ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗΝ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ

Εἰς τὴν ἑορτὴν τῶν Θεοφανείων

Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Γεωργίου († ) [Καψάνη], Προηγουμένου τῆς Ι. Μονῆς Ὁσ. Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους «Ὁμιλίες σὲ ἀκίνητες Δεσποτικὲς καὶ Θεομητορικὲς ἑορτὲς»
(τῶν ἐτῶν 1981-1991) Α´, Ἔκδοσις Ἱ. Μ. Ὁσ. Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους 2015, σελ. 90-93 [Ὁμιλία στὴν τράπεζα τῆς Μονῆς τὸ 1989]

 

.           Ὅπως ὅλες οἱ Δεσποτικὲς ἑορτές, ἔτσι καὶ ἡ σημερινὴ ἑορτὴ ἔχει χαρακτήρα Τριαδικό, Χριστολογικό, ἀνθρωπολογικὸ καὶ ἀφορᾶ ὅλη τὴν κτίσι.
.           Τριαδικό, διότι ἐφάνη πολὺ καθαρὰ ἡ Ἁγία Τριάς, δηλαδὴ τὰ τρία Πρόσωπα, τόσο καθαρὰ ὅσο ἄλλοτε δὲν εἶχε φανῆ, καὶ ἄρα ἐγνώρισαν ὅσοι ἦσαν ἐκεῖ καὶ ὅσοι ὑπουργοῦσαν -κυρίως ὁ Τίμιος Πρόδρομος- τὸ Τριαδικόν του Θεοῦ. Καὶ δι’ αὐτῶν καὶ ἐμεῖς ὅλοι. Διότι αὐτοὶ μᾶς παρέδωσαν, καὶ ἐμεῖς σὰν νὰ εἴμεθα αὐτοπται μάρτυρες πιστεύουμε σ’ αὐτὸ ποὺ τότε ἐφανερώθη καὶ ἀπεκαλύφθη. Γι’ αὐτὸ καὶ ψάλαμε χθὲς «Τριάδος ἡ φανέρωσις ἐν Ἰορδάνῃ γέγονεν», ἀλλὰ καὶ ἐν Ἰορδάνῃ καὶ ἐν ἡμῖν.
.           Ἔχει χαρακτήρα Χριστολογικό, διότι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος εἶναι τὸ κύριο Πρόσωπο στὸ μυστήριο αὐτό, εἶναι ὁ Δεσπότης Χριστός, ὁ ὁποῖος γιὰ μία ἀκόμη φορὰ δείχνει τὴν ἄκρα Του ταπείνωσι καὶ τὴν ἄκρα Του ὑπακοὴ πρὸς τὸν Θεὸν Πατέρα. Καὶ ὅταν ἐγεννήθη ἐν τῷ σπηλαίῳ, καὶ τώρα ποὺ βαπτίζεται, καὶ ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ, καὶ πάντοτε αὐτὲς ἦσαν οἱ δύο ἀρετὲς τοῦ Χριστοῦ, οἱ ὁποῖες ἔγιναν καὶ ἡ ἀφορμὴ τῆς σωτηρίας τῆς δικῆς μας. Ὅπως ὁ Ἀδὰμ ἔπεσε διὰ τῆς ὑπερηφανείας καὶ διὰ τῆς ἀνυπακοῆς, ἔτσι καὶ ὁ νέος Ἀδὰμ μποροῦσε νὰ ἀνορθώση τὸ ἀνθρώπινο γένος μόνο μὲ τὴν ταπείνωσι καὶ τὴν ὑπακοή. Καὶ ἔτσι ἄφησε καὶ «ἡμῖν ὑπογραμμόν, ἵνα ἐπακολουθήσωμεν τοῖς ἴχνεσιν αὐτοῦ».
.           Εἶναι ἑορτὴ ὅμως ποὺ ἀφορᾶ καὶ στὸν ἄνθρωπο, διότι, ὅσα γίνονται μὲ τὴν Τριαδικὴ συνεργασία ἐν Χριστῷ, ἀφοροῦν στὸν ἄνθρωπο. Κατεβαίνει γυμνὸς μέσα στὸ ὕδωρ, γιὰ νὰ πάρη τὸν γυμνὸ ἀπὸ τὴν Χάρι τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπο καὶ νὰ τὸν ἀναστήση καὶ νὰ τὸν ἐνδύση τὴν νέα στολὴ τῆς ἀφθαρσίας. Ἄρα εἶναι δι’ ἡμᾶς καὶ διὰ τὴν σωτηρίαν μας. Ὅπως ὁμολογοῦμε στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως, ὅτι ὅλα ὅσα ἔγιναν ὑπὸ τοῦ Κυρίου, ἔγιναν «δι’ ἡμᾶς καὶ διὰ τὴν σωτηρίαν ἡμῶν».
.           Καὶ δὲν ἀφορᾶ μόνο στὸν ἄνθρωπο, ἀλλὰ ἀφορᾶ καὶ σὲ ὅλη τὴν κτίσι, ὅλη τὴν δημιουργία. Ἐπειδὴ ὁ Κύριος κατῆλθε μὲν στὸν Ἰορδάνη, ἀλλὰ κατελθὼν μέσα στὸ ὕδωρ τοῦ Ἰορδάνου ἔφερε καὶ τὴν Χάρι, ἡ ὁποία τὸν ἀκολουθοῦσε καὶ ἁγίασε τὰ ὕδατα, τὰ στοιχεῖα τῆς φύσεως, τὴν φύσι ὅλη. «Τὰς τῆς φύσεως ἡμῶν γονὰς ἠλευθέρωσε» (Ἁγίου Σωφρονίου Ἱεροσολύμων, Εὐχὴ τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ). Ἔτσι καὶ σὲ ὅλη αὐτὴ τὴν κτίσι τοῦ Θεοῦ περιεχύθη Χάρις καὶ εὐλογία πνευματική, καὶ ἐδόθη στὴν φύσι ἡ δυνατότης, ὁσάκις τὸ μυστήριο ἐπαναλαμβάνεται, νὰ γίνεται σημεῖο τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ. Διότι κάθε φορὰ ποὺ τελεῖται τὸ ἅγιο Βάπτισμα στὴν Ἐκκλησία μας καὶ τὸ ὕδωρ ἁγιάζεται, γιὰ νὰ βαπτισθῆ ἕνας ἄνθρωπος, ἕνας κατηχούμενος, αὐτὸ τὸ ὕδωρ μετέχει τῆς εὐλογίας τοῦ Ἰορδάνου. Εἶναι ἐκεῖνο τὸ ὕδωρ ποὺ ἁγίασε ὁ Κύριος ἐν τῷ Ἰορδάνῃ ποταμῷ. Καὶ ἐπειδὴ ἔχει αὐτὴ τὴν Χάρι τοῦ βαπτισθέντος Κυρίου, γι’ αὐτὸ ἁγιάζει καὶ τὸν βαπτιζόμενο Χριστιανὸ καὶ τὸν ἀνακαινίζει, ὥστε νὰ περιπατῆ ἐν καινότητι τὴν ζωὴ τοῦ Θεοῦ.
.           Εὐχαριστοῦμε λοιπὸν τὴν Ἁγία Τριάδα καὶ τὸν Σαρκωθέντα καὶ Βαπτισθέντα Κύριο, ὁ ὁποῖος μὲ τέτοια ὑπερφυῆ, ὑπὲρ ἔννοιαν, παράδοξα μυστήρια οἰκονόμησε τὴν σωτηρία μας. Καὶ ἐμεῖς σήμερα ἐν πίστει προσκυνοῦμε καὶ αὐτὸ τὸ μυστήριο τῆς ἁγίας Του Βαπτίσεως καὶ τῆς Τριαδικῆς Θεοφανείας, καὶ τὸν παρακαλοῦμε νὰ μᾶς βοηθήση νὰ μένωμε πάντοτε μὲ ταπείνωσι καὶ ὑπακοὴ στὴν ἁγία Ἐκκλησία Του, ὥστε νὰ μποροῦμε καὶ ἐμεῖς νὰ αἰσθανώμεθα αὐτὰ τὰ μυστήρια, νὰ ζοῦμε αὐτὰ τὰ μυστήρια, νὰ τὰ βλέπωμε μὲ πνευματικοὺς ὀφθαλμούς, ἀλλὰ καὶ νὰ ἁγιαζώμεθα, μὴ λησμονοῦντες αὐτὸ τὸ ὁποῖο τόνισα πρὸ ὀλίγου, ὅτι ὅλα αὐτὰ ἔγιναν δι’ ἠμᾶς καὶ διὰ τὴν σωτηρίαν μας.
.           Καὶ ἀλλοίμονο, ἂν ὁ Θεὸς ἔκανε τέτοια θαυμαστὰ γεγονότα γιὰ τὴν σωτηρία μας καὶ ἐμεῖς μένουμε ἔξω ἀπὸ τὴν σωτηρία. Γι’ αὐτὸ καὶ κάθε ἑορτή, ὅπως καὶ ἄλλοτε ἐτόνισα στὴν ἀγάπη σας, πρέπει νὰ εἶναι γιὰ μᾶς ἕνα συγκλονιστικὸ βίωμα καὶ συγχρόνως ἕνας ἀναβαθμός, μία ἀνύψωσίς μας πρὸς τὸν Θεόν, ἔτσι ὥστε καὶ ὁ σκοπὸς τῶν ἑορτῶν νὰ ἐκπληρώνεται καὶ ἐμεῖς νὰ τελειούμεθα ἐν Χριστῷ καὶ νὰ ἐνηλικιούμεθα, κατὰ τὸν ἅγιο Μάξιμο τὸν Ὁμολογητή.

.             Ἡ Χάρις τοῦ βαπτισθέντος Κυρίου ἂς εἶναι μαζί μας πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μας.

ΠΗΓΗ ἠλ. κειμ: «Η ΑΛΛΗ ΟΨΙΣ»

ΠΗΓΗ:   ΚΛΙΚ