«Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΝΟΧΛΕΙ· ΑΥΤΟΝ ΠΟΛΕΜΑΝΕ»

Ὁ Χριστὸς εἶναι ποὺ τοὺς ἐνοχλεῖ·
Αὐτὸν πολεμᾶνε !!!

Ὁ μεγάλος μουσικοσυνθέτης Σταμάτης Σπανουδάκης, σχολιάζοντας τὶς δηλώσεις γιὰ κατάργηση τῶν Θρησκευτικῶν, λέει: Ὁ Χριστὸς εἶναι ποὺ τοὺς ἐνοχλεῖ – Αὐτὸν πολεμᾶνε.

Τῆς ΜΑΡΙΑΣ ΑΝΔΡΕΟΥ

.               Ὁ δημιουργὸς τῶν ὀνειρικῶν ἐνορχηστρώσεων στὰ ἔργα «Ἀλέξανδρος», «Μαρμαρωμένος Βασιλιάς», «Χαῖρε Θάλασσά μου-Καλὴ Παναγιά!», «Ὑπερμάχῳ», «Ὦ γλυκύ μου Ἔαρ», «Γιὰ τὴν Σμύρνη», σὲ μία διαφορετικὴ συνέντευξη, μιλᾶ στὸ «Παρὸν» γιὰ τὸν πόλεμο ποὺ δέχεται ἡ Ὀρθοδοξία καὶ ὁ Ἑλληνισμὸς ἀπὸ τὴ νέα τάξη πραγμάτων καὶ τὴν παγκοσμιοποίηση ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ἀπελπισία ποὺ μαστίζει τοὺς Νεοέλληνες λόγῳ ἔλλειψης πίστης. […] Ὁ Σταμάτης Σπανουδάκης μᾶς μιλᾶ […] γιὰ τὴν τεράστια ἀγάπη ποὺ τρέφει γιὰ τὴν Παναγία, τὴ μάνα ὅλων μας καὶ μεσίτρια μεταξὺ τοῦ κόσμου καὶ τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία σκεπάζει μὲ τὴν ἀγκαλιά της τὴ χώρα μας ἀπὸ κάθε κακό. Ἀναφέρεται στὸν πόλεμο ποὺ δέχεται ἡ Ἐκκλησία γιὰ τὴν περιουσία της, γιὰ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, γιὰ τὶς δοκιμασίες ποὺ δέχεται ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος, ποὺ οὐσιαστικὰ εἶναι ἐπισκέψεις Θεοῦ. Ἀκόμη ὑπογραμμίζει τὴ σπουδαία συνεισφορὰ τῆς χώρας μας πρὸς τὴν οἰκουμένη μὲ τὴν ἐξαγωγὴ σύγχρονων Ἁγίων, ὅπως ὁ ἅγιος Παΐσιος, ὁ ὁποῖος ἀνέφερε σ’ ὅσους τὸν ἐπισκεπτόταν στὸ καλυβάκι του στὸ Ἅγιος Ὄρος ὅτι «ἡ ἀγάπη καὶ ἡ ταπείνωση εἶναι ἡ συχνότητα στὴν ὁποία ἐργάζεται ὁ Θεός». Μάλιστα, στὸ πλαίσιο μίας ἀπὸ καρδιᾶς ἐξομολόγησης, μᾶς ἀποκαλύπτει καὶ κάτι πολὺ προσωπικό. Γιὰ τὴν περιπέτειά του μὲ τὰ ναρκωτικὰ στὰ νεανικά του χρόνια, ποὺ ἔγινε ἡ ἀφορμὴ γιὰ νὰ γνωρίσει τὸν Χριστὸ καὶ νὰ λυτρωθεῖ.

–  Τὰ κομμάτια τοῦ ἄλμπουμ σας ποὺ φέρει τὸν τίτλο «Χαῖρε, θάλασσά μου», εἶναι ἀφιερωμένα στὶς δύο μεγάλες ἀγάπες τῆς ζωῆς σας: Τὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν Παναγία. Γιατί στὴν Παναγιά; Τί εἶναι γιὰ ἐσᾶς ἡ Πλατυτέρα τῶν Οὐρανῶν, ἡ Θεοτόκος, ἡ Δέσποινά μας;

Εἶναι ἡ μητέρα τοῦ Χριστοῦ. Καὶ ἡ πατρίδα, εἶναι ὁ πατέρας μας.

