Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014

ΚΥΡΙΑΚΗ  2  ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ  2014

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ
ΕΩΘΙΝΟΝ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ  ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

ΤΗΣ  ΕΟΡΤΗΣ  ΤΗΣ  ΥΠΑΠΑΝΤΗΣ 


ΚΕΙΜΕΝΟΝ

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ν νθρωπος ν εροσολμοις νομα Συμεν, κα νθρωπος οτος δκαιος κα ελαβς, προσδεχμενος παρκλησιν το σραλ, κα Πνεμα ν γιον π᾿ ατν· κα ν ατ κεχρηματισμνον π το Πνεματος το γου μ δεν θνατον πρν δ τν Χριστν Κυρου. Κα λθεν ν τ Πνεματι ες τ ερν· κα ν τ εσαγαγεν τος γονες τ παιδον ησον το ποισαι ατος κατ τ εθισμνον το νμου περ ατο, κα ατς δξατο ατν ες τς γκλας ατο κα ελγησε τν Θεν κα επε· νν πολεις τν δολν σου, δσποτα, κατ τ ρμ σου ν ερν,τι εδον ο φθαλμο μου τ σωτριν σου, τομασας κατ πρσωπον πντων τν λαν. Φς ες ποκλυψιν θνν κα δξαν λαο σου σραλ.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

Κατ΄ ἐκεῖνον τὸν καιρόν, ὑπῆρχε εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα ἄνθρωπος ποὺ ὠνομάζετο Συμεών, καὶ ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ἦτο δίκαιος καὶ εὐλαβὴς καὶ ἐπερίμενε τὴν παρηγορίαν τοῦ Ἰσραὴλ καὶ Πνεῦμα Ἅγιον ἦτο ἐπάνω του. Καὶ τοῦ εἶχε προφητευθῆ ἀπὸ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ὅτι δὲν θὰ ἰδῇ θάνατον πρὶν ἰδῇ τὸν Χριστὸν τοῦ Κυρίου. Καὶ ἦλθε κατ’ ἔμπνευσιν τοὺ Πνεύματος εἰς τὸν ναόν. Καὶ ὅταν οἱ γονεῖς ἔφεραν τὸ παιδὶ Ἰησοῦν διὰ νὰ ἐκτελέσουν δι’ αὐτὸν τὰ ἔθιμα τοῦ νόμου, αὐτὸς τότε τὸ ἐδέχθηκε στὴν ἀγκαλιά του καὶ εὐλόγησε τὸν Θεὸν καὶ εἶπε, «Τώρα ἀπολύεις, Δέσποτα, τὸν δοῦλον σου ἐν εἰρήνῃ σύμφωνα μὲ τὸν λόγον σου, διότι εἶδα μὲ τὰ μάτια μου τὴν σωτηρίαν σου ποὺ ἐτοίμασες δι’ ὅλους τοὺς λαούς, ἕνα φῶς ποὺ θὰ εἶναι ἀποκάλυψις διὰ τοὺς ἐθνικοὺς καὶ δόξα διὰ τὸν λαόν σου τὸν Ἰσραήλ».

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ  ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

ΤΗΣ  ΕΟΡΤΗΣ  ΤΗΣ  ΥΠΑΠΑΝΤΗΣ

ΚΕΙΜΕΝΟΝ
Ἀδελφοί, χωρς πσης ντιλογας τ λαττον π το κρεττονος ελογεται. Κα δε μν δεκτας ποθνσκοντες νθρωποι λαμβνουσιν, κε δ μαρτυρομενος τι ζ. Κα ς πος επεν, δι βραμ κα Λευ δεκτας λαμβνων δεδεκτωται·τι γρ ν τ σφϊ το πατρς ν τε συνντησεν ατ Μελχισεδκ. Ε μν ον τελεωσις δι τς Λευϊτικς ερωσνης ν· λας γρ π' ατ νενομοθτητο· τς τι χρεα κατ τν τξιν Μελχισεδκ τερον νστασθαι ερα κα ο κατ τν τξιν αρν λγεσθαι; Μετατιθεμνης γρ τς ερωσνης ξ νγκης κα νμου μετθεσις γνεται.φ' ν γρ λγεται τατα, φυλς τρας μετσχηκεν, φ' ς οδες προσσχηκε τ θυσιαστηρίῳ. Πρδηλον γρ τι ξ ᾿Ιοδα νατταλκεν Κριος μν, ες ν φυλν οδν περ ερωσνης Μωϋσς λλησε. Κα περισστερον τι κατδηλν στιν, ε κατ τν μοιτητα Μελχισεδκ νσταται ερες τερος,ς ο κατ νμον ντολς σαρκικς γγονεν, λλ κατ δναμιν ζως καταλτου· μαρτυρε γρ τι σ ερες ες τν αἰῶνα κατ τν τξιν Μελχισεδκ.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

Ἀδελφοί, ἀναντιρρήτως τὸ μικρότερον εὐλογεῖται ἀπὸ τὸ μεγαλύτερον. Εἰς τὴν μίαν περίπτωσιν παίρνουν τὰ δέκατα ἄνθρωποι ποὺ πεθαίνουν, εἰς τὴν ἄλλην τὰ ἐπῆρε ἐκεῖνος, ποὺ μαρτυρεῖται ὅτι ζῆ. Θὰ μποροῦσε μάλιστα, νὰ πῇ κανείς, ὅτι καὶ ὁ Λευΐ, ὁ ὁποῖος παίνρει δέκατα, ἔχει δώσει καὶ αὐτὸς δέκατα διὰ τοῦ Ἀβραάμ, διότι ὁ Λευΐ ἦτο ἀκόμη εἰς τὰ σπλάγχνα τοῦ προπάτορός του Ἀβραὰμ ὅταν τὸν συνήντησε ὁ Μελχισεδέκ. Ἐὰν λοιπόν, ἦτο κατορθωτὴ ἡ τελιότης διὰ τῆς Λευϊτικῆς ἱερωσύνης – διότι μὲ αὐτὴν ὡς βάσιν εἶχε δοθῆ εἰς τὸν λαὸν ὁ νόμος – ποιά ἐπὶ πλέον ἀνάγκη θὰ ὑπῆρχε νὰ παρουσιασθῇ ἄλλου εἴδους ἀρχιερεύς, κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ, καὶ νὰ μὴ λέγεται κατὰ τὴν τάξιν Ἀαρών; Διότι ὅταν γίνεται μετάθεσις τῆς ἱερωσύνης, τότε κατ’ ἀνάγκην γίνεται καὶ μετάθεσις τοῦ νόμου. Ἐκεῖνος, διὰ τῶν ὁποίων λέγονται αὐτά, ἀνῆκεν εἰς ἄλλην φυλήν, ἀπὸ τὴν ὁποίαν κανεὶς δὲν ἔχει ὑπηρετήσει εἰς τὸ θυσιαστήριον, διότι εἶναι φανερὸν ὅτι ὁ Κύριός μας προῆλθε ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Ἰούδα, εἰς τὴν ὁποίαν ὁ Μωϋσῆς δὲν εἶπε τίποτε περὶ ἱερωσύνης. Καὶ γίνεται ἀκόμη περισσότερον φανερόν, ὅταν παρουσιάζεται ἄλλου εἴδους ἱερεύς, ὅμοιος πρὸς τὸν Μελχισεδέκ, ὁ ὁποῖος ἔγινε ὄχι κατ’ ἀπαίτησιν ἐντολῆς ποὺ ἰσχύει δι’ ἀνθρώπους, ἀλλὰ μὲ τὴν δύναμιν ζωῆς ποὺ δὲν καταλύεται, διότι δίδεται ἡ μαρτυρία: Σὺ εἶσαι αἰώνιος ἱερεὺς κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ  ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

ΤΗΣ  ΕΟΡΤΗΣ  ΤΗΣ  ΥΠΑΠΑΝΤΗΣ 


ΚΕΙΜΕΝΟΝ
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, νγαγον οἱ γονεῖς τὸ παιδίον Ἰησοῦν ες εροσλυμα παραστσαι τ Κυρίῳ, καθς γγραπται ν νμ Κυρου τι πν ρσεν διανογον μτραν γιον τ Κυρίῳ κληθσεται, κα το δοναι θυσαν κατ τ ερημνον ν νμ Κυρου, ζεγος τρυγνων δο νεοσσος περιστερν. Κα δο ν νθρωπος ν εροσολμοις νομα Συμεν, κα νθρωπος οτος δκαιος κα ελαβς, προσδεχμενος παρκλησιν το σραλ, κα Πνεμα ν γιον π᾿ ατν· κα ν ατ κεχρηματισμνον π το Πνεματος το γου μ δεν θνατον πρν δ τν Χριστν Κυρου. Κα λθεν ν τ Πνεματι ες τ ερν· κα ν τ εσαγαγεν τος γονες τ παιδον ησον το ποισαι ατος κατ τ εθισμνον το νμου περ ατο, κα ατς δξατο ατν ες τς γκλας ατο κα ελγησε τν Θεν κα επε· νν πολεις τν δολν σου, δσποτα, κατ τ ρμ σου ν ερν,τι εδον ο φθαλμο μου τ σωτριν σου, τομασας κατ πρσωπον πντων τν λαν. Φς ες ποκλυψιν θνν κα δξαν λαο σου σραλ. Κα ν ωσφ κα μτηρ ατο θαυμζοντες π τος λαλουμνοις περ ατο. Κα ελγησεν ατος Συμεν κα επε πρς Μαριμ τν μητρα ατο· δο οτος κεται ες πτσιν κα νστασιν πολλν ν τ σραλ κα ες σημεον ντιλεγμενον. Κα σο δ ατς τν ψυχν διελεσεται ρομφαα, πως ν ποκαλυφθσιν κ πολλν καρδιν διαλογισμο. Κα ν ννα προφτις, θυγτηρ Φανουλ, κ φυλς σρ· ατη προβεβηκυα ν μραις πολλας, ζσασα τη μετ νδρς πτ π τς παρθενας ατς, κα ατ χρα ς τν γδοκοντα τεσσρων, οκ φστατο π το ερο νηστεαις κα δεσεσι λατρεουσα νκτα κα μραν· κα ατη ατ τ ρ πιστσα νθωμολογετο τ Κυρίῳ κα λλει περ ατο πσι τος προσδεχομνοις λτρωσιν ν ερουσαλμ. Κα ς τλεσαν παντα τ κατ τν νμον Κυρου, πστρεψαν ες τν Γαλιλααν ες τν πλιν αυτν Ναζαρτ. Τ δ παιδον ηξανε κα κραταιοτο πνεματι πληρομενον σοφας, κα χρις Θεο ν π᾿ ατ.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ
 
Κατ΄ ἐκεῖνον τὸν καιρόν, ἔφεραν οἱ γονεῖς του τὸ παιδίον Ἰησοῦν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, διὰ νὰ τὸν παρουσιάσουν εἰς τὸν Κύρριον ὅπως εἶναι γραμμένο εἰς τὸν νόμον τοῦ Κυρίου, ὅτι Κάθε ἀρσενικὸν ποὺ ἀνοίγει μήτραν, πρέπει νὰ θεωρηθῇ ὡς ἀφιερωμένον εἰς τὸν Κύριον καὶ νὰ προσφέρουν θυσίαν, σύμφωνα πρὸς ἐκεῖνο ποὺ λέγει ὁ νόμος τοῦ Κυρίου: Ἕνα ζεῦγος τρυγόνια ἢ δύο μικρὰ περιστέρια. Ὑπῆρχε εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα ἄνθρωπος ποὺ ὠνομάζετο Συμεών, καὶ ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ἦτο δίκαιος καὶ εὐλαβὴς καὶ ἐπερίμενε τὴν παρηγορίαν τοῦ Ἰσραὴλ καὶ Πνεῦμα Ἅγιον ἦτο ἐπάνω του. Καὶ τοῦ εἶχε προφητευθῆ ἀπὸ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ὅτι δὲν θὰ ἰδῇ θάνατον πρὶν ἰδῇ τὸν Χριστὸν τοῦ Κυρίου. Καὶ ἦλθε κατ’ ἔμπνευσιν τοὺ Πνεύματος εἰς τὸν ναόν. Καὶ ὅταν οἱ γονεῖς ἔφεραν τὸ παιδὶ Ἰησοῦν διὰ νὰ ἐκτελέσουν δι’ αὐτὸν τὰ ἔθιμα τοῦ νόμου, αὐτὸς τότε τὸ ἐδέχθηκε στὴν ἀγκαλιά του καὶ εὐλόγησε τὸν Θεὸν καὶ εἶπε, «Τώρα ἀπολύεις, Δέσποτα, τὸν δοῦλον σου ἐν εἰρήνῃ σύμφωνα μὲ τὸν λόγον σου, διότι εἶδα μὲ τὰ μάτια μου τὴν σωτηρίαν σου ποὺ ἐτοίμασες δι’ ὅλους τοὺς λαούς, ἕνα φῶς ποὺ θὰ εἶναι ἀποκάλυψις διὰ τοὺς ἐθνικοὺς καὶ δόξα διὰ τὸν λαόν σου τὸν Ἰσραήλ». Καὶ ἐθαύμαζαν ὁ Ἰωσὴφ καὶ ἡ μητέρα του γιὰ ὅσα ἐλέγοντο δι’ αὐτόν. Καὶ ὁ Συμεὼν τοὺς εὐλόγησε καὶ εἶπε εἰς τὴν Μαριάμ, τὴν μητέρα του, «Αὐτὸς εἶναι προωρισμένος διὰ τὴν πτῶσιν καὶ ἀνύψωσιν πολλῶν μεταξὺ τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ὡς σημεῖον διὰ τὸ ὁποῖον θὰ ὑπάρχῃ ἀντιλογία, διὰ νὰ φανερωθοῦν αἱ σκέψεις πολλῶν καρδιῶν, καὶ τὴν ἰδικήν σου ψυχὴν ἐπίσης θὰ διαπεράσῃ ρομφαῖα». Ἐκεῖ ἦτο κάποια προφῆτις Ἄννα, θυγατέρα τοῦ Φανουήλ, ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Ἀσήρ. Ἦτο πολὺ προχωρημένης ἡλικίας, καὶ εἶχε ζήσει ἑπτὰ χρόνια μὲ τὸν ἄνδρα της μετὰ τὸν γάμον της καὶ κατόπιν ὡς χήρα μέχρι ἠλικίας ὀγδόντα τεσσάρων ἐτῶν. Δὲν ἀπεμακρύνετο ἀπὸ τὸν ναὸν ἀλλὰ ἐλάτρευε τὸν Θεὸν μὲ νηστείας καὶ προσευχὰς νύχτα καὶ ἡμέραν. Κατ’ ἐκείνην ἀκριβῶς τὴν ὥραν παρουσιάσθηκε καὶ δοξολογοῦσε τὸν Θεὸν καὶ μιλοῦσε διὰ τὸ παιδὶ εἰς ὅλους, ὅσοι ἀνέμεναν λύτρωσιν τῆς Ἱερουσαλήμ. Καὶ ὅταν ἔκαναν ὅλα, ὅσα ὥριζε ὁ νόμος τοῦ Κυρίου, ἐγύρισαν εἰς τὴν Γαλιλαίαν, εἰς τὴν πόλιν τους Ναζαρέτ. Τὸ δὲ παιδὶ ἐμεγάλωνε καὶ ἐδυνάμωνε κατὰ τὸ πνεῦμα ἐπειδὴ ἐγέμιζε ἀπὸ σοφίαν καὶ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἦτο ἐπάνω του.


ΠΗΓΗ:   http://www.synaxarion.gr/cms/gr/content/kaini_diathiki.aspx

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου