Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΗΛΙΑΣ Ο ΑΡΔΟΥΝΗΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΗΛΙΑΣ Ο ΑΡΔΟΥΝΗΣ

ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ ΨΩΡΟΜΥΤΗ,

ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

Εισήγηση στο συνέδριο για τους Έλληνες Νεομάρτυρες 1453 - 1821

που έγινε το Λιδωρίκι, 29-30 Μαΐου 1997

[…]

Η πόλη της Καλαμάτας τιμάται και δοξάζεται, διότι είναι ιδιαιτέρα πατρίδα, αλλά και τόπος μαρτυρίου του Αγίου ενδόξου Νεομάρτυρα Ηλία του Αρδούνη. Τη ζωή αυτού του Αγίου, ως εξής διασώζει και εξιστορεί ο συγγραφεύς του "Μαρτυρίου" του.

Αυτός, λέγει, ο μακάριος καταγόταν από μία πόλη του Μωριά, που λέγεται Καλαμάτα, κουρέας εις την τέχνη, φρόνιμος και έμπειρος στα πολιτικά. Γι’ αυτό όλοι οι Προεστώτες της πόλεως είχαν σε αυτόν υπόληψη και πάντοτε τον εσυμβουλεύοντο. Κάποτε διηγούμενοι, οι Προεστώτες, διάφορες υποθέσεις ανέφεραν στον Ηλία για τα βαρύτατα χρέη και τα άλλα βάσανα που υπέφεραν οι Χριστιανοί από τους κατακτητές Τούρκους. Ο μακάριος, τότε, με πολύ πόνο και θλίψη στην καρδιά, απεκρίθη στους Προεστώτες λέγοντας ότι, πρέπει να φροντίσουν, ώστε να ελαφρύνουν τους Χριστιανούς από την βαριά φορολογία, γιατί κάτω από αυτό το βάρος κινδυνεύουν να αλλαξοπιστήσουν. Οι Προεστώτες, τότε, απάντησαν πως δεν κινδυνεύουν για κάτι τέτοιο οι Χριστιανοί.

Θέλοντας να δείξει ο Ηλίας πόσο εύκολα αλλάζει κανείς κάτω από δυσβάστακτες πιέσεις, τους λέει: "Εμένα, αν κάποιος μου δώσει ένα φέσι, αλλάζω την πίστη μου". Τότε ένας από τους Προεστώτες, για να αστειευτεί, του φέρνει ένα φέσι. Εκείνος το φοράει και οι Τούρκοι βλέποντάς τον πολύ χάρηκαν για το φέσι που φόρεσε, τούτο σήμαινε και την αποδοχή της πίστεως των Τούρκων, δηλαδή τον ισλαμισμόν ή Μωαμεθανισμόν. Έτσι διαδόθηκε στους Χριστιανούς ότι ο Αρδούνης έγινε Μωαμεθανός και εκείνοι πολύ ελυπήθησαν.

Δεν ήταν όμως δυνατόν, σε ένα Χριστιανό και Έλληνα, να αντέξει αυτή την ντροπή. Αμέσως, σε λίγο χρονικό διάστημα, ο Ηλίας μετάνοιωσε, άφησε την πόλη του, την Καλαμάτα, και πήγε στο Άγιον Όρος. Εκεί εξομολογήθηκε, έγινε Μοναχός, και έζησε στη μετάνοια οκτώ χρόνια. Πήρεν όμως, ο μακάριος, την απόφαση να κάνει φανερή αυτή του τη μετάνοια και να ομολογήσει την πίστη του στον Χριστό και μέσα στην Καλαμάτα.

Με την ευλογία του Πνευματικού του, άφησε το Άγιον Όρος και επέστρεψε στην Καλαμάτα. Εκεί τον είδαν και οι Χριστιανοί και οι Τούρκοι, Μοναχό πλέον, κηρύττοντα "λόγω και έργω Χριστόν Εσταυρωμένον". Οι Τούρκοι τότε τον συλλαμβάνουν και τον οδηγούν στον Κατή, και μετά από απειλές και υποσχέσεις η απόφαση βγαίνει καταδικαστική. Ο Μοναχός Ηλίας ο Αρδούνης πρέπει να πεθάνει. Το μαρτύριό του, κατά την απόφαση ήταν να καεί με χλωρά ξύλα.

Τότε, ο μακάριος Ηλίας με πολλή χαρά άκουσε την απόφαση και με ακόμη μεγαλύτερη χαρά βάδιζε το δρόμο του μαρτυρίου του. Καθ' οδόν ένας Τούρκος στρατιώτης τον κτύπησε με το σπαθί του και του αφαίρεσε ένα μεγάλο μέρος της πλάτης του. Εκείνος όμως, με χαρά και ευγνωμοσύνη προς το Θεό, που τον αξίωσε τέτοιας μετανοίας, έψαλλε ψαλμούς του Δαυίδ. Όταν, λοιπόν, έφθασαν στο Ανατολικό άκρο της πόλεως Καλαμάτας, στην περιοχή "Βέλιουρας", εκεί οι Τούρκοι άναψαν φωτιά, καθώς όριζε η απόφαση, και εκρέμασαν πάνω σ'αυτήν τον Μάρτυρα. Η φωτιά όμως δεν τον έκαιγε. Θαυμαστό γεγονός κατά παραχώρηση Θεού. Ακόμα είδαν οι φύλακες Τούρκοι την νύκτα να λούζεται το σώμα του μακαρίου Ηλία από ένα λαμπρό φως. Δεν κατάλαβαν όμως ότι αυτό ήταν από το Θεό, και ενόμισαν ότι φωτιά κατέβηκε από τον ουρανό για να κάψει τον "άπιστο".

Έτσι ο Νεομάρτυρας Ηλίας τελείωσε οσίως και μαρτυρικώς την επίγεια ζωή του, στις 31 Ιανουαρίου 1686, για να συνευραίνεται αιωνίως, με όλους τους Νεομάρτυρες και Αγίους της Εκκλησίας μας, στη Βασιλεία των Ουρανών. Προστάτης και Πρέσβυς προς τον Θεόν άγρυπνος των ψυχών μας, αλλά και του Γένους μας. Αιώνιο και φωτεινό παράδειγμα για όλους του Χριστιανούς.

Τότε οι Χριστιανοί πήραν και έθαψαν το σώμα του. Στον τόπο του μαρτυρίου και της ταφής του έκτισαν Ναό προς τιμήν των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων. Για τον φόβον των Τούρκων, δεν έδωσαν το όνομα του Μάρτυρα στο Ναό. Τον καιρό της ανακομιδής του Αγίου ευωδίασε το λείψανό του. Η αγία του Κάρα, μέχρι σήμερα, φυλάσσεται στην Ιερά Μονή του Βουλκάνου της Ιεράς Μητροπόλως Μεσσηνίας. Τα υπόλοιπα ιερά Λείψανα τα παρέλαβε τότε μία συγγενής του στο σπίτι της. Το "Μαρτύριο" του Αγίου διέσωσε ο Καλαματιανός διδάσκαλος και συγγενής του Νεομάρτυρα, Δημήτριος Ποδάρος.

Ο Άγιος Ηλίας έχει πανελληνίως καθιερωθεί, ως προστάτης των Κουρέων και Κομμωτών, διότι, όπως προανέφερα, ήτο κουρέας το επάγγελμα. Κάθε χρόνο, την Κυριακή των Μυροφόρων, στην Καλαμάτα, στον ως άνω Ναό, που είναι και ο τόπος του μαρτυρίου του Αγίου, εορτάζεται πανηγυρικά η μνήμη του. Τελείται Αρχιερατική Θεία Λειτουργία και ιερά Λιτανεία των ιερών Λειψάνων και της ιεράς Εικόνας του Νεομάρτυρα , παρουσία των Αρχών της πόλεως, του Προέδρου , του Διοικητικού Συμβουλίου, και των Μελών του Σωματείου Κουρέων και Κομμωτών Μεσσηνίας, και του Διοικητικού Συμβουλίου της Ανωτάτης Ομοσπονδίας Κουρέων και Κομμωτών Ελλάδος, ως και πλήθους κόσμου. Η εορτή του τελείται αντί την 31 Ιανουαρίου, ότε εμαρτύρησε, την Κυριακή των Μυροφόρων, λόγω του εορτασμού της μεγάλης Παμμεσσηνιακής εορτής της πολιούχου της Καλαμάτας "Παναγίας της Υπαπαντής", η οποία διαρκεί από 27 Ιανουαρίου εώς 9 Φεβρουαρίου.

Την πρώτην Ασματικήν ιεράν Ακολουθίαν του Οσιομάρτυρος έγραψεν ο Νεόφυτος Γεωργιάδης, Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόωλεως Μεσσηνίας το 1865. Η σημερινή χρησιμοποιούμενη, Ασματική ιερά Ακολουθία είναι έργο του μακαριστού Γέροντος Μοναχού Γερασίμου του Μικραγιαννανίτου, Υμνογράφου της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας.

Στην ως άνω Ασματική Ακολουθία, του Γέροντος Γερασίμου Μοναχού, ο Νεομάρτυρας Ηλίας εγκωμιάζεται με τις εξής εγκωμιαστικές λέξεις και φράσεις, που εδώ καταχωρίζουμε: " Ένδοξος και θαυματουργός". "Αγλάϊσμα ένθεον". "Ευώδες θύμα". "Θυσία τελεία". "Μακάριος". "Οσίων ομόζηλος". "Μαρτύρων ισότιμος". "Θεόληπτος". "Πλήρης ενθέου φρονήματος". "Πανένδοξος". "Θερμός ημών προστάτης". "Πρέσβυς άριστος". "Βλαστός άγιος". "Μοναστών του Άθωνος εγκαλλώπισμα". Μάρτυς αήττητος". "Αστήρ φαεινός". "Ουρανοχάλκευτον ξίφος". "Καλαμών ωράϊσμα". "Πελοποννήσου κλέος". "Ορθοδόξου Εκκλησίας καύχημα". "Νουνεχής και φρόνιμος". "Διψώσα έλαφος". "Μεγαλώνυμος". "Θεόφρων". "Κλεινός". "Θείον βλάστημα". "Θεοδόξαστον σέμνωμα". "Εκκλησίας εδραίωμα". "Λογικόν ιερείον". "Γέρας πολυτίμητον". "Θείον διάδημα". "Σεπτόν εγκαλλώπισμα". "Αγίασμα ένθεον". "Μεγαλώνυμος". "Αξιοθαύμαστος". "Παμμακάριστος". "Θύμα λογικόν".

Με αυτά, και άλλα πολλά, εγκωμιάζεται ο Άγιος στην Ασματικήν ιεράν Ακολουθίαν. Εγκώμιον, λοιπόν, δόξας και τιμής ας πλέξωμε και εμείς στον Νεομάρτυρα Ηλία τον Αρδούνη, και σε όλους τους Νεομάρτυρες και Αγίους της Ορθοδόξου Αγιωτάτης Εκκλησίας μας, όχι μόνο με τα λόγια, αλλά και με τα έργα μας, γενόμενοι άξιοι Αυτών μιμηταί, όπως διδάσκουν οι Πατέρες της Εκκλησίας μας "μνήμη μάρτυρος, μίμησις μάρτυρος", και ας επικαλούμεθα πάντοτε τις προς Θεόν πρεσβείες και ικεσίες τους.

 Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον    www.egolpion.com

28  ΜΑΡΤΙΟΥ 2012

Όσοι έχουν διαβάσει το συγκεκριμένο άρθρο συνήθως διαβάζουν επίσης τα παρακάτω:

ΟΙ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ, Η ΔΟΞΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ Το να μιλά κανένας σήμερα και να γράφει για κάποια πράγματα της θρησκείας, ο πολύς κόσμος το νομίζει για ανοησία. Και ακόμα μεγαλύτερη ανοησία έχει την ιδέα πως είναι το να ...

ΠΗΓΗ: