Mητροπολίτης Φλωρίνης Π. Aυγουστίνος Kαντιώτης : Αγωνιστείτε Για Την Ορθοδοξία!
Επίκαιρος όσο ποτέ είναι ο Μακαριστός Μητροπολίτης Φλωρίνης πατέρας Αυγουστίνος Καντιώτης καθώς η στεντόρεια φωνή του εξακολουθεί να ηχεί στα αυτιά μας και να καλεί σε νέους αγώνες υπέρ πίστεως και πατρίδος.
Τὰ μεσάνυχτα τῆς 31ης Δεκεμβρίου, ἀγαπητοί μου, ὅταν ὁ δείκτης τοῦ ρολογιοῦ δείχνει δώδεκα, ἕνας χρόνος ζυμωμένος μὲ χαρὲς καὶ λύπες σφραγίζεται καὶ μπαίνει στὰ ἀρχεῖα τῆς
αἰωνιότητος· μιὰ σταγόνα τοῦ χρόνου πέφτει στὸν ὠκεανό. Οἱ μελλοντικὲς γενιὲς θὰ γίνουν κριταὶ τῶν πράξεων καὶ τῶν ἔργων τοῦ ἔτους αὐτοῦ.
Πάνω ὅμως ἀπὸ τὴν κρίσι τῶν ἀνθρώπων θὰ εἶνε ἡ ἀδέκαστη κρίσι τοῦ Θεοῦ, ποὺ τὴν ἡμέρα ἐκείνη θ᾿ ἀπαγγείλῃ τὸ τρομερὸ «κατηγορῶ» ἐναντίον ἐκείνων ποὺ τὸ ἔτος αὐτὸ διαλογίστηκαν τὸ πονηρό, λάλησαν τὸ ψεῦδος, ἔπλεξαν σκευωρίες, ἔπραξαν τὰ φαῦλα, καταπάτησαν θείους καὶ ἀνθρώπινους νόμους, ὠργίασαν καὶ ἔβαψαν μὲ αἷμα ἀθῴων τὴ γῆ. Τίποτε ἀπ᾽ ὅλα δὲν θὰ μείνῃ ἀβράβευτο ἢ ἀτιμώρητο. Πιστέψτε το, ὅλα εἶνε γραμμένα! Ἐκεῖνος ποὺ μετράει τὶς σταγόνες τῆς ἀβύσσου, τὰ φύλλα τῶν δασῶν καὶ τὴν ἄμμο τῆς θαλάσσης, θὰ μετρήσῃ καὶ τὶς σκέψεις, τὶς ἐνδόχυχες ἐπιθυμίες, τὰ βαθύτερα ἐλατήρια τῶν πράξεών μας, καὶ «ἀποδώσει ἑκάστῳ κατὰ τὴν πρᾶξιν αὐτοῦ» (Ματθ. 16,27).
Γι᾽ αὐτὸ ἀκριβῶς ἡ 1η Ἰανουαρίου, ἡ 1η τοῦ νέου ἔτους, δὲν πρέπει νὰ περνᾷ ἐπιπόλαια, μέσα σὲ γέλια καὶ καγχασμούς, μέθη καὶ ὄργια, καὶ δίπλα στὸ πράσινο τραπέζι τοῦ χαρτοπαιγνίου. Αὐτὴ εἶνε ζωὴ ῥηχή, ποὺ δὲν ἀξίζει νὰ ζοῦμε. «Βίος ἀνεξέλεγκτος βίος ἀβίωτος», ἔλεγε ἕνας ἀρχαῖος φιλόσοφος τῶν Ἀθηνῶν. Ἂς ἐλέγξουμε λοιπὸν κ᾽ ἐμεῖς τὸν ἑαυτό μας. Ἂς σταθοῦμε μὲ προσοχὴ στὸν ἰσθμὸ αὐτὸ τοῦ χρόνου, ἂς ῥίξουμε ἕνα βλέμμα στὸ παρελθὸν κι ἂς ἀτενίσουμε πρὸς τὸ μέλλον. Ἔχουμε ἱερὰ καθήκοντα τώρα στὴν ἀρχὴ τοῦ νέου ἔτους. Ποιά;
Πρῶτον νὰ σταθοῦμε εὐγνώμονες γιὰ τὴν εἰρήνη. Ἂς εὐχαριστήσουμε τὸν Κύριο καὶ γιὰ ἄλλες μικρότερες δωρεὲς ποὺ μᾶς ἐπιδαψίλευσε, ἀλλὰ ἰδιαιτέρως γιὰ τὴν ἐξωτερικὴ εἰρήνη ποὺ ἐπικράτησε. Εἰρήνη, γλυκὺ ὄνομα καὶ πρᾶγμα! Μὴ μολύνουμε σήμερα τὸν ἑαυτό μας μὲ ὄργια· ἂς ὑψώσουμε τὰ μάτια στὸν οὐρανό, ἂς εὐχαριστήσουμε τὸ Χριστὸ γιὰ τὸ ἀνεκτίμητο τοῦτο ἀγαθὸ, καὶ ἂς παρακαλέσουμε νὰ μείνῃ ἀνάμεσά μας ἡ εἰρήνη του «ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν» (Φιλ. 4,7).
Ἔπειτα, νὰ μείνουμε ἄγρυπνοι στὴν Ὀρθοδοξία. Ἀπολαμβάνοντας τὰ ἀγαθὰ τῆς εἰρήνης, προσοχὴ μὴν ἐπαναπαυθοῦμε καὶ ἀδρανήσουμε. Ὄχι! Νέοι ἀγῶνες μᾶς περιμένουν, ποὺ ἀπαιτοῦν μεγαλύτερη προσπάθεια ἀπὸ αὐτὴν ποὺ δείξαμε τὸ ἔτος ποὺ ἔληξε.
Νὰ σταθμίσουμε τὶς εὐθῦνες μας ἀπέναντι στὸ μέλλον καὶ νὰ χαράξουμε πρόγραμμα ζωῆς ποὺ θ᾿ ἀκολουθήσουμε πιστά. Καὶ τὸ πρόγραμμα αὐτό, στὶς κύριες γραμμές, μᾶς τὸ δίνει ὁ σημερινὸς ἅγιος, ὁ Μέγας Βασίλειος. Δὲν ἔζησε ἐκεῖνος εἰκῇ καὶ ὡς ἔτυχε· ἔζησε μὲ συγκεκριμένο σκοπό, μὲ σταθερὲς ἀρχὲς καὶ πρόγραμμα βίου. Ἦταν ὅ,τι ἐπίστευε. Ἀπὸ τὰ βάθη τῆς Καισαρείας μᾶς φωνάζει σήμερα·
Νὰ σταθμίσουμε τὶς εὐθῦνες μας ἀπέναντι στὸ μέλλον καὶ νὰ χαράξουμε πρόγραμμα ζωῆς ποὺ θ᾿ ἀκολουθήσουμε πιστά. Καὶ τὸ πρόγραμμα αὐτό, στὶς κύριες γραμμές, μᾶς τὸ δίνει ὁ σημερινὸς ἅγιος, ὁ Μέγας Βασίλειος. Δὲν ἔζησε ἐκεῖνος εἰκῇ καὶ ὡς ἔτυχε· ἔζησε μὲ συγκεκριμένο σκοπό, μὲ σταθερὲς ἀρχὲς καὶ πρόγραμμα βίου. Ἦταν ὅ,τι ἐπίστευε. Ἀπὸ τὰ βάθη τῆς Καισαρείας μᾶς φωνάζει σήμερα·
Χριστιανοὶ Ἕλληνες! Ἄτομα καὶ ἔθνη δὲν μποροῦν νὰ ζήσουν δίχως πίστι. Ἡ πίστι εἶνε ἡ τροφὴ τοῦ πνεύματος, ὁ ἐπιούσιος ἄρτος τῆς ψυχῆς. Καὶ ἀπ᾽ ὅλες τὶς πίστεις ἡ ἀρίστη εἶνε ἡ Ὀρθοδοξία· αὐτὴ διατήρησε τὸν γνήσιο Χριστιανισμό. Ἀγωνισθῆτε γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία!
Ὁ ἥρωας αὐτὸς δὲν δέχτηκε οὔτε τὴν παραμικρὴ παρέκκλισι ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξία. Ἔμεινε ἀσυμβίβαστος μὲ τὶς αἱρέσεις καὶ τὶς πλάνες. Στὸν ἀντιπρόσωπο τοῦ ἀσεβοῦς αὐτοκράτορος Οὐάλεντος, στὸν ἔπαρχο Μόδεστο, ποὺ τὸν πίεζε νὰ προσχωρήσῃ στὴν αἵρεσι καὶ νὰ ὑπογράψῃ δήλωσι, ὁ Μέγας Βασίλειος ἀπήντησε μὲ τὰ ἑξῆς λόγια, ποὺ δείχνουν ὅτι δὲν ζοῦσε γιὰ τὴ σάρκα καὶ τὴν κοιλιά, ἀλλὰ γιὰ τὴν Ὀρθόδοξο πίστι, ἕτοιμος νὰ ὑποστῇ γι᾽ αὐτὴν κάθε θυσία·
«Φωτιὰ καὶ σπαθὶ καὶ θηρία καὶ νύχια σιδερένια ποὺ ξεσχίζουν σάρκες ἐμᾶς δὲν μᾶς φοβίζουν. Ὅταν ὑποφέρουμε αὐτὰ γιὰ τὴν πίστι μας, χαιρόμαστε καὶ εὐφραινόμαστε. Βρίζε λοιπόν, ἀπείλει, κάνε ὅ,τι ἐξαρτᾶται ἀπὸ σένα· τὴν πίστι μου δὲν πρόκειται νὰ τὴν ἀπαρνηθῶ. Ἂς τ᾽ ἀκούῃ αὐτὰ κι ὁ βασιλιᾶς».
«Φωτιὰ καὶ σπαθὶ καὶ θηρία καὶ νύχια σιδερένια ποὺ ξεσχίζουν σάρκες ἐμᾶς δὲν μᾶς φοβίζουν. Ὅταν ὑποφέρουμε αὐτὰ γιὰ τὴν πίστι μας, χαιρόμαστε καὶ εὐφραινόμαστε. Βρίζε λοιπόν, ἀπείλει, κάνε ὅ,τι ἐξαρτᾶται ἀπὸ σένα· τὴν πίστι μου δὲν πρόκειται νὰ τὴν ἀπαρνηθῶ. Ἂς τ᾽ ἀκούῃ αὐτὰ κι ὁ βασιλιᾶς».
Ἀλλ᾿ ὅπως τότε ἔτσι καὶ σήμερα τὴ χώρα μας διατρέχουν ἀντιπρόσωποι αἱρέσεων καὶ ἀντιχριστιανικῶν θεωριῶν καὶ συστημάτων, καὶ μὲ ὕπουλα σατανικὰ μέσα, μὲ ψέματα καὶ ἀπατηλὰ συνθήματα προσπαθοῦν ν᾽ ἀποσπάσουν τοὺς ὀρθοδόξους ἀπὸ τὴν πίστι τους. Ξέρουν καλὰ οἱ πράκτορες αὐτοὶ τὸ σκοπό τους· ξέρουν πώς, ὅταν ὁ Ἕλληνας κλονιστῇ καὶ πάψῃ νὰ πιστεύῃ στὴν ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας, θ᾿ ἀπομακρυνθῇ κι ἀπὸ τὴν ἰδέα τῆς πατρίδος, ποὺ σ᾽ ἐμᾶς εἶνε ἀναπόσπαστα συνδεδεμένες· Ἑλλὰς καὶ Ὀρθοδοξία εἶνε ἀχώριστες!
⃝ Τέλος πρέπει νὰ εἴμαστε καὶ συνεπεῖς στὴν ὀρθοπραξία. Μαζὶ μὲ τὴν ἀκράδαντη Ὀρθόδοξο πίστι πρέπει νὰ μᾶς διακρίνουν καὶ τὰ καλὰ καὶ φωτεινὰ ἔργα. Καὶ ἐδῶ, στὸν τομέα τῆς πρακτικῆς ζωῆς καὶ τῆς ἀγαθοεργίας, μᾶς καλεῖ νὰ τὸν μιμηθοῦμε πάλι ὁ Μέγας Βασίλειος, ποὺ ἡ πίστι του ἐκδηλωνόταν σὲ ἔργα.
⃝ Τέλος πρέπει νὰ εἴμαστε καὶ συνεπεῖς στὴν ὀρθοπραξία. Μαζὶ μὲ τὴν ἀκράδαντη Ὀρθόδοξο πίστι πρέπει νὰ μᾶς διακρίνουν καὶ τὰ καλὰ καὶ φωτεινὰ ἔργα. Καὶ ἐδῶ, στὸν τομέα τῆς πρακτικῆς ζωῆς καὶ τῆς ἀγαθοεργίας, μᾶς καλεῖ νὰ τὸν μιμηθοῦμε πάλι ὁ Μέγας Βασίλειος, ποὺ ἡ πίστι του ἐκδηλωνόταν σὲ ἔργα.
Ἦταν πλούσιος. Κι ὅταν χειροτονήθηκε ἐπίσκοπος, ὅλη τὴν πατρικὴ κληρονομιά του τὴν διέθεσε ὑπὲρ τῶν πασχόντων· ἔχτισε τὴν περίφημη Βασιλειάδα, ἕνα συγκρότημα κτηρίων ὅπου ὑπῆρχε ξενώνας, γηροκομεῖο, ὀρφανοτροφεῖο, νοσοκομεῖο· ἐκεῖ κάθε δυστυχισμένος εὕρισκε ἀνάπαυσι. Σὲ ἐποχὴ ποὺ ἡ κοινωνικὴ πρόνοια τοῦ κράτους ἦταν ἀνύπαρκτη, ὁ ἱεράρχης διωργάνωσε δίκτυο φιλανθρωπίας καὶ σ᾽ αὐτὸ ἐργαζόταν συνεχῶς μέρα – νύχτα. Ἐὰν ἐπισκεπτόταν κανεὶς τὴν Καισάρεια, θά ᾽βλεπε τὴ νύχτα ἕνα φῶς ἀναμμένο ὣς τὸ πρωί, κι αὐτὸ ἐρχόταν ἀπὸ τὸ ἀσκητικὸ δωμάτιο τοῦ ἱεράρχου· ἐνῷ ὅλη ἡ πόλις κοιμόταν, αὐτὸς ὡς πατέρας ὅλων ἀγρυπνοῦσε, ἔκλαιγε γιὰ τ᾽ ἁμαρτήματα τοῦ λαοῦ του, προσευχόταν, μελετοῦσε, ἔγραφε καὶ περίμενε τὴν ἀνατολὴ τοῦ ἥλιου γιὰ νὰ τρέξῃ πάλι ὑπὲρ τοῦ ποιμνίου του.
Πίστις καὶ ἔργα, Ὀρθοδοξία καὶ ὀρθοπραξία, θεωρία καὶ πρᾶξις, νά τὸ πρόγραμμα τῆς ζωῆς τοῦ ἁγίου Βασιλείου· στὸ πρόσωπό του τὰ δύο μεγάλα ῥεύματα, ἰδεαλισμὸς καὶ ῥεαλισμός, ταίριαξαν· διότι ὁ Μέγας Βασίλειος ἦταν μαθητὴς ἐκείνου ποὺ εἶπε· «Ὃς ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. 5,19). Μὲ ὅλη τὴ ζωή του, ποὺ δὲν πῆγε περισσότερο ἀπὸ 49 χρόνια, ἀπέδειξε ὅτι ὁ Χριστιανισμὸς δὲν εἶνε οὐτοπία, ἕνα πρόγραμμα ἀνεφάρμοστο, ἀλλὰ μιὰ πραγματικότητα, ποὺ εἰσδύει καὶ μεταμορφώνει τὸν ἄνθρωπο κ᾽ ἐξωραΐζει ὅ,τι ἀγγίξῃ.
