ΤΟ ΚΑΚΟ ΞΕΡΡΙΖΩΝΕΤΑΙ, ΔΕΝ ΜΕΤΑΤΙΘΕΤΑΙ

ΤΟ ΚΑΚΟ ΞΕΡΡΙΖΩΝΕΤΑΙ, ΔΕΝ ΜΕΤΑΤΙΘΕΤΑΙ

Τό κακό ξερριζώνεται, δέν μετατίθεται

τοῦ Ἀρχιμ. Δανιήλ Ἀεράκη

.              Θά ἔδινε ποτέ ὁ Χριστός «βελούδινη λύσι» στό πρόβλημα τῆς βεβηλώσεως τοῦ Ναοῦ καί τῆς ἀπατεωνιᾶς πού ὠργίαζε ἀπό ἀγύρτες τῆς θρησκείας; Φυσικά ὄχι! Τό φραγγέλιο ἦταν ἡ μόνη λύσις. Τό ξερρίζωμα τῆς ἐκμεταλλεύσεως τῶν ἱερῶν καί τῶν ὁσίων ἦταν τό πλέον ἐπιβεβλημένο. Τό λέμε αὐτό, διότι ἀκούστηκε καί γράφτηκε παντοῦ, ὅτι στή βεβήλωσι τοῦ ἱεροῦ χώρου τῶν Ἁγίων Ἰσιδώρων στό Λυκαβηττό θά δοθῆ «βελούδινη λύσις»! Ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμος δέν ἔχει δώσει δείγματα ὅτι φοβᾶται ἀγύρτες καί ἀπατεῶνες. Ἔχει τό σθένος νά ἀποβάλλη τύπους, πού ἐκμεταλλεύονται τόν πόνο τῶν ἀνθρώπων καί παριστάνουν τούς ψευτοθαυματουργούς. Εἶναι στιβαρός οἰακοστρόφος. Δέν θέλουμε νά διανοηθοῦμε, ὅτι φοβᾶται ἕναν ρασοφόρο, πού ἀνακάλυψε τό «ποιεῖν σημεῖα καί τέρατα»!
.                   Ἄν φοβόταν ὁ ὑπεύθυνος καί γιά τό Λυκαβηττό ποιμένας τῆς Ἐκκλησίας μας, τότε γιατί πρίν ἀπό μερικά χρόνια διέταξε ἀνακρίσεις γιά τό ὅλο πρόβλημα, πού κρύβει πολλά προβλήματα; Γιατί ὥρισε καταρτισμένους κληρικούς, πού ἐπί χρόνια ξεσκόνισαν καλά τήν ὑπόθεσι, ξεσκέπασαν ὅλα τά ὑφιστάμενα στό χῶρο τοῦ Λυκαβηττοῦ σκάνδαλα καί τοῦ παρέδωσαν ἕνα πόρισμα ἑκατοντάδων σελίδων, μέ πλῆθος τεκμηριωμένων κατηγοριῶν;
.                   Ἀσφαλῶς καί δέν φοβήθηκε ὁ Μακαριώτατος μερικούς παρατρεχάμενους στό παρεκκλήσι τοῦ Λυκαβηττοῦ. Γι’ αὐτό καί ὥρισε μέλη Ἐκκλησιαστικοῦ Δικαστηρίου. Τό ἄν ἔγινε ἡ δίκη ἤ ὄχι, αὐτό δέν τό γνωρίζουμε.
.                   Ἄν στό Λυκαβηττό ὅλα καλῶς γίνονταν καί γίνωνται, γιατί τά οἰκονομικά τοῦ παρεκκλησίου παρουσιάζουν σκανδαλώδη πτῶσι; Ἐνῶ τά ἄλλα παρόμοια παρεκκλήσια τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς ἔχουν καί διαφάνεια, ἀλλά καί μέ τά ἔσοδά τους ἐνισχύουν τό ποικίλο ἔργο τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς, τό παρεκκλήσι τοῦ Λυκαβηττοῦ παρουσιάζει παθητικό…
Καί νά φαντασθῆ κανείς, ὅτι καθημερινά στέκουν στήν οὐρά ἑκατοντάδες ἄνθρωποι γιά ν’ ἀνάψουν λαμπάδες, γιά νά ρίξουν τόν ὀβολό τους στό «παγκάρι», μέ τήν ἐλπίδα κάποιου… θαύματος!
.                   Ἄν δέ ἀληθεύη ὅτι ὁ ἐκεῖ παροικῶν προορίζεται γιά ἡγούμενος Μοναστηριοῦ, αὐτομάτως γεννιέται τό ἐρώτημα: Πῶς ἔνας ἔγγαμος ἱερέας θά γίνη ἡγούμενος; Ἄν ἔπαυσε να εἶναι ἔγγαμος, ποιό «θαῦμα» τόν κατέστησε ἄγαμο; Πέθανε ἡ παπαδιά του;
.                   Ἄν ὁ παροικῶν στό Λυκαβηττό μετατεθῆ ἀλλοῦ γιά νά κτίση μοναστήρι, ποιά εἶναι ἡ «ἀδελφότητά» του; Μέχρι σήμερα ἕνας νεαρός ἔχει καρῆ μοναχός. Ἀλλά καί ἄν παραχωρηθῆ ἐκκλησιαστική ἔκτασις στόν «θαυματουργό», ποιός ἐγγυᾶται ὅτι ἡ φήμη του ὡς θαυματουργοῦ δέν θά τόν ἀκολουθήση καί δέν θά τρέχη ὁ κοσμάκης καί στό νέο του στέκι, ἐπιζητώντας «σημεῖα καί τέρατα»;
.                   Καί ἄν τοῦ πάρουν, ὅπως λέγεται, τόν «σταυρό» πού «θαυματουργεῖ», ποιός σᾶς εἶπε, ὅτι δέν θά βρῆ ἄλλο σταυρό, νά συνεχίση τήν καλή του «δουλειά»;
.                   Ὅπου ἀπουσιάζει ὁ Ἰησοῦς Χριστός, κάθε ψευδόχριστος, ψευδοπροφήτης καί ψευδοθαυματουργός ἐγκαθιστᾶ στίς ψυχές τήν ὀλιγοπιστία, τήν ψευδαίσθησι σωτηρίας  καί τήν ἀπελπισία. 

ΠΗΓΗ:  ΚΛΙΚ