–  Ἡ Ὀρθοδοξία καὶ εἰδικότερα ἡ Ἐκκλησία μας βάλλεται γιὰ τὴν περιουσία της. Εἶναι βάσιμη αὐτὴ ἡ ἐμμονὴ τῆς Πολιτείας; Ἡ Ἐκκλησία ὡστόσο δὲν βοηθάει στὴ σίτιση τόσων ἀτόμων, στὴ διακονία τῶν ἀσθενῶν;

Δὲν πάει νὰ βάλλεται. Τὸ δοκίμασαν μὲ λύσσα δικτατορικὰ καθεστῶτα παντοῦ. Καὶ τί ἔγινε; Φύτρωσαν ἅγιοι καὶ φούντωσε ἡ πίστη σὲ ὅλο τὸν λαό. Τὸν ἴδιο λαό, στὸ ὄνομα τοῦ ὁποίου ὑποτίθεται ὅτι κυβέρνησαν. Δεῖτε γύρω σας τί γίνεται. Οἱ ἐκκλησιὲς εἶναι γεμάτες, οἱ ἐπισκέψεις στὰ μοναστήρια εἶναι τόπος ἀγαλλίασης τῆς ψυχῆς ἀπὸ τὸν οἰκονομικὸ πόλεμο.

–  Γιατί θέλουν νὰ βγάλουν τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν ἀπὸ τὰ σχολεῖα μας; Ποιόν σκοπὸ ἐξυπηρετοῦν; Ποιό εἶναι τὸ σχέδιο τῆς παγκοσμιοποίησης;

Ὁ Χριστὸς εἶναι ποὺ τοὺς ἐνοχλεῖ. Αὐτὸν πολεμᾶνε.

–  Μὰ πολεμιέται ὁ Θεός; Ὁ δημιουργός μας;

Ἐμωράνθησαν δυστυχῶς οἱ κυβερνῆτες καὶ οἱ ἐξουσίες. Δὲν θὰ τοὺς περάσει. Αὐτοὶ θὰ περάσουν καὶ θὰ ξεχαστοῦν. Οἱ ἄνθρωποι σχεδιάζουν καὶ προγραμματίζουν, ἀλλὰ ὁ Θεὸς ἀποφασίζει. Γιὰ τὸ καλό μας πάντα.

–  Γιατί τόσοι πόλεμοι καὶ μάλιστα θρησκευτικοί; Γιατί τόσα νεῦρα, κακίες, κουτσομπολιά, κ.λπ., γιὰ τοὺς γύρω μας;

Τὸ ἴδιο ἀκριβῶς γίνεται σὲ κρατικὴ καὶ θρησκευτικὴ κλίμακα. Λίγοι ἀγαποῦν καὶ συγχωροῦν. Δυστυχῶς.

–  Πιστεύετε ὅτι ζοῦμε μέρες Ἀποκάλυψης;

Βέβαια. Ἀλλὰ γιὰ τὴ μέρα καὶ τὴν ὥρα μόνο ὁ Θεὸς ξέρει. Τὰ σημάδια ὅμως, ποὺ μᾶς εἶπε νὰ κοιτᾶμε, εἶναι πολλά. Βέβαια ἡ Ἀποκάλυψη γιὰ μένα εἶναι χαρὰ καὶ ὄχι λύπη. Γιατί τὸ τέλος θὰ εἶναι ὁ ἐρχομὸς τοῦ Χριστοῦ καὶ ὁ τελικὸς προορισμός μας. Νὰ ζήσουμε, αὐτὸ γιὰ τὸ ὁποῖο γεννηθήκαμε.

