Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2014

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ «Τὰ ἔθνη, τὰ ὁποῖα δὲν γνωρίζουν τὸν ἀληθινὸ Θεὸ μαζὶ μὲ τὶς πολυεθνικές τῆς διαφήμισης καὶ τοῦ κινηματογράφου, ἀλλὰ καὶ ὁ ὑπόκοσμος τῆς διακίνησης ἐξαπατημένων προσώπων συνθέτουν τὸ πὰζλ μίας διάχυτης ἀπαξίωσης, συχνὰ βάρβαρης καὶ ἐξοντωτικῆς, τοῦ γυναικείου φύλου καὶ προσώπου»

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ

 Τῆς «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΕΣΤΙΑΣ ΛΑΜΙΑΣ»

.               Ὁ Χριστιανισμὸς καὶ ἰδιαίτερα ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία βλέπει μὲ ἀπόλυτη κατανόηση τὴν ἀδύναμη σωματικὰ θέση τῆς γυναίκας στὸν κοινωνικὸ ἱστὸ καὶ τὴν προστατεύει μὲ ἀπόλυτο σεβασμὸ στὸ ρόλο της καὶ τὴν ἀποστολή της ἀπὸ τὴν ἐπιθετικότητα καὶ τὴν ἐκμετάλλευση τοῦ ἀνδρικοῦ στοιχείου. Χαρακτηριστικότερη εἶναι ἡ περίπτωση πού ὁ Κύριος συνιστᾶ νὰ ἀντικρύζουμε σὰ μάνα μας, κόρη μας καὶ ἀδελφή μας τὴν ὅποια γυναίκα. Ἀκόμη πιὸ σημαδιακὴ εἶναι ἡ στάση Του καὶ ἡ φράση Του: “ὁ ἀναμάρτητος πρῶτος τὸν λίθον βαλέτω”, ἡ ὁποία φρέναρε τὴ δολοφονικὴ μανία τῶν πουριτανῶν καὶ ὑποκριτῶν φαρισαίων, οἱ ὁποῖοι ὀχυρωμένοι πίσω ἀπὸ τὸ γράμμα τοῦ νόμου ζητοῦσαν τὴ θανατικὴ ποινὴ γιὰ μία μοιχαλίδα γυναίκα.
.               Εἶναι ἀλήθεια ὅτι μετὰ τὴν πτώση τῶν Πρωτοπλάστων καὶ τὴν ἀλλοίωση τῆς ἀρχέγονης δικαιοσύνης τοῦ ἀνθρωπίνου εἴδους, τὰ πράγματα στὸ προκείμενο θέμα ἀγρίεψαν. Ἡ γυναίκα μπῆκε στὸ στόχαστρο. Ὄχι μόνο τῆς βίας, ἀλλὰ καὶ μίας χυδαίας ἐκμετάλλευσης τοῦ γυναικείου προσώπου, ἡ ὁποία φτάνει μέχρι καὶ στὶς μέρες μας, σὲ θρησκευτικὰ καθεστῶτα καὶ κράτη ποὺ δὲν ἐμπνέονται ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο ἢ σὲ κοινωνίες ποὺ δὲν βιώνουν τὸ ἐκκλησιαστικὸ ἦθος. Τ θνη, τ ποα δν γνωρίζουν τν ληθιν Θε μαζ μ τς πολυεθνικές τῆς διαφήμισης κα το κινηματογράφου, λλ κα πόκοσμος τς διακίνησης ξαπατημένων προσώπων συνθέτουν τ πζλ μίας διάχυτης παξίωσης, συχν βάρβαρης κα ξοντωτικς, το γυναικείου φύλου κα προσώπου.
.               Ἀπέναντι σὲ ὅλα αὐτὰ ἡ ἀπάντηση τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι μία: Ἡ Παναγία μας. Ἡ τιμὴ στὸ πρόσωπο τῆς Μητέρας τοῦ Κυρίου καὶ ἡ ἀνύψωση τῆς γυναικείας ἀποστολῆς, ὅπως αὐτὴ ἐκφράστηκε μέσα ἀπὸ τὴ ζωὴ καὶ διακονία τῆς Παναγίας μας γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους ἀποτελοῦν τὸ Ἔβερεστ τῆς συμπεριφορᾶς τοῦ πραγματικὰ πιστοῦ κόσμου ἀπέναντι στὴ γυναίκα. Τηρουμένων τῶν ἀναλογιῶν τὸ ἴδιο ἰσχύει καὶ ἀπέναντι σὲ κάθε γυναίκα.
.               Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνὸς καταφέρεται ἐναντίον τῶν ἰσχυόντων νόμων τοῦ κράτους, ποὺ εὐνοοῦσαν τοὺς ἄνδρες καὶ τιμωροῦσαν τὶς γυναῖκες (Λόγος ΛΖ´, 6 (PG 36, 289A)): «Γιὰ ποιό λόγο τιμωροῦν τὴ γυναίκα, ἐνῶ συγχωροῦν τὸν ἄνδρα; Καὶ ἡ μὲν γυναίκα ὅταν προσβάλει τὴν κοίτη τοῦ ἄντρα διαπράττει μοιχεία, καὶ ὁ νόμος τὴν τιμωρεῖ μὲ βαριὲς ποινὲς γι᾽ αὐτό, ἐνῶ ὁ ἄντρας, ὅταν πορνεύει μὲ ἄλλες γυναῖκες, γιατί νὰ μένει ἀτιμώρητος; Αὐτὴ τὴ νομοθεσία δὲν τὴν δέχομαι καὶ τὴ συνήθεια αὐτὴν τὴν καταδικάζω».
.               Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος ἀπαγορεύει στοὺς ἄντρες νὰ χρησιμοποιοῦν τὴ σωματική τους δύναμη ἐπὶ τῶν γυναικῶν. «Μὴ γένοιτο [νὰ δέρνεται ἡ γυναίκα]· διότι αὐτὸ εἶναι μέγιστη ἀτιμία, ὄχι γι᾽ αὐτὴ ποὺ δέρνεται ἀλλὰ γι᾽ αὐτὸν ποὺ δέρνει. (..) Καὶ τί λέγω ἐγὼ διὰ τὴν γυναίκα; Οὔτε δούλη θὰ ἦταν ἀνεκτὸ σὲ ἄνδρα ἐλεύθερο νὰ κτυπᾶ καὶ νὰ χειροδικεῖ σὲ αὐτήν. Ἐὰν δὲ εἶναι μεγάλη ἐντροπὴ γιὰ τὸν ἄνδρα τὸ νὰ κτυπήσει δούλη, πολὺ περισσότερο τὸ νὰ σηκώσει τὸ χέρι ἐναντίον ἐλεύθερης γυναίκας» (Λόγος κϛ´ εἰς τὴν Α´ Πρὸς Κορινθίους, 10). Ἀκόμα καὶ γιὰ τὴν κακομεταχείριση ποὺ ὑφίσταντο τότε οἱ δοῦλες διαμαρτυρόταν ὁ Χρυσόστομος.
.               Ὁ ἴδιος ὁ ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος μάλιστα καυτηριάζει τὴν ἁμαρτωλὴ ἀνδρικὴ φύση σὲ ὁμιλίες, ὅπως ἡ “Περὶ τοῦ πῶς δεῖ πολιτεύεσθαι”, καθὼς ἀναφέρει πολλὰ ἀνδρικὰ ἁμαρτήματα. Δὲν διστάζει νὰ παρομοιάσει τοὺς ἄνδρες μὲ ἄγρια θηρία ποὺ διψᾶνε γιὰ αἷμα, ἐξ αἰτίας τῶν ἀγαπημένων τους παραπτωμάτων, δηλαδὴ τὴ φιληδονία, τὴν ἀπανθρωπία, τὴ βία, τὴν ὀργή, τὴ λαιμαργία καὶ ἄλλα. «Γιὰ τὴ σωφροσύνη τῆς γυναίκας εἶσαι τόσο λεπτολόγος, ὥστε γίνεσαι σχολαστικὸς καὶ ὑπερβολικὸς καὶ δὲν τῆς ἐπιτρέπεις οὔτε τὶς πλέον ἀπαραίτητες ἐξόδους· στὸν ἑαυτόν σου ὅμως νομίζεις ὅτι ὅλα ἐπιτρέπονται. Δὲν σοῦ τὰ ἐπιτρέπει ὅμως ὁ Παῦλος, ὁ ὁποῖος δίνει τὴν ἴδια ἐξουσία καὶ στὴ γυναίκα» (Ἰω. Χρυσόστομου, Ὁμιλία ζ´ εἰς τὸ Κατὰ Ματθαῖον, 7).
.               Ὁ Χρυσόστομος ἐπίσης γράφει (Ὁμιλία κ´ εἰς τὴν Πρὸς Ἐφεσίους, 2): «Ποιά σύζευξη ὑπάρχει, ὅταν ἡ γυναίκα τρέμει τὸν ἄνδρα;» καὶ (Ὁμιλία κ´ εἰς τὴν Πρὸς Ἐφεσίους, 5): «καὶ ὁ ἄνδρας, ἂν δὲν φοβᾶται ἡ γυναίκα, ὅμως ἂς ἀγαπᾶ» καὶ (Ὁμιλία κ´ εἰς τὴν Πρὸς Ἐφεσίους, 6): «Οὔτε ὁ ἄνδρας νὰ πιστεύη εὔκολα τὰ λεγόμενα ἐναντίον τῆς γυναικός του. (…) Καὶ ἂν ἀκόμη σὲ κατηγορεῖ ἡ γυναίκα, νὰ μὴ δυσανασχετεῖς· ἡ ἐνέργειά της αὐτὴ εἶναι δεῖγμα φιλίας, ὄχι ἀπογνώσεως· οἱ κατηγορίες της εἶναι δεῖγμα θερμῆς φιλίας καὶ θερμῆς διαθέσεως καὶ φόβου» καὶ ἀκόμη (Ὁμιλία κ´ εἰς τὴν Πρὸς Ἐφεσίους, 8): «Νὰ ἀποδεικνύεσαι ὅτι θεωρεῖς περὶ πολλοῦ τὴν πρὸς αὐτὴν συναναστροφή, καὶ ὅτι θέλεις νὰ εὑρίσκεσαι περισσότερο γι᾽ αὐτὴν εἰς τὸ σπίτι, παρὰ στὴν ἀγορά· καὶ νὰ τὴν προτιμᾶς ἀπὸ ὅλους τοὺς φίλους καὶ τὰ παιδιὰ ποὺ γεννήθηκαν ἀπὸ αὐτή, καὶ αὐτὰ νὰ τὰ ἀγαπᾶς ἐξ αἰτίας αὐτῆς». Τέλος ὁ Χρυσόστομος γράφει (Ὁμιλία κ´ εἰς τὴν Πρὸς Ἐφεσίους, 2): «νὰ μὴν ἀποστραφεῖς τὴν γυναίκα ἐξ αἰτίας τῆς (σσ. ἐπερχόμενης μὲ τὸ χρόνο) ἀσχήμιάς της».
.              Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς γράφει (Διδαχὴ Α2): «Ἀκόμη νὰ προσέχετε οἱ ἄντρες νὰ μὴ κοιτάζετε τὶς γυναῖκες σας μὲ ἄγριο μάτι διὰ πολλὲς αἰτίες μάλιστα πὼς δὲν κάνουν παιδιὰ καὶ λέγετε τάχα πὼς ἔχετε κατάρα».
.               Ὁ Ἅγιος ἀπευθύνεται στὸν ἄντρα (Διδαχὴ Ε´): «κι ἂν καμμία φορὰν σοῦ φταίει ἡ γυναίκα σου, μὴν τὴν ξεσυνερίζεσαι καὶ νὰ στοχάζεσαι καὶ τὰ καλά τῆς γυναικός σου καὶ ὄχι μόνον τὰ κακὰ καὶ νὰ στοχάζεσαι καὶ τὰ κακὰ τὰ δικά σου». Ἡ ἀξία τῶν γυναικῶν δὲν εἶναι κατώτερη τῶν ἀντρῶν (Διδαχὴ Β´): «Εὑρίσκονται πολλὲς γυναῖκες, ὅπου εἶναι καλύτερες καὶ ἀπὸ τοὺς ἄντρες. Ἂν ἴσως καὶ θέλετε οἱ ἄντρες νὰ ἤσασταν καλύτεροι ἀπὸ τὶς γυναῖκες, πρέπει νὰ κάνετε καὶ ἔργα καλύτερα ἀπὸ ἐκεῖνες».

ΠΗΓΗ:   ΚΛΙΚ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου