Η ΑΠΟΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑΣ καὶ Η ΑΠΟΘΕΩΣΗ ΤΗΣ ΒΛΑΚΕΙΑΣ

Νομιμοποίηση τῆς βλασφημίας

ἐφημ. «Δημοκρατία», 27.07.16

.             Ὑπάρχουν πολλὰ σκαλοπάτια στὸν κατήφορο μίας χώρας. Ἡ δική μας, καθὼς φαίνεται, τὰ ἐξαντλεῖ. Ἐκεῖνοι ποὺ κατευθύνουν τὴν πορεία πρὸς τὰ κάτω εἶναι οἱ ἐπικεφαλῆς τοῦ κράτους. Δὲν ὑπάρχει ὕφαλος, στὸν ὁποῖο νὰ μὴν ἔχουν ρίξει πάνω τὸ συλλογικὸ σκάφος, οὔτε βλάβη πού… παρέλειψαν νὰ προκαλέσουν. Ὅσα μποροῦσαν καὶ μποροῦν νὰ πράξουν τὰ πράττουν πρόθυμα καὶ γρήγορα.
.             Μία ἀπὸ τὶς πιὸ μεγάλες ἀθλιότητες ποὺ σχεδιάζεται γιὰ τὸ ἄμεσο μέλλον εἶναι ἡ ἀποποινικοποίηση τῆς βλασφημίας. Τὸ ὑπουργεῖο Δικαιοσύνης μᾶς εἶχε συνηθίσει τὸν τελευταῖο καιρὸ νὰ παράγει νόμους ποὺ γεμίζουν τά… νεκροταφεῖα μὲ τὰ θύματα τῶν ἀποφυλακισθέντων ἐγκληματιῶν, οἱ ὁποῖοι κάνουν χρήση ἐξαιρετικὰ εὐνοϊκῶν διατάξεων.
.             Τώρα τὸ ἴδιο ὑπουργεῖο, ὅπου προΐσταται ὁ κ. Παρασκευόπουλος, φιλοδοξεῖ νὰ νομιμοποιήσει ἕνα ἀπὸ τὰ ἀηδιαστικότερα καὶ βαναυσότερα ἐγκλήματα: τὴ βλασφημία. Τὸ ὑπουργεῖο Δικαιοσύνης ἀνακοίνωσε: «Ἡ ἀποποινικοποίηση τοῦ ἐγκλήματος τῆς βλασφημίας ἔχει τεθεῖ ὑπὸ τὴν κρίση τῆς Νομοπαρασκευαστικῆς Ἐπιτροπῆς γιὰ τὴν ἀναθεώρηση τοῦ Ποινικοῦ Κώδικα. Τὴ θέση αὐτὴ θὰ ἐκφράσει προσεχῶς καὶ κατὰ τὴν ἐξέταση τῆς χώρας μας ἀπὸ τὴν Ἐπιτροπὴ τῶν Η.Ε. γιὰ τὴν Ἐξάλειψη τῶν Φυλετικῶν Διακρίσεων (3-4 Αὐγούστου στὴ Γενεύη)».
.             Δηλαδὴ ἡ χώρα μας ἐξεταζόμενη γιὰ τὸν «ἀντιρατσισμό» της θὰ προσκομίσει ὡς «τεκμήριο» δικαιοσύνης καὶ ἰσονομίας τὸ δικαίωμα νὰ ὑβρίζει κάποιος τὰ θεῖα! Ἔτσι δὲ ἡ ἀνακοίνωση τοῦ ὑπουργείου καταλήγει μ᾽ ἕνα σκεπτικὸ μνημειώδους ἀνοησίας, ἰδεολογικῆς τύφλωσης καὶ νεοταξικῆς βαρβαρότητας: «Κατὰ τὸ Ποινικὸ Δίκαιο ἡ ποινὴ προϋποθέτει τὴν τέλεση πράξης. Ὁ προσδιορισμὸς τῆς τελευταίας χωρεῖ μὲ στάθμιση τῶν ἐμπειρικῶν – ἀποδείξιμων ἀποτελεσμάτων της. Ὡστόσο, στὴν περίπτωση τῆς βλασφημίας λείπει ὁποιαδήποτε ἀποδείξιμη ἐνώπιον δικαστηρίου βλαπτικὴ συνέπεια τῆς πράξης. Ἑπομένως, ἡ ἔννοια τοῦ ἐγκλήματος δὲν διακρίνεται». [ΣΧ. «ΧΡ. ΒΙΒΛ.»: Κατὰ συνέπειαν τὸ νὰ βλασφημήσει ἣ νὰ βρίσει κάποιος π.χ. τὴν θανοῦσα μητέρα τοῦ ὑπουργοῦ δὲν εἶναι ἔγκλημα, ἐπειδὴ δὲν ἀποδεικνύεται ἡ “βλαπτικὴ συνέπεια”»! Ἐξαιρετικὰ βλακώδης ἐπινόηση! Καὶ κάτι συμπληρωματικό: Ὁ προφήτης τῶν μουσουλμάνων ἄραγε θὰ “ἐπιτρέπεται” νὰ βλασφημεῖται;]
.             Ἰσχυρίζονται ὅτι δὲν μποροῦν νὰ διακρίνουν ἔγκλημα, ἐπειδὴ δὲν μποροῦν νὰ ἀποδείξουν τὴν ὕπαρξη Θεοῦ ἢ δὲν ἔχουν σχετικὲς ἐμπειρίες. Δὲν ἔχουν σκεφτεῖ ποτὲ πόσο μπορεῖ νὰ προσβληθεῖ καὶ νὰ πληγωθεῖ ἕνας πιστὸς ἀκούγοντας ἀθλιότητες ἐναντίον τῶν ἱερῶν καὶ τῶν ὁσίων του.

ΠΗΓΗ:    ΚΛΙΚ