Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Τῆς «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΕΣΤΙΑΣ ΛΑΜΙΑΣ»

.               Πρὶν 2000 χρόνια περίπου στὰ Ἱεροσόλυμα ἔγινε ἕνας ἀποκρουστικὸς διάλογος. Ἕνας μαινόμενος ἑβραϊκὸς ὄχλος παρασυρμένος ἀπὸ τοὺς θρησκευτικοὺς καὶ πολιτικοὺς ἄρχοντες τῶν Ἰουδαίων ζητεῖ ἀπὸ τὸν Ρωμαῖο ἐπίτροπο τὴν σταύρωση τοῦ Χριστοῦ.
.               Μόλις πέντε ἡμέρες ἔχουν περάσει ἀπὸ τὰ «Ὡσαννὰ» τῆς Κυριακῆς τῶν Βαΐων καὶ τὴ θέση τους πῆραν οἱ εἰδεχθεῖς ἐγκληματικὲς ἀπαιτήσεις γιὰ τὴν ἐξόντωση τοῦ «Δικαίου»….
.               Πέρασαν ἀπὸ τότε περίπου 2000 χρόνια.
.               Οἱ βλάσφημες αὐτὲς φωνὲς ὄχι μόνο ἀντιλαλοῦν ἀκόμη στὰ αὐτιά μας μέσα ἀπὸ τὰ ἱερὰ κείμενα τῶν Εὐαγγελίων, ἀλλὰ πολλὲς φορὲς μέσα στὴν Ἱστορία τοῦ κόσμου ἔχουν ἐπαναληφθεῖ.
«Ἆρον, ἆρον, σταύρωσον Αὐτόν»!
.               Ὁ ἀναμάρτητος Κύριος τῆς δόξης τοῦ Σταυροῦ τὸ εἶχε προείπει στοὺς μαθητές Του: «εἰ ἐμὲ ἐδίωξαν καὶ ὑμᾶς διώξουσι» (Ματθ. ε´ 11). Καὶ ὁ ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν μέγας Παῦλος, τὸ στόμα τοῦ Χριστοῦ, κι αὐτὸς τὸ ἐπανέλαβε μὲ τὸν τρόπο του: «πάντες οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν διωχθήσονται» (Β´ Τιμ. γ´ 12), συμπληρώνοντας ἐπὶ προσωπικοῦ: «τοῦ λοιποῦ κόπους μοι μηδεὶς παρεχέτω, ἐγὼ γὰρ τὰ στίγματα τοῦ Χριστοῦ ἐν τῷ σώματί μου βαστάζω» (Γαλ. ϛ´ 17).
.               Μέσα στοὺς αἰῶνες ὁ Χριστὸς ξανασταυρώνεται.
.               Ἡ σταύρωση τοῦ Χριστοῦ συνεχίζεται καὶ μετὰ τὴν Ἀνάσταση, στὴν Ἐκκλησία Του, στοὺς Χριστιανούς Του.
.               Αἰῶνες τώρα ἀκούγονται οἱ κλαγγὲς τῶν ὅπλων τῆς ρωμαϊκῆς φρουρᾶς, τὰ πλαταγίσματα τοῦ μαστιγίου, οἱ ὁπλὲς τῶν ἀλόγων, τὰ γιουχαΐσματα τοῦ ὄχλου καὶ τὰ κλάματα τῶν γυναικῶν στὴν πορεία πρὸς τὸν Γολγοθὰ τοῦ Χριστοῦ καὶ στὴν «τεθλιμμένη ὁδὸ» τῶν μαρτύρων Χριστιανῶν.
.               Κύλησε βέβαια ἀπὸ τότε, ἀπὸ τὴν πρώτη ἐκείνη σταύρωση, πολὺ νερὸ στὸ ποτάμι τοῦ χρόνου…
.               Ὁ φωτισμένος ὅμως ὑμνογράφος τῆς Μίας Ἁγίας Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησίας συνεχίζει νὰ ψέλνει λυπητερὰ καὶ κατανυκτικὰ κάθε Μ. Πέμπτη:
.               «Σήμερον κρεμᾶται ἐπὶ ξύλου, ὁ ἐν ὕδασι τὴν γῆν κρεμάσας…», καί, «Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας Σου σαρκὸς ἀτιμίαν δι᾽ ἡμᾶς ὑπέμεινεν…»
.               Τὰ ἐμπτύσματα ἔγιναν στὸ πέρασμα τῶν καιρῶν οἱ λίθοι στὸν πρωτομάρτυρα Στέφανο,
τὰ ραπίσματα ἐμφανίστηκαν ξαφνικὰ μεταλλαγμένα ὡς τὰ φοβερὰ κολαστήρια τῶν ἀποστόλων, τῶν μεγαλομαρτύρων, ὁσιομαρτύρων καὶ μαρτύρων,
τὰ «οὐὰ» τῶν παραπορευομένων ἀκούστηκαν ὡς οἱ βρυχηθμοὶ τῶν λεόντων στὸ Κολοσσαῖο τῆς Ρώμης,
τὸ φοβερὸ μαστίγωμα ἔδωσε τὴ θέση του στὰ πολυβόλα τοῦ ἐκτελεστικοῦ ἀποσπάσματος,
τὰ καρφιὰ ἔγιναν οἱ κονδυλοφόροι τῆς ἀθεΐας,
ἡ χολὴ καὶ τὸ ὄξος ἀντικαταστάθηκαν ἀπὸ τὰ χημικὰ τῶν στρατοπέδων συγκέντρωσης στὴ Σιβηρία,
οἱ μυκτηρισμοὶ τῶν θεωρούντων εἶναι ἐδῶ καὶ δεκαετίες ὁ χλευασμὸς τοῦ ὑποκόσμου τῆς ἕβδομης τέχνης πρὸς τὸ πανυπερτέλειο πρόσωπο τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ,
ἡ λόγχη τοῦ κεντυρίωνος εἶναι σήμερα τὸ ξίφος τῶν τζιχαντιστῶν στὴ Μέση Ἀνατολή.
.               Στὸ θρόνο τέλος τῶν δικαστῶν καὶ τοῦ Πιλάτου κάθεται τώρα ἡ βέβηλη Νέα Ἐποχὴ καὶ τὸ ἀντίχριστο πνεῦμα τῶν στοῶν καὶ τῶν λεσχῶν, τοῦ διεθνοῦς σιωνισμοῦ καὶ τῆς Νέας Τάξης πραγμάτων.
.               Τὰ περιφερειακὰ στοιχεῖα τοῦ πρώτου ἐκείνου μαρτυρίου τοῦ Ἀρχιμάρτυρα τοῦ Γολγοθᾶ Ἰησοῦ τοῦ Χριστοῦ καὶ Θεοῦ μας μπορεῖ νὰ ἄλλαξαν μέσα στὸ χρόνο, ἡ σταύρωση ὅμως παραμένει σταύρωση!
.               Ἡ διαρκὴς σταύρωση τοῦ Χριστιανισμοῦ πλέον εἶναι ἀδιαμφισβήτητο γεγονός!

ΠΗΓΗ:   ΚΛΙΚ