Το Θαύμα που έζησα κατά τη Θεία λειτουργία...

5

Σας παραθέτουμε ένα σχόλιο που έγινε στο Η «Λειτουργία» των Προηγιασμένων Δώρων γιατί πιστεύουμε ότι πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε πόσο ζωντανή είναι, όχι όπως λανθασμένα λέμε η θρησκεία μας(γιατί θρησκείες υπάρχουν πολλές), αλλά η πίστη μας. Το έχουμε αφήσει όπως ακριβώς το έγραψε η αγαπητή αναγνώστρια.

η θεία κοινωνία είναι μεγάλο πράμα δε είναι απλός ένα έθιμο είναι κάτι ζωντανό, κάτι που το βιώνεις ζει μέσα σου.κοινωνό σημαίνει φέρνω στην ψυχή μου, τα αγια του θεού τον χριστό.θα σας πω μιαν ιστορία που αξίζει, να "μεταδοσετε" κι σε άλλους ανθρώπους.όταν ήμουν παιδί γύρο στα 12 το σχόλιο μας πήγαινε, να κοινωνούμε αρκετά συχνά.εκεί που περίμενα μαζί με όλα τα αλλα παιδιά ,να γίνει η λειτουργία κι όλα τα σχετικά "γιαυτο" για την θεία κοινωνία είδα κάτι περίεργο.είδα τους παπάδες να έχουν στα χερια τους ένα μωρό ναι ένα μωρό κούναγε χερια πόδια αυτό κι έβγαζε φωνούλα. νόμισα thane κανενός pater ,το παιδί κι το βάλαν εκεί να το ηρεμήσουν να μην κλαίει.μετά χάθηκε το μωρό που είχαν στην αγια τράπεζα βάλει.κοινωνήσαμε κι η κοινωνία ήταν θαυμάσια η γεύση της,μου άρεσε "παραπολυ" είχε κάτι ξεχωριστό.μετέπειτα πολλά χρονια αργότερα διάβασα πως γίνετε η διαδικασία ,για την θεία κοινωνία πως μεταφορικά θυσιάζεται ο χριστός .σα μωρό έρχεται κι γίνετε κομματάκια για να μεταλάβουμε ,όλα αυτά σε συμβολισμό μα τα βιώνουν κάποιοι άνθρωποι σα αληθινά ώστε να ενισχύεται η πιστη ότι αυτό δε είναι απλά ένα ψωμί κι κρασί μα κάτι βαθύτερο κι μεγαλύτερο.ο θεός έρχεται κι θυσιάζεται για να έρθει στην ψυχή μας να κατοικήσει, μέσο αυτού του τρόπου. ιορδάνης

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/03/blog-post_1307.html#ixzz1oqDB1oGc