|
Ὁ Ἅγιος Ἰὼβ ὁ Προφήτης ὁ Δίκαιος
|
|
Ὁ Δίκαιος Ἰὼβ καταγόταν ἀπὸ τὴ χώρα
Αὐσίτιδα ποὺ βρισκόταν μεταξὺ τῆς Ἰουδαίας καὶ τῆς Ἀραβίας καὶ ἦταν υἱὸς
τοῦ Ζαρὲθ καὶ τῆς Βασώρας. Προφήτης ἐπὶ σαράντα χρόνια, ἄκμασε περὶ τὸ
1900 π.Χ. (κατ’ ἄλλους τὸ 1400 π.Χ.). Παρὰ τὰ μυθώδη πλούτη του ἦταν
θεοσεβής, δίκαιος, εὐθὺς καὶ ἄμεμπτος. Κατὰ παραχώρηση Θεοῦ, γιὰ νὰ τὸν
δοκιμάσει, ἐπειράσθηκε ἀπὸ τὸν σατανὰ καὶ ἀπώλεσε πλοῦτο καὶ κάθε
ἀγαπημένο του πρόσωπο, πλὴν τῆς συζύγου του, αὐτὸς δὲ ὁ ἴδιος
προσβλήθηκε ἀπὸ βαρύτατη μορφὴ λέπρας. Λόγω αὐτο ...
|
περισσότερα...
|
|
|
|
Ὁ Ἅγιος Βάρβαρος ὁ Μάρτυρας
|
|
Στοὺς Συναξαριστὲς ἀναφέρεται ὅτι ὁ
Ἅγιος Μάρτυς Βάρβαρος τελειώθηκε διὰ ξίφους.Ὅμως στὶς 14 Μαΐου ἡ
Ἐκκλησία ἑορτάζει τὴ μνήμη ἐνὸς ἄλλου ὁμώνυμου Ἁγίου Βαρβάρου, ποὺ
ἀναφέρεται μὲ τοὺς Μάρτυρες Ἀλέξανδρο καὶ Ἀκόλουθο. Εἶναι ἄλλος Ἅγιος ἢ
πρόκειται γιὰ τὸν ἴδιο; Ἡ πιὸ ἐνημερωμένη Ὀρθόδοξη ἁγιολογία ἀξιώνει
ἀνοικτά, ὅπως στὴν περίπτωση τοῦ Μητροπολίτου πρ. Λεοντοπόλεως Σωφρονίου
Εὐστρατιάδου, τὴν ὕπαρξη δύο ὁμώνυμων Ἁγίων, ποὺ ἔζησαν σὲ
διαφορετικοὺς τόπους καὶ χρόνους. Παρὰ ταῦτα μερικὲς ἐνδ ...
|
περισσότερα...
|
|
|
|
Οἱ Ἅγιοι Δάναξ, Μέσιρος καὶ Θερίνος οἱ Μάρτυρες
|
|
Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Δάναξ, Μέσιρος καὶ
Θερίνος τελειώθηκαν διὰ ξίφους. Ἡ μνήμη τοὺς ἐτελεῖτο στὸ μαρτύριο αὐτῶν
«ἐν τῷ Δευτέρῳ».
|
περισσότερα...
|
|
|
|
Ὁ Ἅγιος Δημητρίων ὁ Μάρτυρας
|
|
Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Δημητρίων τελειώθηκε διὰ τόξου.
|
περισσότερα...
|
|
|
|
Ὁ Ἅγιος Δονάτος ὁ Μάρτυρας
|
|
Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Δονάτος τελειώθηκε διὰ τόξου.
|
περισσότερα...
|
|
|
|
Οἱ Ἅγιοι Ἡλιόδωρος καὶ Βενοῦστος οἱ Μάρτυρες καὶ οἱ σὺν αὐτοῖς μαρτυρήσαντες
|
|
Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Ἡλιόδωρος καὶ
Βενοῦστος μαρτύρησαν μαζὶ μὲ ἄλλους ἑβδομήντα πέντε Χριστιανοὺς στὴν
Ἀφρική, ἐπὶ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ).
|
περισσότερα...
|
|
|
|
Ἡ Ὁσία Βενεδίκτη ἡ Ρωμαία
|
|
Ἡ Ὁσία Βενεδίκτη ἔζησε τὸν 6ο αἰώνα μ.Χ.
καὶ καταγόταν ἀπὸ τὴ Ρώμη. Ἔγινε μοναχὴ στὴ μονὴ τοῦ Ἁγίου Γάλλου († 6
Νοεμβρίου) καὶ κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη.
|
περισσότερα...
|
|
|
|
Ὁ Ἅγιος Ἐαντβέρτος ἐκ Σκωτίας
|
|
Περὶ τοῦ Ἁγίου Ἐαντβέρτου ἀναφέρει στὴν
Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία ὁ Ἅγιος Βεδέας. Ὁ Ἅγιος Ἐαντβέρτος διακρινόταν γιὰ
τὴν ἄριστη γνώση τῶν Γραφῶν καὶ τὴ φιλανθρωπία του, ἀφοῦ διένειμε τὸ
δέκατο τῶν ἐσόδων τῆς Ἐπισκοπῆς του. Ὁρίσθηκε διάδοχος τοῦ Ἁγίου
Κουθβέρτου († 20 Μαρτίου) στὴν Ἐπισκοπὴ τοῦ Λινστισφέϊρν τὸ 687 μ.Χ. καὶ
κυβέρνησε τὴν Ἐκκλησία ἐπὶ ἕνδεκα ἔτη. Συνήθιζε κατὰ τὴν περίοδο τῆς
Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καὶ τῆς νηστείας τῶν Ἁγίων Χριστουγέννων νὰ
ἀποσύρεται σὲ ἔρημο τόπο, κατὰ μόνας, πενθ ...
|
περισσότερα...
|
|
|
|
Οἱ Ὅσιοι Ἱλαρίων, Μάμας καὶ Παχώμιος
|
|
Οἱ Ὅσιοι Ἰλαρίων, Μάμας καὶ Παχώμιος
ἀσκήτεψαν σὲ τόπο ἐρημικό, ὅπου διῆλθαν τὸ μοναχικὸ βίο τους μὲ νηστεία,
ἀγρυπνίες, ἀγαθοεργίες. Ἀφοῦ ἔζησαν σὲ ὁμόνοια ψυχῆς καὶ ἀγαθοπρεπὴ
συνείδηση, κοιμήθηκαν ὁσιακῶς μὲ εἰρήνη.Ἡ Σύναξη αὐτῶν ἐτελεῖτο «ἐν
Ὀχείαις».
|
περισσότερα...
|
|
|
|
Ἐγκαίνια τοῦ ναοῦ τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων ἐν τῇ μονῇ τοῦ Ψαμαθία
|
|
Ὁ ναὸς αὐτὸς σωζόταν πρὶν τὸν 9ο αἰώνα
μ.Χ. καὶ ἑόρταζε τὴν ἡμέρα αὐτὴ τὴ μνήμη τῶν ἐγκαινίων του.
|
περισσότερα...
|
|
|
|
Ὁ Ὅσιος Σεραφείμ
|
|
Ὁ Ὅσιος Σεραφεὶμ ὑπῆρξε σπουδαῖος
ἀνάμεσα στοὺς ἀσκητὲς καὶ διέλαμψε μέσῳ τῶν θαυμάτων του. Πατρίδα του
εἶχε τὸ ἀποκαλούμενο σήμερα Ζέλι, χωριὸ μικρό, ὑποκείμενο στὴ χώρα τοῦ
Ταλάντου τῆς Βοιωτίας. Οἱ γονεῖς του ἦταν εὐσεβεῖς καὶ ἐνάρετοι. Ἐνῷ
ἀκόμη ἦταν βρέφος καὶ δὲν ἦταν δυνατὸν νὰ διακρίνει τὶς ἡμέρες, ὅμως τὸ
Πανάγιο Πνεῦμα γνωρίζοντας ἀπὸ πρὶν τὴ μελλοντικὴ πνευματικὴ προκοπή του
τὸ φώτιζε καὶ τὸ δίδασκε ὅτι ἡ Τετάρτη καὶ ἡ Παρασκευὴ εἶναι ἡμέρες τῶν
Παθῶν τοῦ Κυρίου, γι’ αὐτὸ καὶ ἔμενε ...
|
περισσότερα...
|
|
|
|
Ὁ Ὅσιος Ἰὼβ ἐκ Ρωσίας
|
|
Ὁ Ὅσιος Ἰὼβ τοῦ Ποτσάεφ, κατὰ κόσμο
Ἰωάννης Τσέλεζο, γεννήθηκε περὶ τὸ 1550 στὸ Γκαλισὶν τῆς Ρωσίας. Σὲ
ἡλικία δώδεκα ἐτῶν μόνασε στὴ Λαύρα τοῦ Ποτσάεφ, στὴν Οὐκρανία, τῆς
ὁποία ἀναδείχθηκε ἡγούμενος τὸ 1597. Διακρίθηκε γιὰ τοὺς ἀγῶνες του ὑπὲρ
τῆς Ὀρθοδοξίας κατὰ τὴν κρίσιμη περίοδο μετὰ τὴν Σύνοδο τῆς Βρέστης
(1596) μὲ τὴν ὁποία δημιουργήθηκε ἡ Οὐνία. Μὲ τὸ τεράστιο γιὰ τὴν ἐποχή
του ἔργο στήριξε τὴν Ὀρθοδοξία στὴν Βολυνία.Ὁ Ὅσιος Ἰὼβ κοιμήθηκε μὲ
εἰρήνη τὸ 1651. Ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ, ἐπίσης, τὴ ...
|
περισσότερα...
|
|
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου