Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ

Ὁ Ἅγιος Εὐστάθιος¹ ὁ Μεγαλομάρτυς (20.9) 

τοῦ Κωνσταντίνου Ἀθ. Οἰκονόμου, δασκάλου

Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΠΛΑΚΙΔΑΣ: Ἡ ἱστορία τοῦ Ἁγίου Εὐσταθίου, εἶναι ἀπὸ τὶς πιὸ περίφημες τῆς χριστιανικῆς φιλολογίας, ἑλληνικῆς, λατινικῆς καὶ μεσαιωνικῆς γαλλικῆς. Κατὰ τὴν ἱστορία αὐτή, ὁ στρατηγὸς Πλακίδας, ἐνῶ κυνηγοῦσε, εἶδε ἕνα ἐλάφι ποὺ μεταξὺ τῶν κεράτων του ἔφερε τὸ Σταυρό, ἐνῶ μία ὑπερκόσμια φωνή, τοῦ Ἴδιου τοῦ Κυρίου, καλοῦσε τὸ στρατηγὸ νὰ γίνει Χριστιανός. Ἐν συνεχείᾳ ὁ Πλακίδας καὶ ἡ οἰκογένειά του βαπτίσθηκαν Χριστιανοί. Λουσμένος μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ πλέον ὁ Εὐστάθιος ἔτρεξε ξανὰπρὸς τὸ σημεῖο, ὅπου εἶχε δεῖ τὸ ὅραμα. Ἐκεῖ, γονάτισε εὐχαριστώντας τὸν Θεό. Ἄκουσε τότε πάλι τὴν γνώριμη φωνή: “Εὐτυχὴς εἶσαι Εὐστάθιε, διότι δέχθηκες τὸ σωτήριο Βάπτισμα. Νὰ ξέρεις ὅμως ὅτι ὁ διάβολος θὰ σοῦ κηρύξει πόλεμο. Θὰ πάθεις ὅσα ὁ Ἰώβ, ὅμως θὰ νικήσεις τὸν διάβολο. Ἀγωνίσου μὲ ἀνδρεία. Ἡ χάρη μου θὰ συνοδεύει ἐσένα καὶ τὴν συντροφιά σου καὶ θὰ φυλάξει τὶς ψυχές σας”.

ΙΩΒΙΕΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ: Ὁ φθονερὸς Σατανᾶς ἄρχισε τὸ “ἔργο” του. Χολέρα ἔπεσε στὸ μέρος ἐκεῖνο καὶ δοῦλοι καὶ συγγενεῖς του πέθαναν, ἐνῶ τὸ θανατικὸ ἐξαπλώθηκε καὶ στὰ ζωντανά του. Ἐκεῖνος, ἐμψυχώνοντας τὴ γυναίκα καὶ τὰ παιδιά του, τοὺς ὁδήγησε στὴν ἐξοχή. Στὴ διάρκεια τῆς ἀπουσίας τους, ὅμως, κλέφτες ρήμαξαν τὸ σπίτι τους. Ἔτσι ἀπὸ πλούσιοι ἔγιναν φτωχοὶ καὶ ἀξιολύπητοι! Ἔπειτα η οἰκογένεια κατευθύνθηκε μὲ πλοῖο στὴν Αἴγυπτο. Ὁ πλοίαρχος ὅμως, μὲ πρόσχημα τὴν ἀξία τῶν ναύλων, κατέβασε βιαίως αὐτὸν καὶ τὰ παιδιά του στὸ πρῶτο λιμάνι, κρατώντας τὴ σύζυγό του, Θεοπίστη. Τότε ἡ οἰκογένεια ἔκλαψε γοερὰ γιὰ τὸν φοβερὸ χωρισμό. Στὴν ἄγνωστη χώρα, θηριὰ ἅρπαξαν τὰ δύο του παιδιὰ (Ἀγάπιος καὶ Θεόπιστος). Ο Εὐστάθιος κλαίγοντας, ἀλλὰ μὲθέρμη προσευχήθηκε στὸν Κύριο λέγοντας: “Κύριε, δός μου θάρρος καὶ ὑπομονή, μὴ μὲ ἐγκαταλείψεις. Βοήθησε νὰ ξαναβρῶ τὴν οἰκογένεια μού”. Περπατώντας μέρες ὁλόκληρες, νηστικός, ἄυπνος ἔφτασε στὴν πόλη Βάδησσο. Ἐκεῖ ὁ Ἅγιος ἐργαζόταν γιὰ νὰ βγάζει τὸ ψωμί του. Στο μεταξὺ τὰ δύο του παιδιὰ εἶχαν ἀπελευθερωθεῖ ἀπ’ τὰ δόντια τῶν θηρίων ἀπὸ κάποιους βοσκοὺς τῆς περιοχῆς τὸ ἕνα, καὶ ἀπὸ ἁπλοὺς ἀγρότες τὸ ἄλλο. Αλλά καὶ ἡ γυναίκα τοῦ Ἁγίου γλίτωσε ἀπὸ τὴν ἀτίμωση, διότι ὁ πλοίαρχος ἀρρώστησε βαριὰ τὴν ἡμέρα ποῦ κατέβασαν τὸν ἅγιο καὶ τὰ παιδιὰ ἀπὸ τὸ καράβι καὶ ἔτσι δὲν ἔθιξε τὴ Θεοπίστη. Ὅταν μάλιστα ἐκεῖνος ἐπέστρεψε στὴν Πατρίδα τοῦ πέθανε. Ὁ Αὐτοκράτορας Τραϊανός, χρόνια ἀργότερα, ἔδωσε ἐντολὴ νὰ βροῦν τὸν Πλακίδα γιὰ νὰ εἶναι ἐπικεφαλῆς στὸν πόλεμο κατὰ ἀπειλητικῶν βαρβάρων, πράγμα ποὺ ἔγινε. Ὁ ἅγιος ἔδωσε διαταγὴ νὰ στρατολογηθοῦν καὶ νέοι στρατιῶτες. Ἀνάμεσά τους ἦταν καὶ οἱ δύο γιοί του. Ὁ Ἅγιος σημείωσε μεγάλες ἐπιτυχίες στὴν ἐκστρατεία τοῦ ἐκείνη. Μάλιστα περνώντας τὸν ποταμὸΧρύσπη, ἔφθασε στὴν πόλη, ποῦ ζοῦσε ἡ Θεοπίστη. Ἔστησε, κατὰ θεία συγκυρία, τὴν σκηνή του στὸν κῆπο τῆς Θεοπίστης, διότι αὐτὸἦταν κτῆμα τοῦ πλουσίου, ἀλλὰ νεκροῦ ἤδη, πλοιάρχου, ποῦ εἶχε κατακρατήσει τὴν Θεοπίστη. Ἐκεῖ, κατὰ Θεία Οἰκονομία ἡ οἰκογένεια ξαναέσμιξε μὲ χαρά.

ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ: Μετὰ τὸ ἐπιτυχὲς τέλος τῶν ἐπιχειρήσεων, ὁ Ἅγιος γύρισε θριαμβευτὴς στὴν Ρώμη, ὅπου στὸ θρόνο ἀνέβηκε ὁχριστιανομάχος Ἀδριανός. Ἐκεῖνος τὸν ὑποδέχθηκε μὲ τιμὲς καὶ ζήτησε νὰ θυσιάσει στὸν Ἀπόλλωνα. Τότε ὁ Εὐστάθιος, θαρρετά, ἀρνήθηκε νὰ ὑπακούσει ὁμολογώντας τὸν Ἰησοῦ Χριστό. Ὁ Ἀδριανὸς διέταξε ὀργισμένος νὰ τοῦ βγάλουν τὴν στολὴ τοῦ στρατηγοῦ ἐνῶ καὶ ἡ οἰκογένειά του ἔμενε σταθερὴ στὴν πίστη. Ἔπειτα, τοὺς ἔβαλε σὲ μία πεδιάδα κι ἄφησαν ἕνα λιοντάρι πεινασμένο. Τὸλιοντάρι τρέχοντας, τοὺς ἔφθασε, ἀλλὰ γύριζε χαρούμενο γύρω τους σὰν ἥμερο σκυλάκι. Στὴ συνέχεια ὁ Αὐτοκράτορας διέταξε καὶτοὺς ἔβαλαν μέσα σὲ ἕνα διάπυρο χάλκινο βόδι. Προηγουμένως οἱ Ἅγιοι προσευχήθηκαν στὸ Θεὸ νὰ τοὺς δώσει δύναμη, ἐνῶ ὁ Εὐστάθιος ζήτησε ἀπὸ τοὺς στρατιῶτες νὰ θάψουν τὰ σώματά τους ὅλα μαζί. Μετὰ τρεῖς μέρες ἄνοιξαν τὸ χάλκινο βόδι κι εἶδαν ἔκπληκτοι ὅτι οἱ μὲν ψυχές τους εἶχαν ταξιδέψει στὶς οὐράνιες σκηνὲς τῶν δικαίων, ἀλλὰ οὔτε μία τρίχα δὲν εἶχε θιγεῖ ἀπὸ τὰ λείψανά τους. Ὁ κόσμος, βλέποντας τὸ θαῦμα, φώναξε: “Μεγάλος ὁ Θεὸς τῶν Χριστιανῶν.”! Οἱ χριστιανοὶ ἐκμεταλλευόμενοι τὴ σύγχυση, πῆραν τὰ λείψανα τῶν Ἁγίων καὶ τοὺς ἐνταφίασαν, κατὰ τὴν ἐπιθυμία τους, μαζί². 

ΠΗΓΗ:  ΚΛΙΚ

Μεγαλυνάριο: “Οὐρανόθεν μάκαρ καταυγασθεῖς, στήλη τῆς ἀνδρείας ἀνεδείχθης ἐν πειρασμοῖς, καὶ πανοικεσία, Εὐστάθιε, ἀθλήσας, τῆς ἄνω βασιλείας ἀξίως ἔτυχες.”

1. Ἑλληνικά μαρτύρια τοῦ Ἁγίου δημοσιεύθηκαν στην P. G. 105 (376-417), ἐνῶ ἡ διασκευὴ τοῦ Συμεὼν Μεταφραστοῦ στὰ Analecta Bollandiana, 3 (1884), σ. 66-112.
2. Ἡ τιμὴ πρὸς τὸν Ἅγιο Εὐστάθιο διαδόθηκε εὐρέως σὲ Ρώμη, Βυζάντιο, Βενετία, Παρίσι καὶ ὅλη τὴ χριαστιανοσύνη. Πάντως, οἱμάρτυρες δὲν ἐμφανίζονται στὰ ἀρχαιότερα καλενδάρια, οὔτε κανεὶς γνωρίζει ποῦ βρίσκονται τὰ λείψανά τους.