Οι καθολικοί, η Ειρήνη Μερκούρη και ο άγιος Παΐσιος

του Γιώργου Θεοχάρη
Στην πρόσφατη εκπομπή του Alpha με τίτλο «Σπίτι μου σπιτάκι μου», με καλεσμένη την γνωστή τραγουδίστρια Ειρήνη Μερκούρη, ανάμεσα στα άλλα θρησκευτικά θέματα, που έθεσε η θαρραλέα ομολογία της για την πίστη της στον Χριστό και στην Ορθοδοξία, ήταν και αυτό της στάσης απέναντι στον Καθολικισμό.

Και αυτό επειδή μία από τις οικοδέσποινες, η Φλορίντα Πετρουτσέλι, είναι καθολική και είπε στην Ειρήνη:
- Είσαι επιθετική, μιλάς τόσα ωραία για την θρησκεία και για τον Θεό, αλλά είμαστε όλοι ένα. Εγώ είμαι καθολική, κι έρχομαι στην Ελλάδα και κοινωνάω στην Εκκλησία την Ορθόδοξη. Γιατί νιώθω ότι είμαστε ίδιοι. Είμαστε όλοι αδέρφια. Δεν είναι βασικός λόγος για να κρίνεις έναν άνθρωπο.
Η ξεκάθαρη απάντηση της Ειρήνης ήταν: - Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Εσείς κοινωνάτε με πατατάκι. Εγώ είμαι χριστιανή ορθόδοξη. Όποιος θέλει μπορεί να γυρίσει. Οφείλω να πώ ότι ο καθολικισμός και ο,τιδήποτε άλλο εκτός από την Ορθοδοξία είναι αίρεση.
Λίγο πριν, στην ερώτηση του Παύλου Σταματόπουλου, αν θα παντρευόταν κάποιον καθολικό, η ίδια απάντησε: - Ο καθολικισμός είναι αίρεση. Ένα είναι το ευαγγέλιο του Χριστού. Οι ιεχωβάδες είναι αίρεση. Η Ορθοδοξία είναι η αληθινή πίστη. Η ζωντανή πίστη, ο Χριστός, η Αγία Τριάδα.
Με αυτά τα λίγα, απλά, λιτά και αφτιασίδωτα λόγια η Ειρήνη, αν και η ίδια δεν είναι θεολόγος, έδωσε το στίγμα της ορθής στάσης απέναντι στον Καθολικισμό και στις άλλες χριστιανικές ομολογίες.
Επειδή παρατηρείται συχνά το φαινόμενο καθολικοί να κοινωνούν σε ορθόδοξες εκκλησίες, αλλά και αντίστροφα, έστω και πολύ σπάνια, ορθόδοξοι να κοινωνούν σε καθολικές λειτουργίες, πρέπει να τονίσουμε ότι αυτό δεν είναι κάτι που το επιτρέπει η Εκκλησία μας. Για να υπάρξει κοινό Ποτήριο, είναι απαραίτητο να υπάρξει κοινό δόγμα, κοινή πίστη. Και εφόσον δεν υπάρχει κοινό δόγμα, αλλά ο καθολικισμός, όπως σωστά τόνισε η Ειρήνη, είναι ακόμη αίρεση και δεν έχει αρνηθεί τις εσφαλμένες δογματικές διδασκαλίες του, δεν μπορεί να υπάρξει κοινό άγιο ποτήριο. Ούτε οι ορθόδοξοι ιερείς μπορούν να δεχθούν τους καθολικούς στην θεία Κοινωνία ούτε ένας ορθόδοξος επιτρέπεται να κοινωνήσει σε καθολική θεία Λειτουργία. Εάν κάποιος καθολικός πάει να κοινωνήσει σε μία ορθόδοξη εκκλησία, οι χριστιανοί είναι υποχρεωμένοι με καλό και διακριτικό τρόπο να τον σταματήσουν και ο ιερέας, επίσης με διακριτικό τρόπο και χωρίς ταραχή, να μην του επιτρέψει να κοινωνήσει, εκτός εάν πρώτα γίνει ορθόδοξος.
Κάποιος λοιπόν είτε ορθόδοξος είτε καθολικός, ο οποίος κοινωνάει ελεύθερα και στις δύο «Εκκλησίες», απλούστατα δεν ξέρει τί πιστεύει. Διότι, όπως επίσης πολύ σωστά και θεολογικά τόνισε η Ειρήνη, «το Ευαγγέλιο είναι ένα». Δηλαδή η Εκκλησία είναι μία, η αλήθεια είναι μία, η πίστη είναι μία, όπως ακριβώς ο Θεός είναι ένας, η Αγία Τριάδα είναι μία σε τρία Πρόσωπα.
