Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

Κύριε μου Ιησού Χριστέ, γλυκέ μου Ναζωραίε δεν έχω λόγια να Σου μιλήσω...




Κύριε μου Ιησού Χριστέ, γλυκέ μου Ναζωραίε δεν έχω λόγια να Σου μιλήσω! Δεν ξέρω τι προσευχή να Σου απευθύνω! Ειλικρινά δεν ξέρω τι να Σου πω! Αξίζουμε όλα όσα παθαίνουμε! Πληρώνουμε τα λάθη μας, τα αμέτρητα τα λάθη τα μεγάλα μας...


Τι να Σου ζητήσω γλυκύτατε Κύριε; Για ποιους να Σε παρακαλέσω πρώτα; Για αυτούς που Σε ξέχασαν; Για αυτούς που Σε αρνήθηκαν και Σε αρνούνται κάθε μέρα; Για αυτούς που αρνούνται το ίδιο τους το Έθνος; Το Έθνος που τους γέννησε, τους ανέθρεψε και τους μεγάλωσε; 

Για ποιους Κύριε να προσευχηθώ και τι περισσότερο να Σου ζητήσω; Να μας δώσεις φώτιση; Μα, μας την έδωσες με το βάπτισμά μας, κι εμείς την αρνηθήκαμε! Τόσους και τόσους άγιους πατέρες μας έχεις στείλει για να μας καθοδηγήσουν και να μας επαναφέρουν κοντά Σου κι εμείς τι κάναμε; Τους είπαμε γραφικούς, θρησκόληπτους, οπισθοδρομικούς. Τους διώξαμε και κάποιους τους φυλακίσαμε με άδικες και ψεύτικες κατηγορίες! 

Για ποιους να Σου μιλήσω, Κύριε; Για όλους εμάς τους άπληστους, αχάριστους, εγωιστές; Για εμάς που σε προδώσαμε για την ύλη, για ένα αυτοκίνητο και ένα μοντέρνο κινητό; Για τα εφήμερα της ζωής αυτής; Τι να Σου ζητήσω, Χριστέ μου, για όλους εμάς που ακολουθούμε τα βήματα του Ιούδα Ισκαριώτη; Αυτός τουλάχιστον, σε πρόδωσε μία φορά, εμείς Σε προδίδουμε κάθε μέρα!

Τι να Σου ζητήσω Χριστέ μου και γιατί να με ακούσεις; Πότε φανήκαμε αντάξιοι της Σταυρικής Σου Θυσίας για να έχουμε δικαίωμα απαίτησης; Πότε ομολογήσαμε την Αλήθεια Σου για να έχουμε μερίδιο των υποσχέσεών Σου; Πότε εφαρμόσαμε τον Λόγο Σου για να μπορούμε να Σου ζητήσουμε χάρη; Πότε πράξαμε το θέλημά Σου και αρνηθήκαμε το δικό μας; Ποτέ! Ή μάλλον λίγες, πολύ λίγες φορές! Συνεχώς το δικό μας θέλημα κάνουμε...

Η αμαρτωλότητά μας έχει ξεπεράσει κάθε όριο! Έχουμε παραδοθεί στις διαθέσεις του διαβόλου, των παθών μας, των επιθυμιών της καρδιάς μας και τώρα αντιμετωπίζουμε τις συνέπειες των πράξεων μας.

Κι αν Σου ζητήσω να μας συγχωρήσεις, θα είναι σα να Σε κοροϊδεύω... Διότι δεν έχουμε μάθει την ειλικρινή μετάνοια!

Συγχώσεσέ μας, γλυκύτατε Ναζωραίε, υιέ της μοναδικής γλυκιάς μητέρας μας, της Παναγίας, Κύριε Ιησού Χριστέ! Μόνο Εσύ μπορείς να μας ελεήσεις! Γιατί η Αγάπη Σου είναι άπειρη, η Ευσπλαχνία Σου ανεξάντλητη και τα Ελέη Σου ατελείωτα! Λυπήσου μας, τους αμαρτωλούς και άσωτους… Αμήν.


ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/03/blog-post_712.html#ixzz1qUm29sG3

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου