«Συνεκτιμώντας όλα τα δεδομένα με ψυχραιμία και αντικειμενικότητα αλλά και με πλήρη συναίσθηση της ιστορικότητας των στιγμών και το βάρος της ευθύνης που μου αναλογεί, λυπούμαι ειλικρινά, γιατί δεν μπορώ να αποδεχθώ και να υπογράψω το Σχέδιο Ανάν όπως, τελικά, διαμορφώθηκε.
Παρέλαβα Κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο.
Δεν θα παραδώσω ‘Κοινότητα’ χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνα. Και όλα αυτά έναντι κενών, παραπλανητικών, δήθεν, προσδοκιών. Έναντι της ανεδαφικής ψευδαίσθησης ότι η Τουρκία θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της.
Συμπατριώτισσες, συμπατριώτες,
Στις 24 Απριλίου θα τοποθετηθείτε με ένα ΝΑΙ ή ένα ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν. Θα αποφασίσετε για το παρόν και το μέλλον της Κύπρου. Για τη γενιά μας, αλλά και τις γενιές που θα έρθουν μετά από εμάς.
Έχω εμπιστοσύνη στην κρίση σας. Είμαι βέβαιος ότι δεν σας αγγίζουν ψεύτικα διλήμματα. Ότι δεν σας τρομάζουν απειλές για δήθεν διεθνή απομόνωση. Ότι δεν σας πείθουν τα περί δήθεν τελευταίας ευκαιρίας.
Είμαι βέβαιος ότι εξακολουθούν να έχουν για σας νόημα οι ηθικές αρχές και αξίες του λαού μας, του πολιτισμού και του εθνικού ιστορικού μας βίου, τον οποίο θέλετε να συνεχίσουμε με ασφάλεια, δικαιοσύνη, ελευθερία και ειρήνη».
Νίκος Χιδίρογλου
Λίγοι πολιτικοί έχουν τα «κότσια» να υψώσουν το ανάστημά τους στα σχέδια των «μεγάλων». Ο Αντώνης Σαμαράς είχε μια ευκαιρία να αποδειχθεί, αν όχι εθνικός ηγέτης, τουλάχιστον πατριώτης. Συγκρίνουμε τους έλληνες πολιτικούς της Κύπρου και του ελληνικού κράτους και γελάμε. Η ελληνική Βουλή έχει μόνο ένα χαρακτηριστικό: τη φαιδρότητα, από την οποία απορρέουν οι προδοσίες, σκάνδαλα, «ασυλίες», κλπ. Ας τον έχει ο Θεός κοντά του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓ.Α., φοιτητής Θεολογίας