ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ Ο ΤΡΟΜΟΣ ΚΑΘΕ ΑΙΡΕΣΕΩΣ !!!

ΠΟΛΥΧΡΟΝΗ ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΠΑΡΑ ΤΟΥΣ ΠΟΔΑΣ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ π. ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ

ΠΟΛΥΧΡΟΝΗ ΜΑΘΗΤΕΙΑ

ΠΑΡΑ ΤΟΥΣ ΠΟΔΑΣ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ

π. ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ

ΜΗΝΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΑΚΗΣ

   Οταν ὁ μακαριστός Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Σεραφείμ Τίκας κάλεσε στό γραφεῖο του τόν π. Ἀντώνιο Ἀλεβιζόπουλο (ἐπανελθόντα ἀπό τήν ἐκκλησιαστική καί ἐκπαιδευτική ὑπηρεσία του στήν Γερμανία), ἡ έντολή πού τοῦ ἔδωσε ἦταν σαφής καί κοφτή· τοῦ εἶπε: –Ὅπως ξέρεις, π. Ἀντώνιε, ὁ

καιρός πού ἡ Ἐκκλησία καλοῦσε τόν “χωροφύλακα” γιά νά τήν “προστατεύσει” ἀπό τόν προσηλυτισμό τῶν χριστιανῶν μας στίς διάφορες αἱρέσεις, παρῆλθε ἤδη........Ναί, π. Ἀντώνιε. Ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει ὅλο τό ὁπλοστάσιο, ὅλα τά πνευματικά ἐφόδια γιά ν’ ἀντιμετωπίσει τὶς ψευδοδιδασκαλίες τῶν ποικιλωνύμων αἱρέσεων καί προπαγανδῶν, παλαιῶν καί νεωτέρων.

Σοῦ παραχωρῶ, λοιπόν, ἕνα γραφεῖο καί μιά γραμματέα, γιά ν’ ἀναλάβεις, ἀπό αὔριο, ἄν εἶναι δυνατόν, αὐτό τό ἔργο.  Ἔτσι περίπου εἶπε ὁ Σεραφείμ. Ὁ π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος ἀπεδέχθη προθύμως τήν τιμητική αὐτή πρόταση.

Ὁ π. Ἀντώνιος ξεκινᾶ μέ ζῆλο καί σύστημα...

Σέ λίγες ἡμέρες ὁ πνευματικός του, ἀρχιμανδρίτης τότε, μακαριστός Μελέτιος Καλαμαρᾶς, τόν συμβούλευσε: –π. Ἀντώνιε, τοῦ εἶπε, γιά τήν ἑδραία ἀντιμετώπιση τῶν διαφόρων αἱρέσεων καί τήν σχετική πρός αὐτές προπαγάνδα δέν πρέπει νά μένουμε μόνο στό “ἀντί–”, πρέπει οἱ συνεργάτες πού θά ἀναζητήσεις νά ξέρουν –καί νά ζοῦν!– οἱ ἴδιοι τήν Πίστη μας.

Καί ὁ π. Ἀντώνιος ξεκίνησε ἀπό τότε τό σημαντικότατο καί ἀνεπανάληπτο ἔργο του, ὡς ἀκολούθως:

1. Δημιούργησε τό πολυετὲς Φροντιστήριο Ὀρθοδόξου Πίστεως, μέ ἀρχική ἕδρα τή μεγάλη αἴθουσα συνεδριάσεων τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, παρά τήν ἱερά Μονή Πετράκη.

2. Ἀναζήτησε συνεργάτες νά διδάξουν σ’ ἐκεῖνο τό Φροντιστήριο· ἐκλεκτούς συνεργάτες ἐπέλεξε, μεταξύ τῶν ὁποίων ἦσαν οἱ: π. Γεώργιος Μεταλληνός, ὁ μακαριστός π. Δανιήλ Γούβαλης, ὁ καλός θεολόγος μακαριστός Νικόλαος Σωτηρόπουλος, καί περιστασιακά ἄλλοι, διαλεχτοί ὅλοι τους. Τά μαθήματα ἄρχιζε ὁ ἴδιος ὁ π. Ἀντώνιος. Εἴχαμε ὅλοι μαζί μας κείμενα καί μεταφράσεις τῶν Ἁγίων Γραφῶν, τετράδια σημειώσεων καί τεταμένη τήν προσοχή μας. Μερικοί εἶχαν καί μικρά, δημοσιογραφικά μαγνητόφωνα γιά τήν καταγραφή τῶν διδασκομένων.

