ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤA ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΕΒ. ΜΗΤΡ. ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤA ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΕΒ. ΜΗΤΡ. ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
Συνταχθέν ὑπό τῶν διαχειριστῶν τοῦ ἱστολογίου κατάνυξις*
Σύμφωνα μέ τή διακήρυξη τῶν τεσσάρων Πατριαρχῶν τό 1848, «παρ΄ἡμῖν
οὔτε Πατριάρχαι οὔτε Σύνοδοι ἐδυνήθησάν ποτέ εἰσαγαγεῖν νέα, διότι ὁ
ὑπερασπιστής τῆς θρησκείας ἐστίν αὐτό τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἤτοι αὐτός ὁ
λαός, ὅστις ἐθέλει τό θρήσκευμα αὐτοῦ αἰωνίως ἀμετάβλητον καί ὁμοειδές
τῶ τῶν Πατέρων αὐτοῦ»[1].
Οἱ
συντάξαντες τό παρόν κείμενο εἴμαστε ἐνσυνείδητα καί δογματικῶς
εὐαισθητοποιημένα μέλη τῆς μοναδικῆς και ἀποκλειστικῆς κιβωτοῦ τῆς
σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου, δηλ. τῆς Μιᾶς καί Ἀδιαιρέτου, Ἁγίας, Καθολικῆς
και Ἀποστολικῆς, Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ὑπαγόμενοι σέ
κανονικές ἐκκλησιαστικές δικαιοδοσίες. Εἴμαστε «ὁ
ὑπερασπιστής τῆς θρησκείας, αὐτό τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἤτοι αὐτός ὁ
λαός, ὅστις ἐθέλει τό θρήσκευμα αὐτοῦ αἰωνίως ἀμετάβλητον καί ὁμοειδές
τῶ τῶν Πατέρων αὐτοῦ» καί
προσπαθοῦμε νά ἐκφράσουμε, μέ νηφάλιο καί θεολογικό λόγο, τήν καλή
ἀνησυχία καί ἀγωνία μας γιά ὅσα τεκταίνονται στόν ἐκκλησιαστικό χῶρο. Ὡς
λαός τοῦ Θεοῦ ἔχουμε κάθε δικαίωμα νά γνωρίζουμε τό τί πιστεύουν καί
πρεσβεύουν οἱ Ἐπίσκοποί μας, ἰδίως σέ θέματα ὀρθοδόξου δογματικῆς
διδασκαλίας, ἄν εἶναι «ἑπόμενοι τοῖς ἁγίοις πατράσι» καί ἄν τηροῦν τά ὅσα ὑποσχέθηκαν κατά τήν ὤρα τῆς εἰς Ἐπίσκοπον χειροτονίας τους.
Ἔχοντας,
λοιπόν, αὐτό τό ἀπαράγραπτο καί ἀναφαίρετο δικαίωμα, θά ἐπιθυμούσαμε,
μέ κάθε σεβασμό πρός τό Ἀρχιερατικό καί διακονικό λειτούργημα, ἀλλά καί
πρός τό πρόσωπο, νά ἀπευθυνθοῦμε προσωπικῶς καί ἰδιαιτέρως πρός τόν Σεβ. Μητρ. Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομο, καλώντας τον σ’ ἕνα δημόσιο, ἐλεύθερο, δημοκρατικό, ἐνδοορθόδοξο θεολογικό διάλογο, μέσω τοῦ διαδυκτίου,
μέ βάση πάντοτε τήν Ὀρθόδοξη Ἁγιογραφική, Ἁγιοπατερική καί Ἱεροκανονική
παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας καί βεβαίως μέ θεολογικά καί ἐπιστημονικά
ἐπιχειρήματα, διότι
ἡ Σεβασμιότης του ἐκπροσωπεῖ ὅχι μόνον τήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας
τῆς Ἑλλάδος, ἀλλά καί τόν Ὀρθόδοξο Ἑλληνικό λαό, στούς διεξαγομένους
διαχριστιανικούς καί διαθρησκειακούς διαλόγους.
Μέ κάθε σεβασμό, λοιπόν, παρακαλοῦμε τόν Σεβ. Μητρ. Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομο νά ἀπαντήσει δημοσίως στά παρακάτω ἐρωτήματα:
1) Οἱ αἱρετικοί καί οἱ ἑτερόδοξοι κατέχουν τήν Ἀποστολική πίστη, τήν Ἀποστολική διαδοχή, ἔχουν ἔγκυρη Ἱερωσύνη, Χάρι καί μυστήρια;
2) Κατά τήν γνώμη σας, ὁ Παπισμός εἶναι σεβασμία Ρωμαιοκαθολική Ἐκκλησία ἤ αἵρεση;
3) Ὅσοι ἔχουν βαπτιστεῖ σέ ὁποιαδήποτε «ὁμολογία» ἀποτελοῦν μέλη τῆς Ἐκκλησίας;
4) Ἀποδέχεσθε τήν θεωρία ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι Μία καί συγχρόνως διηρημένη;
5) Μποροῦμε
οἱ Ὀρθόδοξοι νά ἐκκλησιαζόμαστε, νά τελοῦμε μυστήρια καί νά κοινωνοῦμε
σέ ναούς ἄλλων «ὁμολογιῶν», καί ἀντιστρόφως αὐτοί σ’ἐμᾶς;
6) Ἀναγνωρίζετε στίς ἄλλες χριστιανικές οἰκογένειες, ἐκτός Ὀρθοδοξίας, τήν Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία;
7) Ἡ
Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἐλλειματική καί ὅχι πλήρης Ἐκκλησία; Ἐνῶ οἱ
ἄλλες Ἐκκλησίες εἶναι πλήρεις; Ἤ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι πλήρης
Ἐκκλησία καί οἱ ἄλλες ἑλλειματικές; Ἄν εἶναι ἑλλειματική, ποῦ συνίσταται
τό ἔλλειμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας;
8) Εἶναι δυνατή ἡ ἑνότητα μέσα ἀπό τήν διαφορετικότητα τῶν δογμάτων;
9) Συμμερίζεστε τήν ἄποψη ὅτι ὁ ἑκάστοτε Πατριάρχης Κων/λεως εἶναι πρώτος χωρίς ἵσον;
10) Νομίζετε ὅτι ἡ ἐποχή τῶν μεγάλων Πατέρων πέρασε;
11) Ἀποδέχεστε
τίς δύο συνόδους ἐπί Μ. Φωτίου (879) καί ἐπί ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ
(1351) ὡς Οἰκουμενικές Συνόδους μέ οἰκουμενικό κῦρος;
12) Ἐπιτρέπεται ἡ συμπροσευχή μέ ἄλλες «ὁμολογιακές» κοινότητες;
Εὐελπιστοῦμε ὅτι θά ἀπαντήσετε στά παραπάνω ἐπίκαιρα, φλέγοντα καί καυτά τεθέντα ἐρωτήματα.
Καλό Τριώδιο Σεβασμιώτατε.
Οἱ διαχειριστές τοῦ ἱστολογίου Κατάνυξις
[1] ΙΩ. ΚΑΡΜΙΡΗΣ, Τά δογματικά καί Συμβολικά Μνημεῖα τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας, τ. ΙΙ, Graz-Austria 1968, σ. 920 [1000].
Οι Οικουμενιστές κάνουν «Διάλογο εν αγάπη» μόνο με ετερόδοξους και αλλόθρησκους. Με Ορθόδοξους ποτέ όμως! Οπότε μην περιμένετε καμμιά απάντηση...
ΑπάντησηΔιαγραφή