ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΥ ΖΩΗΣ

Ο μακαριστός π. Αθανάσιος Μυτιληναίος διαπίστωνε με πόνο: «Οι Χριστιανοί μας δεν πιστεύουν στην αιώνιο ζωή». Δυστυχώς, άλλοι αμφιβάλουν και άλλοι αρνούνται με θράσος και ασέβεια την ύπαρξη της αιωνίου ζωής. Βέβαια, δεν έχουν καμία, απολύτως καμία απόδειξη για την απιστία τους. Αντιθέτως, όσοι πιστεύουν στην αιώνια ζωή έχουν αναρίθμητες αποδείξεις, εκατομμύρια αποδείξεις για την ύπαρξη της αιωνίου ζωής.

Αυτός ο λόγος δεν είναι υπερβολικός. Αν σκεφτούμε ότι μόνο οι γνωστοί μάρτυρες είναι 40  εκατομμύρια και ότι είναι αναρίθμητο το πλήθος των αγίων, ανδρών και γυναικών, έχουμε εκατομμύρια χειροπιαστές αποδείξεις για την ύπαρξη της αιωνίου ζωής. Αλλά, και μόνο το γεγονός ότι ο Θεάνθρωπος Κύριος μας πολλές φορές μίλησε με βεβαιότητα για την αιώνια ζωή, είναι αρκετό και υπεραρκετό. Δεν μας χρειάζεται άλλη απόδειξη.

Στις παρακάτω γραμμές θα σας διηγηθώ δύο θαυμαστά γεγονότα που είναι ατράνταχτα σημεία της αιωνίου ζωής. Το πρώτο είναι από την ζωή του μεγάλου Αγίου Νεκταρίου. Όταν γίνονταν εργασίες στο μοναστήρι της Αγίας Τριάδος ο Άγιος Νεκτάριος φορώντας παλιά και σχισμένα ράσα εργαζόταν μαζί με τους εργάτες. Κάποια μέρα πήγε να τον γνωρίσει ένας αξιωματικός, ο οποίος είχε κτήματα κοντά στο μοναστήρι. Μόλις είδε τον κληρικό με τα σχισμένα ράσα ρώτησε: «Ο δεσπότης είναι εδώ;». «Ναι, απάντησε ο άγιος Νεκτάριος, εδώ είναι. Τον θέλετε;». Όταν ο αξιωματικός απάντησε καταφατικά και πρόσθεσε ότι ήθελε να πάρει την ευχή του, ο άγιος Νεκτάριος φανέρωσε ότι ήταν ο ίδιος ο δεσπότης. Τότε ο αξιωματικός εξεπλάγη και είπε γεμάτος απορία: «Μα, δεν είναι δυνατόν ένας μητροπολίτης να φοράει σχισμένα ράσα και να εργάζεται με τους εργάτες! Δεν είναι σωστό μορφωμένος άνθρωπος να πράττει αυτά». Ο άγιος Νεκτάριος με απλότητα τού είπε: «Δεν πειράζει παιδί μου. Εγώ εργάζομαι εδώ και αυτά  θα τα βρούμε στην άλλη ζωή». «Μα, δεσπότη μου, αντέταξε ο αξιωματικός, ποιός γύρισε από την άλλη ζωή και είπε ότι υπάρχει;». Τότε ο άγιος Νεκτάριος με ευγένεια του είπε: «Δεν θα σου πω πολλά για να μην σε στεναχωρήσω, αλλά κάποια μέρα ο Κύριος θα σου φανερώσει ότι πραγματικά υπάρχει άλλη ζωή». Έπειτα επειδή ο αξιωματικός επανέλαβε την αντίρρηση  του, ο άγιος Νεκτάριος τον βεβαίωσε ότι ο Θεός θα τον φωτίσει να γνωρίσει την αλήθεια.

Μετά από αυτήν τη συνάντηση ο αξιωματικός πήγε στο εξωτερικό και γύρισε στην Αίγινα μετά από πολύ καιρό. Καβάλα στο άλογό του πήγε να δεί τα κτήματά του. Προχωρώντας συνάντησε μπροστά του τον Άγιο Νεκτάριο ο οποίος του είπε: «Καλώς το παιδί μου τον Γεώργιο. Τι κάνεις;». «Καλά, γέροντα, απάντησε ο αξιωματικός. Πάω να δω  τα κτήματά μου και θα επιστρέψω». «Νάρθεις παιδί μου στο μοναστήρι να πιείς τον καφέ μου, τον κάλεσε ο Άγιος Νεκτάριος». Εν τω μεταξύ το άλογο ήταν ανήσυχο και αφηνίασε, πράγμα που προκάλεσε μεγάλη εντύπωση στον αξιωματικό.

Αφού πήγε στα κτήματά του, πήρε τον δρόμο για το μοναστήρι και σε κάποιους χωριανούς είπε ότι συνάντησε τον άγιο Νεκτάριο. Εκείνοι γεμάτοι έκπληξη δεν μπορούσαν να πιστέψουν το γεγονός, διότι όπως του είπαν, ο άγιος Νεκτάριος είχε κοιμηθεί πριν 41 μέρες. Μάλιστα του είπαν να προσέξει τα προγράμματα του μνημοσύνου του Αγίου Νεκταρίου που έγινε την προηγούμενη ημέρα. Ο αξιωματικός με απόλυτη βεβαιότητα είπε: «Μα δεν είναι δυνατόν, αφού τον είδα». Κατόπιν πήγε στο μοναστήρι όπου είδε την ηγουμένη και τις μοναχές να κλαίνε. Τότε οι μοναχές του είπαν: «Καλώς ήρθατε, κύριε Γεώργιε. Εχάσαμε τον προστάτη μας, εχάσαμε τον πνευματικό μας πατέρα. Είναι φρέσκο ακόμα το χώμα του τάφου του αγίου Νεκταρίου». Ο αξιωματικός πήγε στον τάφο γονάτισε και με δάκρυα πήρε μια χούφτα χώμα και είπε συγκλονισμένος: «Όντως είσαι άγιος και έφερες  μέσα στην μνήμη μου που σου είχα πει, ποιος γύρισε από την άλλη ζωή και είπε ότι υπάρχει. Να λοιπόν που ήρθες εσύ να με βεβαιώσεις ότι υπάρχει αιώνια ζωή».

Το δεύτερο γεγονός έχει σχέση με τον Όσιο Πορφύριο. Μια κυρία που ζει στην Αυστραλία είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον όσιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη. Κάποια μέρα τηλεφώνησε στο μοναστήρι του και συζήτησε με τον γέροντα Πορφύριο περίπου 25 λεπτά. Τελειώνοντας το τηλεφώνημα είπε στον γέροντα ότι αν χρειαστεί θα  ξανατηλεφωνήσει. Ο γέροντας τότε της είπε: «Να μην ξανατηλεφωνήσεις, διότι πέθανα. Δεν βρίσκομαι στην γη, είμαι στο ουρανό». Η γυναίκα έμεινε άναυδη και την επόμενη ημέρα τηλεφώνησε πάλι στο μοναστήρι. Το τηλέφωνο το σήκωσε μία μοναχή η οποία, όταν η κυρία από την Αυστραλία ζήτησε τον γέροντα Πορφύριο, της είπε ότι ο γέροντας Πορφύριος είχε πεθάνει πριν 40 ημέρες. Τότε η κυρία είπε στην μοναχή ότι την προηγούμενη ημέρα συζήτησε τηλεφωνικώς με τον γέροντα Πορφύριο 25 λεπτά. Η δε μοναχή απάντησε: «Δεν ξέρω αν μιλήσατε χθες με τον γέροντα, εγώ σας λέω ότι ο γέροντας πέθανε πριν 40 ημέρες». 

Μετά από αυτά πιστεύω να συμφωνείτε ότι η αιώνια ζωή είναι μία χειροπιαστή πραγματικότητα.