Οι αναμνήσεις της
Ελένης Καραντώνη από το Μπουνάρμπασι, έντεκα χιλιόμετρα βορειοανατολικά
της Σμύρνης. Μια από τις πολλές αυθεντικές μαρτυρίες τις οποίες
συγκέντρωσε το Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών.
«...Άρχισε ο
στρατός μας να φεύγει. Χτυπούσαν τις πόρτες μας και ζητούσαν ρούχα για
να βγάλουν το χακί από πάνω τους. Πόσους δεν ντύσαμε! Οι μεγάλοι οι
δικοί μας ξεκουμπίστηκαν και φύγανε κι αφήσαν τον κόσμο στο έλεος του
Θεού. Εφταναν οι στρατιώτες ξυπόλυτοι, γυμνοί, κουρελιασμένοι,
πρησμένοι, νηστικοί.







Έλεγε
ο π. Ιάκωβος σε προσκυνητές που είχαν συγκεντρωθεί γύρω του, στον
αυλόγυρο της Μονής και ζητούσαν να τους μιλήσει για προβλήματα που έχουν
συχνά αθέατες πτυχές και τα οποία πολλές φορές προκαλούν περιπέτειες:










