ΑΔΕΛΦΕ ΜΟΥ, ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΦΟΒΑΤΑΙ, ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ, ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΟΒΑΤΑΙ, ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΦΟΡΑ.
Έλα αδελφέ μου, πάμε μια βόλτα στα παλιά, ναι, εμείς οι δύο, για να δούμε ποιοι ήταν οι πρόγονοι μας, ποιοι ήταν αυτοί που κατέκτησαν τον κόσμο ολάκερο και έμαθαν σε όλους τους ανθρώπους επί γης τι σημαίνει να είσαι και να φέρεσαι σαν άνθρωπος, πάμε σαν άλλοτε αδελφέ μου, να δούμε τους ανδρείους προγόνους μας να αγνοούν και να περιπαίζουν τον θάνατο για χάριν της πατρίδος, για χάριν της οικογένειας και για......
χάριν της πίστεως, της πίστεως της αγνής, που σαν λουλούδι ανοιξιάτικο σου χαρίζει παραδεισένιες μυρωδιές, της οικογένειας, που σαν μια μεγάλη ζεστή αγκαλιά σε προστατεύει όταν οι άλλοι σου γυρνάνε την πλάτη, της πατρίδος, αυτής της ιερής μάνας, που σου προσφέρει μια φωλιά μέσα στην οποία γεννάς και θρέφεις τους απογόνους σου, έλα αδελφέ μου πάμε, μην φοβάσαι το παρελθόν μας, είναι πολύ ποιο ένδοξο από το παρών μας, έλα πάμε αδελφέ, να συναντήσουμε τα ημίθεα παλικάρια μας που έκαναν τον φόβο και τον θάνατο να το βάλουνε στα πόδια, ντροπιάζοντας τους στον κύκλο τους και στον σκοτεινό τους κόσμο, έλα αδελφέ μου πάμε, μην φοβάσαι, στο τέλος της γραφής είμαστε Έλληνες και στους Έλληνες ο φόβος δεν ταιριάζει, δεν αρμόζει, δεν πρέπει, έλα αδελφέ μου, η πατρίδα μας καλεί, μας φωνάζει να την σώσουμε από τους σωτήρες, που σαν τους μνηστήρες της Πηνελόπης έτρωγαν και έπιναν το βιος του Οδυσσέα, του Οδυσσέα που πολεμούσε, όχι με θνητούς, αλλά με τους Θεούς, μόνο και μόνο για να βρει και πάλι τον δρόμο προς την Ιθάκη, έλα πατριώτη, έλα να ξεβρομίσουμε την χώρα μας από τις κάθε λογής κοπριές και τις κάθε λογής χολεριασμένες ιδεολογικές υπάρξεις, που εδώ και χρόνια σάπισαν και συνεχίζουν να σαπίζουν με τα έργα τους, την στάση τους και την ανθελληνικότητα τους την αγέρωχη και ιερή μας πατρίδα, την πατρίδα των προγόνων μας και την πατρίδα των απογόνων μας, ναι αδελφέ μου, των απογόνων μας, διότι, οι Έλληνες οφείλουν να αφήσουν απογόνους, οφείλουν να αφήσουν ιστορία, διότι πολύ απλά βρήκαν ιστορία και μάλιστα πολύ μεγάλη, έλα αδελφέ μου μην φοβάσαι, μην δειλιάζεις, μην τρομάζεις, έλα να πάμε στα Ηλύσια πεδία για να πάρουμε την ευχή των δασκάλων, των φιλοσόφων, των ηρώων, των μεγάλων και των τρανών του έθνους μας, έλα μην φοβάσαι σου λέω, μην σε σκιάζει η ολόλευκη στολή τους, ούτε τα χρυσά στεφάνια στα κεφάλια τους, έλα, που ξέρεις, κάπως, κάπου, κάποτε, μπορεί και εμείς να φορέσουμε την ίδια στολή, να πάρουμε τα ίδια χρυσά στεφάνια και να γευτούμε το γλυκύ ύδωρ στην ολοφώτεινη πεδιάδα των Ηλύσιων πεδίων, έλα αδελφέ μου, πιάσε μου το χέρι και πάμε, χωρίς φόβο, χωρίς τρόμο, πάμε να διεκδικήσουμε πίσω την χώρα μας, την πατρίδα μας, την ταυτότητα και την ιστορία μας, που εδώ και δεκάδες χρόνια υπάνθρωποι και υπηρέτες του σκοτεινού κόσμου μας στέρησαν, έλα αδελφέ μου, ας κόψουμε την φλέβα μας με τα δόρατα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του ατρόμητου Αχιλλέα, ας ματώσουμε το στήθος μας με το σπαθί του αγέρωχου βασιλιά Λεωνίδα για να δούμε αν το αίμα μας διαφέρει από το δικό τους, αλλά σου λέω όχι, δεν διαφέρει από το δικό τους, ίδιο είναι, απαράλλακτο και αμόλυντο ανά τους αιώνες, το μόνο που διαφέρει τώρα αδελφέ μου είναι η ανδρεία, η τόλμη και το θάρρος τα οποία δεν έχουμε εμείς και με τα οποία αυτοί έδιωχναν τον φόβο και τον θάνατο από κοντά τους, κάνοντας τους από αφέντες δούλους, πάμε αδελφέ μου, να σταθούμε και πάλι στις Θερμοπύλες, οι πέρσες και οι εφιάλτες μας περιμένουν, αλλά μαζί με αυτούς μας περιμένει και η ιστορία για να γεμίσει τις δικές μας σελίδες στο αιώνιο βιβλίο της, που ξέρεις αδελφέ μου, κάποτε μπορεί και στους δικούς μας τάφους να αφήνουν λουλούδια και στεφάνια και να ψέλνουν οι νέοι άνθρωποι ύμνους, για να μπορεί και η δική μας ψυχή, όπως των ημίθεων προγόνων μας, να αναπαύεται και να χαίρεται, εκεί που συναντιέται ο άνθρωπος και ο Θεός.
Έλα αδελφέ μου πάμε, μην φοβάσαι, διότι αυτός που φοβάται πεθαίνει κάθε μέρα, αυτός που δεν φοβάται πεθαίνει μια και μόνο φορά, σαν ήρωας, σαν ανδρείος, σαν ημίθεος και γιατί όχι, σαν θεός.
Έλα αδελφέ μου, πιάσε το χέρι μου και πάμε.
ΠΗΓΗ: http://ksipnistere.blogspot.com/2012/05/blog-post_9792.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου