Βρισκόμαστε για δεύτερη μέρα στα μέρη της
Ιορδανίας και το σημερινό πρόγραμμά μας περιλαμβάνει περιήγηση στη διάσημη ανά
τον κόσμο αρχαία βραχοπολιτεία της Πέτρας.
Η Πέτρα αποτελεί έναν από τους
μεγαλύτερους αρχαιολογικούς θησαυρούς της Ιορδανίας και προσελκύει πλήθος
επισκεπτών από όλο τον κόσμο. Λόγω της πληθώρας των μνημείων και των
εντυπωσιακών κτισμάτων που υπάρχουν μέσα στον ευρύτερο χώρο της αρχαίας πόλης,
έχει χαρακτηριστεί ως ένα ανοιχτό μουσείο. Κάτοικοι της ιστορικής αυτής πόλης υπήρξαν
οι Ναβαταίοι. Οι Ναβαταίοι ήταν ένας δραστήριος αραβικός λαός με πλούσιο
εμπορικό πνεύμα, καθώς είχαν τον έλεγχο σε σημαντικούς εμπορικούς δρόμους της
εποχής. Η πολιτεία αυτή υπήρξε σημαντικό σταυροδρόμι κύριων εμπορικών δρόμων που συνέδεαν χώρες της
Ανατολής με τη Δύση. Με τη
δημιουργηκότητά τους και τις ιδιαίτερες δεξιότητές τους, έχοντας, όμως, δεχτεί
επιρροές από τα ελληνιστικά και τα ρωμαϊκά χρόνια, κατασκεύασαν το μοναδικό αυτό
δημιούργημα, τη βραχοπολιτεία της Πέτρας, η οποία είναι λαξευμένη σε ψαμμιτικά
πετρώματα. Το όνομά της «Πέτρα» αποδεικνύει την παρουσία των Ελλήνων στην
περιοχή και την έντονη επιρροή που δέχτηκε από το ελληνικό πνεύμα.
Για πολλά
χρόνια, μετά την παρακμή της, η πολιτεία αυτή είχε χαθεί και είχε εξαφανιστεί
ακόμα και από το χάρτη. Ανακαλύφθηκε μετά από πάρα πολλά χρόνια τον 19ο
αιώνα-εν έτει 1812- από έναν Ελβετό εξερευνητή. Σήμερα αποτελεί ένα από τα
Νεότερα Θαύματα του Κόσμου ενώ το 1985 χαρακτηρίστηκε ως Μνημείο Παγκόσμιας
Κληρονομιάς της UNESCO.
Ξεκινούμε το πρωί από το ξενοδοχείο μας
αρκετά νωρίς, καθώς η περιήγηση στο χώρο της αρχαίας αυτής πόλης απαιτεί πολύ
χρόνο. Επίσης, οι πρωινές ώρες είναι οι πιο κατάλληλες μέσα στην ημέρα για μια
πιο ξεκούραστη πεζοπορία, αφού η έντονη ηλιοφάνεια και η ζέστη που θα ακολουθήσουν
κάνουν πιο δύσκολη, έως και αδύνατη, την περιήγηση στον ανοιχτό χώρο της
Πέτρας.
Επιβιβαζόμαστε
στο λεωφορείο μας, το οποίο μας αφήνει μέχρι ενός σημείου και ύστερα πεζοί
συνεχίζουμε για τον αρχαιολογικό χώρο της Πέτρας. Πολλοί επισκέπτες της θαυμάσιας αυτής αρχαίας πόλης
επιλέγουν να περιηγηθούν στο χώρο με άλογα για μια πιο ξεκούραστη διαδρομή.
Εμείς ως πεζοί ξεκινούμε τη διαδρομή μας για τον αρχαιολογικό χώρο,
συνοδευόμενοι από τον ξεναγό μας και έχοντας,
βέβαια, εφοδιαστεί με τα απαραίτητα-νερό και καπέλα.
Στην αρχή της διαδρομής,
συναντούμε πολλούς βράχους μέσα στους οποίους διακρίνουμε σπηλιές ή λαξευμένους
τάφους. Πάνω σ΄ αυτά τα βράχια υπάρχουν χαραγμένα, από τα αρχαία εκείνα χρόνια,
ελληνικά γράμματα, που αποτελούν σημάδια της ελληνικής επιρροής στο χώρο αυτό.
Συνεχίζουμε τη διαδρομή μας και φτάνουμε
στο περίφημο στενό φαράγγι (Σικ) που
αποτελεί την κύρια δίοδο για να φτάσει κανείς στην πολιτεία με τα θαυμάσια και
εντυπωσιακά κτίσματα. Το στενό αυτό πέρασμα του φαραγγιού είναι εντυπωσιακότατο
και η διαδρομή μέσα σ΄ αυτό είναι μαγευτική, λόγω των τεράστιων βράχων που το
περικλείουν. Εκεί υπήρχε παλαιότερα ένας ενιαίος βράχος με τεράστιο ύψος
(εκατοντάδες μέτρα) που ύστερα από ισχυρούς σεισμούς άνοιξε στα δύο και
δημιουργήθηκε αυτό το φαράγγι, το οποίο σε ορισμένα σημεία του είναι πολύ
στενό.
Το μήκος του φαραγγιού είναι περίπου ένα χιλιόμετρο. Αξίζει, όμως, να το
διασχίσει κανείς με τα πόδια προκειμένου να απολαύσει και να θαυμάσει τους
πελώριους βράχους που υψώνονται μπροστά μας σαν γίγαντες. Επειδή είναι πρωί ακόμα, τα περισσότερα
σημεία μέσα στο φαράγγι είναι σκιερά και αυτό βοηθάει πολύ στην περιήγησή μας.
Προχωρώντας μέσα στο φαράγγι ανακαλύπτουμε σε ορισμένα σημεία τις κατασκευές των
Ναβαταίων, πολλές από τις οποίες διατηρούνται μέχρι σήμερα με αλλαγμένη μορφή.
Οι ανασκαφές έχουν δείξει ότι οι Ναβαταίοι διαχειρίζονταν με άριστο τρόπο τους
υδάτινους πόρους, κατασκεύαζαν φράγματα και δεξαμενές, όπου αποθήκευαν νερό και
το εκμεταλλεύονταν σε περιόδους ξηρασίας. Επίσης, εκτός από τις δεξαμενές,
λάξευαν πάνω στα βράχια κανάλια, ώστε το νερό να έχει συνεχή ροή.
Αυτά τα
κανάλια τα παρατηρήσαμε κατά μήκος του φαραγγιού. Βέβαια, δεν είναι με την
αρχική τους μορφή, καθώς με την πάροδο των χρόνων έχουν σπάσει. Παρόλα αυτά στο
μεγαλύτερο μέρος του φαραγγιού υπάρχουν τέτοια κανάλια στις άκρες πάνω στα
βράχια. Επίσης, κατά μήκος του φαραγγιού παρατηρήσαμε σε κάποια σημεία ρωμαϊκά δάπεδα. Κάποια κομμάτια από αυτά τα δάπεδα έχουν διατηρηθεί μέχρι σήμερα και
φαίνονταν ξεκάθαρα κατά την πεζοπορία μας μέσα στο φαράγγι. Αυτά τα δάπεδα
αποδεικνύουν τη ρωμαϊκή επιρροή στην πόλη της Πέτρας.
Πολύ
εντυπωσιακοί, σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής μας μέσα στο φαράγγι, ήταν οι βράχοι. Οι βράχοι
αυτοί είναι τεράστιοι με ιδιαίτερες ραβδώσεις και όμορφους χρωματισμούς. Σε
πολλά σημεία είναι πολύ κοντά μεταξύ τους, που αν ενώνονταν θα ταίριαζαν
άριστα. Επίσης, σ΄ αυτά τα σημεία που υπάρχει μικρό άνοιγμα μπαίνει το φως και
δημιουργεί μια μοναδική και γραφικότατη εικόνα.
Σε άλλα σημεία τα βράχια είναι
πιο απομακρυσμένα και γι΄ αυτό το πλάτος του φαραγγιού ποικίλει από μέρος σε
μέρος. Αυτό αποδεικνύει το γεγονός ότι ήταν ένας ενιαίος βράχος και χωρίστηκε
μετά τους σεισμούς. Εκπληκτικό, επίσης, είναι και το τεράστιο ύψος των βράχων.
Σε όλη τη διαδρομή μας συναντήσαμε βράχια μεγάλου ύψους· εντυπωσιακό είναι ότι
σε ορισμένα σημεία το ύψος τους φτάνει μέχρι και τα 90 μέτρα.
Κατά
μήκος του φαραγγιού, συναντήσαμε λαξευτούς τάφους φτιαγμένους με περίτεχνο
τρόπο. Επίσης, υπήρχαν μνημεία με ιδιαίτερα σκαλίσματα πάνω και μέσα στους
βράχους, που ήταν αφιερωμένα στους θεούς των ανθρώπων της εποχής και τα
χρησιμοποιούσαν στις λατρευτικές τους εκδηλώσεις. Στη διαδρομή παρατηρήσαμε
κάποια γράμματα χαραγμένα και σκαλισμένα πάνω στα βράχια. Αυτά ανήκουν σε παλαιότερη
εποχή και, ίσως, είναι σημάδια των επιρροών που δέχτηκε η πολιτεία της Πέτρας
από ξένους λαούς.
Εντυπωσιακή ήταν και μια ανθρώπινη μορφή που συναντήσαμε στο
στενό πέρασμα του φαραγγιού και δίπλα από αυτή την ανθρώπινη μορφή ήταν
λαξευμένη και η μορφή μιας καμήλας. Αυτά
είναι σκαλισμένα πάνω σ΄ ένα μεγάλο βράχο με περίτεχνο και περίπλοκο τρόπο και
σε μεγάλο μέγεθος. Βέβαια, δεν υπήρχε ολόκληρη η ανθρώπινη μορφή ούτε και η
μορφή του ζώου, λόγω της παλαιότητάς τους. Φαίνονταν, όμως, ξεκάθαρα τα πόδια
του ανθρώπου και ένα μικρό κομμάτι από τη μορφή του ζώου. Χαρακτηριστικά, κατά μήκος του φαραγγιού και
στο δεξιό και στο αριστερό μέρος του περάσματος, ήταν τα λαξευμένα κανάλια, που
όπως προαναφέραμε, τα χρησιμοποιούσαν οι Ναβαταίοι για τη συνεχή ροή του νερού.
Εκτός αυτών, υπήρχαν και οι δεξαμενές που τις είχαν φτιάξει για να αποθηκεύουν
το νερό και να το εκμεταλλεύονται σε περιόδους που επικρατούσε ξηρασία. Στα
τελευταία μέτρα του φαραγγιού, το οποίο αποτελεί την κύρια δίοδο για τα
αρχαιολογικά μνημεία και τα κτίσματα της αρχαίας πολιτείας, η εικόνα που
συναντά κανείς είναι καταπληκτική.
Ξαφνικά
εμφανίζεται μπροστά μας ένα μοναδικό σε κατασκευή και ομορφιά κτίσμα της εποχής
των Ναβαταίων. Είναι το περίφημο Θησαυροφυλάκιο. Αποτελεί το πιο εντυπωσιακό κτίσμα
του χώρου και είναι, πράγματι, αξιοθαύμαστο. Είναι ένας λαξευμένος ταφικός ναός
με μια καταπληκτική πρόσοψη. Η πρόσοψή του είναι διώροφη, με πλουσιότατη
διακόσμηση και έντονα ελληνιστικά αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά. Οι κιόνες και
τα αετώματα του ναού αυτού μαρτυρούν την ελληνιστική επιρροή που δέχτηκαν αυτά
τα απείρου κάλλους κτίσματα. Επίσης, στην πρόσοψη υπάρχουν και ανάγλυφες
παραστάσεις, που είναι αξιοθαύμαστες λόγω της πολυπλοκότητάς τους και της
δυσκολίας στην κατασκευή τους. Μείναμε αρκετή ώρα εκεί και παρατηρούσαμε το
υπέροχο αυτό κτίσμα, αναλογιζόμενοι τη δυσκολία της κατασκευής του, καθώς την
εποχή εκείνη δεν υπήρχαν τα σημερινά μέσα. Όμως, θαυμάζαμε και τη
δημιουργηκότητα και τις ιδιαίτερες δεξιότητες και ικανότητες των τεχνιτών που
το κατασκεύασαν.