–  Πῶς θὰ πορευτοῦμε ἀπὸ ἐδῶ καὶ στὸ ἑξῆς σ’ αὐτὴν τὴν οἰκονομικὴ ἐξόντωση ποὺ ἐπιβάλλει ὁ εὐρωπαϊκὸς Βορρᾶς στὸν εὐρωπαϊκὸ Νότο;

Ἂν δὲν μετανοήσουμε καὶ δὲν ταπεινωθοῦμε μπροστὰ στὸν Χριστό, τὴν ἔχουμε βάψει. Καὶ ὡς χώρα καὶ ὡς ἄνθρωποι. Ἄλλη λύση δὲν ὑπάρχει. Ὑπάρχει γύρω μας πολὺ κατάκριση καὶ δὲν ὑπάρχουν καλοὶ λογισμοί. Ὅμως μέσα ἀπὸ τὶς δοκιμασίες, τὴν ὑπομονή, τελικὰ ἐπεμβαίνει ἡ Θεία Χάρις, ἡ φώτιση καὶ ἡ διάκριση.

–  Ἡ οἰκογένεια εἶναι θεμέλιος λίθος;

Εἶναι, ἂν εἶναι ἑνωμένη ἐν Χριστῷ. Ἀλλιῶς καλύτερα μακριά. Ὁ Χριστός μας ἔδωσε κι ἐκεῖ τὸ παράδειγμα. Οἱ μαθητές Του, ποὺ τὸν ἀκολούθησαν παντοῦ, δὲν εἶχαν οἰκογένειες; Ἄφησαν τὰ πάντα γιὰ Ἐκεῖνον. Σὲ μία στιγμή.

–  Ποιό εἶναι τὸ νόημα τῆς ζωῆς;

Ὁ θάνατος καὶ ἡ βέβαιη ἀνάσταση.

–  Πῶς ξεκίνησε ἡ ἐπαφή σας μὲ τὴν Ὀρθοδοξία; Τί σᾶς ὁδήγησε κοντὰ στὸν Χριστό;

Ἦταν τὸ 1975, ὅταν σπούδαζα μουσικὴ στὸ Wurzburg τῆς Γερμανίας. Ἐκεῖ «γνώρισα» τὸν Χριστό, μὲ ἕναν μοναδικό, προσωπικό, ὑπερβατικὸ καί, δυστυχῶς ἢ εὐτυχῶς (ἡ ἐλεύθερη βούληση βλέπετε), μὴ ἐπικοινωνήσιμο τρόπο. Σὲ μία στιγμὴ ἡ ζωή μου ἄλλαξε στὴν πρὸ καὶ τὴ μετὰ Χριστόν. Ἐκεῖ ἀποφάσισα, μὲ τὴ σύζυγό μου Ντόρη καὶ τὸν ἐκεῖ ἱερέα π. Ρογκάκο, ἔπειτα ἀπὸ πολλὴ προσευχή, νὰ γυρίσω στὴν Ἑλλάδα. Ἀπὸ τότε εἶμαι ἐδῶ καὶ προσπαθῶ, μὲ τὴ ζωή, τὴ μουσική, μὲ ὅσα λέω ἀλλὰ καὶ τοὺς στίχους μου, νὰ μιλάω γιὰ τὸν Ἀγαπημένο. Πολὺς ὁ πόλεμος ἀπὸ τότε καὶ ἀνελλιπῶς μέχρι σήμερα, ἀλλὰ πολὺ περισσότερη ἡ χαρά.

–  Τί σημαίνει γιὰ ἐσᾶς ὁ λόγος τοῦ Θεανθρώπου, ὅπως τὸν διαβάζουμε μέσα ἀπὸ τὴν Καινὴ Διαθήκη;

Εἶναι ἡ μόνη ἀλήθεια, ὁ ὁδηγὸς ζωῆς καὶ ἡ καθημερινή μου πραγματικότητα. Λένε ὅτι ὅποτε, ἔστω καὶ ἁπλά, ἀνοίγεις τὴ Βίβλο, μαζεύονται οἱ Ἄγγελοι γιὰ νὰ ἀκούσουν τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ. Τί ἀχρησιμοποίητη εὐλογία ἔχουμε καθημερινὰ δίπλα μας! Πόσα θαύματα θὰ βλέπαμε, ἂν πιστεύαμε ἀληθινὰ καὶ ἀφηνόμασταν, σὰν μικρὰ παιδιά, στὸ θέλημά του. Ἄχ, αὐτὴ ἡ λογική, ποὺ σκοτώνει τὸ ὄνειρο, τὸ θαῦμα, τελικά.

–  Τί σᾶς συγκλονίζει ἀπὸ τὴ ζωή Του; Οἱ παραβολές του, ὁ λόγος Του περὶ ἀγάπης, ταπείνωσης, συγχώρεσης, τὰ Πάθη Του, ἡ Σταύρωσή Του, ἡ Ἀνάστασή Του;

Ἀγάπα τὸν πλησίον σου ὡς ἑαυτόν. Προϋπόθεση δηλαδὴ εἶναι νὰ ἀγαπήσεις καὶ νὰ γνωρίσεις τὸν ἑαυτό σου. Καὶ ὁ μόνος τρόπος εἶναι ἡ ταπείνωση. Τὸ χῶμα γεννάει λουλούδια, ἡ μοναξιὰ καὶ ἡ ἡσυχία γεννᾶνε ἀλήθεια, ἡ ταπείνωση σὲ φέρνει κοντά Του.

–  Ἔχετε νιώσει τὴν ἀνάγκη νὰ ἐπισκεφτεῖτε ἕναν ἱερὸ χῶρο ὡς προσκύνημα; Τὰ Ἱεροσόλυμα; Τὸ Ἅγιον Ὄρος; Τὴν Παναγία τῆς Τήνου;

Πρωτοπῆγα στὸ Ἅγιον Ὅρος τὸ 1976. Ἔχω πάει ἀρκετὲς φορὲς ἀπὸ τότε. Στὰ Ἱεροσόλυμα μία φορά, στὴ Ἁγία Σοφιὰ καὶ στὴν Τῆνο ἐπίσης. Γενικά, ὅμως, προτιμάω τὴν ἡσυχία καὶ τὴ μοναξιά, ποὺ βρίσκω σπίτι μου στὴ Νάξο, κοντὰ στὴ μουσική μου. Δὲν νομίζω ὅτι οἱ τόποι μὲ γεμίζουν. Μποροῦμε νὰ λατρεύουμε τὸν Θεὸ καὶ στὴ φύση. Αὐτὸ ποὺ μὲ γεμίζει ψυχικὰ εἶναι οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ καὶ οἱ τρόποι τους. Ἔγραψα τὸν «Μαρμαρωμένο βασιλιὰ» χωρὶς νὰ ἔχω πάει ἀκόμη στὴν Κωνσταντινούπολη. Τὸ «Γιὰ τὴν Σμύρνη» τὸ ἔγραψα ἐπίσης χωρὶς νὰ ἔχω ποτὲ πάει ἐκεῖ. Ὅμως εἶναι μέσα μου, κυλᾶνε στὸ αἷμα μου. Ὡς ἅγιο προστάτη μου ἀπὸ παιδὶ ἔχω τὸν Ἅγιο Φανούριο. Δὲν ξέρω γιατί, ἀλλὰ τὸν αἰσθάνομαι πάντα κοντά μου. Ἐλπίζω νά ᾽ναι ἔτσι.

–  Ὑπάρχουν πολλοὶ συνάνθρωποί μας ποὺ φοβοῦνται γιὰ μία κοινωνικὴ ἔκρηξη μετὰ τὴν τεράστια ἀνθρωπιστικὴ κρίση ποὺ ἔχει πλήξει τὴ χώρα . Οἱ αὐτοκτονίες αὐξάνονται καθὼς αὐτὸ ποὺ ζοῦμε πλέον ἔχει χαρακτηριστεῖ ἀπὸ τοὺς περισσότερους ὡς οἰκονομικὸς πόλεμος. Ἡ φτωχοποίηση εἶναι μεγάλη. Ἀλήθεια, φτάσατε ποτὲ στὸ σημεῖο νὰ ἀπελπιστεῖτε;

Αὐτὴ ἡ κατάσταση δὲν ἀφορᾶ, δυστυχῶς, μόνο τὴ χώρα μας. Τὸ κακὸ ἔχει πάρει τὸ πάνω χέρι καὶ κυβερνάει τοὺς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι δυστυχῶς τοῦ παραδίνονται. Εὐτυχῶς ὑπάρχουν ἀκόμη ἀρκετοὶ προσευχόμενοι ἄνθρωποι. Αὐτὸ εἶναι ποὺ ἐμποδίζει τὸ κακὸ νὰ ἐπικρατήσει. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Θεὸς μᾶς ὑπομένει ἀκόμη. Ὡς πότε ὅμως; Ἡ ἀπελπισία εἶναι ἔλλειψης πίστης. Τὴν πολεμάω συνέχεια γιατί ξέρω ὅτι τίποτε δὲν γίνεται ἂν ὁ Θεὸς δὲν τὸ ἐπιτρέψει. Καί… γεννηθήτω τὸ θέλημά Του.

