Στην πραγματικότητα βέβαια τα πράγματα ήταν πιο σύνθετα. Η θλίψη της για τους ναζί δεν ήταν ο μόνος λόγος που οδήγησε την μεγάλη ελληνίδα πεζογράφο, συγγραφέα βιβλίων όπως: «Τον Καιρό του Βουλγαροκτόνου», «Παραμύθι χωρίς όνομα», «Ο Τρελαντώνης», «Ο Μάγκας», «Τα Μυστικά του βάλτου», να πιει δηλητήριο για να βάλει τέλος στη ζωή της.  

Η Πηνελόπη Δέλτα ταλαιπωρούνταν ήδη επί πολλά χρόνια από σκλήρυνση κατά πλάκας ενώ σημαντικό ρόλο έπαιξε ένας έρωτας που δεν εκπληρώθηκε ποτέ, «το μόνο δίλημμα που ζει μέσα της με φρικτή ένταση», όπως είχε πει η ίδια, αυτός προς τον Ίωνα Δραγούμη, τον οποίο «περίμενε πάντα και αγάπησε σαν Μήδεια» (βλ. παρακάτω σχετική επιστολή).

«Είχε εμμονή με τον Ίωνα Δραγούμη. Δεν έβαλε τέλος στη ζωής της μόνο και μόνο εξαιτίας της θλίψης της για την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα. Ήταν ένα συνονθύλευμα αιτιών έπασχε και από σκλήρυνση κατά πλάκας», είχε δηλώσει σχετικά ο δισέγγονος της Πηνελόπης Δέλτα και διακεκριμένος ιστορικός, Αλέκος Π. Ζάννας. 

Ο Ίωνας Δραγούμης ήταν υποπρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια και εκεί η Πηνελόπη Δέλτα τον γνώρισε και τον ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα. Ωστόσο ως κόρη του μεγαλέμπορου βαμβακιού και μετέπειτα δημάρχου της Αθήνας, Εμμανουήλ Μπενάκη, ήταν μέλος μιας μεγαλοαστικής οικογένειας και η ζωή της συνδέθηκε -θέλοντας και μη- με βαθιές κοινωνικές και πολιτικές επιταγές της εποχής.

Επίσης σε ηλικία 21 ετών την υποχρέωσαν να παντρευτεί έναν πλούσιο Φαναριώτη, τον Στέφανο Δέλτα, από τον οποίο προσπάθησε να πάρει διαζύγιο αλλά ατελέσφορα. Έτσι, εκείνη παρέμεινε εγκλωβισμένη σε νόρμες και ο έρωτάς τους για πάντα ανεκπλήρωτος. Ένας έρωτας, το πάθος και το σθένος του οποίου αποκαλύπτεται σε επιστολή της προς τον Ίωνα Δραγούμη το 1906, σε ηλικία 32 ετών:

«Μένω ακόμη ένα χρόνο, σου το έγραψα• αν με θέλεις ύστερα, αν δεν αλλάξεις, Ίων μου, αν θέλεις τότε, πάρε με… Και τώρα όμως αν με ήθελες δεν θα μπορούσα να σου πω πια όχι• τώρα δεν ξέρω πια τι θα πει τιμή και λόγος και όρκος• ξέρω πως στον κόσμο κάπου ζεις εσύ, πως μ” αγαπάς ακόμη, πως εσύ μπορείς να γίνεις δικός μου όποταν σε φωνάξω. Ίων μου, δεν σε φωνάζω• μα αν με θελήσεις ποτέ, ξέρεις πού είμαι• σε περιμένω πάντα και σ” αγαπώ σαν Μήδεια, είσαι το μόνο δίλημμα που ζει μέσα μου με φρικτή ένταση• τ” άλλα όλα πέθαναν, η αγάπη σου τα σκότωσε! Μη με φοβηθείς• αγαπώ άγρια, μα αγαπώ με φοβερή tendresse το χλωμό παιδί που με φίλησε στο στόμα εκεί στα πεύκα. Ίων μου, θα πεις πως είμαι τρελή, και το ξέρω, μα όπως εκείνο το βράδυ, που πρώτη φορά με ξανάβλεπες, ύστερα από την πρώτη απόπειρα, ήσουν «τρελός για μένα», έτσι κι εγώ είμαι τρελή για σένα… Και μεθώ και δεν ξέρω πια να λογαριάσω τι θα πει «τιμή» και «λόγος». Ξέρω μόνο πως σ” αγαπώ, τ” ακούς, Ίων; σ” αγαπώ άγρια και θέλω την αγκαλιά σου και το στόμα σου που φιλεί φρικτά, σε θέλω όλον, όλον, δικό μου για πάντα, και πονώ αλύπητα και ανυπόφορα, και μ” έρχεται να φύγω απόψε, πριν από το γράμμα μου, να μη σου μιλήσω πια, να μη σου γράψω «σ” αγαπώ», μόνο να έλθω εκεί, να ορμήσω στο σπίτι σου, να χυθώ στο λαιμό σου, και χωρίς λέξη, να πνίξω την αναπνοή σου, φιλώντας σε στο στόμα, ώσπου να να κλείσεις τα μάτια σου και να πέσει το κεφάλι σου στον ώμο μου, χλωμό και αποκαμωμένο, μισοπεθαμένο από συγκίνηση και πόνο και χαρά που σκοτώνει. Το ξέρω πως είμαι τρελή μα η αγάπη κάποιον τρελαίνει»

Μαραζωμένη και ταλαιπωρημένη λοιπόν από τη ζωή, μια μέρα σαν αυτήν, σε ηλικία 67 ετών και ύστερα από δύο ακόμη απόπειρες αυτοκτονίας, αποφάσισε να πιει δηλητήριο και πέθανε ύστερα από 5 μέρες, στις 2 Μαΐου του 1941. 

Δίπλα της βρίσκουν το στερνό γραπτό της: «Παιδιά μου, ούτε παπά, ούτε κηδεία. Παραχώστε με σε μια γωνιά του κήπου, αλλά μόνο αφού βεβαιωθείτε ότι δεν ζω πια. Φροντίστε τον πατέρα σας. Τον φιλώ σφιχτά. Π.Σ. Δέλτα». 

Διαβάστε σχετικά: Η πατριώτισσα Πηνελόπη Δέλτα που έβαλε τέλος στη ζωή της όταν οι Ναζί πάτησαν την Αθήνα

Όσα έγιναν σαν σήμερα στην Ελλάδα και τον κόσμο

To «Fur Elise», ένα από τα πιο γνωστά κομμάτια του Μπετόβεν και ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα έργα της κλασσικής μουσικής γενικότερα, γράφτηκε σαν σήμερα πριν από 214 χρόνια

1805: Διεξάγεται η μάχη της Ντέρνα στη σημερινή Λιβύη, μεταξύ Αμερικανών πεζοναυτών υπό τον Γουίλιαμ Ίτον και πειρατών υπό τον Γιουσούφ Καραμανλή, που λυμαίνονται τις ακτές της Βόρειας Αφρικής. Είναι η πρώτη χερσαία επιχείρηση των ΗΠΑ σε ξένο έδαφος. Τους πεζοναύτες συνδράμουν 500 Έλληνες και Άραβες μισθοφόροι. (Α’ Βερβερικός Πόλεμος)

1810: Ο Μπετόβεν ολοκληρώνει την περίφημη πιανιστική σύνθεσή του «Fur Elise».

1875: Στην Ελλάδα, τη διακυβέρνηση της χώρας αναλαμβάνει για πρώτη φορά ο Χαρίλαος Τρικούπης.

1894: Ισχυρός σεισμός, μεγέθους 7 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ σημειώνεται στις 19:21 με επίκεντρο στον Άγιο Κωνσταντίνο Φθιώτιδας. Σκοτώνονται 255 άνθρωποι και 3.783 σπίτια καταρρέουν σε 69 οικισμούς, ενώ εκδηλώνεται τσουνάμι ύψους 3 μέτρων, που εισχωρεί ένα χιλιόμετρο μέσα στην ξηρά.

1908: Πραγματοποιείται η τελετή έναρξης των 4ων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων στο Λονδίνο. Θα διαρκέσουν έξι μήνες, έως τις 31 Οκτωβρίου και κατέχουν το ρεκόρ της μεγαλύτερης διάρκειας. Συμμετέχουν 1.999 αθλητές και 36 αθλήτριες.

1941: Τα γερμανικά στρατεύματα εισέρχονται στην Αθήνα, σηματοδοτώντας την έναρξη της περιόδου της Κατοχής. Οι ναζί παρελαύνουν στην πρωτεύουσα, με τα «κατάκλειστα σπίτια», όπως έλεγε λίγες ώρες πριν το τελευταίο ραδιοφωνικό μήνυμα της «ελεύθερης ακόμη Αθήνας».

1941: Η συγγραφέας, Πηνελόπη Δέλτα, αποφάσισε να πει δηλητήριο για να αυτοκτονήσει.

1945: Οι Σύμμαχοι απορρίπτουν πρόταση ειρήνης από τον αρχηγό των SS, Χάινριχ Χίμλερ, επιμένοντας στην άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας.

1950: Η Μεγάλη Βρετανία αναγνωρίζει επίσημα το κράτος του Ισραήλ.

1952: Η Παγκύπρια Εθνοσυνέλευση στη Λευκωσία εγκρίνει ψήφισμα για την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.

1964: Η κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου εξαγγέλλει την κατάθεση νομοσχεδίου, που προβλέπει την άρση των έκτακτων μέτρων ασφαλείας του Κράτους, τα οποία χρονολογούνται από την εποχή του Εμφύλιου Πολέμου.

1970: Για πρώτη φορά στον κόσμο, σε παρισινό νοσοκομείο, τοποθετείται σε καρδιοπαθή βηματοδότης από πλουτώνιο.

1972: Η Ιαπωνία «παραλύει» από την απεργία 1,6 εκατ. εργαζομένων.

1978: Ξεκινά η Εξέγερση του Σαούρ στο Αφγανιστάν. Ολοκληρώνεται το επόμενο πρωί με τη δολοφονία του προέδρου της χώρας, Μοχάμεντ Νταούντ Χαν, και την εγκαθίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας του Αφγανιστάν.

1981: Το ποντίκι, ο «αχώριστος φίλος» των ηλεκτρονικών υπολογιστών, κάνει το ντεμπούτο του από την εταιρία Xerox PARC.

1988: Δολοφονείται στην Αθήνα ο ηγέτης της μυστικής οργάνωσης «ASALA», Αγκόπ Αγκοπιάν. Την ίδια ημέρα πραγματοποιείται στην ελληνική πρωτεύουσα δολοφονική απόπειρα εναντίον του Ματ Σάμπρι, γραμματέα του κλιμακίου PLO Αθήνας.

1992: Σχηματίζεται η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας από την ένωση Σερβίας και Μαυροβουνίου.

1995: Στη Ρουάντα, σύμφωνα με απολογισμό του ΟΗΕ, οι νεκροί Χούτου από τη σφαγή των Τούτσι στο στρατόπεδο προσφύγων του Κιμπέχο, ανέρχονται σε 2.000.

1999: Βόμβα στο ξενοδοχείο «Intercontinental» της Αθήνας σκοτώνει μία υπάλληλο εταιρίας πληροφορικής και τραυματίζει ελαφρά έναν συνάδελφό της. Την ευθύνη αναλαμβάνουν οι «Επαναστατικοί Πυρήνες».

2004: Σύμφωνα με στοιχεία του Παγκοσμίου Οικονομικού Φόρουμ του Νταβός που δίνονται στη δημοσιότητα, η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση της ανταγωνιστικότητας ανάμεσα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μεταξύ των τελευταίων σε σύγκριση με τις υπό ένταξη χώρες.

2012: Τουλάχιστον τέσσερις εκρήξεις σημειώνονται στην ουκρανική πόλη Ντνιπροπετρόφσκ, στην Ουκρανία, αφήνοντας πίσω 27 τραυματίες.

2014: Πραγματοποιείται τελετή αγιοποίησης του πάπα Ιωάννη Παύλου του Β’ και του πάπα Ιωάννη του 23ου.

2020: Το Πεντάγωνο των ΗΠΑ δίνει επίσημα στη δημοσιότητα τρία βίντεο με αγνώστου ταυτότητας ιπτάμενα αντικείμενα, τα οποία είδαν άτομα του Πολεμικού Ναυτικού. Τα πλάνα είχαν διαρρεύσει από τον Λουίς Ελιζόντο τρία χρόνια νωρίτερα, το 2017.

2021: Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψηφίζει υπέρ της άρσης της κοινοβουλευτικής ασυλίας για τον ακροδεξιό ευρωβουλευτή Ιωάννη Λαγό, ο οποίος έχει καταδικαστεί από το 2020 σε φυλάκιση 13 ετών επειδή ήταν στην ηγεσία της Χρυσής Αυγής. Η αστυνομία του Βελγίου συλλαμβάνει τον Λαγό ενόψει της έκδοσής του στην Ελλάδα.

Γεννήσεις

1748 – Αδαμάντιος Κοραής, Έλληνας λόγιος

1903 – Νίκος Ζαχαριάδης, Έλληνας πολιτικός

1935 – Θεόδωρος Αγγελόπουλος, Έλληνας σκηνοθέτης

1993 – Δημήτρης Κολοβός, Έλληνας ποδοσφαιριστής

Θάνατοι

1864 – Ιωάννης Μακρυγιάννης, Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός

1937 – Αντόνιο Γκράμσι, Ιταλός συγγραφέας και πολιτικός

1941 – Πηνελόπη Δέλτα, ελληνίδα συγγραφέας

1962 – Μαριέττα Γιαννοπούλου-Μινώτου, Ελληνίδα λογοτέχνιδα

1975 – Νίκος Μάθεσης, Έλληνας στιχουργός

2005 – Στέργιος Χασαπίδης, Έλληνας πολιτικός

2007 – Μστισλάβ Ροστροπόβιτς, Ρώσος τσελίστας και διευθυντής ορχήστρας

2008 – Μάριος Τόκας, Κύπριος συνθέτης

Επέτειοι – Παγκόσμιες Ημέρες

Ευρωπαϊκή Ημέρα χωρίς Ασανσέρ

Παγκόσμια Ημέρα Σχεδίου (Graphic Design)