Δεν υπάρχουν δύο ίδιες Εκκλησίες, οι οποίες έχουν κάποια σφάλματα και κάποια σωστά, και πρέπει να ενωθούν, αλλά η μία, αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία, από την οποία οι υπόλοιποι χριστιανοί αποκόπηκαν, γιατί έσφαλαν δογματικά, όπως συνέβη με τους καθολικούς, τους προτεστάντες και τις άλλες χριστιανικές ομολογίες. Εάν δεχθούμε ότι υπάρχουν δύο Εκκλησίες με σφάλματα είναι σαν να δεχόμαστε ότι η αλήθεια έχει διασπαστεί, έχει χαθεί και συνεπώς είναι αδύνατη η σωτηρία μας, διότι, όπως μάς είπε ο ίδιος ο Χριστός, η αλήθεια είναι ο ίδιος ο Χριστός, δηλαδή ο Θεός. Η αλήθεια στην Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι κάτι αόριστο, γενικό και αφηρημένο, δεν είναι μία ιδέα, που μπορεί να είναι σωστή, μπορεί να είναι και λάθος, αλλά ένα Πρόσωπο, το Πρόσωπο του Χριστού, ο Οποίος είναι αναμάρτητος, και μας αποκαλύπτει ποιος είναι ο Θεός, είναι Αυτός που μας οδηγεί στον Θεό Πατέρα και χωρίς την ορθή πίστη σε Αυτόν δεν μπορεί κανείς να βρει τον δρόμο προς τον Πατέρα.
Αν λοιπόν η κ. Φλορίντα Πετρουτσέλι θέλει να είναι συνεπής απέναντι στον εαυτό της και να ψάξει κάτι βαθύτερο, πρέπει να αναρωτηθεί: ποιά από τις δύο πίστεις, ποια από τις δύο Εκκλησίες, είναι η ορθή, η ορθόδοξη ή η καθολική, να ερευνήσει ποια από τις δύο έσφαλε και αποκόπηκε, και σε αυτήν να μείνει, σε αυτήν να κοινωνάει (σώμα και αίμα Χριστού, όχι όστια, δηλαδή άζυμο άρτο, το οποίο η Ειρήνη ονόμασε «πατατάκι»), σε αυτήν να βαπτίζει τα παιδιά της, σε αυτήν να εξομολογείται. Όμως με το να λέει ότι είμαστε όλοι ίδιοι είναι σαν να λέει ότι υπάρχουν δύο αλήθειες, δύο Θεοί, δύο ευαγγέλια, δύο πίστεις. Εάν λοιπόν αναζητά την αλήθεια, αυτή είναι μία και ασφαλώς ο Θεός θα την βοηθήσει να την βρεί. Το θέμα όμως είναι πόσοι άνθρωποι, που λένε ότι είναι χριστιανοί, αναζητούν σήμερα την αλήθεια και είναι έτοιμοι να υποστούν κάθε τίμημα για να την βρούν;
Η ξεκάθαρη και γενναία αυτή στάση που έδειξε η Ειρήνη Μερκούρη απέναντι στον Καθολικισμό και στα άλλα δόγματα και θρησκείες μπροστά σε εκατομμύρια τηλεθεατές είναι στην ουσία ίδια με αυτήν που έδειχνε ο μεγάλος σύγχρονος Αγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: «Κάποτε τον επισκέφθηκαν δύο Καθολικοί, ο ένας δημοσιογράφος και ο άλλος γραμματέας στο Βατικανό, και του ζήτησαν να πουν μαζί το «Πάτερ ημών».
- Για να πούμε μαζί το «Πάτερ ημών», τούς απάντησε, πρέπει να συμφωνούμε και στο δόγμα, αλλά «μεταξύ ημών και υμών χάσμα μέγα εστί».
- Καλά, του είπε ο ένας, μόνον οι Ορθόδοξοι θα σωθούν; Ο Θεός είναι με όλον τον κόσμο.
- Ναι, ο Θεός είναι με όλον τον κόσμο, απάντησε ο άγιος, αλλά εσύ μπορείς να μου πεις πόσος κόσμος είναι με τον Θεό;
- Να δείξουμε αγάπη, του είπαν μετά.
- Και η αμαρτία έγινε μόδα, είπε ο άγιος.
- Και αυτό μέσα στην αγάπη είναι, του απάντησαν.
- Σήμερα όλοι μιλάνε για αγάπη, ειρήνη και ομόνοια, τους είπε στο τέλος, αλλά όλοι αυτοί είναι διχασμένοι και με τον εαυτό τους και με τους άλλους· γι’ αυτό ετοιμάζουν όλο και μεγαλύτερες βόμβες.
Όταν όμως ο Όσιος έβλεπε ότι κάποιος ετερόδοξος πήγαινε με καλή διάθεση αναζητώντας την αλήθεια, του φερόταν με ιδιαίτερη αγάπη και κατανόηση· δεν τον πίεζε να γίνει Ορθόδοξος, αλλά του έβαζε την “καλή ανησυχία” ότι βρίσκεται σε πλάνη και του κέντριζε το ενδιαφέρον για τη Ορθοδοξία, καθώς άνοιγε το πλούσιο θησαυροφυλάκιό του και του φανέρωνε κάποιους από τους θησαυρούς που είχε χαρίσει σε εκείνον η Ορθόδοξη πίστη και ζωή. Έτσι ο καλός Θεός οικονόμησε, ώστε αρκετοί ετερόδοξοι, με την βοήθεια και του Πατρός Παϊσίου, να οδηγηθούν στην αληθινή πίστη και να βαπτισθούν Ορθόδοξοι». (Ι. Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Ο άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης, Βασιλικά Θεσσαλονίκης 2015, σελ. 479-480).

ΠΗΓΗ:   ΚΛΙΚ