Κατόπιν,
προχωρήσαμε στον αρχαιολογικό χώρο, όπου συναντούσαμε πάρα πολλά αξιοθέατα. Τα
περισσότερα από αυτά είναι τάφοι λαξευμένοι μέσα στα βράχια. Ακόμα και εδώ
συνεχίζονται τα λαξευμένα κανάλια του νερού και σε ορισμένα σημεία φαίνονται
πολύ έντονα. Παρατηρούμε, επίσης, και σ΄ αυτό το χώρο τους χρωματιστούς βράχους
με τις ξεχωριστές ραβδώσεις τους. Εκτός από τους τάφους, υπάρχουν κι άλλα
αρχιτεκτονικά μνημεία που δεσπόζουν στο χώρο με την επιβλητικότητα τους και την
αρχιτεκτονική τους. Αυτά είναι αρχαίες αγορές, θέατρα, λουτρά και κατοικίες,
που μας εκπλήσσουν με την αντοχή τους στο χρόνο. Πολλά κτίσματα και τάφοι
εντυπωσιάζουν με τις εκπληκτικές προσόψεις τους, οι οποίες είναι
κατασκευασμένες με διαφορετικές τεχνοτροπίες και σχέδια. Χαρακτηριστικά είναι
και τα χιλιάδες σκαλοπάτια που υπάρχουν μπροστά από τα κτίσματα και είναι ο
μόνος «δρόμος» για να φτάσει κανείς σ΄ αυτά. Ένα από τα πιο ξακουστά αξιοθέατα
της αρχαίας Πέτρας είναι το αρχαίο ρωμαϊκό θέατρο. Το θέατρο αυτό είναι πολύ
γνωστό για τη χωρητικότητα του, καθώς μπορούσε να φιλοξενήσει χιλιάδες θεατές,
γεγονός που αποδεικνύει το μέγεθος και το πολιτιστικό επίπεδο της Πέτρας.
Κατά
τη διάρκεια της περιήγησής μας στον αρχαιολογικό χώρο, συναντήσαμε έναν
ιδιαίτερο τεχνίτη και έμπορο. Ο άνθρωπος αυτός πουλούσε μπουκαλάκια που μέσα
περιείχαν άμμο. Η ιδιαίτερη τέχνη του ήταν πως με τη χρωματιστή άμμο που
χρησιμοποιούσε έφτιαχνε διάφορα σχέδια μέσα στα μπουκαλάκια. Ανάλογα με το
σχέδιο που ήθελε να φτιάξει, έβαζε την χρωματιστή άμμο μέσα στα μπουκαλάκια, τα
οποία ήταν διαφόρων μεγεθών, και με διάφορες κινήσεις και τα κατάλληλα εργαλεία
έφτιαχνε το σχέδιο του. Το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό.
Ύστερα,
συνεχίσαμε την περιήγησή μας και συναντούσαμε συνεχώς κτίσματα με περίτεχνες κατασκευές,
υπέροχες σμιλευμένες προσόψεις μεγάλου ύψους, που σε όλα αυτά φαίνονταν οι
επιρροές που είχαν δεχτεί από τα ελληνιστικά και τα ρωμαϊκά χρόνια. Επίσης, τα κτίσματα και τα
αξιοθέατα της αρχαίας πολιτείας έχουν
δεχτεί επιρροές και από βυζαντινά στοιχεία και εποχές. Βέβαια, δεν ήταν εφικτό
σε λίγες ώρες της ημέρας να δούμε από κοντά όλα αυτά τα αξιοθέατα, λόγω του
αριθμού τους και της μεγάλης έκτασης ολόκληρου του αρχαιολογικού χώρου. Σ΄ αυτό
δε βοηθούσε και πολύ η ζέστη που είχε αρχίσει να γίνεται πολύ έντονη.
Μαθαίναμε, όμως, τις απαραίτητες πληροφορίες γι΄ αυτά από τον ξεναγό και αρκετά
τα παρατηρήσαμε και από κοντά.
Η
επιστροφή μας, και πάλι μέσα από το στενό πέρασμα, ήταν εξίσου ενδιαφέρουσα.
Παρατηρούσαμε και πάλι όλα τα προηγούμενα γνωρίζοντας, όμως, περισσότερα
στοιχεία και πληροφορίες αυτή τη φορά. Έτσι, για δεύτερη φορά τα γνωρίσαμε
καλύτερα και θαυμάσαμε και πάλι τους εκπληκτικούς βράχους με τις
χαρακτηριστικές ραβδώσεις και τους σπάνιους χρωματισμούς. Η κληρονομιά αυτή των Ναβαταίων που θαυμάζει
κανείς σ΄ ολόκληρο τον αρχαιολογικό χώρο της Πέτρας είναι μεγαλειώδης και, παρά
την κούραση που ίσως αισθάνεται κανείς κατά τη διάρκεια της περιήγησης,
ανταμοίβεται από την μεγαλοπρέπεια και την ομορφιά των κτισμάτων και των
αξιοθέατων.
Με τη Χάρη του Θεού, επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας για να
ξεκουραστούμε έχοντας τις καλύτερες εντυπώσεις από τη σημερινή επίσκεψή μας
στην ιστορική πόλη της Πέτρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου