ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΒΑΠΤΙΣΜΑ Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΕΡΙΤΟΜΗ («Δὲν ἔχει ἐξουσία ὁ διάβολος οὔτε ὁ ἀντίχριστος εἰς τὸν ἐσφραγισμένον ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐκτὸς ἐὰν ὁ ἴδιος ἀρνηθῇ τὴν πίστι καὶ τὴν Ὀρθοδοξία καὶ πέση στὴν ἀθεΐα ἢ στὶς ἄλλες θρησκεῖες καὶ τὶς αἱρέσεις.».)

Εἰς τὴν Περιτομὴν τοῦ Κυρίου καὶ τὸ Νέο Ἔτος(1990)

Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Γεωργίου [Καψάνη],
Προηγουμένου Ἱ. Μ. Ὁσ. Γρηγορίου
«Ὁμιλίες σὲ ἀκίνητες Δεσποτικὲς
καὶ Θεομητορικὲς ἑορτὲς (τῶν ἐτῶν 1981-1991) Α´,
ἔκδ. Ι. Μονῆς Ὁσ. Γρηγορίου, Ἅγιον Ὄρος, 2015

.         Οἱ ἱεροὶ ὕμνοι ποὺ ψάλαμε ἀπόψε μᾶς ἀπεκάλυψαν καὶ τὸ βαθὺ θεολογικὸ νόημα τῆς σημερινῆς ἑορτῆς, τῆς Περιτομῆς τοῦ Κυρίου. Ἔλεγαν: «Συγκαταβαίνων ὁ Σωτὴρ τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων κατεδέξατο σπαργάνων περιβολήν, οὐκ ἐβδελύξατο σαρκὸς τὴν περιτομήν», δὲν ἐπαισχύνθη οὔτε καὶ αὐτὴ τὴν ἴδια τὴν περιτομὴ τῆς σαρκός. Εἶναι ἕνα ἀνεξιχνίαστο μυστήριο αὐτό, αὐτὴ ἡ μεγάλη συγκατάβασις, ἡ ἄκρα ταπείνωσις τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου μας, ὁ ὁποῖος κατεδέχθη ὅλη τὴν ἀνθρώπινη ζωὴ νὰ ἀρχίσῃ, ἀλλὰ καὶ αὐτοὺς τοὺς τύπους τοῦ Μωσαϊκοῦ Νόμου νὰ ἐκπληρώσῃ καὶ αὐτὴ τὴν περιτομὴ νὰ ὑποστῇ. Γι’ αὐτὸ ὁ ἱερὸς ὑμνωδὸς ἐξίσταται βλέπων τὸν Κύριο, ὄχι μόνο νὰ περιτυλίγεται μὲ τὰ σπάργανα τοῦ βρέφους, ἀλλὰ καὶ αὐτὴ τὴν περιτομή, τὸ κόψιμο δηλαδὴ τῆς ἁγίας Του σαρκός, νὰ ὑπομένη. Καὶ ὅλα αὐτὰ γιὰ τὴν σωτηρία μας.
.         Ἦταν ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ στὴν Παλαιὰ Διαθήκη οἱ Ἰσραηλίτες νὰ περιτέμνωνται· καὶ αὐτὸ ἦταν σημεῖο τῆς Διαθήκης τοῦ Θεοῦ. Ὅτι αὐτὸς ὁ ὁποῖος περιετέμνετο ἀνῆκε στὸν λαὸ τῆς Διαθήκης, στὸν λαὸ ποὺ εἶχε τὶς ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ, τὶς ἐπαγγελίες τοῦ Θεοῦ. Ἦταν σημεῖο συμφωνίας μεταξύ του Θεοῦ καὶ τῶν πιστῶν Ἰσραηλιτῶν. Γι’ αὐτὸ δὲν ἐννοεῖτο Ἰσραηλίτης πιστὸς ποὺ νὰ μὴ ἔχῃ δεχθῆ τὴν περιτομή. Ἀλλὰ αὐτὴ ἡ περιτομὴ -ἡ σαρκικὴ περιτομὴ- ἐνομοθετήθη ἀπὸ τὸν Θεό, γιὰ νὰ προετοιμάσῃ τὸν λαὸ καὶ νὰ τὸν προσανατολίσῃ πρὸς μία ἄλλη περιτομή, ἡ ὁποία θὰ ἦταν καὶ ἡ ἀληθινὴ περιτομή, τὴν περιτομὴ ὄχι πλέον τῆς σαρκός, ἀλλὰ τὴν περιτομὴ τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου, τὴν περιτομὴ τῶν παθῶν καὶ τὴν ἔνδυσι μὲ τὸν νέο ἄνθρωπο τῆς Χάριτος. Γι’ αὐτὸ λέγουν ὁ ἀπόστολος Παῦλος καὶ οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, ὅτι ἡ περιτομὴ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ἦταν τὸ σύμβολο τῆς ἀληθινῆς περιτομῆς, τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος.
.         Τώρα ὁ νέος Ἰσραὴλ τῆς Χάριτος πάλι ἔχει ἕνα σημεῖο τῆς Διαθήκης, τῆς Νέας Διαθήκης. Τὸ σημεῖο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ἦταν ἡ περιτομή. Τὸ σημεῖο τῆς Νέας Διαθήκης εἶναι τὸ ἅγιο Βάπτισμα. Στὴν Παλαιὰ Διαθήκη περιετέμνοντο τὰ ἀρσενικὰ παιδιά. Τώρα καὶ τὰ θηλυκὰ παιδιά, ὅλοι, ἄνδρες καὶ γυναῖκες δέχονται τὴν νέα περιτομὴ τῆς Χάριτος, τὸ Βάπτισμα τῆς Χάριτος, καὶ γίνονται μέλη τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, τοῦ νέου Ἰσραήλ, τοῦ Ἰσραὴλ τῆς Χάριτος. Καὶ ἡ περιτομὴ αὐτὴ γίνεται μὲ τὸ ἅγιο Βάπτισμα, μὲ τὸ ὁποῖο περιτέμνεται, κόβεται, ὁ παλαιὸς ἄνθρωπος καὶ ἐγκαινίζεται ὁ νέος ἄνθρωπος. Τότε στὴν Παλαιὰ Διαθήκη εἶχαν μόνο περιτομή. Τώρα στὴν Νέα Διαθήκη ἔχουμε καὶ περιτομὴ τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου ἀλλὰ ἔχουμε καὶ ἐγκαινισμὸ μέσα στὸν ἄνθρωπο τοῦ νέου ἀνθρώπου, τοῦ ἀνθρώπου τῆς Χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Τότε ἔκοβαν, ἀλλὰ δὲν ἐλάμβαναν Πνεῦμα Ἅγιον. Τώρα κόβεται ὁ παλαιὸς ἄνθρωπος, ἀλλὰ λαμβάνουμε Πνεῦμα Ἅγιο.
.         Γι’ αὐτὸ αὐτὴ εἶναι ἡ ἀληθινὴ περιτομή, τὸ ἅγιο Βάπτισμα τῆς Ἐκκλησίας. Καὶ αὐτὸ εἶναι τὸ νέο σημεῖο τῆς Χάριτος, τὸ σημεῖο τῆς Καινῆς Διαθήκης, ποὺ ἔχουν ὅλοι οἱ σφραγισμένοι Χριστιανοί. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Χριστιανὸς διὰ τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος σφραγίζεται μὲ τὸν τύπο τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ, καὶ ἐμεῖς οἱ Χριστιανοὶ εἴμεθα, ὅπως λένε οἱ εὐχὲς τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ἐσφραγισμένοι μὲ «τὸν τύπο τοῦ σημείου τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου», δηλαδὴ μὲ τὸν Τίμιο καὶ Ζωοποιὸ Σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ. Δὲν εἴμαστε σφραγισμένοι μὲ μία περιτομὴ σαρκική, ἀλλὰ εἴμαστε σφραγισμένοι μὲ ἕνα σφράγισμα πνευματικὸ καὶ αἰώνιο. Μὲ ἕνα σφράγισμα, τὸ ὁποῖο δὲν περνάει μὲ τὸ πέρασμα τῆς σαρκός. Ὅταν ὁ Ἰσραηλίτης πέθαινε καὶ ἔλιωνε τὸ σῶμα του, ἔλιωνε καὶ τὸ σφράγισμα τῆς περιτομῆς τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Τώρα ὁ Χριστιανὸς καὶ νὰ πεθάνῃ, ἔχοντας τὸ πνευματικὸ σφράγισμα τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ, αὐτὸ τὸ σφράγισμα εἶναι αἰώνιο καὶ ἀνεξίτηλο ἐπάνω του. Καὶ δὲν τὸ χάνει, ἐκτὸς ἐὰν ὁ ἴδιος ἀρνηθῇ τὴν πίστι καὶ τὴν Ὀρθοδοξία καὶ πέση στὴν ἀθεΐα ἢ στὶς ἄλλες θρησκεῖες καὶ τὶς αἱρέσεις.
.         Μᾶς συνοδεύει λοιπὸν ἡ νέα περιβολὴ τῆς Χάριτος τῆς Καινῆς Διαθήκης, τὸ νέο σημεῖο τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ. Καὶ αὐτὸ εἶναι κάτι τὸ ὁποῖο μᾶς γεμίζει μὲ εὐγνωμοσύνη πρὸς τὸν Θεόν, ὅτι εἴμεθα ὅλοι μὲ τὸ δικό Του ἅγιο σφράγισμα, μὲ τὸ δικό Του ἀνεξίτηλο πνευματικὸ σφράγισμα. Δὲν εἴμαστε ὅπως τὰ Ἔθνη, ὅπως οἱ ἐκτὸς Χριστοῦ ἀσφράγιστοι, καὶ γι’ αὐτὸ ἕρμαια τῶν δαιμόνων. Ὅταν ὁ διάβολος δῆ τὸν ἀσφράγιστο, εὔκολα τὸν κάνει δικό του. Ὅταν ὅμως δῆ τὸν ἐσφραγισμένο μὲ τὸ Ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ μὲ τὸ ἅγιο Βάπτισμα, δὲν μπορεῖ νὰ τὸν κάνῃ δικό του, παρὰ μόνον ἂν αὐτὸς δώσῃ τὴν καρδιά του στὸν διάβολο. Δὲν ἔχει ἐξουσία ὁ διάβολος οὔτε ὁ ἀντίχριστος εἰς τοὺς ἐσφραγισμένους ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ..               Καὶ αὐτὰ ὅλα τὰ ζοῦμε σήμερα, ποὺ εἶναι καὶ ἡ πρώτη του ἔτους. Καὶ παρακαλοῦμε τὸν Κύριο νὰ μᾶς συγχωρήση, πρῶτα-πρῶτα διότι ὡς ἄνθρωποι ποὺ εἴμεθα ἁμαρτωλοὶ καὶ ἀδύνατοι πολλὲς φορὲς τὸν πικράναμε στὴν ζωή μας ἀλλὰ καὶ στὸν χρόνο ποὺ πέρασε. Καὶ δὲν εἶναι μόνον οἱ μεγάλες ἁμαρτίες, μὲ τὶς ὁποῖες πικραίνουμε τὸν Ἅγιο Θεό, τὸν Πλάστη μας καὶ Δημιουργό μας καὶ Κύριό μας. Σκεφτόμουν σήμερα ποὺ λειτουργοῦσα καὶ τὸ ἑξῆς: Κάθε φορᾶ ποῦ ὁ νοῦς μᾶς φεύγει ἀπὸ τὸν Θεό, δὲν πικραίνουμε τὸν Θεό; Γιατί μᾶς ἔπλασε ὁ Θεός; Μᾶς ἔπλασε γιὰ νὰ εἴμεθα ἑνωμένοι μαζί Του. Γιὰ νὰ εἴμεθα σὲ συνεχῆ κοινωνία μαζί Του. Καὶ ὅταν ἐμεῖς ἀφήνουμε τὸν νοῦ μας νὰ περισπᾶται ἐδῶ καὶ ἐκεῖ, ἀκόμη καὶ σὲ καλὰ πράγματα ἀλλὰ πράγματα ποὺ δὲν εἶναι ὁ Θεός, ὁ Θεὸς δὲν πικραίνεται; Ὅταν μᾶς βλέπῆ ὅτι ἐμεῖς δὲν ἔχουμε τὸν πόθο νὰ εἴμαστε πάντοτε ἑνωμένοι μαζί Του; Καὶ γιὰ ὅλους τους Χριστιανούς, ἀλλὰ καὶ γιὰ μᾶς τοὺς Μοναχοὺς ποὺ ἀναζητοῦμε τὴν τελειότητα, ποὺ ἀναζητοῦμε τὴν τελεία εὐαρέστησι τοῦ Θεοῦ, νὰ εὐαρεστήσουμε τελείως τὸν Θεό, δὲν εἶναι ἕνας πόνος στὴν ψυχή μας, ὅτι πέρασε πολὺς χρόνος τῆς ζωῆς μας -καὶ αὐτὸς ὁ χρόνος ποῦ πέρασε- χωρὶς νὰ ἔχουμε συνεχῆ τὴν μνήμη τοῦ Θεοῦ;
.             Καὶ γι’ αὐτὸ θερμὴ ἀνεβαίνει ἡ ἱκεσία μας πρὸς τὸν Κύριο: Πρῶτα-πρῶτα νὰ συγχωρήσῆ τὶς ἁμαρτίες μας ὅλες. Καὶ δεύτερον νὰ μᾶς δώσῃ τὴν Χάρι Του, τὴν εὐλογία Του, τὸν φωτισμό Του καὶ τὴν δική Του θεία δύναμι, ὥστε μὲ τὸν νέο χρόνο νὰ ἀγωνιστοῦμε νὰ μὴ τὸν πικράνουμε σὲ τίποτα ἢ τουλάχιστον νὰ τὸν πικράνουμε πολὺ λιγώτερο ἀπ’ ὅ,τι τὸν πικράναμε στὸν χρόνο ποὺ πέρασε. Καὶ μακάρι νὰ μᾶς ἀξιώση ἡ ἀγαθότης Του καὶ ἡ ἀγάπη Τοῦ ὄχι μόνον νὰ μὴ τὸν πικράνουμε, ἀλλὰ καὶ νὰ τὸν εὐαρεστήσουμε, καὶ νὰ εἶναι τέτοια ἡ ζωή μας καὶ ὁ ἀγώνας μας καὶ ἡ προσευχή μας καὶ ἡ ἄσκησίς μας καὶ ἡ ὑπακοή μας καὶ ἡ συμμετοχή μας στὰ ἄχραντα Μυστήρια καὶ ἡ παρακολούθησις τῶν ἱερῶν Ἀκολουθιῶν, ὥστε νὰ εὐαρεστοῦμε τὸν Κύριο καὶ Θεό μας. Καὶ ὅταν θὰ περάση αὐτὸς ὁ χρόνος, ἂν θέλη ὁ Θεὸς καὶ ζήσουμε καὶ φθάσουμε στὸ ἑπόμενο ἔτος, νὰ ἀνασκοποῦμε τὸν χρόνο ποὺ πέρασε καὶ νὰ μποροῦμε νὰ ποῦμε· “σὲ εὐχαριστοῦμε Κύριε, διότι μὲ τὴν δική σου Χάρι λιγώτερες φορὲς σὲ πικράναμε ἐφέτος ἀπ’ ὅ,τι πέρυσι”.
.             Αὐτὴ εἶναι ἡ ταπεινή μου εὐχὴ σὲ ὅλους τους ἀδελφοὺς καὶ στοὺς ἀγαπητούς μας Χριστιανοὺς ἀδελφούς, οἱ ὁποῖοι εἶναι φίλοι μας καὶ ἀδελφοί μας καὶ συνεργάτες μας, ἀλλὰ καὶ σὲ ὅλους τοὺς πατέρες τῆς Μονῆς, νὰ μᾶς ἀξιώσῃ ὁ Κύριος ἐφέτος νὰ μὴ τὸν πικράνουμε. Μόνο νὰ τὸν εὐαρεστήσουμε. Καὶ ἀκόμη, αὐτὴ εἶναι καὶ ἡ εὐχή μου γιὰ τὸ Ἔθνος μας, τὸ Ἑλληνικὸ καὶ Ὀρθόδοξο Ἔθνος: Νὰ φωτίσῃ ὁ Κύριος ὅλους τους ἄρχοντας τοῦ Ἔθνους, τοὺς κληρικοὺς καὶ λαϊκούς, στὸν χρόνο ποὺ ἔρχεται νὰ μὴ τὸν πικράνουμε, ὅπως τὸν πικράναμε τὸν προηγούμενο χρόνο, ὄχι μόνο μὲ πολλὲς ἁμαρτίες -ἐνεργητικὲς ἁμαρτίες- ἀλλὰ καὶ μὲ νομοσχέδια, τὰ ὁποῖα ἦσαν ὅλως ἀντίθετα μὲ τὸ ἅγιο θέλημα τοῦ Κυρίου, ὅπως τὸ νομοσχέδιο τῆς νομιμοποιήσεως τῶν ἀμβλώσεων, τὸ ὁποῖο δυστυχῶς ἐξακολουθεῖ ἀκόμη νὰ ὑφίσταται, καὶ ὅσο ὑφίσταται, εἶναι μία αἰτία μεγάλης πικρίας τοῦ Ἁγίου Θεοῦ πρὸς τὸν λαό μας, ἀπὸ τὸν ὁποῖο ὁ Κύριος ἄλλα ζητεῖ καὶ ἄλλα περιμένει.
.           Εὔχομαι σὲ ὅλους τοὺς πατέρες τῆς Μονῆς πλουσίαν τὴν εὐλογίαν τοῦ Κυρίου, καὶ σὲ ὅλους τους λαϊκοὺς ἀδελφοὺς ἔτη πολλὰ πρὸς δόξαν Θεοῦ, ἐν μετανοίᾳ, ἐν ἁγιασμῷ καὶ ἐν προετοιμασίᾳ γιὰ τὴν ἔξοδον ἐκ τοῦ κόσμου τούτου, ἡ ὁποία εἴθε νὰ μᾶς βρῇ ὅλους στὴν καλύτερη ὥρα τῆς ζωῆς μας.

ΠΗΓΗ: theomitoros.blogspot.gr

ΠΗΓΗ:   ΚΛΙΚ