–  Ἡ χρεωκοπία μας εἶναι οἰκονομικὴ ἢ ἠθική;

Μὰ τὸ ἕνα πάει μὲ τ’ ἄλλο. Ἡ ἠθικὴ εἶναι ἀνήθικη χωρὶς Θεό. Ὅλα ἐπιτρέπονται. Ἂν κάτι μᾶς κράτησε τόσα χρόνια ἦταν ἡ κοινὴ πίστη μας. Τώρα λαλοῦν πολλοὶ κοκόροι καὶ ἀρνοῦνται τὸν Χριστό, ὄχι τρίς, ἀλλὰ πολλάκις. Ἔχει ὁ Θεὸς ὅμως γιὰ ὅλους μας. Καὶ γι’ αὐτοὺς ποὺ τὸν ἀρνοῦνται.

–  Στὰ νεανικά σας χρόνια εἴχατε κάποια περιπέτεια μὲ τὰ ναρκωτικά; Εἴχατε νιώσει χαμένος;

Ναὶ εἶναι ἡ ἀπάντηση. Ἄλλωστε, σὲ ἕναν βαθμό, αὐτὴ ἡ μαυρίλα μὲ ὁδήγησε στὴν ἀναζήτηση καὶ στὴν τελικὴ γνωριμία μὲ τὸν Χριστό. Ἂν δὲν φωνάξεις ἀπὸ πόνο, ἀγωνία, θλίψη, μοναξιά, ἀπελπισία, δὲν προσεύχεσαι ἀληθινά. Βιασταὶ κληρονομήσουσι… Ἐπιμονή, ὑπομονὴ καὶ ὄχι πολὺ σημασία στὸν ἑαυτό μας ἢ στὸ τί θὰ ποῦν οἱ ἄλλοι. Κανεὶς δὲν πέθανε μὲ παρέα. Μόνοι πεθαίνουμε καὶ μόνοι κρινόμαστε.

–  Τί εἶναι οἱ δοκιμασίες στὴ ζωή;

Ἐπίσκεψη Θεοῦ, γιὰ ὅποιον τὸ καταλάβει. Βάσανο καὶ παιδεμὸς γιὰ ὅποιον τὸ ἀρνεῖται.

–  Ἀντλεῖτε δύναμη ἀπὸ τὴν προσευχή;

Μοῦ δόθηκε ὡς «ἐργόχειρο» ἡ μουσική. Ἀπὸ ἐκεῖ ἀντλῶ τὴν ὅποια δύναμή μου, τὴν ψυχικὴ ἰσσοροπία μου καὶ τὴν ἐπαφή μου μὲ τὸν Χριστό. Ἡ μεγαλύτερη χαρὰ ἔρχεται ὅταν γράφω. Καμιὰ φορᾶ καὶ ἡ μεγαλύτερη λύπη. Τελικά, καὶ τὰ δύο στὸ ἴδιο ἀποτέλεσμα ὁδηγοῦν.

–  Ἔχετε ζήσει κάποιο προσωπικὸ θαῦμα;

Ναί, καὶ γι’ αὐτὸ ἐξακολουθῶ νὰ μιλάω γιὰ τὸν Χριστό, τὴν πίστη, τὴν Ἑλλάδα, τὴν Ὀρθοδοξία. Ἐπιστρέφω ἔτσι λίγα ἀπὸ τὰ δῶρα πού μου δόθηκαν. Τὰ Σὰ ἐκ τῶν Σῶν…

ΠΗΓΗ: paron.gr/v3

ΠΗΓΗ:   ΚΛΙΚ