ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΟΡΔΑΝΙΑ 12

Δέκατη μέρα του προσκυνήματός μας.

       Μετά το πρωινό μας στο ξενοδοχείο, επιβιβαζόμαστε στο λεωφορείο μας για να ξεκινήσουμε το σημερινό μας πρόγραμμα. Κάνουμε την καθιερωμένη προσευχή όλοι μαζί στο λεωφορείο και ακούμε κάποια λόγια σχετικά με τα σημερινά προσκυνήματα από τον π. Τιμόθεο. 

       Κατευθυνόμαστε, αρχικά, προς τους Εμμαούς. Είναι το χωριό, όπου ο Κύριος εμφανίστηκε σε δύο μαθητές Του μετά την Ανάστασή Του. Το χωριό αυτό, όπως αναφέρει η Αγία Γραφή, απείχε ''σταδίους ἑξήκοντα'' από τα Ιεροσόλυμα. 

Οι δύο μαθητές που προχωρούσαν προς τους Εμμαούς ήταν ο Λουκάς και ο Κλεόπας. Καθώς περπατούσαν, συνομιλούσαν και έλεγαν για όλα όσα είχαν συμβεί σχετικά με τον Κύριο. Τους πλησίασε τότε ο Κύριος  χωρίς όμως, οι ίδιοι να Τον καταλάβουν καθώς, «οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ αὐτῶν ἐκρατοῦντο τοῦ μὴ ἐπιγνῶναι αὐτόν», όπως αναφέρεται στο Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο. Τους ρώτησε ποια είναι αυτά που συζητούν και ήταν σκυθρωποί. 

Εκείνοι του διηγήθηκαν όλα όσα είχαν συμβεί σχετικά με τον Κύριο και όλα τα γεγονότα των ημερών εκείνων. Ο Κύριος αφού τους άκουσε, τους απήντησε ότι έτσι έπρεπε να γίνουν τα γεγονότα όπως είχαν πει οι Προφήτες, σύμφωνα με τη Θεία Βουλή. Ο Χριστός έπρεπε να πάθει και έπειτα να εισέλθει στη δόξα Του . Κατόπιν, άρχισε να τους εξηγεί με λεπτομέρειες τις Γραφές που αναφέρονταν  σ΄ Αυτόν. 

Ενώ προχωρούσαν φάνηκε ότι ο Κύριος θα κατευθυνόταν αλλού κι εκείνοι Τον παρακάλεσαν να μείνει μαζί τους. Τους ακολούθησε στο σπίτι και κάθισε να φάνε μαζί. Τότε ο Κύριος πήρε τον άρτο, τον ευλόγησε και αφού τον έκοψε σε κομμάτια τον μοίρασε στους μαθητές. Τα μάτια των μαθητών άνοιξαν μετά από Θεία Φώτιση και αναγνώρισαν το Διδάσκαλό τους. Εκείνος αμέσως έγινε  άφαντος.

       Σήμερα στο σημείο εκείνο, το οποίο έχουν οι καθολικοί, υπάρχουν τα ερείπια από το σπίτι του Λουκά και του Κλεόπα, όπου είχαν συμφάγει με τον Κύριο και ο Οποίος ανεγνωρίσθη από τους δύο μαθητές Του με Θείο  Φωτισμό. Επισκεφτήκαμε το χώρο αυτό και περιηγηθήκαμε στα ερείπια του παλιού σπιτιού. 

Όλα τα τμήματα του σπιτιού που έχουν απομείνει είναι από πέτρα και και ορισμένα φυλάσσονται με ειδικά προστατευτικά. Όταν τελειώσαμε ανεβήκαμε στο λεωφορείο μας για να συνεχίσουμε το ταξίδι μας για το επόμενο προσκύνημα.

       Δεύτερος σταθμός μας για σήμερα είναι η Ιερά Μονή των Αγίων Αρχαγγέλων στην Ιόππη. Στο μέρος αυτό επικρατεί αρκετή ζέστη και πολύ έντονη υγρασία. Το μοναστήρι βρίσκεται δίπλα στη Μεσόγειο Θάλασσα. 

Εκεί είναι και το λιμάνι, όπου τα παλιά χρόνια που δεν είχε αναπτυχθεί η συγκοινωνία και δεν υπήρχαν τα σημερινά μέσα μεταφοράς, οι προσκυνητές έφταναν με πλοίο στην Ιόππη και κατόπιν με τα πόδια πήγαιναν προς τα Ιεροσόλυμα. Όλα αυτά, βέβαια, ύστερα από μεγάλο χρονικό διάστημα και με πολύ μεγάλο κόπο.

       Μπήκαμε μέσα στο ναό του μοναστηριού να προσκυνήσουμε. Ο ναός είναι πολύ μεγάλος και ψηλός, αρκετά παλαιός και με φωτεινές αγιογραφίες στο εσωτερικό του. Καθίσαμε για λίγο μέσα στο ναό και ακούσαμε με ιδιαίτερη προσοχή τον π. Τιμόθεο που μας μίλησε για το μοναστήρι και τον τόπο εκείνο.

       Ύστερα βγήκαμε στον προαύλιο χώρο της μονής που είναι μεγάλος και έχει θέα τη Μεσόγειο Θάλασσα. Ιδιαίτερη συγκίνηση προκαλεί σε όλους μας η ελληνική σημαία, την οποία συναντούμε σε κάθε ορθόδοξο ελληνικό μοναστήρι. 

Τη συναντήσαμε, λοιπόν, και σ΄ αυτό το μοναστήρι να κυματίζει ψηλά. Ο αέρας που φυσούσε ήταν πολύ ωφέλιμος και δεν νιώθαμε τόσο πολύ τη ζέστη και την υγρασία. 

Σε κάποιο σημείο της θάλασσας εκεί, είναι και το μέρος, όπου το κήτος είχε βγάλει από το στόμα του τον Ιωνά, ο οποίος είχε μείνει στην κοιλιά του κήτους για τρεις ημέρες. Μείναμε για λίγο θαυμάζοντας το γραφικότατο τοπίο της θάλασσας και απολαμβάνοντας την ηρεμία του τόπου εκείνου. Κατόπιν, αναχωρήσαμε για τον τελευταίο προορισμό μας.

       Φτάνουμε στη Χάιφα και επισκεπτόμαστε το σπήλαιο του Προφήτη Ηλία στο όρος Κάρμηλον. Στο όρος αυτό είχε γίνει ένα μεγάλο θαύμα. Στα χρόνια της βασιλείας του Αχαάβ και της Ιεζάβελ, ο Ισραηλιτικός λαός είχε φύγει απ΄ τον Αληθινό Θεό και είχε λατρέψει ψεύτικους θεούς. 

Τότε ο Προφήτης Ηλίας προσευχήθηκε και παρακάλεσε το Θεό να μη βρέξει, ώστε να τιμωρηθούν οι Ισραηλίτες για την αποστασία τους αυτή. Το αποτέλεσμα ήταν να μη βρέξει για τρία χρόνια και έξι μήνες, γεγονός που προκάλεσε τεράστια ξηρασία και ανομβρία στον τόπο εκείνο. 

Ο Προφήτης Ηλίας τότε κάλεσε τον Ισραηλιτικό λαό και τους ιερείς της Αισχύνης, οι οποίοι είχαν λατρέψει τους ψεύτικους θεούς του Βάαλ, να συγκεντρωθούν στο όρος Κάρμηλον. Ο Προφήτης τους είπε να φέρουν δύο βόδια. Το ένα το πήραν οι ιερείς και αφού το έσφαξαν, το τοποθέτησαν στο βωμό χωρίς να ανάψουν φωτιά. Το άλλο βόδι το πήρε  ο Προφήτης Ηλίας και το τοποθέτησε κι εκείνος σ΄ ένα άλλο βωμό χωρίς φωτιά. 

Τους είπε, λοιπόν, να παρακαλέσουν ο καθένας το δικό του θεό για να στείλει φωτιά· οι ιερείς να προσευχηθούν στον ψεύτικο θεό Βάαλ και ο Προφήτης Ηλίας στον Αληθινό Θεό. Πριν προσευχηθεί ο Προφήτης Ηλίας τους είπε να φέρουν νερό να ρίξουν πάνω στο βωμό το δικό του για να μη νομίζουν ότι με κάποιο άλλο μέσο θα άναβε μόνος του τη φωτιά. Έριξαν, λοιπόν, νερό όχι μόνο μια φορά αλλά και δεύτερη και τρίτη. Τότε άρχισαν οι ιερείς να προσεύχονται στο δικό τους θεό να τους στείλει φωτιά. 

Μάταια όμως προσπαθούσαν, χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Σήκωσε τα χέρια του, ύστερα, ο Προφήτης Ηλίας και προσευχήθηκε στον Αληθινό Θεό να στείλει φωτιά. Τότε ο Θεός εισάκουσε την θερμή προσευχή του Προφήτου και έστειλε φωτιά που κατέκαυσε τα πάντα. Ο Ισραηλιτικός λαός πίστεψε και πάλι στον Αληθινό Θεό και ο Προφήτης Ηλίας διέταξε να πιάσουν τους ιερείς της Αισχύνης και να τους σφάξουν για τη μεγάλη αμαρτία τους. 

Ο Προφήτης, επίσης, προσευχήθηκε στο Θεό να στείλει βροχή και ο Κύριος εισάκουσε την προσευχή του, έφερε βροχή και σώθηκε ο λαός από την τριετή ανομβρία. Ο βασιλιάς Αχαάβ φεύγοντας διηγήθηκε τα πάντα στην Ιεζάβελ. Εκείνη διέταξε να πουν στον Προφήτη ότι όπως έσφαξε τους ιερείς έτσι θα τον σφάξει κι εκείνη. Ο Προφήτης Ηλίας τότε φοβήθηκε και κατέφυγε σε διάφορα μέρη να σωθεί.

       Το μοναστήρι, όπου βρίσκεται το σπήλαιο του Προφήτη Ηλία, είναι καθολικό. Μπήκαμε μέσα και περιηγηθήκαμε στο χώρο. Αντικρίσαμε το σπήλαιο, το οποίο είναι καμμένο και μαύρο, θυμίζοντας μας το μεγάλο θαύμα που είχε κάνει ο Θεός εκεί μετά την θερμή προσευχή του Προφήτη Ηλία.

       Αφού βγήκαμε από το μοναστήρι, περάσαμε απέναντι από όπου μπορεί κανείς να θαυμάσει την υπέροχη θέα από αυτό το ψηλό σημείο. Παρόλο που έκανε ζέστη και είχε αρκετή υγρασία, σταθήκαμε εκεί για λίγο. 

Μπροστά μας απλωνόταν η απέραντη θάλασσα, το λιμάνι της Χάιφας και η πόλη με τα όμορφα και ιδιαίτερα κτίριά της. Κάτω ακριβώς από το σημείο που βρισκόμαστε, υπήρχαν πολλά δέντρα και πολύ πράσινο που ομόρφαιναν ακόμα πιο πολύ το μέρος εκείνο.

       Το σημερινό μας πρόγραμμα τελειώνει εδώ και επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο μας για την απαραίτητη ξεκούρασή μας.