ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΙΑΛΕΞΑΜΕ ΤΟΝ "ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ" ! ΓΙ΄ ΑΥΤΟ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΜΕ ΕΔΩ ΠΟΥ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΜΕ !

ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ: «ΤΟΝ “ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ” ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ Ἢ ΤΟΝ ΘΕΟ;»

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Θὰ ἐπιλέξουμε τὸν πολιτισμὸ τῶν Εὐρωπαίων ἢ τὸν Θεό;

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο
ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ.
Ἐκδ. «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ», Θεσσαλονίκη

.           Ἄνθρωπε, ὑπερηφανεύεσαι καὶ κομπάζεις χωρὶς λόγο. Καμαρώνει κανεὶς γιὰ κάτι ποὺ τοῦ ἀνήκει καὶ ὄχι γιὰ τὸ δανεικό. Καυχιέσαι, λοιπόν, ἀλλὰ γιὰ ποιό λόγο; Δὲν ἔχεις τίποτε δικό σου. Κάθε τί ποὺ νομίζεις πὼς εἶναι δικό σου, στὴν πραγματικότητα εἶναι δανεικὸ καὶ πρέπει νὰ τὸ ἐπιστρέψεις στὸν δανειστή σου.Καμαρώνεις γιὰ τὴν ἐξωτερική σου ὀμορφιά; Πήγαινε στὸ νεκροταφεῖο, ἔξω ἀπὸ τὴν πόλη, νὰ δεῖς ποῦ εἶναι πεταμένη ἡ ἐξωτερικὴ ὀμορφιά. Καμαρώνεις γιὰ τὰ ὡραῖα σου μάτια καὶ γιὰ τὰ ὡραῖα σου χείλη; Ποιός ξέρει ἄραγε πόσες φορὲς καθάρισες τὴ λάσπη ἀπὸ τὰ παπούτσια σου βαριεστημένα καὶ μονότονα χωρὶς νὰ σκεφτεῖς ὅτι αὐτὴ ἡ λάσπη εἶναι τὰ μάτια καὶ τὰ χείλη ἀνθρώπων ποὺ διάβηκαν τὸν δρόμο ποὺ ἐσὺ περπατᾶς. Καυχιέσαι γιὰ τὰ πλούτη σου; Σκέψου, γιὰ νὰ ἀποκτήσεις αὐτὰ τὰ πλούτη τί ἔπραξες; Σκέψου, πῶς θὰ σοῦ εἶναι ἄχρηστα αὐτὰ τὰ πλούτη σὰν πεθάνεις. Καμαρώνεις γιὰ τὰ κοσμήματά σου; Γιὰ τὰ διαμάντια, τὰ μπριλάντια, τὰ ρουμπίνια, τὰ σμαράγδια καὶ τὰ μαργαριτάρια; Ὅταν πεθαμένο θὰ σὲ ξαπλώσουν στὸ φέρετρο, δὲν θὰ ἔχει καμία διαφορὰ γιὰ σένα, ἂν θὰ σοῦ κρεμάσουν στὸν λαιμό σου περιδέραιο ἀπὸ μαργαριτάρια ἢ ἀπὸ βαλανίδια. Πεθαμένος δὲν θὰ καταλάβεις διαφορά, ἂν θὰ βάλλουν στὶς τσέπες σου διαμάντια ἢ ἂν θὰ σοῦ βάλουν στάχτη. Τὸ ἴδιο θὰ εἶναι γιὰ σένα, ἂν σκεπάσουν τὴν σορό σου μὲ βελούδινο ὕφασμα ἢ μὲ καλαμένια ψάθα. Ὅλα ὅσα πῆρες δανεικὰ ἀπὸ τὸ χῶμα, στὸ χῶμα θὰ ἐπιστρέψουν εἴτε τὸ θέλεις εἴτε ὄχι. Γιὰ ποιό λόγο λοιπὸν καυχιέσαι; Ὑπερηφανεύεσαι λοιπὸν γιὰ τὰ δανεικά; Μήπως κομπάζεις γιὰ τὴν δόξα καὶ τὴν δύναμη ποὺ ἀπέκτησες; Τώρα μὲ ἕνα σου λόγο ὁλόκληροι στρατοὶ κινοῦνται, ἄλλοτε πρὸς δεξιὰ καὶ ἄλλοτε πρὸς ἀριστερά, ὅπου ἐσὺ τοὺς διατάζεις. Τώρα μὲ ἕνα σου λόγο χτίζονται πόλεις, σκάβονται τοῦνελ, φτιάχνονται δρόμοι. Τώρα χιλιάδες ἄνθρωποι περνᾶνε κάτω ἀπὸ τὸ παράθυρό σου προσπαθώντας νὰ σὲ δοῦν, θέλοντας μετὰ νὰ παινευτοῦν καὶ νὰ ποῦν πὼς σὲ εἶδαν μὲ τὰ ἴδια τους τὰ μάτια. Αὔριο ὅμως σαρανταποδαροῦσες καὶ σαῦρες θὰ ἕρπουν πάνω ἀπὸ τὸ κρύο μέτωπό σου καὶ ἐσὺ δὲν θὰ μπορεῖς νὰ κουνήσεις τὸ χέρι σου γιὰ νὰ τὶς διώξεις.Ὑπερηφανεύεσαι γιὰ τὴν μόρφωσή σου ἢ κομπάζεις γιὰ τὰ ἔργα σου; Πρόσεχε μὴ χάσεις τὰ λογικά σου, ὅπως ὁ αὐτοκράτορας Ναβουχοδονόσωρ.
.            Ἄκουσε αὐτὴ τὴν ἱστορία καὶ πές την στὰ παιδιά σου καὶ σὲ αὐτοὺς ποὺ ἀγαπᾶς καὶ τοὺς εὔχεσαι καθετὶ καλό. Κάποτε ὁ αὐτοκράτορας Ναβουχοδονόσωρ ἔχτισε μία μεγάλη πόλη, τὴν Βαβυλώνα. Αὐτὴ τὴν πόλη τὴν διακόσμησε μὲ πολλοὺς κρεμαστοὺς κήπους καὶ μὲ πανύψηλους πύργους. Ἔκανε αὐτὴ τὴν πόλη πρωτεύουσα τοῦ κράτους του. Ἡ πόλη αὐτὴ ἦταν τόσο ὄμορφη ποὺ καμία ἄλλη πόλη στὸν κόσμο δὲν μποροῦσε νὰ συγκριθεῖ μαζί της. Μιὰ μέρα, καθὼς ἔκανε τὴν βόλτα του ὁ αὐτοκράτορας, ὁ Ναβουχοδονόσωρ, σὲ ἕναν ἀπὸ τοὺς πύργους του, κοίταξε ἀπὸ ψηλὰ τὴν Βαβυλώνα καὶ γεμάτος περηφάνια φώναξε: Δὲν εἶναι αὐτὴ ἡ Βαβυλώνα, ἡ μεγάλη, τὴν ὁποία ἐγὼ ἔχτισα μὲ τὴν μεγάλη δύναμή μου γιὰ νὰ γίνει ὁ θρόνος τῆς αὐτοκρατορίας μου, ἡ δόξα τῆς μεγαλειότητάς μου; (Δαν. δ´ 29). Αὐτὰ τὰ λόγια εἶπε ὁ αὐτοκράτορας καὶ ἐκείνη τὴν ὥρα δὲν θυμήθηκε τὸν Θεό, τὸν Δημιουργό. Λησμόνησε νὰ τὸν εὐχαριστήσει γιὰ τὴν βοήθειά του. Δὲν ταπείνωσε τὸν ἑαυτό του μπροστὰ στὸν Θεὸ -καθῆκον ὅλων τῶν κυβερνητῶν- ἀντίθετα ἀνύψωσε τόσο τὸν ἑαυτό του, σὰν νὰ ἦταν ὁ ἴδιος Θεός, σὰν νὰ ἦταν ὁ αὐτοκράτορας τῶν αὐτοκρατόρων.
.           Ἀδελφοί μου, τί συνέβη στὴν συνέχεια; Ἀφοῦ τὸ στόμα τοῦ αὐτοκράτορα ξεστόμισε αὐτὰ τὰ περήφανα λόγια, ἀκούστηκε φωνὴ ἀπὸ τὸν οὐρανὸ νὰ λέει: Αὐτοκράτωρ Ναβουχοδονόσωρ, σὲ σένα μιλάω, μάθε πὼς ἀπὸ τώρα καὶ εἰς τὸ ἑξῆς θὰ χάσεις τὴν αὐτοκρατορία σου. Ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα θὰ ζεῖς μόνος σου καὶ ἀποδιωγμένος. Θὰ ζεῖς παρέα μὲ τὰ ἄγρια θηρία καὶ θὰ τρέφεσαι ὅπως τὸ βόδι μὲ φυτά. Ἡ τιμωρία σου θὰ κρατήσει ἑπτὰ χρόνια. Ἔτσι θὰ καταλάβεις πὼς ὁ Θεὸς εἶναι ὀ μόνος κυβερνήτης τῶν ἀνθρώπων. Αὐτὸς κυβερνάει τὴν αὐτοκρατορία τῶν ἀνθρώπων καὶ Αὐτὸς ἀποφασίζει σὲ ποιὸν θὰ δώσει ἐξουσία νὰ κυβερνήσει.
.         Ἐκεῖνο ποὺ ἔγινε ἐν συνεχείᾳ εἶναι πραγματικὰ δύσκολο νὰ εἰπωθεῖ. Ὁ περήφανος αὐτοκράτορας ἔχασε τὰ λογικά του καὶ ἔφυγε τρέχοντας στὰ βουνά. Ἐκεῖ ἔζησε σὰν θηρίο, παρέα μὲ τὰ ἄγρια ζῶα. Γιὰ ἑπτὰ χρόνια τρεφόταν ὅπως τὸ βόδι μὲ φυτά. Ὅλο του τὸ σῶμα καλύφθηκε μὲ τρίχωμα καὶ στὰ δάκτυλά του φύτρωσαν νύχια, σὰν τὰ νύχια τῶν πουλιῶν.Μόνο, ὅταν πέρασαν ἑπτὰ χρόνια, ἦλθε στὰ λογικά του καὶ ἀλλαγμένος πιὰ προσκύνησε τὸ Θεὸ καὶ τὴν μεγαλοσύνη Του. Ἀπὸ τότε καὶ μέχρι τὸν θάνατό του κυβέρνησε μετανοιωμένος πλέον, σὰν ἀληθινὸς δοῦλος τοῦ Θεοῦ. Πιθανὸν νὰ πεῖτε πὼς αὐτὴ ἡ ἱστορία εἶναι πολὺ παλιὰ καὶ πὼς δὲν ἔχει καμία σχέση μὲ σᾶς.
.          Ἀναρωτιέστε πῶς μπορεῖ αὐτὴ ἡ ἱστορία, ποὺ ἔχει συμβεῖ πρὶν δυόμιση χιλιάδες χρόνια, νὰ σᾶς ἀφορᾶ. Ἀδελφοί μου, ὅλοι μας κάποτε θὰ πεθάνουμε καὶ ἐγὼ πρέπει νὰ σᾶς πῶ τὴν ἀλήθεια. Ἔχετε δίκιο, αὐτὴ ἡ ἱστορία συνέβη πολὺ παλιὰ πρὶν ἀπὸ δυόμιση χιλιάδες χρόνια, στὴν μακρινὴ χώρα τῆς Βαβυλωνίας. Αὐτὴ ἡ ἱστορία ὅμως ἐπαναλαμβάνεται καὶ σήμερα στὴν Εὐρώπη, στὴν βαπτισμένη στὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ Εὐρώπη! Εἶναι πραγματικὰ θλιβερό! Οἱ ἄνθρωποι σήμερα ἀπέκτησαν μεγάλη δύναμη. Περηφανεύονται γιὰ τὰ ἔργα ποὺ ἔχτισαν μὲ τὰ χέρια τους. Εἶναι περήφανοι γιὰ τὶς πόλεις τους, γιὰ τοὺς δρόμους τους, γιὰ τὰ τρένα τους, γιὰ τὰ πλοῖα τους, γιὰ τὰ ὀχήματά τους, γιὰ τὶς ἠλεκτρικές τους μηχανές. Τοποθέτησαν ὅμως τὸν ἑαυτό τους πάνω ἀπὸ τὸν Ὕψιστο Θεὸ καὶ ἄρχισαν, ἀντὶ τοῦ Θεοῦ, νὰ λατρεύουν τὸν ἑαυτό τους καὶ τὴν κουλτούρα τους.
.             Ἀδελφοί μου, οἱ νέοι Ναβουχοδονόσοροι ἔβγαλαν τὸν Θεὸ ἀπὸ τὸν θρόνο Του. Ἡ τιμωρία τους ὅμως εἶναι ἴδια μὲ τὴν τιμωρία τοῦ Ναβουχοδονόσορα. Ὁ Θεὸς τοὺς ἔκανε νὰ χάσουν τὰ λογικά τους καὶ νὰ τρελαθοῦν. Χωρίστηκαν σὲ ἀντίπαλα στρατόπεδα καὶ στράφηκαν ὁ ἕνας ἐναντίον τοῦ ἄλλου. Ἔχυσαν ἄφθονο αἷμα καὶ διέπραξαν ἀναρίθμητες ἁμαρτίες. Ὁ Θεὸς τοὺς τιμώρησε νὰ ζοῦν σὲ σκοτεινὴ ζούγκλα παρέα μὲ τὰ θηρία, ἀφοῦ αὐτοὶ ἔπαψαν νὰ τὸν θεωροῦν Δημιουργό τους, ἀφοῦ αὐτοὶ ἰσχυρίστηκαν πὼς προέρχονταν ἀπὸ τὸ γένος τῶν ζώων, τῶν μαϊμούδων.
.          Μέχρι πότε, Κύριε, θὰ τοὺς τιμωρεῖς ;Μέχρι νὰ ταπεινώσουν τὸν ἑαυτό τους καὶ μέχρι νὰ καταλάβουν, ὅπως ὀ αὐτοκράτωρ Ναβουχοδονόσωρ, πὼς ὁ Θεὸς εἶναι ὁ μόνος κυβερνήτης τῶν ἀνθρώπων, καὶ Αὐτὸς ἀποφασίζει σὲ ποιὸν θὰ δώσει ἐξουσία νὰ κυβερνήσει.
.         Ἀδελφοί μου, αὐτοὶ οἱ νέοι κάτοικοι τῆς Βαβυλώνας ἀποτρέλαναν καὶ ἐμᾶς τοὺς (Σέρβους) καὶ μᾶς ὁδήγησαν μακριὰ ἀπὸ τὸν Χριστό. Τὸ ἐρώτημα γιὰ μᾶς εἶναι: Θὰ ἀκολουθήσουμε τὸν δρόμο τοῦ Χριστοῦ ἢ θὰ κάνουμε ὅ,τι κάνουν οἱ νέοι Βαβυλώνιοι; Θὰ ἐπιλέξουμε τὸν πολιτισμὸ τῶν Εὐρωπαίων ἢ τὸν Θεό;
.          Νὰ ἐπιλέξουμε μὲ προσοχὴ καὶ ἂς σκεφτοῦμε τί μᾶς ἔχει συμβεῖ ἕως τώρα. Ἂς μὴν κάνουμε τὰ ἴδια λάθη. Δόξα ἀνήκει στὸν Θεὸ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

ΠΗΓΗ: blogs.sch.gr/kantonopou (ἀπὸ apantaortodoxias.blogspot.com)