Μιμήσου τον Χριστό

 
Αυτόν και συ μιμήσου . Και αν ακόμη η σύζυγός σου διαπράξη άπειρα αμαρτήματα σε βάρος σου, όλα να τα παραβλέψης και να τα συγχωρήσης. Και να πάρης δύστροπη γυναίκα, να την αλλάξης με τη καλωσύνη και την πραότητα, όπως και ο Χριστός την Εκκλησία.

Διότι όχι μόνο την ακαθαρσία της καθάρισε αλλά και τα γηρατειά της εξάλειψε, ξεντύνοντας τον παλαιό άνθρωπο, που περιβάλλεται από τα αμαρτήματα. Και αυτό πάλι υπονοώντας ο Παύλος έλεγε: « Ίνα παραστήση εαυτήν εαυτώ ένδοξον την εκκλησίαν, μη έχουσα σπίλον ή ρητίδα» ( Εφ. 5,27 ) . Δεν την έκανε δηλαδή μόνον καλή, αλλά και νέα, όχι στο σώμα, αλλά στη διάθεση.
Και δεν είναι μόνον αυτό θαυμαστό, ότι παίρνοντάς την άσχημη και δύσμορφη και αισχρή και γερασμένη δε σιχάθηκε την ασχήμια της, αλλά και σε θάνατο παρέδωσε τον εαυτό του , και τη μεταμόρφωσε σε ομορφιά ανυπέρβλητη  αλλ’ ότι και ύστερα από αυτά, αν και βλέπη πολλές φορές να κηλιδώνεται και να λερώνεται, δεν τη χωρίζει ούτε την αποκόπτει από τον εαυτό του, αλλά και  επιμένει να την περιποιείται και να την διορθώνη.
Διότι, πες μου, πόσοι αμάρτησαν μετά την πίστι τους σε αυτόν; Κι όμως δεν αισθάνθηκε αποστροφή γι’ αυτούς. Για παράδειγμα, εκείνος που στην Κόρινθο διέπραξε πορνεία, ήταν μέλος της Εκκλησίας όμως δεν απέκοψε το μέλος αλλά το διόρθωσε. Η εκκλησία των Γαλατών όλη απεσκίρτησε και έπεσε στον Ιουδαϊσμό όμως ούτε αυτήν την έδιωξε, αλλά αφού την θεράπευσε μέσω του Παύλου την επανέφερε στην προηγούμενη συγγένεια.
Όπως δηλαδή στην περίπτωσι των σωμάτων, αν συμβή κάποια ασθένεια δεν αποκόπτουμε το άρρωστο μέλος, αλλ’ απομακρύνουμε την αρρώστεια, έτσι ας κάνουμε και σχετικά με τη γυναίκα. Αν συμβή να έχη κάποια κακία, μη την διώξης, αλλά προσπάθησε να εξαφανίσης την κακία.
Αν και βέβαια μία γυναίκα μπορούμε να τη διορθώσουμε , αλλά πολλές φορές δεν μπορούμε να θεραπεύσουμε ένα ανάπηρο μέλος. Αλλ’ όμως αν και γνωρίζουμε ότι η αναπηρία του είναι αθεράπευτη, ούτε έτσι το αποκόπτουμε.
Πώς λοιπόν δεν είναι παράλογο, όπου είναι αδύνατη η διόρθωσις και δεν υπάρχει κανένα κέρδος, να δείχνουμε τόση φροντίδα, ενώ όπου είναι αγαθές οι ελπίδες και μεγάλη η μεταβολή να εμποδίζουμε την θεραπεία; Διότι εκείνα που είναι ανάπηρα στη φύσι είναι αδύνατο να τα διορθώσουμε πάλι, ενώ τη διεστραμμένη διάθεσι μπορούμε να την μεταβάλλουμε.
Και αν η γυναίκα είναι αδιόρθωτη;
Αν όμως λέγης, ότι αυτή πάσχει από αθεράπευτη αρρώστια και παρ’ όλο που την φρόντισες πολύ αυτή εξακολουθεί να έχη  τις δικές της συνήθειες, ούτε έτσι πρέπει να την διώξης διότι το μέλος που πάσχει από αθεράπευτη νόσο δεν κόβεται ούτε αυτό. Και είναι δικό σου μέλος αυτή, διότι λέγει: «Έσονται οι δύο εις σάρκαν μίαν» ( Γεν. 2, 24 ) . Και στην περίπτωσι βέβαια του μέλους δεν θα έχουμε κανένα κέρδος από τη θεραπεία, όταν από την αρρώστια του καταντήση να γίνη αθεράπευτο, , από την περίπτωσι όμως της γυναίκας, έστω κι αν εξακολουθή να νοσή αθεράπευτα, θα μας φυλαχθή μεγάλη αμοιβή όταν την διδάσκουμε και την παιδαγωγούμε.
Και αν εκείνη δεν κερδίση τίποτε από τη διδασκαλία μας, για τη  υπομονή μας θα λάβουμε μεγάλη αμοιβή από το Θεό, διότι για το φόβο του δείξαμε τόσο μεγάλη υπομονή και υποφέραμε με πραότητα την κακία της και κρατήσαμε το μέλος μας. Διότι η γυναίκα είναι αναγκαίο μέλος μας και γι’ αυτό πρέπει να την αγαπάμε πάρα πολύ. Αυτό το πράγμα πάλι διδάσκοντας ο Παύλος έλεγε: «Ούτως οφείλουσιν οι άνδρες αγαπάν τας εαυτών  γυναίκας , καθώς και ο Χριστός αγάπησεν την Εκκλησίαν ότι μέλη εσμεν εκ του σώματος αυτού και εκ της σαρκός αυτού» ( Εφ. 5, 28-30 ) .
Όπως δηλαδή η Εύα, λέγει, έγινε από την πλευρά του Αδάμ, έτσι και μεις γίναμε από την πλευρά του Χριστού. Διότι αυτό σημαίνει, «εκ της σαρκός αυτού και εκ των οστέων αυτού» ( Γεν. 2, 21 ) .
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

πηγη

ΠΗΓΗ:http://www.pentapostagma.gr/2014/02/%CE%BC%CE%B9%CE%BC%CE%AE%CF%83%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%8C.html?utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed%3A+pentapostagma+%28%CE%A0%CE%95%CE%9D%CE%A4%CE%91%CE%A0%CE%9F%CE%A3%CE%A4%CE%91%CE%93%CE%9C%CE%91%29