Όταν συγκινείσαι από τα βάσανα και την ψυχική ταλαιπωρία των άλλων και παρακινείσαι να κάνεις προσευχή γι’ αυτούς με «καρδίαν συντετριμμένην», να ζητάς να τους ελεήσει ο Θεός και να συγχωρήσει τις αμαρτίες τους, όπως θα προσευχόσουν και για τις δικές σου αμαρτίες.
Μια μέρα ο Π. Αγλάιος μετά την τακτική του προσευχή, κάθονταν με το κομποσχοίνι στο χέρι έξω από το «Κάθισμα», εκεί που διαλογίζονταν τα κρίματα του Θεού και έλεγε την ευχή, είπε μέσα του πώς αν θέλει ο Θεός μπορεί να του δώσει την υγειά του. Ξαφνικά βλέπει ένα ζαρκάδι αρκετά μεγάλο, πήγε κοντά του και αφού έσκυψε, σε ένδειξη σεβασμού, μέχρι την γη το κεφάλι του, έπεσε κάτω και άρχισε να σπαράζει όλο του το σώμα.
«Οι Ιεροί Κανόνες δεν συμπορεύονται με την μόδα και δεν ¨συγχρονίζονται¨ με την αμαρτία, για να μας εξασφαλίσουν ένα ¨άλλοθι¨ στις ανομίες μας…»
Όσο καθαρίζεται ο άνθρωπος από τα πάθη, τόσο αποκτά τη δυνατότητα της αληθινής κοινωνίας με το Θεό και τα άλλα ανθρώπινα πρόσωπα. |
|
