ΑΡΑΓΕ ΠΟY EIΝΑΙ ΟI «ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ» ΕΡΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ;

Χριστιανὴ στὸ Πακιστὰν ἀπειλεῖται μὲ ἐκτέλεση
–Γιὰ ἕνα κύπελλο νερὸ

Ἂν ἀπορριφθεῖ ἡ προσφυγή της, 
ἡ Ἄσια Μπίμπι θὰ ὁδηγηθεῖ στὴν ἀγχόνη

08.10.2018
Τρύφωνας Καϊσερλίδης

.             Σχεδὸν δέκα ὁλόκληρα χρόνια βρίσκεται φυλακισμένη μία Χριστιανὴ στὸ Πακιστὰν καὶ σύντομα μπορεῖ νὰ βρεθεῖ ἀντιμέτωπη μὲ τὴν ἐσχάτη τῶν ποινῶν. Κι ὅλα αὐτὰ γιὰ ἕνα σχόλιο…
.           Ἡ Ἄσια Μπίμπι καταδικάστηκε τὸ 2009 γιὰ βλασφημία εἰς βάρος τοῦ προφήτη Μωάμεθ στὴ διάρκεια ἑνὸς καυγᾶ μὲ ἄλλους ἐργάτες σ’ ἕνα χωράφι.
.             Ἡ ὑπόθεση τῆς μητέρας πέντε παιδιῶν ἔχει πυροδοτήσει διαδηλώσεις διαμαρτυρίας σ’ ὁλόκληρο τὸν κόσμο κι ἀκόμη κι ὁ πρώην Πάπας Βενέδικτος Ιϛ´ εἶχε ἀπευθύνει ἔκκληση νὰ ἀποσυρθοῦν οἱ εἰς βάρος της κατηγορίες. Ἀλλὰ μάταια. Ἡ τύχη της κρέμεται τώρα ἀπὸ μία κλωστή, καθὼς ἡ ἔφεσή της ἐκδικάζεται ἀπὸ τὸ Ἀνώτατο Δικαστήριο τῆς χώρας.

Πῶς κατέληξε γιὰ μία φράση στὴ φυλακὴ

.             Στὴν αὐτοβιογραφία της μὲ τίτλο “Blasphemy: Α Memoir” ἡ Χριστιανὴ γυναίκα περιγράφει τὴ στιγμὴ ποὺ ἔμελλε νὰ ἀλλάξει ριζικὰ τὴ ζωή της. Στὶς 14 Ἰουνίου τοῦ 2009 πῆγε σ’ ἕνα χωράφι κοντὰ στὸ σπίτι της σ’ ἕνα μικρὸ χωριὸ στὸ κεντρικὸ Πακιστὰν γιὰ νὰ μαζέψει μοῦρα μὲ μεροκάματο λίγο κάτω ἀπὸ τρία δολάρια… Οἱ ἄλλες γυναῖκες ποὺ ἐργάζονταν στὸ χωράφι τὴν ἀντιμετώπιζαν μὲ ἐχθρότητα, ἐπειδὴ ἦταν μέλος τῆς χριστιανικῆς μειονότητας τῆς χώρας, ποὺ ἀντιστοιχεῖ στὸ 1,6% τοῦ πληθυσμοῦ.
.             Γύρω στὸ μεσημέρι, διψασμένη κάτω ἀπ’ τὸν καυτὸ ἥλιο πῆγε σ’ ἕνα γειτονικὸ πηγάδι νὰ πιεῖ νερό. Ἀλλὰ ὅταν ξαναγέμισε τὸν κουβὰ, μία γυναίκα φώναξε: «Μὴν πίνεις ἀπ’ αὐτὸ τὸ νερό!» καὶ στὴ συνέχεια στράφηκε στὶς ἄλλες καὶ εἶπε: «Ἀκοῦστε, αὐτὴ ἡ Χριστιανὴ μόλυνε τὸ νερὸ στὸ πηγάδι πίνοντας ἀπὸ τὸ κύπελό μας. Τώρα τὸ νερὸ εἶναι μιασμένο καὶ δὲν μποροῦμε νὰ πιοῦμε ἐξ αἰτίας της!»
.             Ἡ Ἄσια λογόφερε μὲ τὶς ἄλλες ἐργάτριες, ποὺ τῆς ζήτησαν νὰ ἀσπαστεῖ τὸ Ἰσλὰμ καὶ «νὰ μετανοήσει». Πάνω στὴν ἔξαψη τοὺς ἀπάντησε: «Καὶ τί ἔκανε ὁ προφήτης Μωάμεθ γιὰ τὴ σωτηρία τῶν ἀνθρώπων;». Τότε οἱ ἄλλες γυναῖκες ἄρχισαν νὰ οὐρλιάζουν, νὰ τὴ φτύνουν καὶ νὰ τῆς ἐπιτίθενται, ὅπως λέει, κι ἔτρεξε φοβισμένη νὰ κλειστεῖ στὸ σπίτι της γιὰ νὰ σωθεῖ.

Σ᾽ αὐτὴ τὴ φωτογραφία ἀπ᾽ τὶς 20 Νοεμβρίου 2010 ὁ κυβερνήτης τῆς ἐπαρχίας Παντζὰμπ τοῦ Πακιστάν, Σαλμὰν Ταζίρ, ἀκούει τὴ χριστιανὴ Ἄσια Μπίμπι. Λίγες μέρες ἀργότερα δολοφονήθηκε, ἐπειδὴ ἐπέκρινε τοὺς αὐστηροὺς νόμους περὶ βλασφημίας τῆς χώρας (Φωτογραφία ἀρχείου: ΑΡ)

.             Σὲ λίγες μέρες πῆγε σ’ ἄλλο χωράφι γιὰ συλλογὴ καρπῶν, ὅπου τῆς ἐπιτέθηκε καὶ πάλι ὁ ὄχλος μὲ τὴν παρότρυνση τῆς γυναίκας ποὺ τὴν εἶχε πρωτοβρίσει. Τὴν κύκλωσαν, τὴν ἔδειραν καὶ τὴν ὁδήγησαν πίσω στὸ χωριὸ φωνάζοντας: «Θάνατος! Θάνατος στὴ Χριστιανή!». Ὁ ἰμάμης τοῦ χωριοῦ τῆς εἶπε: «Μοῦ ἀνέφεραν ὅτι πρόσβαλες τὸν προφήτη μας. Ξέρεις τί παθαίνουν ὅσοι ἐπιτίθενται στὸν προφήτη Μωάμεθ. Μόνον ἂν ἀσπαστεῖς τὸ Ἰσλὰμ ἢ μὲ τὸ θάνατο μπορεῖς νὰ ἐξιλεωθεῖς».

-«Μὰ δὲν ἔκανα τίποτε. Σᾶς παρακαλῶ, σᾶς ἱκετεύω, δὲν ἔκανα τίποτε κακό», ἀντέτεινε ἐκείνη.
.             Στὴ συνέχεια τὴν ὁδήγησαν αἱμόφυρτη στὸ ἀστυνομικὸ τμῆμα τοῦ χωριοῦ, ὅπου οἱ ἀστυνομικοὶ τὴν ἀνέκριναν καὶ συνέταξαν μία ἀναφορά, προτοῦ τὴ βάλουν σ’ ἕνα περιπολικὸ καὶ τὴ στείλουν κατευθείαν στὴ φυλακή.
.             Σ’ ἐκεῖνο τὸ κελὶ παραμένει ἔγκλειστη ἀπὸ τότε…
.             Ὅταν κρίθηκε ἔνοχη τὸν Νοέμβριο τοῦ 2010, πλήθη συγκεντρώθηκαν γιὰ νὰ γιορτάσουν τὴν καταδίκη της.
.             Τὸ Ἀνώτατο Δικαστήριο ἔχει διατάξει προσωρινὰ τὴν ἀναβολὴ τῆς ἐκτέλεσης τῆς 47χρονης, ποὺ ἐπικύρωσαν ὅλα τὰ κατώτερα δικαστήρια τῆς χώρας. Ἂν ἀπορρίψει τὴ σημερινὴ ἔφεσή της, τότε θὰ γίνει ἡ πρώτη γυναίκα στὸ Πακιστὰν ποὺ θὰ ἐκτελεστεῖ γιὰ «βλασφημία».
.             Ἡ ὑπόθεση τῆς Ἄσια Μπίμπι ἔχει προκαλέσει ὀργὴ στὴ διεθνῆ κοινότητα γιὰ τοὺς διαβόητους νόμους περὶ βλασφημίας τοῦ Πακιστάν. «Ὑπάρχουν ἀποδείξεις ὅτι οἱ νόμοι αὐτοὶ παραβιάζουν τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα καὶ ἐνθαρρύνουν τοὺς ἀνθρώπους νὰ παίρνουν τὸ νόμο στὰ χέρια τους», λέει ἡ Ὄντρεϊ Γκόχραν τῆς Διεθνοῦς Ἀμνηστίας. «Ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ θὰ κατηγορηθεῖ ἕνα ἄτομο, βρίσκεται μπλεγμένο σ’ ἕνα σύστημα ποὺ προσφέρει ἐλάχιστη προστασία, προεξοφλεῖ τὴν ἐνοχή του καὶ δὲν τὸ προστατεύει ἀπὸ ἄτομα πρόθυμα νὰ ἀσκήσουν βία», συμπληρώνει.
.             Ἀλλὰ παρὰ τὶς διεθνεῖς ἀντιδράσεις ἡ κατάσταση δὲν ἔχει ἀλλάξει στὸ Πακιστάν. Πάνω ἀπὸ 1.300 ἄτομα κατηγορήθηκαν γιὰ βλασφημία ἀπὸ τὸ 1987 μέχρι τὸ 2014, ἐνῶ ἀπὸ τὸ 1992 ἔχουν ἐκτελεστεῖ γιὰ τὸν ἴδιο λόγο τουλάχιστον 62 ἄνθρωποι.
.             Ἡ Ἄσια Μπίμπι λέει ὅτι εἶναι «θύμα μίας ὠμῆς, συλλογικῆς ἀδικίας»: «Μὲ κλείδωσαν σ’ ἕνα κελί, μοῦ ἔβαλαν ἁλυσίδες, μὲ ἐξόρισαν ἀπ’ τὸν κόσμο καὶ τώρα περιμένω νὰ πεθάνω. Δὲν ξέρω πόσος χρόνος ζωῆς μοῦ ἀπομένει», ἀναφέρει στὴν αὐτοβιογραφία της.
.             «Κάθε φορὰ ποὺ ἀνοίγει ἡ πόρτα τοῦ κελιοῦ μου ἡ καρδιὰ σφυροκοπάει. Ἡ ζωή μου εἶναι στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ καὶ δὲν ξέρω τί θὰ μοῦ συμβεῖ. Εἶναι σκληρό…»

ΠΗΓΗ: iefimerida.gr