Τέτοιους ἄνδρες, μὲ πίστι βαθειὰ καὶ ἀγάπη πλατειὰ σὰν τὸν οὐρανό, ἔχουμε ἀνάγκη. Καὶ τέτοιοι πρέπει νὰ γίνουμε ὅλοι. Ὄχι μόνο οἱ κληρικοί, ἀλλὰ καὶ οἱ λαϊκοί. Καθένας ποὺ βαπτίστηκε κι ἀνήκει στὴν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία, τὴν ὁποία λάμπρυναν μεγάλοι πατέρες καὶ διδάσκαλοι, ἂς κάνῃ αὐστηρὸ ἔλεγχο τῆς ζωῆς του. Καὶ τώρα στὴν ἀρχὴ τοῦ νέου ἔτους ἂς θέσῃ στὸν ἑαυτό του τὰ ἐρωτήματα· Ἔχω πρόγραμμα ζωῆς; Γιατί ζῶ κι ἀναπνέω; Ποιά πίστι κυριαρχεῖ μέσα μου; Τί καλὸ ἔπραξα γιὰ τοὺς ἄλλους τὸ ἔτος ποὺ ἔληξε; καὶ τί σκέπτομαι νὰ πράξω γι᾽ αὐτοὺς τὸ νέο ἔτος;…
Ὦ Κύριε! Ἐὰν στὸ παρελθὸν ἔχασα ἡμέρες καὶ ὧρες ἄσκοπα, ἐὰν σπατάλησα τὸ χρόνο μου, ποὺ καὶ τὰ δευτερόλεπτά του ἔχουν ἀξία ἀνεκτίμητη, συγχώρεσέ με καὶ βοήθησέ με νὰ ἐκτιμήσω τὶς νέες εὐκαιρίες ποὺ μοῦ δίνεις, ν᾽ ἀναπληρώσω τὶς ἐλλείψεις μου, νὰ διπλασιάσω τὶς προσπάθειές μου, νὰ καλλιεργήσω τὸ τάλαντο τείνοντας διαρκῶς πρὸς τὴν τελειότητα, κατὰ τὸ θεῖο σου ῥῆμα «Ἔσεσθε ὑμεῖς τέλειοι, ὥσπερ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς τέλειός ἐστιν» (Ματθ. 5,48).
Ἀδελφοί, χαράξτε πρόγραμμα χριστιανικῆς ζωῆς καὶ δράσεως· καὶ εἴθε ὁ ἄγγελος κατὰ τὸ τέλος τοῦ νέου τούτου ἔτους νὰ συλλέξῃ ἔργα ἀγαθά, μὲ τὰ ὁποῖα θὰ σωθῇ ἡ ψυχή, θὰ εὐεργετηθῇ ἡ πατρίδα, θὰ καταισχυνθοῦν οἱ δαίμονες, καὶ θὰ δοξασθῇ ἡ ἁγία Τριάς.
Ἀδελφοί, χαράξτε πρόγραμμα χριστιανικῆς ζωῆς καὶ δράσεως· καὶ εἴθε ὁ ἄγγελος κατὰ τὸ τέλος τοῦ νέου τούτου ἔτους νὰ συλλέξῃ ἔργα ἀγαθά, μὲ τὰ ὁποῖα θὰ σωθῇ ἡ ψυχή, θὰ εὐεργετηθῇ ἡ πατρίδα, θὰ καταισχυνθοῦν οἱ δαίμονες, καὶ θὰ δοξασθῇ ἡ ἁγία Τριάς.
Νέο ἔτος! Ὕψιστε Θεέ, «ὁ ἁπτόμενος τῶν ὀρέων καὶ καπνίζονται» (Ψαλμ. 103,32), τί ἆραγε θὰ συμβῇ τὸ ἔτος αὐτό; Θὰ ὑπερτερήσουν τὰ ἔργα τοῦ σατανᾶ ἢ τὰ ἔργα μὲ τὴ σφραγῖδα τοῦ ἐσφαγμένου Ἀρνίου; Τὸ σκοτάδι θὰ ἐλαττωθῇ ἢ θὰ αὐξηθῇ; Καὶ στὴ γωνιὰ αὐτὴ τῆς Εὐρώπης, τὴν Ἑλλάδα μας, τί μέλλει γενέσθαι;
Κύριε, σὺ γνωρίζεις, ποὺ ὁρίζεις «χρόνους ἢ καιρούς» (Πράξ. 1,7). Ἐμεῖς, ὁ καθένας μας, ὅπου κι ἂν βρισκώμαστε, εἴτε στὸ ἐσωτερικὸ εἴτε στὸ ἐξωτερικό, ἂς πράξουμε τὸ χρέος μας. Πίστι ἀκράδαντη στὸ Θεὸ καὶ ἔργα λάμποντα – καρποὶ τῆς πίστεως, ἂς εἶνε τὸ πρόγραμμά μας.
Καὶ τότε ἡ εἰρήνη ποὺ θωπεύει τὰ μέτωπά μας δὲν θά ᾽νε ἐφήμερη, δὲν θὰ διαρκεῖ ὅσο οἱ ἀλκυονίδες ἡμέρες, ἀλλὰ θὰ σκηνώσῃ ἀνάμεσά μας καὶ θὰ χαρίζῃ ἡμέρες χαρᾶς καὶ κοινωνικῆς εὐδαιμονίας, καὶ θ᾿ ἀναδείξῃ τὴν πατρίδα μας σκήνωμα εἰρήνης, τῆς εἰρήνης ἐκείνης ποὺ ἔψαλαν τὰ σμήνη τῶν ἀγγέλων τὴν ἀλησμόνητη ἐκείνη νύχτα τῆς γεννήσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ· «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λουκ. 2,14).
Κύριε, σὺ γνωρίζεις, ποὺ ὁρίζεις «χρόνους ἢ καιρούς» (Πράξ. 1,7). Ἐμεῖς, ὁ καθένας μας, ὅπου κι ἂν βρισκώμαστε, εἴτε στὸ ἐσωτερικὸ εἴτε στὸ ἐξωτερικό, ἂς πράξουμε τὸ χρέος μας. Πίστι ἀκράδαντη στὸ Θεὸ καὶ ἔργα λάμποντα – καρποὶ τῆς πίστεως, ἂς εἶνε τὸ πρόγραμμά μας.
Καὶ τότε ἡ εἰρήνη ποὺ θωπεύει τὰ μέτωπά μας δὲν θά ᾽νε ἐφήμερη, δὲν θὰ διαρκεῖ ὅσο οἱ ἀλκυονίδες ἡμέρες, ἀλλὰ θὰ σκηνώσῃ ἀνάμεσά μας καὶ θὰ χαρίζῃ ἡμέρες χαρᾶς καὶ κοινωνικῆς εὐδαιμονίας, καὶ θ᾿ ἀναδείξῃ τὴν πατρίδα μας σκήνωμα εἰρήνης, τῆς εἰρήνης ἐκείνης ποὺ ἔψαλαν τὰ σμήνη τῶν ἀγγέλων τὴν ἀλησμόνητη ἐκείνη νύχτα τῆς γεννήσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ· «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λουκ. 2,14).
(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος
(ὁμιλία, ἡ ὁποία ἐξεφωνήθη ἀπὸ τὸν ῾Ραδιοφωνικὸ Σταθμὸ Λαρίσσης τὴν 1-1-1950, περιελήφθη στὸ βιβλίο Σαλπίσματα [Ἀθῆναι 1952, σσ. 191-7], ἀνεδημοσιεύθη στὸ περιοδικὸ «Σταυρός» [τ. 286/Ἰαν. 1985, σσ. 1-3])
Πηγή: augoustinos-kantiotis.gr
ΠΗΓΗ: ΚΛΙΚ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου