ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΔΙΑΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ (Γ. Ν. Παπαθανασόπουλος)

Ἐπιχείρηση διάσπασης τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

.           Πρὶν παρέλθουν εἴκοσι τέσσερις ὧρες ἀπὸ τὴν ἀποστολὴ τοῦ κειμένου τοῦ ὑπογράφοντος «Ἀπορίες γιὰ τὴν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος» νέα γεγονότα πρόσθεσαν μία τραγικότητα στὶς, οὕτως ἢ ἄλλως, πολὺ δυσάρεστες ἐξελίξεις. Μετὰ τὴν πρόκληση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου νὰ προσκαλέσει στὴ Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας Του ὅλους τοὺς Μητροπολίτες τῶν «Νέων Χωρῶν» τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, προστέθηκαν νέες, ἐκ μέρους τοῦ Φαναρίου, προκλήσεις.
.           Τὸ ἑσπέρας τῆς Δευτέρας, 5ης Ὀκτωβρίου, σὲ κεντρικὸ ξενοδοχεῖο τῆς Ἀθήνας διοργανώθηκε ἐκδήλωση γιὰ τὰ εἴκοσι χρόνια ἀρχιερατείας τοῦ Μητροπολίτου Σάμου κ. Εὐσεβίου. Παρόντες ὁ Ἀρχιεπίσκοπος κ. Ἱερώνυμος καὶ πολλοὶ –ἄνω τῶν εἴκοσι– ἀρχιερεῖς ἀπὸ ὅλη τὴν Ἑλλάδα, ποὺ παρεπιδημοῦν στὴν Ἀθήνα, συμμετέχοντες στὶς ἐργασίες τῆς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
.           Ὡς ἐκπρόσωπος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου παρέστη στὴν ἐκδήλωση ὁ Μητροπολίτης Προικονήσου κ. Ἰωσήφ. Κατὰ τὸν χαιρετισμό του, μπροστὰ στὸν Προκαθήμενο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ στοὺς ἄλλους Μητροπολίτες Της, ἀνέφερε, μεταξὺ τῶν ἄλλων, ὅτι εἶχε τὴ χαρὰ νὰ συμμετέχει μὲ τὸν Μητροπολίτη Σάμου στὴ Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου! Δὲν εἶναι γνωστὸ ἂν κατ᾽ ἰδίαν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἢ κάποιος ἄλλος Ἀρχιερεὺς ἔκανε στὸν Μητροπολίτη Προικονήσου σχετικὴ παρατήρηση καὶ ἐξέφρασε τὴ δυσφορία του γιὰ τὴν προκλητικὴ αὐτὴ δήλωση.
.           Μετὰ τὴ λήξη τῆς ἐκδήλωσης πάντως στὰ «πηγαδάκια», ποὺ δημιουργήθηκαν, οἱ συζητήσεις εἶχαν νὰ κάνουν μὲ τὸ θέμα ποὺ προέκυψε ἀπὸ τὴ δήλωση τοῦ κ. Ἰωσήφ. Σὲ ἕνα ἀπὸ αὐτὰ τονίστηκε ὅτι ὁ Μητροπολίτης Σάμου, ὅπως καὶ ὅλοι οἱ Μητροπολίτες τῶν «Νέων Χωρῶν», συμμετέχουν μόνο στὴ Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἑλλάδος καὶ πουθενὰ ἀλλοῦ. Μητροπολίτης ἀνέφερε ὅτι ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος φιλοξενεῖ τὸν Μητροπολίτη Προικονήσου καὶ εὐχαρίστως τοῦ παρέχει μισθὸ ἱεροκήρυκος, στερώντας τον ἀπὸ δικό της κληρικό. Ἄλλος σημείωσε ὅτι στὴ Μητρόπολη Πειραιῶς τελεῖ τὴ Θεία Λειτουργία, Θεία Μυστήρια, κηρύττει καὶ ἔχει ἐκπομπὴ στὸν Ραδιοφωνικὸ Σταθμὸ τῆς ὡς ἄνω Μητροπόλεως. Καὶ πρόσθεσε ὁ ἐν λόγῳ Ἱεράρχης μὲ νόημα: «Θυμᾶμαι τὰ λόγια τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Σεραφεὶμ ποὺ τὰ εἶχε γραμμένα ἐπὶ ξύλου καὶ τοποθετημένα στὸ γραφεῖο του, γιὰ νὰ τὰ βλέπει ὁ κάθε ἐπισκέπτης του: “Οὐδεὶς ἀσφαλέστερος ἐχθρὸς τοῦ εὐεργετηθέντος ἀχαρίστου”».
.           Στὴν ἴδια ἐκδήλωση ἀνακοινώθηκε ὅτι ὁ Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος ἀπέστειλε ἐπιστολὴ στὸν Μητροπολίτη Σάμου. Σ’ αὐτὴν γράφει τὸ ἀκόλουθο: «…χαίρομεν διαπιστοῦντες ὅτι τὸ ἔργον τοῦ Ἱερωτάτου ἀδελφοῦ ἐκτιμᾶται ἰδιαιτέρως ὑπὸ τοῦ θεοφιλοῦς κλήρου καὶ τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως ταύτης τοῦ καθ’ ἡμᾶς Ἁγιωτάτου Ἀποστολικοῦ καὶ Πατριαρχικοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου…». Ὁ Πατριάρχης γράφει τὴ μισὴ ἀλήθεια. Ἡ πλήρης ἀλήθεια εἶναι ὅτι καὶ ἂν ἀκόμη θεωρηθεῖ ὅτι τὸ κείμενο τῆς Πράξης τοῦ 1928 ἰσχύει –κάτι λίαν ἀμφισβητούμενο– ἡ ἐν λόγῳ Μητρόπολη εἶναι μὲν τοῦ Οἰκουμενικοῦ θρόνου, ἀλλὰ ἡ διοίκηση τῆς διεξάγεται ἀποκλειστικῶς ἀπὸ τὴν Ἁγιωτάτη Ἀδελφή Της Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος.
.           Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος κ. Ἱερώνυμος στὴν ἐπιστολή του πρὸς τὸν Μητροπολίτη Σάμου, μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς εἰκοσαετοῦς ποιμαντορίας του, δίνει μίαν ἔμμεση ἀπάντηση στὸν Πατριάρχη. Γράφει ὅτι ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τὸν ἐψήφισε: «Εἰς τὴν νησιωτικὴν ἀκρώρειαν, ἡ ὁποία καθορᾶ τὴν Ἰωνίαν, ἐγκατέστησε ἡ χάρις τοῦ Παναγίου Πνεύματος συνοδικῇ ἐκλογῇ ἀπὸ τοῦ 1995…». Ἀρχιερέας μᾶς σημείωσε ὅτι ὁ κάθε Μητροπολίτης ἀνήκει στὴν Ἐκκλησία ποὺ τὸν ψηφίζει καὶ στὴν ὁποία ὑπόσχεται πιστότητα καὶ ἀφοσίωση.
.           Γιὰ τὸ θέμα τῶν «Νέων Χωρῶν», δυστυχῶς, τὸ Ὑπουργεῖο τῶν Ἐξωτερικῶν τῆς Ἑλλάδος κρατᾶ ἑρμητικὰ κλειστὰ τὰ ἀρχεῖα του, παρὰ τὰ ἐπανειλημμένα αἰτήματα ἀπὸ ἐπιστήμονες καὶ δημοσιογράφους νὰ ἀνοίξουν, γιὰ νὰ ἔρθουν στὸ φῶς τὰ συζητηθέντα καὶ συμφωνηθέντα τότε ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ Πολιτεία καὶ τὸ Φανάρι. Πάντως μὲ τὸ δεδομένο τοῦ Νόμου ποὺ ψηφίστηκε τότε ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ Βουλή, ἡ Πράξη τοῦ 1928 δὲν ἰσχύει ὅπως ἔχει, κάτι ποὺ ἐνισχύεται καὶ μὲ τὴ Νομολογία τοῦ ΣτΕ.
