἀπαγορεύουν τοὺς συγχρωτισμοὺς καὶ τὶς συμπροσευχὲς μὲ τοὺς αἱρετικούς;
᾿Ισχυρίζεσθε ἐπίσης, ὅτι ἡ πρωτόθρονος ᾿Εκκλησία, τὸ Πατριαρχεῖο, στὶς σχέσεις μὲ τοὺς ἑτεροδόξους ἐνεργεῖ «ἄνευ οὐδεμιᾶς ὑποχωρήσεως ἐκ τῶν καιρίων τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν ᾿Ορθοδόξου Πίστεως». ᾿Αλλὰ στὴν πραγματικότητα σεῖς καὶ ὁμόφρονές σας σὲ πολλὰ καὶ «καίρια» τῆς ἁγιωτάτης Πίστεώς μας ὑποχωρήσατε, κάνατε προδοσίες. ᾿Αναφέρουμε τρία μόνο· Στὸ Μπάλαμαντ τὸ 1993 δεχθήκατε, ὅτι ἡ ᾿Ορθοδοξία δὲν ἔχει τὴν ἀποκλειστικότητα ὡς ᾿Εκκλησία. Μὲ τὴ βαπτισματικὴ θεολογία δέχεσθε, ὅτι καὶ τὸ βάπτισμα τῶν αἱρετικῶν ἰσχύει καὶ οἱ ἑτερόδοξοι διὰ τοῦ βαπτίσματός των εἶνε μέλη τῆς ᾿Εκκλησίας. Καὶ οἱ ἄλλες Θρησκεῖες, κηρύττετε, ἔχουν τὸν αὐτὸ μὲ τὸ Χριστιανισμὸ Θεὸ καὶ εἶνε σεβαστὲς καὶ σεβάσμιες καὶ δρόμοι σωτηρίας. Καὶ γιατί ὁμιλεῖτε μόνο γιὰ «καίρια» τῆς Πίστεως; Καὶ ἕνα ἀπὸ τὰ ἐλάχιστα τῆς Πίστεως, ἐὰν κανεὶς ἀπορρίψῃ, κατὰ τὴ Γραφὴ, καταδικάζεται. Πόσο μᾶλλον ἐὰν ἀπορρίψῃ «καί ρια» τῆς Πίστεως. Σὲ ζητήματα Πί στεως δὲν δύναται κανεὶς νὰ εἶνε ἐπιλεκτικός.
Παραπέμποντες, Παναγιώτατε, στὸ ᾿Ιωάν. ιζ´ 11 τῆς ἀρχιερατικῆς προσευχῆς τοῦ Χριστοῦ ἰσχυρίζεσθε, ὅτι οἱ ἐνέργειές σας ἔξω τοῦ ᾿Ορθοδόξου χώρου ἔχουν σκοπὸ τὴν ἐκπλήρωσι «τῆς ἐντολῆς τοῦ καλέσαντος τοὺς πάντας καὶ μάλιστα τοὺς Χριστιανοὺς εἰς ἑνότητα». Εἶνε λάθος νὰ χαρακτηρίζετε τὸ λόγο τοῦ Χριστοῦ στὴν ἀρχιερατική του προσευχὴ ὡς «ἐντο λήν». Στὴν προσευχὴ διατυπώνονται αἰτήματα πρὸς τὸ Θεό, δὲν δίνονται ἐντολές. ᾿Επίσης εἶνε λάθος νὰ ἐκλαμβάνετε τὸ λόγο τοῦ Χριστοῦ ὡς κλῆσι τῶν πάντων, χριστιανῶν καὶ ἀλλο θρή σκων, νὰ ἑνωθοῦν. Βεβαίως ὁ Χρι στὸς θέλει τὴν ἕνωσι τῶν πάντων, καὶ ἡ ᾿Εκκλησία προσεύχεται γι᾿ αὐτό, ἀλλὰ μὲ τὴν ἔννοια νὰ ἐγκαταλείψουν οἱ αἱρετικοὶ καὶ οἱ ἀλλό θρησκοι τὶς πλάνες τους καὶ νὰ ἑνωθοῦν στὸ ἔδαφος τῆς ἀληθείας. Στὸ χωρίο ὅμως ᾿Ιωάν. ιζ´ 11 ὁ Χριστὸς δὲν ὁμιλεῖ γιὰ τὴν ἕνωσι τῶν πάν των, ἀλλὰ γιὰ τὴ διατήρησι τῆς ἑνό τητος τῶν μαθητῶν του, καὶ γενικώτερα βεβαίως ὅλων τῶν πι στῶν. Νὰ μὴ παρερμηνεύετε λοιπὸν τὸ λόγο τοῦ Χριστοῦ περὶ διατηρήσεως τῆς ἑνότητος τῶν πιστῶν, γιὰ νὰ ὑποστηρίζετε τὴν περιβόητη Οἰκουμενιστικὴ ἕνωσι, ἤτοι τὴν ψευδοένωσι τῶν πάντων.
Παρουσιάζεσθε, κ. Βαρθολομαῖε, ὡς διακατεχόμενος ἀπὸ ἀγωνία γιὰ τὴν ᾿Ορθοδοξία ἐξ αἰτίας τῶν ἀντιοικουμενιστῶν. Φοβεῖσθε ὀδυνηρὲς συνέπειες εἰς βάρος τῆς ᾿Ορθοδοξίας ἀπὸ τὸν ἀγῶνα πιστῶν ὑπὲρ τῆς ᾿Ορθοδοξίας. ῍Ω τῆς ὑποκρισίας καὶ τῆς διαστροφῆς τῶν ἐννοιῶν! Σεῖς μὲ τὶς ἀντορθόδοξες ἀντιλήψεις, ἐνέργειες καὶ πράξεις σας εἶσθε κίνδυνος γιὰ τὴν ᾿Ορθοδοξία, ὄχι οἱ ἀγωνιζόμενοι ὑπὲρ τῆς ᾿Ορθοδοξίας.
Οἱ ἀγωνιζόμενοι ὑπὲρ τῆς ᾿Ορθοδοξίας εἶνε φύλακες τῆς Πίστεως. ῾Υποτιμητικῶς ἐκφραζόμενος γιὰ τοὺς ἀγωνιστὰς τῆς Πίστεως ἐκτὸς ἄλλων λέγετε, ὅτι οἱ ἐνέργειές τους εἶνε «μικρᾶς ἐμβελείας». ᾿Αλλ᾿ ἂν εἶνε ἔτσι, γιατί φοβεῖσθε σεῖς, ὁ ὁποῖος εἶσθε πρόσωπο παγκοσμίου ἐμβελείας καὶ μεγάλης κοσμικῆς δυνάμεως; ῾Υπογραμμίζουμε τὸ «κοσμικῆς». Καὶ ὑπενθυμίζουμε τὸ ἀποστολικό, «῾Ο κόσμος ὅλος ἐν τῷ Πονηρῷ κεῖται» (Α´ ᾿Ιωάν. ε´ 19).
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, Παναγιώτατε, εἶσθε κοσμικὸς ἄνθρωπος. Καὶ ὅσοι πιστεύουμε στὸ Χριστό, θέλουμε σεῖς, προπάντων σεῖς, ἡ Κορυφὴ τῆς ᾿Ορθοδοξίας, νὰ εἶσθε ᾿Ορθόδοξος καὶ πνευματικὸς ἄνθρωπος.
Καὶ νὰ λαμβάνετε ὑπ᾿ ὄψει σας, ὅτι ἡ Γραφὴ βεβαιώνει καὶ ἡ ῾Ιστορία ἐπιβεβαιώνει, ὅτι τελικῶς νικᾷ πάντοτε ὄχι ὁ κόσμος, ἀλλὰ τὸ μικρὸ ποίμνιο διὰ τῆς πίστεως. «Αὕτη ἐστὶν ἡ νίκη (ἡ δύναμις) ἡ νικήσασα τὸν κόσμον, ἡ πίστις ἡμῶν» (Α´᾿Ιωάν. ε´ 4). Ν᾿ ἀλλάξετε, Παναγιώτατε, ἀντιλήψεις καὶ τακτική, νὰ διορθώσετε λάθη, ἀντὶ νὰ καταδικάζετε, νὰ ἐπαινέσετε τὸν μαχητικὸ καὶ ἀτρόμητο ἀγωνιστὴ τῆς ᾿Εκκλησίας καὶ τοὺς συναγωνιστάς του, καὶ τότε τὸ μικρὸ ποίμνιο, γιὰ τὸ ὁποῖο προπάντων ὑπάρχετε ὡς Πατριάρχης, θὰ σᾶς βάλῃ μέσα στὴν καρδιά του, καί, ὅταν ἀπέλθετε ἀπὸ τὸν μάταιο τοῦτο κόσμο, ὁ πολυεύσπλαγχνος Θεὸς θὰ σᾶς βάλῃ μέσα στὸν Πα ράδεισό του. Δὲν εἶνε μῦθος ἡ Κόλασι καὶ ὁ Παράδεισος. Εἶνε μεταφυσικὲς πραγματικότητες, οἱ ὁποῖες βεβαιώνονται μὲ μεταφυσικὰ σημεῖα, θαύματα, ἀποδείξεις τῆς θεοπνευστίας τῆς Γραφῆς καὶ τῆςἀληθείας τῆς Πίστεώς μας.
Ορθόδοξος Τύπος, 4/05/2012
Έχουμε χάσει τα αυγά και τα πασχάλια. Δεν ξέρουμε τι μας γίνεται. Κάναμε την Παράδοση κουρέλι και ερμηνεύουμε τη Γραφή και τους Ιερούς Κανόνες όπως μας συμφέρει. Γινόμαστε χειρότεροι και από τους Προτεστάντες και από τους Παπικούς γιατί ο οικουμενισμός συμπεριλαμβάνει και τις δύο αυτές αιρέσεις: και προσωπική ερμηνεία του Ευαγγελίου και «ορθόδοξος» - Αλάθητος Πάπας. Τελικά προς τα πού βαδίζουμε; Προς το γκρεμό ή προς την «ένωση»;
ΑπάντησηΔιαγραφή