3. Μέ τόν καιρό καθιέρωσε ἐτήσια ἀλλὰ καί περιστασιακά συνέδρια, μέ τή συμμετοχή ἐντεταλμένων ἀπό τίς Μητροπόλεις τῆς χώρας (καί πέραν αὐτῆς) γιά τήν ἐνημέρωση καί τήν ἐνεργοποίησή τους γύρω ἀπό τά θέματα αὐτά.

4. Συνέγραψε καί ἐξέδωσε –μεταξύ πολλῶν ἄλλων βιβλίων– τό χρησιμότατο γιά τήν περίσταση “ Ἐφόδιον Ὀρθοδοξίας ”.

5. Δημιούργησε ὁμάδες εἰδικῶν ἐπιμέρους συνεργατῶν, καθώς καί τόν Σύλλογο γιά τήν Προστασία τοῦ Ἀτόμου καί τῆς Οἰκογενείας, γιά τήν εὐρύτερη καί εἰδική ἐνημέρωση τοῦ κοινοῦ καί τῶν ἐνδιαφερομένων προσώπων γιά θέματα γύρω ἀπό τίς αἱρέσεις καί τίς καταστροφικές λατρεῖες, πού ἄρχισαν τότε (δεκαετίες 1980-1990) νά κατακλύζουν τήν Ἑλλάδα. Νά κατακλύζουν τή χώρα μας, αἰφνιδιαζομένων τῶν ἱερέων μας καί τοῦ κοινοῦ.

6. Ὁ π. Ἀλεβιζόπουλος συνέγραψε καί ἐξέδωσεν ἐπίσης μέγαν ἀριθμό βιβλίων καί βιβλιαρίων γύρω ἀπό τά θέματα αὐτά, τά ὁποία βιβλία ἀποτελοῦν σήμερα ἔγκυρη πηγή ἐνημερώσεως καί ἐκπαιδεύσεως γιά κάθε ἐνδιαφερόμενο.

Οἱ δραστηριότητες τοῦ πρεσβυτέρου ἐκείνου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας γιά τά ζητήματα αὐτά ἦσαν δημιουργικές καί ἀσίγαστες. Ἄφησε ἐποχή!

Ἡ πρώτη γνωριμία μου μέ τόν π. Ἀντώνιο...

Κατά τά τελευταῖα χρόνια τῆς δεκαετίας τοῦ 1960 καί ἐπί σειρά ἐτῶν, οἱ αὐτοαποκαλούμενοι “Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ” προσπαθοῦσαν νά μέ προσελκύσουν στήν Ὀργάνωσή τους. Παρά τίς “φιλότιμες” προσπάθειές μου δέν κατάφερνα νά ὑπερασπισθῶ τήν Ὀρθόδοξη Πίστη μας μέ ἐπάρκεια. Μέ τήν βοήθεια, λοιπόν, ἑνός φίλου ὀργανώθηκε συνάντηση γιά τόν σχετικό διάλογο μεταξύ “πρεσβυτέρων” τῶν Χιλιαστῶν καί ἡμετέρων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν. Στό σπίτι μου ἔγινε. Ἐκ μέρους ἡμῶν παρεκάθησαν στή συζήτηση οἱ ἄγνωστοι σέ μένα ἕως ἐκείνης τῆς στιγμῆς, ἀείμνηστοι π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος καί ὁ Νικόλαος Σωτηρόπουλος.

Ἡ πνευματική ἐκείνη μάχη ὑπῆρξε σφοδρότατη. Ὑπῆρξε ὡστόσο γιά μένα καί ἐξόχως διδακτική, τόσο γιά τό περιεχόμενο ὅσο καί γιά τόν τρόπο διεξαγωγῆς της. Ἦταν ἕνα ἐναρκτήριο μάθημα. Ἡ προσχώρησή μου ἔτσι στήν Ὀργάνωση τοῦ Χιλιασμοῦ ὁριστικῶς ματαιώθηκε. Ἔγινε μάλιστα τό ἀντίθετο. Παρακολούθησα ἐπί μακρόν τό φροντιστήριο τοῦ π. Ἀλεβιζόπουλου γιά τήν Ὀρθόδοξη Πίστη μας καί ἐν συνεχεία στρατολογήθηκα ἀπό τόν ἴδιο ὡς στενός ἔκτοτε συνεργάτης αὐτοῦ, ἕως τῆς κοιμήσεώς του.

Νέες μέθοδοι...

   Εἶναι δόγμα τῆς Ὀργανώσεως τῶν “Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ”, ὅτι ὁ λεγόμενος “πολύς ὄχλος” τῶν ὀπαδῶν της πρέπει νά λαμβάνουν τήν πνευματική τους τροφή ΜΟΝΟ ἀπό τό κέντρο αὐτῶν, ἀπό τά γραφεῖα τῆς Ἑταιρείας «Σκοπιά», διότι μόνον ἐκεῖ ἐργάζεται –τάχα– τό Ἅγιο Πνεῦμα πού παράγει αὐτήν τήν “τροφή”. Μποροῦν βέβαια νά ἔχουν –καί ἔχουν– στά χέρια τους οἱ ὀπαδοί μιά δική τους μετάφραση τῶν Ἁγίων Γραφῶν, ἀλλά ἡ ἐξήγησή της γίνεται ΜΟΝΟ μέσω τῆς Ἑταιρείας τους, ὄχι τῶν ἰδίων. Ἡ Ἑταιρεία ἐν συνεχείᾳ τυπώνει ποταμηδόν περιοδικά καί βιβλία, διά τῶν ὁποίων διατρέφονται πνευματικά τά ἑκατομμύρια τῶν ἀνά τόν κόσμο ὀπαδῶν της. Ἄν τώρα ἐκλεκτοί θεολόγοι μας καί γενικότερα οἱ γνῶστες τῶν Ἁγίων Γραφῶν (καί τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεώς μας) παρουσιάσουν στούς Χιλιαστές πειστικά τήν ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας μας, οἱ Χιλιαστές ἀδυνατοῦν νά τή δεχθοῦν. Ἀδυνατοῦν νά τή δεχθοῦν, ἀφοῦ γι’ αὐτούς ΜΟΝΗ αὐθεντία γιά τήν ἐξήγηση τῶν Γραφῶν, ὅπως προείπαμε, εἶναι τό Μπροῦκλιν, ἡ Ἑταιρεία τους. Ἔχουν πεισθεῖ γιά τοῦτο μέ διάφορες “τεχνικές” πού ἐφαρμόζει ἐπ’ αὐτῶν ἡ Ὀργάνωση, χρησιμοποιῶντας μακροχρονίως ὅλες τίς μεθόδους τῆς  ἐφαρμοσμένης ψυχολογίας.

Ἡ ἀποδόμηση τῆς αὐθεντίας τοῦ Μπροῦκλιν...

   Ἔ, λοιπόν! Ὁ π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος χρησιμοποιῶντας ΚΑΙ τήν πείρα πού εἶχε ἀποκομίσει ἀπό τήν ἐπαφή του μέ τούς Γερμανούς καί ἄλλους Εὐρωπαίους ἐρευνητές, εἰσέφερε ΑΥΤΟ ἀκριβῶς στήν ὅλη προσπάθεια: Νά ἀποδομήσει τήν “αὐθεντία” καί τήν ἀξιοπιστία τῆς Ἑταιρείας «Σκοπιά», ἔτσι ὥστε οἱ ὀπαδοί της καί κάθε ἐνδιαφερόμενος νά ἀρχίσουν νά ἐλευθερώνονται σιγά–σιγά ἀπό τά πνευματικά τους δεσμά, πού τούς ἔχει “φορέσει” ἡ Ὀργάνωση, ἀπαιτοῦσα πλήρη ὑποταγή τῶν ὀπαδῶν πρός αὐτήν.

Γιά τόν σκοπό αὐτόν χρειάστηκε ν’ ἀναζητηθοῦν καί νά μελετηθοῦν συγκριτικά ὅλα τά ἔντυπα τῆς Ὀργανώσεως αὐτῶν, τά ὑπάρχοντα ἀπό τά τέλη τοῦ προπερασμένου αἰῶνα, πού ἐμφανίστηκε αὐτή ἡ Ὀργάνωση, ἕως τίς ἡμέρες μας.

