ΜΑΡΙΑ Η ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ, ΚΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ...

Εδωσα μάχη προχθές σε κάποια συζήτηση με συναδέλφους εκπαιδευτικούς, για την Αγία Μαρία την Μαγδαληνή. Τό τί μού είπαν δεν λέγεται. Ηταν και ένας θεολόγος, δυστυχώς πού επέμενε. Εφριξα κυριολεκτικά, από την αμάθεια αυτών των ανθρώπων, και την χωρίς ιστορικές βάσεις επιμονή για το πρόσωπο της. Τελικά ποια ήταν η Μαρία η Μαγδαληνή;

Ζήκος Β. – Ιωάννινα

                                    

Η Αγία Μαρία Μαγδαληνή καί το Ρώσσικο Μοναστήρι της στούς Αγίους Τόπους, προσφορά τού Τσάρου Αλέξανδρου Γ΄ τής Ρωσίας ( 1885μχ)

Αγαπητέ φίλε Ζήκο. 

Οφείλουμε να σε συγχαρούμε για την μικρή αυτή σου μάχη. Δυστυχώς, στο πρόσωπο της Μεγάλης αυτής Αγίας της Εκκλησίας μας έχουν γίνει πολλές παρανοήσεις. 

Έχουν ασχοληθεί κυρίως άθεοι κοσμικοί συγγραφείς, πού θέλοντας να κτυπήσουν τόν Χριστό στήν ηθική του καί νά τού βρούν αμαρτίες, ίδιοι ακριβώς όπως οί τότε Φαρισαίοι πού τόν σταύρωσαν,  κτυπούν στό περιβάλλον του, και μάλιστα σύμφωνα με τά μέτρα ηθικής πού έχουν στην προσωπική ζωή τους... 

Διαδίδουν φανταστικά πράγματα, διαστρέφοντας τήν μόνη ιστορική υπάρχουσα πηγή τής εποχής πού είναι τά Ευαγγέλια. 

Ας μη μιλήσουμε καί για κάποιους συγγραφείς, όπως  ο ανεκδιήγητος Καζαντζάκης, ή και γιά ανάλογες ταινίες πού βάζουνε τόν αναμάρτητο Θεάνθρωπο Χριστό να αμαρτάνει μέ τό πλάσμα Του ( πού ο ίδιος, σάν υπάρχων Θεός έχει δημιουργήσει).

Η φράση « σαν μετανοούσα Μαγδαληνή », πού συχνά ακούμε, ουδεμία σχέση έχει με την πραγματική ιστορία της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής, γιατί ούτε αμαρτωλή φαίνεται στα Ευαγγέλια να ήταν, ούτε και μετανοούσα.. 

Τό μόνο πού φαίνεται στα κείμενα είναι, ότι η Μαρία, πού καταγόταν από τό  χωριό Μάγδαλα (σημερινό Έλ Μέτζ ντελ), είχε πρώτα επτά δαιμόνια, και την είχε θεραπεύσει ο Χριστός, όπως και τόσες άλλες παρόμοιες περιπτώσεις.  

Αυτή, από ευγνωμοσύνη για την θεραπεία τής υγείας της, τόν ακολουθούσε πιστά, μαζί μέ μία ομάδα γυναικών («και Ιωάννα γυνή Χουζά επιτρόπου Ηρώδου, και Σουσάννα, και έτεραι πολλαί, αίτινες διηκόνουν αυτώ από των υπαρχόντων αυταίς» (Λουκ. Η΄2). 

Βλέπουμε λοιπόν, ότι οι γυναίκες αυτές, είχαν αναλάβει την διακονία των τροφών, τό μαγείρευμα τό καθημερινό τής ομάδας, να το πούμε  πιο απλά, γιατί η μετακίνηση δεκάδων ανθρώπων στα χωριά  προϋπόθετε ασφαλώς, και την ανάλογη υποστήριξη επισιτισμού και εφοδίων. 

Τό λάθος, όπως και τόσα λάθη άλλωστε, ξεκίνησε από την Παπική εκκλησία, και συγκεκριμένα τον Πάπα Ρώμης Γρηγόριο τον Α΄. Αυτός, τον 6ο π.χ. αιώνα, ταύτισε υποθετικά («νομίζομεν» έγραφε) τό πρόσωπο τής Μαγδαληνής με την αμαρτωλή πού έπλυνε τα πόδια του Χριστού, στο σπίτι κάποιου Φαρισαίου( Λουκ.ζ΄36). 

Αντίθετα η Ορθόδοξη Εκκλησία πιστή και σωστή στην Παράδοσή της, δεν δέχεται την θέση αυτή θεωρώντας την λανθασμένη, και τιμά την Μαρία την Μαγδαληνή ως Αγία στις 22 Ιουλίου. 

Και ως Ισαπόστολο, γιατί ήταν αυτή πού έφθασε μέχρι την Ρώμη και κατήγγειλε στον αυτοκράτορα Τιβέριο, τόν Πιλάτο και τούς τότε αρχιερείς ως υπαίτιους τής αδίκου σταυρώσεως τού Χριστού, οι οποίοι και τιμωρήθηκαν με θάνατο. 

Κήρυξε ακόμη το Ευαγγέλιο στην Γαλλία, Ιταλία, Αίγυπτο, Συρία κλπ και κατέληξε να ζεί ασκητικά σε μια σπηλιά της Εφέσσου, όπου και εκοιμήθη. 

Το ιερό λείψανο της Αγίας το μετεκόμισε στα 890 μχ από την Εφεσσο στην Κωνστ/λη ο τότε βασιλέας Λέων ο Σοφός ο οποίος και τό κρατούσε, την ημέρα της καταθέσεώς του, τιμητικώς επί τών ώμων του ( Μέγας Συναξ.- τόμ.Ιουλ.).

Αγαπητέ φίλε, να πούμε και ένα τελευταίο. 

Είχαμε την ευτυχία να προσκυνήσουμε και προσωπικά τό αριστερό χέρι της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής στην Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας, στο Αγιον Όρος παλαιότερα. 

Εντύπωση μάς έκανε ότι το τμήμα αυτό (μετά σάρκας μάλιστα) ήταν ζεστό, σαν ζωντανό, 2000 χρόνια από την εποχή του Χριστού, και ακόμη ότι με το άνοιγμα της λειψανοθήκης, ευωδίασε όλος ο χώρος, 5 μέτρα μακρυά  από το σημείο πού βρισκόμαστε.

 Αυτά τά κάνουν μόνο Αγιοι τού Θεού, πιστοποιημένοι, και εμείς οφείλουμε να τούς τιμούμε! 

Τά τελευταία μάλιστα χρόνια είδαμε να έχουν κτισθεί τρείς Εκκλησίες τιμώμενες στο όνομα της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής, και τελευταίως μία τέταρτη μεγαλύτερη...  

Κτίζεται τώρα, από το Ιεραποστολικό και Φιλανθρωπικό Κέντρο «Αγία Μαρία η Μαγδαληνή», στην Ιστιαία Ευβοίας,( υπεύθ. Αρχιμανδρ.Ιγνάντιος Καπνίσης) τηλέφ. 22260-52206, γιά όσους θέλουν να βοηθήσουν, παίρνοντας και τήν ευλογία της Αγίας.

         ΖΕΣΤΑ ΤΑ ΑΓΙΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΤΗΣ, ΣΤΟΥΣ 36.6C ΜΕΤΑ ΑΠΟ 2.000 ΧΡΟΝΙΑ !

Μία άλλη προσωπική μαρτυρία...


Στην ιερά μονή της Σιμωνόπετρας φυλάσσεται και το λείψανο του αριστερού χεριού της Αγίας Μυροφόρου και Ισαποστόλου Μαρίας της Μαγδαληνής.
Την εποχή που πρωτοπροσκύνησα το αδιάφθορο χέρι, αυτό παρουσιαζόταν γυμνό πάνω σε ένα κόκκινο βελούδο, όχι δηλαδή  μέσα σε μια θήκη, όπως είναι σήμερα.

Απόγευμα στο αρχονταρίκι της μονής Σιμωνόπετρας, ο αρχοντάρης διηγείται περί του αγίου λειψάνου σε ομάδα προσκυνητών.
- Το χέρι είναι άφθαρτο, με όλο του το δέρμα και τους τένοντες. Διατηρείται σε φυσική θερμοκρασία ζωντανού σώματος και… ευωδιάζει. Μάλιστα εξαιτίας των θαυμάτων της, η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή θεωρείται και δεύτερος κτήτορας της Σιμωνόπετρας.

- Λένε, πάτερ, πως όσοι το ασπάζονται διαπιστώνουν ότι είναι θερμό.
- Ναι, είναι αλήθεια. Όσοι το ασπάζονται με ευλάβεια και πίστη διαπιστώνουν τη φυσική θερμότητα ζωντανού σώματος.
Χαμογελούμε λίγο αμήχανοι. «Και τι γίνεται, πάτερ, αν το ασπαστείς και δεν είναι θερμό», ρωτά κάποιος.

- Να σας πω… Κάποιος προσκυνητής το ασπάστηκε, αλλά δεν το ένοιωσε θερμό, ενώ όλοι οι φίλοι του το ένοιωθαν θερμό. Τότε αυτός έπεσε σε κατάθλιψη, ήταν σκεφτικός όλη την ώρα, και τελικά μάς το αποκάλυψε και ζήτησε τη βοήθειά μας.

Ο γέροντας τού συνέστησε να εξομολογηθεί, να προσευχηθεί στην Αγία Μαρία τη Μαγδαληνή, και να ξαναπροσκυνήσει το ιερό της λείψανο την άλλη μέρα. Πράγμα που έγινε. Την άλλη μέρα, ο προσκυνητής, αφού εξομολογήθηκε, ασπάστηκε το χέρι της και ένοιωσε μεγάλη θερμότητα και ευωδία να εξέρχεται του λειψάνου. Ευχαριστούσε δε μετά δακρύων. Μετά δακρύων!
- Ποιά λέτε να ήταν η αιτία, πάτερ;

- Τι να σας πω! Η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή απωθείται από τις σαρκικές αμαρτίες. Σαρκικοί άνθρωποι με πορνείες, μοιχείες και τα τέτοια, αναδίδουν πνευματική δυσωδία που η Αγία την αποστρέφεται. Ίσως ήθελε να δείξει τη δυσαρέσκειά της και την αποστροφή της.

---«Πω, πω, πάτερ, να σ’ αποστρέφεται ακόμα και το λείψανο για τις σαρκικές σου αμαρτίες!» λέει κάποιος.
- Αύριο που θα προσκυνήσετε μετά τη θεία λειτουργία, παρατηρήστε μία μικρή πληγή στην πάνω πλευρά του χεριού. Σα να λείπει ένα μικρό κομμάτι. Οι ρώσοι μοναχοί στις αρχές του εικοστού αιώνα, που είχε πολλούς τότε το Άγιον Όρος, το είχαν σε μεγάλη ευλάβεια. Κάποιοι από αυτούς, όπως το ασπάζονταν, το δάγκαναν κρυφά και έκοβαν ένα μικρό κομματάκι, μια ακίδα, για ευλογία. Το έκρυβαν στο στόμα τους. Μέχρι να τους πάρουν είδηση οι μοναχοί τότε της μονής, είχε γίνει μια μικρή πληγή.

Την άλλη μέρα το πρωί τα ιερά λείψανα της μονής εκτίθενται προς προσκύνηση.
Ο φίλος μου που συνταξιδεύουμε είναι πρώτος.

Το ασπάζεται και τινάζεται. Έρχομαι δεύτερος. Προσκυνώ. Ο φίλος μου με κοιτάζει με μεγάλα εκστατικά λαμπερά μάτια.
«Πω, πω, τι κάψιμο ήταν αυτό! Μ’ έκαψε τα χείλη! Τό’ νοιωσες; Καίει τα χείλη! Τό’ νοιωσες;» μού λέει με έξαψη.

 ΠΗΓΗ:   ΚΛΙΚ