ΚΑΤΑ ΣΥΜΠΤΩΣΙΝ καὶ οἱ δύο «ἁγιοποιηθέντες» Πάπες εἶχαν ἐνεργήσει, ὥστε νὰ ἀπαλειφθεῖ τὸ «ἀρχαῖο χριστιανικὸ στίγμα» κατὰ τῶν Ἑβραίων.

«Σύμπτωση»: Καὶ οἱ δύο «ἁγιοποιηθέντες» Πάπες ἦταν αὐτοὶ ποὺ ἐνήργησαν ὥστε νὰ ἀφαιρεθεῖ τὸ «ἀρχαῖο χριστιανικὸ στίγμα» κατὰ τῶν Ἑβραίων

τοῦ Ἱστολογίου «Κόκκινος Οὐρανός»

.             «Εἶναι μία σύμπτωση, ἀλλὰ μία ἀξιοσημείωτη σύμπτωση», ἀναφέρει τὸ Jewish Telegraphic Agency (JTA) σχετικὰ μὲ τὴν «τελετὴ ἁγιοποίησης» τοῦ Πάπα Ἰωάννη Παύλου B΄ καὶ τοῦ Πάπα Ἰωάννη ΚΓ΄, ποὺ ἔγινε τὴν Κυριακὴ 27 Ἀπριλίου, μία ἡμέρα πρὶν τὸ Γιομ ΧαΣοὰ – τὴν ἡμέρα μνήμης τοῦ Ὁλοκαυτώματος (ἄλλη σύμπτωση).
.             Καὶ συνεχίζει: Αὐτοὶ οἱ δύο ποντίφικες μετὰ τὸ Ὁλοκαύτωμα ἔφεραν ἐπανάσταση στὶς σχέσεις μεταξὺ Καθολικῶν καὶ Ἑβραίων, προώθησαν τὸν διάλογο μεταξὺ τῶν θρησκειῶν καὶ ἐνσωμάτωσαν τὸν σεβασμὸ γιὰ τοὺς Ἑβραίους καὶ τὸν Ἰουδαϊσμὸ στὸ ἐπίσημο Καθολικὸ δόγμα.
.             «Αὐτοὶ οἱ δύο Πάπες ὄχι μόνο ἔχουν μετασχηματίσει τὴν (καθολικὴ) ἐκκλησία, ἀλλὰ δημιούργησαν ἕνα μεγαλύτερο ἀντίκτυπο στὸν ἔξω κόσμο – καὶ σέ μᾶς», εἶπε ὁ Ραβίνος Gary Bretton – Granatoor, ἀντιπρόεδρος τῆς Παγκόσμιας Ἕνωσης τοῦ Προοδευτικοῦ Ἰουδαϊσμοῦ, ὁ ὁποῖος συμμετέχει στὸν Ἰουδαϊκὸ – Καθολικὸ διάλογο». Σὰν Ἑβραῖος, ἡ ζωή μου καὶ ἡ ἀσφάλεια καὶ προστασία τῶν Ἑβραίων, ἔχουν βελτιωθεῖ μὲ τὶς ἐνέργειες αὐτῶν τῶν δύο ἀτόμων».
.             Στὴν τελετή, στὴν κατάμεστη πλατεία τοῦ Ἁγίου Πέτρου στὴ Ρώμη, ἐπρόκειτο νὰ παραστοῦν ἐκπρόσωποι τῆς ἑβραϊκῆς κοινότητας, ὅπως ὁ Ἀρχιραβίνος τῆς Ρώμης, Riccardo Di Segni, ὁ διεθνὴς διευθυντὴς διαθρησκειακῶν ὑποθέσεων τῆς Ἀμερικανο-Ἑβραϊκῆς Ἐπιτροπῆς (American Jewish Committee – AJC), Ραβίνος David Rosen καὶ ὁ προσωπικὸς φίλος τοῦ Φραγκίσκου Ραβίνος Ἀβραὰμ Skorka τῆς Ἀργεντινῆς.
.             Ὁ Πάπας Ἰωάννη ΚΓ΄, ὁ ὁποῖος ἔκατσε στὸν παπικὸ θρόνο ἀπὸ τὸ 1958 μέχρι τὸ θάνατό του τὸ 1963, ἄρχισε τὶς πολιτικὲς ποὺ ἄλλαξαν σχεδὸν 2.000 χρόνια διδασκαλίας τῆς καθολικῆς ἐκκλησίας.
.               Πρῶτον, ἀκύρωσε τὶς λέξεις «ἄπιστοι Ἑβραῖοι» ἀπὸ τὶς προσευχὲς τῆς Μ. Παρασκευῆς. Στὴ συνέχεια, μεταρρύθμισε καὶ συγκάλεσε τὸ Δεύτερο Συμβούλιο τοῦ Βατικανοῦ τὸ 1962 (Βατικανὸ ΙΙ). Τὸ Συμβούλιο αὐτὸ τὸ 1965 ἐξέδωσε τὴ δήλωση ‘Nostra Aetate’, ἕνα ἔγγραφο ὁρόσημο μὲ λιγότερες ἀπὸ 1.600 λέξεις ποὺ ἀπηύθυνε ἔκκληση γιὰ τὸν διάλογο Ἑβραίων – Καθολικῶν καὶ ἀπέρριψε τὸ ἀρχαῖο χριστιανικὸ στίγμα κατὰ τῶν Ἑβραίων ὡς δολοφόνους τοῦ Ἰησοῦ.
.             Περισσότερες ἀπὸ δύο δεκαετίες νωρίτερα κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ Β´ Παγκοσμίου Πολέμου, ὡς Καρδινάλιος Angelo Roncalli, ὁ μελλοντικὸς Πάπας εἶχε ἐργαστεῖ ἐνεργὰ γιὰ νὰ σώσει τοὺς Ἑβραίους, χρησιμοποιώντας τὴ θέση του ὡς παπικὸς ἀντιπρόσωπος τοῦ Πάπα στὴν Τουρκία γιὰ νὰ καταρτίσει πλαστὰ ἔγγραφα γιὰ τοὺς Ἑβραίους πρόσφυγες. Ὁ Πάπας Φραγκίσκος ὑπογράμμισε τὶς δράσεις αὐτές, μιλώντας μὲ δημοσιογράφους τὸ περασμένο ἔτος.
.             «Πόσες μαρτυρίες γιὰ ψευδῆ βαπτίσματα ἔκανε στὴν Τουρκία ὑπὲρ τῶν Ἑβραίων!», δήλωσε ὁ Φραγκίσκος. «Ἦταν ἕνας θαρραλέος ἄνθρωπος, ἕνας καλὸς ἐπαρχιακὸς ἱερέας, μὲ μία τέτοια μεγάλη αἴσθηση τοῦ χιοῦμορ – τόσο μεγάλη, ὅσο μεγάλη ἦταν καὶ ἡ ἁγιότητά του».
.             Ὁ Ἰωάννης Παῦλος Β´, ὁ ὁποῖος ἦταν στὸν θρόνο μεταξὺ 1978-2005, ἔκανε τὴν καθολικο – ἑβραϊκὴ συμφιλίωση ἀκρογωνιαῖο λίθο τοῦ παπισμοῦ. Γεννήθηκε ὡς Karol Wojtyla στὸ Wadowice τῆς Πολωνίας τὸ 1920, μεγάλωσε μὲ Ἑβραίους φίλους καὶ ἦταν αὐτόπτης μάρτυρας, τόσο τοῦ Ὁλοκαυτώματος ὅσο καὶ τοῦ ὁλοκληρωτικοῦ κομμουνισμοῦ.
.             «Ὁ παπισμὸς τοῦ Ἰωάννη Παύλου II χτισμένος πάνω στὴν κληρονομιὰ τοῦ Ἰωάννη XXIII μὲ πολλοὺς τρόπους, ἄνοιξε νέους ὁρίζοντες μέσα ἀπὸ μία σειρὰ δημόσιων χειρονομιῶν ποὺ εἶχαν ἐπιπτώσεις σὲ ὁλόκληρο τὸν κόσμο», δήλωσε ἡ Lisa Palmieri – Billig, ἐκπρόσωπος τῆς AJC στὴ Ρώμη καὶ συνεργάτης τῆς Ἁγίας Ἕδρας.
.             Τὸ 1979, στὸ πρῶτο του ταξίδι πίσω στὴν Πολωνία, προσευχήθηκε στὸ Ἄουσβιτς, καὶ καθ’ ὅλη τὴ βασιλεία του ὁ ἴδιος ἐπανειλημμένα καταδίκασε τὸν ἀντισημιτισμό, θυμόταν τὸ Ὁλοκαύτωμα καὶ συναντήθηκε μὲ Ἰουδαίους ἡγέτες καὶ λαϊκούς.
.             Τὸ 1986, ἔκανε τὸ ἱστορικὸ βῆμα διασχίζοντας τὸν Τίβερη καὶ μπαίνοντας στὸ Μεγάλο Ναὸ τῆς Ρώμης, καὶ ἔγινε ἔτσι ὁ πρῶτος Πάπας ποὺ ἐπισκέφθηκε μία συναγωγή. Ἐκεῖ ἀγκάλιασε τὸν τότε ἐπικεφαλῆς ραβίνο τῆς Ρώμης, Elio Toaff καὶ τίμησε τοὺς Ἑβραίους ὡς «πρεσβύτερους ἀδελφοὺς τοῦ Χριστιανισμοῦ στὴν πίστη».
.             Ἐπιπλέον, ὁ Ἰωάννης Παῦλος ἐπέβλεψε τὴν ἐγκαθίδρυση διπλωματικῶν σχέσεων μὲ τὸ Ἰσραὴλ καὶ προσευχήθηκε γιὰ συγχώρεση γιὰ τὶς διώξεις τῶν Ἑβραίων ἀπὸ τοὺς Καθολικοὺς κατὰ τὸ παρελθόν.
.             Τὸ συναισθηματικό του προσκύνημα στοὺς Ἁγίους Τόπους τὸ 2000 ἄφησε «τὴν ἀνεξίτηλη εἰκόνα τῆς προσευχῆς (σὲ χαρτάκι) ποὺ ἔβαλε σὲ μία ρωγμὴ στὸ Τεῖχος τῶν Δακρύων», ἀφηγήθηκε ἡ Palmieri – Billig.
.             Ὁ ραβίνος Toaff τῆς Ρώμης, τώρα 98 ἐτῶν, πρόσφατα σύγκρινε τὸν Ἰωάννη Παῦλο μὲ ἕναν ἀπὸ τοὺς 36 δικαίους ἀνθρώπους πού, σύμφωνα μὲ τὸν ἰουδαϊκὸ μυστικισμό, ὑπάρχουν σὲ κάθε γενιὰ (οἱ λεγόμενοι Tzadikim Nistarim).
.             Οἱ πάπες ποὺ ἀκολούθησαν τὸν Ἰωάννη XXIII καὶ τὸν Ἰωάννη Παῦλο ἔχουν χτίσει πάνω στὴν κληρονομιά τους. Ὁ Πάπας Φραγκίσκος, ὁ ὁποῖος εἶχε στενὲς σχέσεις μὲ τὴν ἑβραϊκὴ κοινότητα ὡς ἀρχιεπίσκοπος τοῦ Μπουένος Ἅιρες, ἔχει δείξει προσοχὴ στὰ ἑβραϊκὰ θέματα μετὰ τὴν ἐκλογή του τὸν Φεβρουάριο τοῦ 2013 καὶ θὰ ἐπισκεφθεῖ τὸ Ἰσραήλ, τὴν Ἰορδανία καὶ τὰ παλαιστινιακὰ ἐδάφη τὸ Μάιο.
.             Συνολικά, δήλωσε ὁ Bretton – Granatoor, «σήμερα τὰ πράγματα εἶναι ἀρκετὰ καλὰ μεταξὺ Καθολικῶν καὶ Ἑβραίων».
.             Ἀλλὰ κάποια σημεῖα τριβῆς ὑπάρχουν ἀκόμα. Αὐτὰ περιλαμβάνουν τὸ ζήτημα τοῦ ἀνοίγματος τῶν ἀρχείων τοῦ Β´ Παγκοσμίου Πολέμου τοῦ Βατικανοῦ γιὰ νὰ ἀποσαφηνιστεῖ ὁ ρόλος κατὰ τὸν Β΄ ΠΠ τοῦ Πάπα Πίου ΧΙΙ, τὸν ὁποῖο οἱ ἐπικριτὲς κατηγοροῦν ὅτι ἀπέτυχε νὰ ἐνεργήσει γιὰ νὰ σώσει τοὺς Ἑβραίους κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ Ὁλοκαυτώματος.
.             Ἡ μεγαλύτερη πρόκληση, εἶπε ὁ Bretton – Granatoor, εἶναι νὰ διασφαλιστεῖ ὅτι οἱ ἀλλαγὲς ποὺ ἐπέφεραν οἱ δύο Πάπες θὰ συντονίσουν τὶς ἑπόμενες γενιὲς τῶν ἁπλῶν καθολικῶν – καὶ ὄχι μόνο τὶς ὑψηλότερες τάξεις τῆς Ἐκκλησίας.

.             «Τὰ ἀνώτερα κλιμάκια ἔχουν κάνει σκληρὴ δουλειά», δήλωσε ὁ Bretton – Granatoor. «Ἀλλὰ ἔχει σταλάξει αὐτὸ κάτω στὰ στασίδια; Γιὰ τὸ μέσο ἱερέα καὶ τὸν ἐνορίτη; Αὐτὴ εἶναι ἡ πρόκληση».

Σχόλιο Ἰστολογίου ΚΟΚ. ΟΥΡ.: Ἐντύπωση προκαλεῖ ἡ πλήρης ἀπουσία ἀναφορᾶς στὸν τελευταῖο Πάπα, τὸν Βενέδικτο (πῆγε καὶ αὐτὸς πάντως στὸ Ἄουσβιτς). Ἐπίσης, τὸ βάρος γιὰ τὴν βελτίωση τῶν σχέσεων Ἑβραίων – (καθολικῶν) Χριστιανῶν πέφτει πάντα στοὺς δεύτερους. Καμία ἀναφορὰ γιὰ τὶς συνεχιζόμενες βεβηλώσεις χριστιανικῶν ναῶν καὶ μοναστηριῶν στὴν Ἱερουσαλὴμ (τὸ πιὸ πρόσφατο ἐδῶ). Γιὰ νὰ μὴν ποῦμε γιὰ τὴν ἀπουσία κριτικῆς στὸ σφόδρα χριστιανοφοβικὸ Ταλμούδ. Περαιτέρω τὸ Βατικανὸ ΙΙ, ἦταν πράγματι «ἐπαναστατικό», γιατί ἐκτός τῆς βελτίωσης τῶν σχέσεων τῆς καθολικῆς ἐκκλησίας μὲ τοὺς Ἑβραίους, προώθησε ξεκάθαρα τὰ «ὁράματα» τοῦ οἰκουμενισμοῦ μὲ τὴν διακήρυξη ὅτι «σὲ ὅλες τὶς θρησκεῖες ὑπάρχουν θετικὰ στοιχεῖα καὶ ὅτι οἱ τρεῖς μεγάλες μονοθεϊστικὲς θρησκεῖες, ὁ Χριστιανισμός, ὁ Ἰουδαϊσμὸς καὶ τὸ Ἰσλὰμ πιστεύουν στὸν ἴδιο Θεό». Ἐπίσης, ἡ ‘Nostra Aetate’ ὁδήγησε στὴν παύση τοῦ ἱεραποστολικοῦ ἔργου τῶν καθολικῶν πρὸς τοὺς Ἑβραίους. Πλέον, ἐνῶ ἕνας ὁποιοσδήποτε ἄνθρωπος, ἐκτὸς (καθολικῆς) ἐκκλησίας, θὰ ἔπρεπε νὰ πιστέψει στὸν Χριστὸ καὶ νὰ βαπτιστεῖ γιὰ νὰ σωθεῖ, αὐτὸ δὲν ἴσχυε γιὰ τοὺς Ἑβραίους! Ὡς «ξεχωριστὸς» λαὸς καὶ πάντοτε «ἀγαπητὸς ἀπὸ τὸν Θεό», τὸ γεγονὸς ὅτι κάποιος ἦταν Ἑβραῖος ἀρκοῦσε γιὰ νὰ τὸν καταστήσει σωσμένο! Ὅλες αὐτὲς βέβαια οἱ «ἐπαναστατικὲς ἀλλαγὲς» πιθανὸν δὲν θὰ γίνονταν, ἐὰν δὲν ὑπῆρχαν οἱ προσήλυτοι στὸν καθολικισμὸ Ἑβραῖοι, οἱ ὁποῖοι ὤθησαν τὴν «ἀλληλεγγύη» τῆς «ἄμεσης οἰκογένειάς τους» μὲ τοὺς καθολικούς. Ὅπως ἀναφέρει ἄρθρο ἑβραϊκῆς ἰστοσελίδας: Χωρὶς τὴν παρουσία Ἑβραίων ποὺ ἔγιναν καθολικοί, (ὁ πιὸ γνωστὸς ἀπὸ αὐτοὺς ὑπῆρξε στὰ νιάτα του σιωνιστὴς καὶ μετὰ “γιὰ ἀνεξήγητους λόγους” ἔγινε χριστιανὸς) φαίνεται ὅτι ἡ Καθολικὴ Ἐκκλησία δὲν θὰ «ἔβρισκε τὸν δρόμο» νὰ ἀπομακρυνθεῖ «ἀπὸ τὸν ρατσιστικὸ ἀντι-Ἰουδαϊσμό».

ΠΗΓΗ: ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

ΠΗΓΗ:   ΚΛΙΚ