Γιατί αὐτό;

Μά γιά νά ἐντοπισθοῦν εἰς αὐτά –ὡς ἀδιάψευστα ντοκουμέντα– οἱ κατά καιρούς πολλές ψευδοπροφητεῖες καί οἱ συνεχῶς ἀλλασσόμενες καί ἀλληλοσυγκρουόμενες διδασκαλίες τοῦ Μπροῦκλιν, ἔτσι ὥστε ἡ ἀξιοπιστία τῆς Ἑταιρείας τῶν Χιλιαστῶν νά εἶναι χειροπιαστή, μέ βεβαιότητα τεκμηριωμένη στά μάτια τῶν ὀπαδῶν, ἀπό τό ἴδιο τους τὸ στρατόπεδο, ἀπό τίς ἴδιες τους τίς γραφίδες (κατά τό βιβλικό, “ἐκ τοῦ στόματός σου κρινῶ σε, πονηρέ δοῦλε” (Λουκ. 19, 22).

Ἄν τώρα ἄνοιγε αὐτή ἡ ρωγμή στή διάνοια τῶν “Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ” καί ἰδίως εἰς τούς ὑπό προσηλυτισμόν εὑρισκομένους ἀνθρώπους, τότε καί μόνο τότε θά ἐρχόταν ἡ ὥρα ν’ ἀρχίσουν ν’ ἀκούουν ἀποτελεσματικά τήν πράγματι αὐθεντική ἐξήγηση τῶν Ἁγίων Γραφῶν, ἔτσι ὅπως τήν ἔχει ἡ ἱστορική καί παραδοσιακή Ὀρθόδοξη Ἐκκλησίας μας, διά τῶν Πατέρων αὐτῆς.

Αὐτό ἦταν τό ἔργο τοῦ π. Ἀλεβιζόπουλου καί τῶν ἐπιλεγμένων ἀπό τόν ἴδιο συνεργατῶν του. Τό ἀνάλογο ἔγινε γιά τίς περισσότερες Ὀργανώσεις πού διερευνήθηκαν. Ἐπίμοχθη προσπάθεια γιά τήν ἀνεύρεση τῶν παλαιοτέρων ἐντύπων τῆς Ἑταιρείας τῶν Χιλιαστῶν Τό ἔργο αὐτό ἀνέλαβε ἀρχικῶς ὁ χαράσσων αὐτές ἐδῶ τίς γραμμές.

Ἀναζητήθηκαν ἔτσι τά ἔντυπα αὐτά (τόμοι ἀτελείωτοι), ὅ,που μποροῦσε νά ἀνευρεθοῦν, π.χ. εἰς χεῖρας τῶν ἀποχωρησάντων ἀπό τήν χιλιαστική Ὀργάνωση Ὀπαδῶν, στίς βιβλιοθῆκες παλαιοτέρων ἐρευνητῶν, καθώς ἐπίσης καί στά κονίσαλα ράφια ὅλων τῶν παλαιοβιβλιοπωλείων τῶν Ἀθηνῶν καί τοῦ Πειραιῶς... Καί ἀνευρέθησαν, τά 90% ἐξ αὐτῶν, στήν Ἑλληνική γλῶσσα!

Ἐνθυμοῦμαι ὅτι οἱ πρῶτοι ἑπτά βασικοί καί ὀγκώδεις τόμοι τῆς Ἑταιρείας «Σκοπιά», τιτλοφορούμενοι ὡς «Γραφικαί Μελέται» (1886-1917) ἀνευρέθησαν στό τότε ὑπάρχον παλαιοβιβλιοπωλεῖο «Χάγιου», στήν ἀρχή τῆς ὁδοῦ Σταδίου εὑρισκομένου. Θυμᾶμαι μέ πόση χαρά (τή χαρά τοῦ ἐρευνητῆ) ἄκουσα ἀπό τό στόμα τῆς γηραιᾶς ἰδιοκτητρίας του ὅτι τά βιβλία πού ἀναζητοῦσα ὑπῆρχαν στά ράφια της! Μοῦ ἔφερε, μάλιστα, μιά τετράμετρη σκάλα, ἀνέβηκα μέ φόβο ψηλά καί ἔπιανα ἕνα–ἕνα τά βιβλία ἐκεῖνα, τοποθετημένα καί λησμονημένα ἐκεῖ πρό τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου! Ἡ σκόνη ἔτσι πού ἐκτινασσόταν ἀπό τά βιβλία αὐτά γινόταν ἀποπνικτικό σύννεφο...

Ἔτσι συνέβαινε μέ τά παλαιότερα ἐκ τῶν ἐντύπων πού ἀναζητούσαμε. Τά μισά ἀπό τά βιβλία πού ἀνευρίσκοντο γενικότερα, τά κρατοῦσε ἡ ἀφεντιά μου, καί τά ἄλλα μισά ἐδίδοντο στόν π.  Ἀλεβιζόπουλον. Τά βάζαμε κάτω καί τά μελετούσαμε. Μέ ἐπιμονή καί ὑπομονή. Ἡμέρες καί μῆνες... Τά εὑρήματά μας τά γνωστοποιούσαμε ὁ ἕνας στόν ἄλλο τηλεφωνικῶς, ὧρες ἀτελείωτες. Ὁ π. Ἀντώνιος καί ὁ γράφων τίς γραμμές αὐτές βρίσκαμε τά “λαυράκια”, ὁ καθένας ξεχωριστά. Ἐκεῖνος ἀξιολογοῦσε καί ταὐτοχρόνως μέ δίδασκε, μέ ἐκπαίδευε. Ἔμπονα. Τά πορίσματα τῶν ἐρευνῶν ἐγνωστοποιοῦντο στίς συνάξεις τῶν “μαθητῶν” καί ἐγράφοντο σέ βιβλία, στά γνωστά ἔγκυρα βιβλία τοῦ π. Ἀλεβιζόπουλου. Τά ὑποψήφια θύματα συνεχῶς ἐλευθερώνοντο. Μερικοί ἐκ τῶν ἰδίων τῶν Χιλιαστῶν ἐπροβληματίζοντο, πολλοί δέ ἐξ αὐτῶν ἄφηναν πίσω τους τήν Ὀργάνωση. Δόξα τῷ Θεῷ!

Πινελιές ἀπό τή ζωή τοῦ ἀλησμόνητου ἐκείνου παπᾶ...

   Ὁ π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος ἦταν ἀκτήμων. Σχέσεις καλές δέν εἶχε μέ χρήματα. Τό μικρό του σπίτι στήν ὁδό Κύπρου στήν Ἁγία Παρασκευή, ὁ ἀδελφός του ὁ Φώτης φρόντισε νά χτιστεῖ, ὅταν ὁ ἴδιος ἔλειπε, ὑπηρετῶντας τούς μετανάστες μας στή Γερμανία. Ἦταν λιτοδίαιτος ἄνθρωπος. Σπουργιτάκι. Ἡ πρεσβυτέρα του πήγαινε κάθε χρόνο στή Γερμανία, νά δεῖ τή μητέρα της. Ὅταν μοῦ τό ἔλεγε, τόν ρωτοῦσα:

–... Καί πῶς περνᾶς μόνος, χωρίς τήν φροντίδα της, π. Ἀντώνιε;

–Ἄ!, μοῦ ἀπαντοῦσε, “τίς πρῶτες τρεῖς μέρες παίρνω ἀπό τήν ψωμιέρα ὅσα κομμάτια ψωμιοῦ ἔχουν ἀπομείνει, τά βρέχω στό νερό καί τά τρώω. Μέ ἕνα φροῦτο μετά”.

Καί συνέχιζε νά μοῦ λέει:

–“... Ὅταν τελειώσουν τά ξερά ψωμιά, ρίχνω στήν κατσαρόλα μισό κιλό ρύζι, βγάζω πέντε πιάτα, τά βάζω στό ψυγεῖο κι ἔτσι πορεύομαι. Μοῦ φέρνουν καί λίγα φροῦτα ἀπό τή Λαϊκή Ἀγορά, ἐπιστρέφει ἐν τῷ μεταξύ ἡ παπαδιά μου καί εἶναι ὅλα καλά λίαν. Δόξα τῷ Θεῷ”! Ἔτσι μοῦ ἔλεγε ὁ ἀλησμόνητος ἐκεῖνος παπᾶς!

   Ὁ περί οὗ ὁ λόγος, σεβαστός δάσκαλος π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος, πρόσφερε πολλά στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Ἔφυγε νωρίς. Τόν ἐνθυμούμεθα μέ σεβασμό. Μέ σεβασμό καί ἀγάπη πολλή. Πάντα!

 Χριστούγεννα 2014

Μηνᾶς Ἀναστασάκης

 

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΕΥΧΟΣ 149

Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον www.egolpion.com

31    ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2014

ΠΗΓΗ:   ΚΛΙΚ