.           Ἕως τὰ νέα κρούσματα ἡ ἐπιθετικότητα ποὺ ἔχει ἐνταθεῖ τελευταίως ἀπὸ τὸ Φανάρι στὶς Μητροπόλεις τῶν «Νέων Χωρῶν» θεωρήθηκε ὅτι ἦταν ἀπὸ ἕνα πεῖσμα, ἐπειδὴ δὲν ἐξελέγη ὁ ἐκλεκτὸς τοῦ Πατριάρχου στὴ Μητρόπολη Ἰωαννίνων. Ὅμως πλέον πολλοὶ Ἀρχιερεῖς ἀμφισβητοῦν τὴ θεωρία αὐτή. Στὴ θέση της ἀκούγονται διάφορες ἄλλες. Ἡ μία εἶναι ὅτι ἡ ἰδεολογία τοῦ Φαναρίου θεωρεῖ ὅτι τὰ ἐθνικὰ κράτη εἶναι κάτι τὸ παροδικὸ στὴν Ἱστορία καὶ ὅτι μείζονος σημασίας γιὰ τὸ Γένος εἶναι τὸ «Κέντρο» Του, ποὺ εἶναι τὸ Φανάρι. «Γένος» εἶναι μία εὐρύτερη ἔννοια τοῦ Ἔθνους, ποὺ καθιέρωσε τὸ Φανάρι ἐπὶ τουρκοκρατίας καὶ μὲ βάση τὰ προνόμιά του ἔναντι ὅλων τῶν χριστιανῶν τῆς ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας. Μὲ τὴ λογικὴ ὅτι ἡ Ἱστορία ἔχει σταματήσει στὴν τουρκοκρατία καὶ στὴν Ἐθναρχία τοῦ Φαναρίου αὐτὸ ἀγνοεῖ τοὺς ἐθνικοὺς κινδύνους ποὺ ὑφίστανται, ἰδιαίτερα στὴ Θράκη, στὰ νησιὰ τοῦ Ἀνατολικοῦ Αἰγαίου, στὴ Δωδεκάνησο, στὴν Ἤπειρο καὶ στὴ Μακεδονία. Κατὰ τὴν ἴδια θεωρία προηγεῖται τὸ συμφέρον τοῦ «Κέντρου», ποὺ πολλὲς φορὲς συμπίπτει μὲ αὐτὸ τῆς Ἄγκυρας καὶ ἔρχεται σὲ σύγκρουση μὲ αὐτὸ τῶν Ἀθηνῶν, π.χ. ἡ ἔνταξη τῆς γείτονος στὴν Ε.Ε. Ἡ ἄλλη θεωρία εἶναι ὅτι μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο πιέζει τὴν Ἑλληνικὴ Κυβέρνηση νὰ ἱκανοποιήσει αἰτήματά του. Ἡ τρίτη εἶναι πὼς ἐπιζητεῖ εὐρύτερο «ζωτικὸ χῶρο» στὶς «Νέες Χῶρες», ἀγνοώντας τὸ γεγονὸς ὅτι θὰ εὐνοηθοῦν ἔτσι περαιτέρω τὰ σχέδια τῆς Ἄγκυρας.
.           Ἡ χειρότερη ἐκδοχὴ πάντως θεωρίας εἶναι πὼς ἡ ἐκ μέρους τοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου συστηματικὴ καὶ συνεχὴς ἐπιχείρηση ἐπιβολῆς τῆς ἄποψής του, ὅτι οἱ «Νέες Χῶρες» ἀνήκουν στὸ Φανάρι, εἶναι μία προσπάθεια νὰ διασπασθεῖ ἡ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ νὰ περιοριστεῖ ὁ ρόλος της στὸν ἑλληνικὸ λαὸ καὶ στὴν Ὀρθοδοξία γενικότερα. Ἐπιδιώκει ἔτσι νὰ Τὴν περιορίσει στὶς περιοχὲς ποὺ εἶχαν ἀπελευθερωθεῖ ἕως τὴ δεκαετία τοῦ 1880 καὶ ποὺ ἦσαν ἕως τὴ γραμμὴ Παγασητικοῦ – Ἀμβρακικοῦ, ἀγνοώντας ἂν αὐτὸ θὰ ἔχει ἀρνητικὲς ἐπιπτώσεις στὰ πολιτικὰ καὶ στὰ ἐθνικὰ ζητήματα τῆς χώρας. Μὲ βάση τὴ θεωρία αὐτὴ ἡ Ἑλληνικὴ Δημοκρατία θὰ εἶναι διασπασμένη σὲ πέντε (!!!) ἐκκλησιαστικὰ καθεστῶτα: Στὴν Αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, στὸ ὑπὸ τὸ Πατριαρχεῖο αὐτόνομο καθεστὼς τῶν «Νέων Χωρῶν» (Θράκη, Μακεδονία, Ἤπειρος, Νησιὰ Ἀνατολικοῦ Αἰγαίου), μὲ ἕδρα τὴ Θεσσαλονίκη, στὴν ὑπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο αὐτόνομη Ἐκκλησία τῆς Κρήτης, μὲ ἕδρα τὸ Ἡράκλειο, στὰ ὑπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο Δωδεκάνησα μὲ ἕνα ἀνύπαρκτο ἐκκλησιαστικὸ καθεστὼς καὶ στὸ ὑπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο Ἅγιον Ὄρος, μὲ τὸ δικό του ἐκκλησιαστικὸ καθεστὼς καὶ τὸν δικό του Καταστατικὸ Χάρτη.-

ΠΗΓΗ:   ΚΛΙΚ